Οσο ακριβώς διαρκεί περίπου ένα μεροκάματο στην οικοδομή από τις 8 το πρωί δηλαδή μέχρι τις 2.30 το μεσημέρι ένας εργάτης, ο Ντόκα Νταλίπ, κειτόταν νεκρός στο υπόγειο του εμπορικού κέντρου που κατασκευάζει ο Λάτσης στο Ολυμπιακό Χωριό Τύπου στο Μαρούσι. Σχεδόν ένα ολόκληρο οκτάωρο και κανείς δεν τον αναζήτησε, κανείς δεν τον έψαξε, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε, δείχνοντας την αξία που έχει για την εργοδοσία ο εργάτης. Το έγκλημα όμως δεν τελείωσε εκεί. Ακόμα και όταν «ανακάλυψαν» το άψυχο κορμί του, έμεινε εκεί για ακόμα για έξι ολόκληρες ώρες μέχρι τις 8 το βράδυ, που τελείωσε την «έρευνα» η αστυνομία, η οποία βέβαια δεν είχε στα χέρια της κανέναν υπεύθυνο του έργου, αφού όλοι είχαν εξαφανιστεί.

Κανένας δε βρέθηκε να δώσει απαντήσεις στη γυναίκα και τα δύο παιδιά του οικοδόμου που στέκονταν έξω από το εργοτάξιο μέχρι τις 8 το βράδυ, που τον πήρε τελικά η νεκροφόρα. Οπως κανένας δεν έχει δώσει απαντήσεις για τους τρεις νεκρούς το περασμένο Σάββατο, για τους πάνω από 140 νεκρούς εργάτες από τις αρχές του χρόνου και τους 70 στις κατασκευές στην Αττική από το 2002. Και σίγουρα ο Λάτσης θα συνεχίσει ανενόχλητος να κατασκευάζει το εμπορικό κέντρο στο Ολυμπιακό Χωριό Τύπου στο Μαρούσι κι ας έχει κηρυχτεί παράνομη κάθε άδεια οικοδόμησης εκεί με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Η ζωή του Ντόκα Νταλίπ, 51 ετών, και τα όνειρά του για τη γυναίκα του και τα δύο παιδιά του τελείωσαν χτες πριν καλά ξεκινήσει το μεροκάματο, περίπου στις 8 το πρωί, πέφτοντας στο υπόγειο της οικοδομής (ήταν γεμάτο μπάζα και υλικά) από ύψος περίπου 3 μέτρων. Από τις ελάχιστες μαρτυρίες που υπάρχουν, ο οικοδόμος πρέπει να κατέβαινε στην τσιμεντένια σκάλα που οδηγεί στο υπόγειο. Η σκάλα όμως όμως ήταν μισοτελειωμένη και κοβόταν απότομα χωρίς προστατευτικό. Το γεγονός αυτό μαζί με το σκοτάδι που υπάρχει στο χώρο, αφού δε φωτιζόταν, έριξε τον οικοδόμο στο κενό. Επί ώρες κειτόταν νεκρός εκεί μέχρι κάποιος συνάδελφός του να τον αναζητήσει και να τον εντοπίσει τελικά με φακό στον πάτο του υπογείου. Δεν είναι απίθανο, λοιπόν, ο οικοδόμος να μην έχασε αμέσως τη ζωή του, αλλά από αιμορραγία, αφού τόσες ώρες ήταν παρατημένος εκεί.

Με την «ανακάλυψη» του νεκρού οικοδόμου περίπου στις 2.30 το μεσημέρι, λειτούργησαν και οι αυτοματισμοί της εργοδοσίας, αφού η πρώτη της κίνηση ήταν να διώξει όλους τους εργαζόμενους και στη συνέχεια να εξαφανιστεί και η ίδια. Λίγο μετά τις 3, όταν πήγε η αστυνομία και λίγη ώρα αργότερα συνδικαλιστής του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, δεν υπήρχε κανένας υπεύθυνος από την κατασκευαστική εταιρία «ΜΟΧΛΟΣ» του Λάτση ούτε του υπεργολάβου Λάλη Κυριακού που απασχολούσε τον οικοδόμο. Απούσα όμως και η Επιθεώρηση Εργασίας, που άσκοπα την έψαχναν συνδικαλιστές και εργαζόμενοι.

Ανοιχτά έχουν πλέον βγει τα μαχαίρια στο ΙΝΕ της ΓΣΕΕ ανάμεσα στα διάφορα «τρωκτικά» που λυμαίνονται χρήμα εργατών για να προωθούν αντεργατικές πολιτικές. Με επιστολή της προς το προεδρείο της ΓΣΕΕ, που υπογράφει ο Γ. Μαυρίκος και με αφορμή σχετικά δημοσιεύματα, η «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία» θέτει ευθέως το θέμα και σημειώνει:

«Τελευταία επανεμφανίζονται δημοσιεύματα που αφορούν το ΙΝΕ/ ΓΣΕΕ. Μέσα από αυτά περίτρανα επιβεβαιώνονται όσα κατά καιρούς και κατ' επανάληψη έχουμε, ως ΔΑΣ, καταγγείλει:

Ιδεολογικά, πολιτικά και συνδικαλιστικά το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ είναι ένα εργαλείο που η στρατηγική και η τακτική του υπηρετεί την ενσωμάτωση του Εργατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος στη γραμμή της ταξικής συνεργασίας και του κοινωνικού εταιρισμού.

