ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα μόνα δεδομένα

Γρηγοριάδης Κώστας

Το πρωθυπουργικό περιβάλλον «για μεγάλο διάστημα "χρέωνε" στελέχη που πρόσκεινται στον Γ. Παπανδρέου, ως διακινητές των σεναρίων διαδοχής», όπως σημείωναν τα χτεσινά «Νέα». Οι άνθρωποι του υπουργού Εξωτερικών, από την πλευρά τους, χρέωναν και χρεώνουν τα σενάρια της διαδοχής στους κύκλους της Ρηγίλλης, «με προφανείς στόχους να βλάψουν το ΠΑΣΟΚ», αλλά με αφορμή τη δημοσίευση δημοσκόπησης, σχετικής με τη διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε, προχτές, ότι «ο πρωθυπουργός έχει τον πρώτο λόγο...», συμπληρώνοντας και τα εξής: Ο κ. Σημίτης «έχει πολύ καλό προφίλ στην Ευρώπη. Οι Ευρωπαίοι τον θέλουν, υπάρχουν θέσεις, το ζήτημα είναι αν τον ενδιαφέρει τον ίδιο... Οταν έρθει η ώρα, δε θα αρνηθώ να αναλάβω τις ευθύνες μου». Με άλλα λόγια, ο Γ. Παπανδρέου δηλώνει σαφέστερα από κάθε άλλη φορά το αρχηγικό του «παρών» και την ετοιμότητά του, να αναλάβει τα ηνία του κυβερνώντος κόμματος, ενώ, εμμέσως πλην σαφώς, «συμβουλεύει» τον Κ. Σημίτη, να «μεταπηδήσει» σε μια θέση της ΕΕ, όπου «τον θέλουν». Και, μάλιστα, όλ' αυτά συμβαίνουν ελάχιστους μήνες πριν από τις εκλογές και ενώ η χώρα έχει ουσιαστικά, ήδη, μπει σε προεκλογική περίοδο...

Η φτώχεια φέρνει γκρίνια, λέει ο λαός μας κι απ' ό,τι φαίνεται το γεγονός αυτό - μαζί με την αντιλαϊκή του πολιτική - είναι τα μόνα σίγουρα και δεδομένα για το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Τα υπόλοιπα σκιάζονται από ένα μεγάλο ερωτηματικό...

Η υπόθεση της «17Ν» και...

Ο «Ριζοσπάστης» έχει μόνιμο και συστηματικό μέτωπο ενάντια στον εντεινόμενο αυταρχισμό, την παραβίαση και καταπάτηση των συλλογικών και ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Εχει πάμπολλες φορές υπογραμμίσει, επίσης, ότι όσο περισσότερο βαθαίνει η αντιλαϊκή πολιτική των όποιων κυβερνώντων, τόσο θα ενισχύεται ο αυταρχισμός και τα μέτρα καταστολής, αφού αποτελούν τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Και μπορεί τα κάθε φορά αντιδημοκρατικά μέτρα να καμουφλάρονται με διάφορες δικαιολογίες και προσχήματα, αλλά η αλήθεια δεν αλλάζει. Μια αλήθεια, η οποία έγινε ακόμη περισσότερο φανερή με την υπόθεση της εγχώριας τρομοκρατίας. Η δράση της «17Ν» χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα για την επιβολή του τρομονόμου. Αμέσως μετά, η διαδικασία «απόσυρσης» του «μηχανισμού» και η σχετική δίκη αποτέλεσαν το καλύτερο άλλοθι των κρατούντων για τη νομιμοποίηση και την πρακτική εφαρμογή του αντιδημοκρατικού αυτού εκτρώματος. Κι όλ' αυτά, με το λιγότερο πολιτικό κόστος και ελάχιστες αντιδράσεις, καθώς η προβοκατόρικη και εγκληματική δράση του «μηχανισμού» επισκίαζε τα πάντα, έχοντας, βέβαια και την ανάλογη συμβολή των ΜΜΕ.

Ποιος αμφιβάλλει, όμως, ότι όλα όσα αντιδημοκρατικά κατοχυρώθηκαν στην πράξη, δε θα χρησιμοποιηθούν αύριο ενάντια στο μαζικό λαϊκό κίνημα και σε βάρος όλων όσοι αντιστέκονται; Πολύ περισσότερο, όταν ο θεσμοθετημένος και συνεχώς... εκσυγχρονιζόμενος από τους κρατούντες ορισμός της τρομοκρατίας συμπεριλαμβάνει ακόμη και την κατάληψη δρόμων ή δημοσίων κτιρίων ή τη διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής της χώρας;

... η εφαρμογή του «τρομονόμου»

Αφορμή, για να τονίσουμε ακόμη μια φορά τα προηγούμενα, μας έδωσε μια πρόσφατη ανακοίνωση της Επιτροπής Συνταγματικών, μελών του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, η οποία σημειώνει τα εξής, σχετικά με τη δίκη της «17Ν»: Το δικαστήριο με την απόφασή του παραβίασε την αρχή του φυσικού δικαστή, της εκδίκασης των πολιτικών εγκλημάτων από μεικτά ορκωτά δικαστήρια και της μη αναδρομικότητας των ποινικών νόμων. Επιπλέον, η απόφαση ουσιαστικά καταργεί το τεκμήριο της αθωότητας, αφού θεωρεί ότι υφίσταται τεκμήριο συμμετοχής μελών στην οργάνωση μέχρι και τη σύλληψή τους χωρίς η συμμετοχή αυτή να αποδεικνύεται από συγκεκριμένες πράξεις.

