Και, βέβαια, ακόμη κι αν έτσι δεν ήταν τα πράγματα, δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα μιας ουσιαστικής αλλαγής της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, αλλά το ερώτημα παραμένει: Αφού όλα είναι προαποφασισμένα, τι χρειάζονται η σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, αλλά και όλες όσες διαδικασίες αυτή θα δρομολογήσει (ενδεχομένως, έκτακτο συνέδριο, εκλογή του νέου προέδρου από καθολική ψηφοφορία, ακόμη και με τη συμμετοχή οπαδών - μη μελών, κλπ.); Προφανώς, τη νομιμοποίηση -έστω και τυπικά - των προαποφασισμένων, ίσως πείτε. Βεβαίως, αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Στοχεύουν, επίσης, στην καλλιέργεια των συμμετοχικών αυταπατών, στη δέσμευση του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού πολιτών και στη μετατροπή τους σε συνενόχους στην όλη επιχείρηση αλλαγής φρουράς, στην αναζωογόνηση των γνωστών και από το παρελθόν ψεύτικων προσδοκιών και τεχνητών ελπίδων. Αλλωστε, τριάντα χρόνια τώρα, την ίδια δουλιά κάνει το ΠΑΣΟΚ...
«Μήπως ο Γιώργος Παπανδρέου "στοχεύει" και στο λεγόμενο "μεσαίο χώρο"» ρωτά η εφημερίδα «Απόφαση» τον Μ. Μπετενιώτη, βουλευτή Πειραιά του ΠΑΣΟΚ και ανήκοντα στη χορεία της «νέας» ηγεσίας του κυβερνώντος κόμματος. Και ο τελευταίος απαντά: «Ηταν σημαντική επισήμανση του ίδιου του Γιώργου Παπανδρέου ότι το ΠΑΣΟΚ δε θα πρέπει να έχει κατά νου Δεξιά και Αριστερά. Πρέπει να έχουμε στη σκέψη μας μια πλατιά δημοκρατική παράταξη και μαζί μας να ταχθεί όλη η κοινωνία, ώστε να περάσουμε σε βαθιές μεταρρυθμίσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση, την Υγεία, την Κοινωνική Πρόνοια και την προοπτική της Ανάπτυξης».
Εσείς τι είδους «βαθιές μεταρρυθμίσεις» νομίζετε πως έχουν κατά νου ο Γ. Παπανδρέου και τα επιτελεία του «νέου» ΠΑΣΟΚ, για τους προαναφερόμενους τομείς; Σε αντίθετη ή στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση με όσες έχουν προωθήσει μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, με τη συμμετοχή και του Γ. Παπανδρέου; Είναι προφανής ο ρητορικός χαρακτήρας των ερωτημάτων. Το ίδιο προφανής και η απάντηση. Το μόνον άγνωστο είναι το αντιλαϊκό και αντεργατικό βάθος των σχεδιαζόμενων μεταρρυθμίσεων...
Διασκεδαστική μεν, περίεργη δε, ήταν η χτεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Ανάπτυξης με δηλώσεις του Α. Τσοχατζόπουλου για τα όσα έγιναν στον αγιασμό των υδάτων από τον αρχιεπίσκοπο στη Θεσσαλονίκη. Ο υπουργός, σύμφωνα με την ανακοίνωση, δήλωσε ότι η παρέμβαση του Χριστόδουλου ήταν προκλητική για την «παράδοση, την ιστορία, τις συνήθειες και την αντίληψη των Θεσσαλονικέων για το τι είναι και πώς πρέπει να τελείται ο εορτασμός των Θεοφανίων», επειδή ο καθαγιασμός των υδάτων δεν έγινε από την προβλήτα, αλλά... από πλοίο και ακόμη γιατί ο αρχιεπίσκοπος «θυμήθηκε τον Παύλο Μελά, τους Μακεδονομάχους και τους Πελοποννήσιους». Και πέρα απ' το διασκεδαστικό τού περιεχομένου της ανακοίνωσης, το πράγμα έγινε ακόμη περισσότερο περίεργο, όταν οι συνεργάτες του υπουργού Ανάπτυξης επιχείρησαν την υποβάθμισή της, αποδίδοντας την αποστολή της σε «εξαιρετικά ατυχές γεγονός, που το περιεχόμενό της δεν αποτυπώνει τις σχέσεις Ακη - Χριστόδουλου».
Και σε ό,τι μας αφορά, δεν έχουμε καμιά αυταπάτη για τους προσανατολισμούς και τις παρεμβάσεις του κ. Χριστόδουλου, αλλά οι προαναφερόμενες εξηγήσεις των συνεργατών του Α. Τσοχατζόπουλου δε μας έπεισαν. Περισσότερο με κάποιο «παιγνίδι» μας «μυρίζει» η όλη ιστορία.
Το «έργο» του ολοκλήρωσε
κι αποχωρεί όπου να 'ναι,
αφήνοντας ξοπίσω του
χιλιάδες να πεινάνε,
το «έργο» του ολοκλήρωσε
κι αποχωρεί απ' το στίβο,
αφήνοντας ανάμνηση
το «γδέρνω» και το «στύβω»!
***
Το «έργο» του ολοκλήρωσε
και φεύγει αρχές του Μάρτη,
παίρνοντας για τις πράξεις του
εύφημη μνεία γδάρτη,
το «έργο» του ολοκλήρωσε
κι αφήνει το τιμόνι,
η «βδέλλα» του άτυχου λαού
και των τρανών το πιόνι!