Οι επεξεργασίες του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ στη μεγάλη τους πλειοψηφία αποτελούν όχημα για την αφαίρεση κατακτήσεων απ' την Εργατική Τάξη και τα Λαϊκά Στρώματα. Οι λειτουργίες του και η χρηματοδότησή του συγκροτούν ένα όχημα εκμετάλλευσης και εξαγοράς συνειδήσεων. Σε κάθε περίπτωση ολόκληρη αυτή η καλοστημένη μηχανή υφαρπάζει ποσά που έπρεπε να πάνε στους ανέργους και τελικά καταλήγουν στις τσέπες των βιομηχάνων. Ας μας δείξουν έστω και έναν άνεργο που να βρήκε δουλιά μέσα από τα πολυδιαφημιζόμενα σεμινάριά τους.

Η πλειοψηφία απ' όσους κατοικοεδρεύουν στο ΙΝΕ/ΓΣΕΕ έχουν πλέον ενσωματωθεί στη γραμμή του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού και αποτελούν οργανικό κομμάτι του μηχανισμού χειραγώγησης.

Απαιτούμε απ' όσους και όποιους υπαλλήλους και ειδικούς συνεργάτες του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ εισέπραξαν ποσά από τα χρήματα που προορίζονταν για τους ανέργους να τα επιστρέψουν πάραυτα. Οι φατρίες επιστημόνων και υπαλλήλων μέσα στο ΙΝΕ/ΓΣΕΕ που αντιμάχονται η μία τις άλλες για το ποιοι θα καρπωθούν περισσότερα, να ξέρουν ότι θα τους αποκαλύψουμε στους εργατοϋπαλλήλους και στους συνταξιούχους. Θα τους καταγγείλουμε στα συνδικάτα και στις μαζικές οργανώσεις. Απαιτούμε τα χρήματα αυτά, που ο μηχανισμός επιχειρεί να καρπωθεί, να διατεθούν α) για έκτακτη ενίσχυση ανέργων και β) για ενίσχυση των πρωτοβάθμιων Συνδικαλιστικών Οργανώσεων.

Είναι ολοφάνερο ότι για την κατάσταση αυτή, την πολιτική και συνδικαλιστική ευθύνη έχουν οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, που στηρίζουν και χαράζουν την πορεία του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ. Ευθύνονται επίσης γιατί, για τόσο λεπτά ζητήματα, δεν έκριναν αναγκαίο να ενημερώσουν την Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ. Ζητάμε άμεσα να οριστεί συνεδρίαση για τα θέματα αυτά».

Σοβαρά τραυματισμένος στο μηρό από χτύπημα ανυψωτικού μηχανήματος (κλαρκ) διακομίστηκε στο Νοσοκομείο Χαλκίδας, όπου του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και, στη συνέχεια, στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών, ο 28χρονος εργάτης Δημήτριος Βαλαής από την περιοχή Χαλκίδας. Το ατύχημα έγινε, χτες το μεσημέρι, στη βιομηχανία ΕΛΒΑΛ, του ομίλου Στασινόπουλου, όπου και εργαζόταν. Ωστόσο, το ατύχημα δεν είχε δηλωθεί χτες στο Αστυνομικό Τμήμα Σχηματαρίου, στην περιοχή του οποίου ανήκει το εργοστάσιο...

«Το Σάββατο είχαμε τρεις νεκρούς, σήμερα άλλος ένας, 70 από τις αρχές του 2002 στις κατασκευές στην Αττική. Αύριο ποιανού θα είναι η σειρά; Σειρά μας να "σκοτώσουμε" την αντιλαϊκή αντεργατική τους πολιτική για να ζήσουμε». Τα παραπάνω επισημαίνει σε ανακοίνωσή του το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, μετά την είδηση του νεκρού οικοδόμου στο Μαρούσι.

«Σήμερα, σημειώνει, θρηνούμε έναν ακόμα συνάδελφο, που σκότωσε η απληστία της εργοδοσίας, που προκειμένου να θησαυρίσει, έβαλε όπως συνήθως σε δεύτερη μοίρα τη ζωή ενός εργάτη, χωρίς να πάρει τα αναγκαία μέτρα ασφάλειας. Ομως την πρώτη και κύρια ευθύνη φέρει η κυβέρνηση, που με την πολιτική της οπλίζει το χέρι της εργοδοσίας να ξεσαλώσει, να αυθαιρετεί, να ασυδοτεί και στην ουσία να καταργεί κάθε εργασιακό δικαίωμα. Σήμερα, προχώρησαν ακόμα παραπέρα, σκότωσαν τον συνάδελφο δύο φόρες. Αφού τον ανακάλυψαν σκοτωμένο μετά από πολλές ώρες, για περίπου άλλες τόσες το άψυχο σώμα βρισκόταν στο υπόγειο του Εμπορικού Κέντρου για να εξετάσουν το πώς έπεσε, αφού βέβαια πρώτα η εργοδοσία φρόντισε να διώξει τους εργαζόμενους από τη δουλιά και εξαφανίστηκε και η ίδια».

Είναι μια ακόμα επιβεβαίωση, τονίζει καταλήγοντας, του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος και καλεί τους εργαζόμενους να βγάλουν συμπεράσματα για τη συγκεκριμένη κυβερνητική πολιτική και σημειώνει: «Αλλος δρόμος από την ανατροπή της δεν υπάρχει, πρέπει να προβληματιστούμε όλοι».