«Αναμένουμε φυσικά - σημειώνεται στην ανακοίνωση - την αιτιολογία της απόφασης, έτσι ώστε να διαπιστωθεί το εύρος των παραβιάσεων, καθώς από την απαγγελία των ενοχών και των απαλλαγών φαίνεται ότι το δικαστήριο στηρίζει την κρίση του είτε σε προανακριτικές απολογίες που ελήφθησαν με την παρουσία πάνοπλων αστυνομικών είτε αποκλειστικά σε μαρτυρίες συγκατηγορουμένων κατά παράβαση της ρητής σχετικής απαγόρευσης του άρθρου 211 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας».

Και η ανακοίνωση της Επιτροπής καταλήγει: «Με δεδομένο ότι, κατά το άρθρο 6 ΕΣΔΑ, η παραβίαση δικαιωμάτων των κατηγορουμένων έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της δίκαιης δίκης, αδυνατούμε να κατανοήσουμε τη σπουδή με την οποία η δίκη χαρακτηρίστηκε δίκαιη και μάλιστα από υπεύθυνους θεσμικούς παράγοντες».

Δικομματικό «γαϊτανάκι»

Μια επιχείρηση χειραγώγησης και αποπροσανατολισμού του λαού είναι σε πλήρη εξέλιξη προκειμένου να φέρουν το εκλογικό του κριτήριο στα μέτρα του δικομματισμού και στους σχεδιασμούς της άρχουσας τάξης. Θέλουν τις επικείμενες εκλογές, ως ένα είδος ισοπεδωτικού δημοψηφίσματος με το λαό να εγκλωβίζεται στα πλαίσια των ψευτοδιλημμάτων, είτε υπό την εκδοχή του ερωτήματος ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, είτε του ερωτήματος Σημίτης ή Καραμανλής, ενώ στα πλαίσια αυτά ξεπροβάλλει και το «εναλλακτικό» σενάριο του τύπου Παπανδρέου (στη θέση του Σημίτη) ή Καραμανλής. Σε τελική ανάλυση θέλουν το λαό εγκλωβισμένο σε επιλογές ανώδυνες για το σύστημα και την πολιτική που ασκείται.

Το σκηνικό αυτό, που μοιάζει με αποκριάτικο «γαϊτανάκι», αποτυπώνει τον πυρήνα του δικομματισμού και εξυπηρετεί πλήρως τα συμφέροντα και την πολιτική της άρχουσας τάξης, καμία όμως σχέση δεν έχει με τα λαϊκά συμφέροντα, καθώς όχι μόνο αφήνει στο απυρόβλητο την ασκούμενη αντιλαϊκή πολιτική και τις επιπτώσεις της στην καθημερινή ζωή των λαϊκών στρωμάτων, αλλά με επιδέξιο τρόπο επιχειρείται η πολιτική αυτή να μείνει έξω από την όποια αντιπαράθεση, ώστε να μην αμφισβητηθεί καν και δριμύτερη να συνεχίσει την πορεία της μετά τις εκλογές με όποια κυβέρνηση και αν προκύψει. Εξάλλου, το μεγάλο κεφάλαιο, διά των παρεμβάσεων του ΣΕΒ, αυτό το πράγμα έχει επισημάνει και απαιτεί να γίνει σεβαστό, δηλαδή το προεκλογικό κλίμα «να μην επηρεάσει την οικονομία» και να συνεχιστεί η ίδια πολιτική με ακόμα πιο επιθετικό τρόπο και μετά τις εκλογές.

Μέσα στον κουρνιαχτό δημοσκοπήσεων προσπαθούν να αποσιωπήσουν πλήρως ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, Σημίτης, Καραμανλής, Παπανδρέου και όποιος άλλος, εκφράζουν, στις βασικές της γραμμές, την ίδια πολιτική. Συμφωνούν απόλυτα για τη συνέχιση αυτής της πολιτικής, που η μετεκλογική της εκδοχή θα είναι ακόμα πιο σκληρή και πιο αντιλαϊκή. Ετσι, δεν κάνουν κουβέντα γι' αυτά που συμφωνούν τα οποία είναι και τα κύρια ζητήματα και η όλη συζήτηση και προεκλογική αντιπαράθεση επικεντρώνεται σε δευτερεύουσες διαφορές μεταξύ των δύο εταίρων του δικομματισμού ή απλώς στις όποιες διαφορές προσώπων που είναι επικεφαλής αυτών.

Είναι αυτοί οι ίδιοι, είτε του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ, που χαρακτηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική την οποία πρεσβεύουν ως «μονόδρομο». Χαρακτηριστική είναι η κυνική ειλικρίνεια με την οποία μίλησε χτες ο Κ. Μητσοτάκης που προεξόφλησε ότι εάν η ΝΔ εκλεγεί κυβέρνηση θα ακολουθήσει αυστηρή και περιοριστική οικονομική πολιτική, θα ληφθούν επώδυνα μέτρα. Στα συρτάρια έχουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα μέτρα - επιλογές στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τις επιλογές στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης, τις επιλογές που αφορούν τις νέες εργασιακές σχέσεις, την «απελευθέρωση» της αγοράς, τις παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο και τις πολυεθνικές. Εδώ ακριβώς όμως είναι και η «αχίλλειος πτέρνα» τους. Η αποκάλυψη των πραγματικών τους προθέσεων φέρνει στο προσκήνιο την πολιτική που προβάλλει το ΚΚΕ και επιβάλλει ως αναγκαιότητα και πραγματικό μονόδρομο την εκλογική του ενίσχυση.

Σαντάμ

Τον επιάσανε

προχτές,

αλλά κόσμε

τι τα θες;

στόχο άλλον

σ' άλλη χώρα

θα το δεις

θα βάλουν τώρα

και εκεί καινούρια

οδύνη

θα σκορπίσουνε