Ο «Ριζοσπάστης» έχει μόνιμο και συστηματικό μέτωπο ενάντια στον εντεινόμενο αυταρχισμό, την παραβίαση και καταπάτηση των συλλογικών και ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Εχει πάμπολλες φορές υπογραμμίσει, επίσης, ότι όσο περισσότερο βαθαίνει η αντιλαϊκή πολιτική των όποιων κυβερνώντων, τόσο θα ενισχύεται ο αυταρχισμός και τα μέτρα καταστολής, αφού αποτελούν τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Και μπορεί τα κάθε φορά αντιδημοκρατικά μέτρα να καμουφλάρονται με διάφορες δικαιολογίες και προσχήματα, αλλά η αλήθεια δεν αλλάζει. Μια αλήθεια, η οποία έγινε ακόμη περισσότερο φανερή με την υπόθεση της εγχώριας τρομοκρατίας. Η δράση της «17Ν» χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα για την επιβολή του τρομονόμου. Αμέσως μετά, η διαδικασία «απόσυρσης» του «μηχανισμού» και η σχετική δίκη αποτέλεσαν το καλύτερο άλλοθι των κρατούντων για τη νομιμοποίηση και την πρακτική εφαρμογή του αντιδημοκρατικού αυτού εκτρώματος. Κι όλ' αυτά, με το λιγότερο πολιτικό κόστος και ελάχιστες αντιδράσεις, καθώς η προβοκατόρικη και εγκληματική δράση του «μηχανισμού» επισκίαζε τα πάντα, έχοντας, βέβαια και την ανάλογη συμβολή των ΜΜΕ.

Ποιος αμφιβάλλει, όμως, ότι όλα όσα αντιδημοκρατικά κατοχυρώθηκαν στην πράξη, δε θα χρησιμοποιηθούν αύριο ενάντια στο μαζικό λαϊκό κίνημα και σε βάρος όλων όσοι αντιστέκονται; Πολύ περισσότερο, όταν ο θεσμοθετημένος και συνεχώς... εκσυγχρονιζόμενος από τους κρατούντες ορισμός της τρομοκρατίας συμπεριλαμβάνει ακόμη και την κατάληψη δρόμων ή δημοσίων κτιρίων ή τη διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής της χώρας;