Το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ υποτίθεται πως είναι το ανώτερο όργανο του κόμματος. Το αμέσως ανώτερο είναι η Κεντρική του Επιτροπή. Η τελευταία συνέρχεται σήμερα κι έχει αντικείμενο - όπως είπε χτες ο Κ. Σημίτης - τις διαδικασίες για την εκλογή του νέου προέδρου. Το ποιος θα είναι αυτός έχει ήδη αποφασιστεί και τον γνωρίζουν όλοι. Αποφασισμένη είναι και η πολιτική που θα ακολουθήσει, τόσο ο νέος πρόεδρος όσο και η όποια νέα ηγεσία. Οπως σαφέστατα είπε και πάλι χτες ο Κ. Σημίτης, η πολιτική αυτή θα κινηθεί στις ίδιες κατευθύνσεις και πλαίσια.

Και, βέβαια, ακόμη κι αν έτσι δεν ήταν τα πράγματα, δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα μιας ουσιαστικής αλλαγής της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, αλλά το ερώτημα παραμένει: Αφού όλα είναι προαποφασισμένα, τι χρειάζονται η σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, αλλά και όλες όσες διαδικασίες αυτή θα δρομολογήσει (ενδεχομένως, έκτακτο συνέδριο, εκλογή του νέου προέδρου από καθολική ψηφοφορία, ακόμη και με τη συμμετοχή οπαδών - μη μελών, κλπ.); Προφανώς, τη νομιμοποίηση -έστω και τυπικά - των προαποφασισμένων, ίσως πείτε. Βεβαίως, αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Στοχεύουν, επίσης, στην καλλιέργεια των συμμετοχικών αυταπατών, στη δέσμευση του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού πολιτών και στη μετατροπή τους σε συνενόχους στην όλη επιχείρηση αλλαγής φρουράς, στην αναζωογόνηση των γνωστών και από το παρελθόν ψεύτικων προσδοκιών και τεχνητών ελπίδων. Αλλωστε, τριάντα χρόνια τώρα, την ίδια δουλιά κάνει το ΠΑΣΟΚ...