Το Συμβούλιο Εφετών υιοθετώντας πλήρως την πρόταση του εισαγγελέα Αντώνη Μίτη, παραπέμπει με το υπ' αριθμ 2994/2003 βούλευμά του σε δίκη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, μάλλον στις 9 Φλεβάρη στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού, τους Αγγελέτο Κανά, Ειρήνη Αθανασάκη, Χρήστο Τσιγαρίδα, Κώστα Αγαπίου και Μιχάλη Κασίμη για συμμετοχή στον ΕΛΑ.

Επίσης, διατάσσει τη συνέχιση της ανάκρισης σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή τους στην οργάνωση και την εμπλοκή τους σε δυο συγκεκριμένες υποθέσεις εκρήξεων για τους Γιάννη Σερίφη και Νώντα Σκυφτούλη, για τους οποίους ο εισαγγελέας είχε ζητήσει την απαλλαγή τους. Τέλος, το βούλευμα κρίνει ότι δεν υπάρχει συμμετοχή των Κώστα Τέλιου και Αγγελικής Σωτηροπούλου, καθώς και της πρώην συζύγου του Αγγελέτου Κανά, Σοφίας Κυριακίδου.

Δικηγόροι των κατηγορουμένων σημείωναν, ότι το βούλευμα δεν πρόσθεσε το παραμικρό σε όσα χωρίς στοιχεία είχε παρουσιάσει ο εισαγγελέας Αντ. Μίτης, ενώ χαρακτήρισαν το βούλευμα «κακογραμμένο».

Οι κατηγορίες που προσάπτονται στους πέντε κατηγορούμενους αφορούν συνολικά 82 τρομοκρατικές ενέργειες, μεταξύ των οποίων η δολοφονία του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστασίου Βενάρδου το 1989 και την απόπειρα ανθρωποκτονίας του πρώην προέδρου της ΓΣΕΕ Γιώργου Ραφτόπουλου το 1987, καθώς και της συγκρότησης και ένταξης σε εγκληματική ομάδα και της προμήθειας και κατοχής εκρηκτικών όπλων.

Για τον Γιάννη Σερίφη διατάσσεται η περαιτέρω διερεύνηση της κατηγορίας συμμετοχής του στην ανθρωποκτονία του αστυνομικού Απόστολου Βέλιου κατά τη διάρκεια βομβιστικής επίθεσης σε λεωφορείο της ΕΛΑΣ στον Περισσό το 1994, ενώ για τον Ν. Σκυφτούλη η συμμετοχή του στη βομβιστική επίθεση σε βάρος του δημοσιογράφου Κυριάκου Διακογιάννη το 1989.

Με το βούλευμα παύει λόγω παραγραφής η ποινική δίωξη για περίπου 101 ενέργειες.

Σχετικά με την ίδρυση και τη δράση του ΕΛΑ, μεταξύ άλλων, σημειώνεται στο βούλευμα ότι οι κατηγορούμενοι «από τις αρχές του έτους 1975 από κοινού μετ' άλλων αγνώστων στην ανάκριση ατόμων συνέστησαν την τρομοκρατική οργάνωση Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας που έκτοτε μέχρι και της εξαρθρώσεώς της (σ.σ. Φλεβάρης 2003) επεδόθη στη διάπραξη διαφόρων εγκληματικών πράξεων την ευθύνη των οποίων ανελάμβαναν στη συνέχεια είτε δι' εγγράφων προκηρύξεων... είτε δι' απλών τηλεφωνημάτων πριν ή κατά την υλοποίηση του στόχου των».

Υιοθετώντας εξάλλου τη θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων στο βούλευμα υποστηρίζεται: «Στην αρχή η οργάνωση αποτελείτο από ένα ενιαίο σύνολο προσώπων, στη συνέχεια όμως δραστηριοποιήθηκε με τη δημιουργία αυτόνομων τρομοκρατικών ομάδων τις οποίες αποτελούσαν περισσότερα από τρία άτομα με διαφορετική επωνυμία και συγκεκριμένα "Λαϊκός Αγώνας, Λαϊκός Επαναστατικός Αγώνας, Κόκκινη Πρωτοβουλία, Ομάδες Λαϊκής Αντίστασης, Αυτόνομοι Πυρήνες, Ε.Ο. Οκτώβρης 80, Επαναστατική Ομάδα Χρήστος Κασίμης, Ομάδα Επαναστατικής Λαϊκής Αλληλεγγύης, Ιούνης '78, Ε.Ο. 1η Μάη", από τις οποίες μάλιστα η τελευταία με κοινή απόφαση των μελών της και των μελών της αρχικής τρομοκρατικής ομάδας (ΕΛΑ) πραγματοποίησε ενοποίηση με την έννοια ότι τόσο η λήψη όσο και ο σχεδιασμός των αποφάσεων και συνακόλουθα η εκτέλεση των συγκεκριμένων εγκληματικών πράξεων ελάμβαναν χώρα κατόπιν κοινής απόφασης ενός "κεντρικού Συμβουλίου" στο οποίο συμμετείχαν μεταξύ των άλλων και ο Αγγελέτος Κανάς και Ειρήνη Αθανασάκη με το ψευδώνυμο "Μυρτώ" στις αρμοδιότητες του οποίου υπάγονταν τόσο η επιλογή των στόχων όσο και ο τρόπος εκτέλεσης του σχεδιασμού.

Ομως προς ενημέρωση της κοινής γνώμης και των υπολοίπων μελών της, η προαναφερθείσα τρομοκρατική οργάνωση εξέδιδε κατά τακτά χρονικά διαστήματα σχετικό έντυπο με τον τίτλο "αντιπληροφόρηση - προπαγάνδιση - ιδεολογικοπολιτική σύγκρουση ενάντια στην καθεστωτική ιδεολογική κυριαρχία" στο οποίο καταχωρούνταν το σύνολο των εγκληματικών πράξεων που διαπράττονταν τόσο από τα μέλη της όσο και από τα μέλη των υπολοίπων τρομοκρατικών ομάδων. Για την έκδοση του εν λόγω εντύπου υλικού εχρησιμοποιείτο υπόγειος χώρος ο οποίος βρισκόταν στη λεωφόρο Νέας Ιωνίας αριθμός 19 τον είχε μισθώσει αρχικά για το σκοπό αυτό το ηγετικό και ιδρυτικό στέλεχος της οργάνωσης αυτής Χρήστος Κασίμης ο οποίος δολοφονήθηκε την 20/10/77 σε συμπλοκή μεταξύ αστυνομικών οργάνων και μελών της οργάνωσης καθόσον επιχειρείτο από τους τελευταίους η τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού στα κεντρικά γραφεία γερμανικής εταιρίας στην περιοχή της Λαχαναγοράς στον Αγιο Ιωάννη Ρέντη Αττικής».

Σύμφωνα με το βούλευμα, η οργάνωση προμηθευόταν τις εκρηκτικές ύλες κυρίως από την Κάλυμνο όπου διέμενε ο Αγγελέτος Κανάς και ότι οι δαπάνες της οργάνωσης εξασφαλίζονταν από συνεισφορές των μελών της. Οι συντάκτες του βουλεύματος υποστηρίζουν ότι υπάρχουν ασύλληπτα μέλη.