Η παραίτηση του καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ από την προεδρία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας (SPD) δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, αλλά δεν ήταν και άμεσα αναμενόμενη.

Ο γνωστός για τη δημόσια κριτική στην κοινωνική πολιτική του Σρέντερ σοσιαλδημοκράτης βουλευτής Οτμαρ Σράινερ είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στη «Νόιες Ντόιτσλαντ» (17/18 του Γενάρη) ότι μαζί μ' αυτόν άλλοι πέντε βουλευτές διαφωνούν με την πολιτική αυτή, αλλά πρόσθεσε: «Εχουμε συχνά πολύ ζωηρές συζητήσεις μέσα στην κοινοβουλευτική ομάδα, που κάνουν σαφές ότι αυτοί οι έξι είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου».

Ο ίδιος είχε διαπιστώσει: «Το SPD από πολλούς μήνες κάνει λόγο για έναν νέο προσανατολισμό».

Οταν στα παραπάνω προστεθεί το γεγονός ότι το 2004 θα είναι έτος εκλογών - όχι μόνο για την Ευρωβουλή, αλλά και σε ορισμένα γερμανικά κρατίδια - γίνεται φανερό ότι με την ξαφνική κίνησή του ο Σρέντερ προσπάθησε να σώσει ό,τι είναι δυνατό από το κουβάρι των προβλημάτων που σωρεύτηκαν σε βάρος των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Αλλά ο νέος πρόεδρος, που ο ίδιος πρότεινε, ο έως τώρα πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος, Φραντς Μιντεφέριγκ, μπορεί να γίνει το ναυαγοσωστικό του κόμματος; Θεωρείται γενικά απίθανο. Γιατί δε φαίνεται να διαφώνησε σε κανένα σημείο της έως τώρα πολιτικής και ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στην «Ατζέντα 2010». Είναι πραγματικά έτσι; Ο Σράινερ στην ίδια συνέντευξη είχε δηλώσει: «Το βλακωδέστερο πράγμα που ακούω σήμερα είναι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Υπάρχει κι αυτή μπαίνει στην ημερήσια διάταξη τον ερχόμενο καιρό».

Ο δρ. Χάρι Μίλκε έγραφε πριν λίγες μέρες στο αριστερό περιοδικό «Ροτ-Φουξ»: «Δε λείπουν οι θεμελιωμένες εναλλακτικές προτάσεις. Σύμφωνα με υπολογισμούς της Ομάδας Εργασίας "Εναλλακτική Οικονομική Πολιτική" (ΑΑW), το κράτος μπορεί να εισπράξει ...129 δισ. ευρώ περισσότερους φόρους (ως εξής): 14 δισ. ευρώ από επανεισαγωγή του φόρου περιουσίας, 4 δισ. ευρώ από φόρο κληρονομίας, 9 δισ. από φορολογία των κερδών στο χρηματιστήριο, 17 δισ. από φόρους σε σπεκουλάντες, 50 δισ. από πραγματικό κυνήγι της φοροδιαφυγής κλπ. Αυτά όλα θα ήταν μια πρώτη πράξη κοινωνικής δικαιοσύνης, που θα μίκρυνε λιγάκι τον πλούτο λίγων ...χωρίς να θίγεται μ' αυτό καθόλου ο καπιταλισμός...».

ΑΒΑΝΑ.--

Ο Ιμπραήμ Φερέρ, είναι ανάμεσα στους Κουβανούς μουσικούς στους οποίους οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνήθηκαν να χορηγήσουν βίζα προκειμένου να ταξιδέψουν στις ΗΠΑ και να παραστούν στην τελετή απονομής των βραβείων «Γκράμι», που θα γίνει την Κυριακή στο Λος Αντζελες και για την οποία είχαν λάβει επίσημη πρόσκληση καθώς είναι υποψήφιοι...

«Αυτή τη φορά η διαδικασία για τη χορήγηση βίζας είχε αλλάξει... Η Ακαδημία των "Γκράμις" απέστειλε τις προσκλήσεις, εντούτοις υπήρξε η απαίτηση για την πιστή τήρηση των όρων ταξιδίων που έχει θεσπίσει η κυβέρνηση των ΗΠΑ...», τονίζεται σε ανακοίνωση του Ινστιτούτου Κουβανικής Μουσικής και προστίθεται: «Πολύ σύντομα όλα τα αναγκαία ντοκουμέντα βρίσκονταν στο Γραφείο Αμερικανικών Συμφερόντων και υποχρέωσαν την κουβανική αντιπροσωπεία να κάνει υποχρεωτική χρήση της φόρμας που περιέχει το τμήμα 212(f) του μεταναστευτικού νόμου, δηλαδή για χώρες που θεωρούνται ύποπτες για τρομοκρατία, δολοφονίες, και εμπόριο ναρκωτικών».

«Δεν είμαι τρομοκράτης. Είμαι μουσικός» δήλωσε ο Ιμπραήμ Φερέρ σύμφωνα με το BBC, ενώ πάντα σύμφωνα με το βρετανικό πρακτορείο, Αμερικανός διπλωμάτης στην Αβάνα δήλωσε ότι η αμερικανική κυβέρνηση έχει δικαίωμα να αρνηθεί την είσοδο σε ανθρώπους ή ομάδα ανθρώπων που θεωρεί ότι «είναι επιβλαβείς για τα συμφέροντα των ΗΠΑ», αναφερόμενος στον Ιμπραήμ Φερέρ, αλλά και στους Γκιγιέρμο Ρουμπαλκάμπα, Αμαδίτο Βαλντές, Μπαρμπαρίτο Τόρε και στα μέλη του σεπτέτου Ιγνάσιο Πινέιρο!

Από την πλευρά του, ο Κουβανός υφυπουργός Πολιτισμού, Αμπελ Ακόστα, κατήγγειλε τις ΗΠΑ για τον αποκλεισμό των Κουβανών μουσικών στο πλαίσιο της προσπάθειας απομόνωσης του Νησιού της Επανάστασης και ικανοποίησης της «Μαφίας» του Μαϊάμι για προεκλογικούς λόγους...

ΙΣΛΑΜΑΜΠΑΝΤ - ΚΑΡΑΤΣΙ - ΓΕΝΕΥΗ - ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.- Πενήντα «σκληροπυρηνικούς ισλαμιστές» συνέλαβαν οι αρχές του Πακιστάν στο Καράτσι, εν μέσω της έκκλησης του συνασπισμού ΜΜΑ της αντιπολίτευσης για γενική απεργία, λόγω της «ταπείνωσης» του «πατέρα» της ισλαμικής πυρηνικής βόμβας, Αμπντούλ Καντίρ Χαν. Εκπρόσωπος του ΜΜΑ είπε ότι είναι «εθνικό καθήκον» των Πακιστανών να μετάσχουν στις διαδηλώσεις.

Παρά τη «χάρη» που έδωσε στον Χαν ο πραξικοπηματίας στρατηγός και αυτοδιορισμένος πρόεδρος Περβέζ Μουσάραφ, καθώς και τις υποσχέσεις του για παροχή πληροφοριών στη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας για παροχή πληροφοριών, ο διευθυντής του ΔΕΑΕ Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, στελέχη της αμερικανικής διπλωματίας, αλλά και ο Ινδός ΥπΕξ Γιασουάντ Σίνχα δηλώνουν ότι το θέμα «δεν έχει τελειώσει». Ο καθείς για τους λόγους του.

ΠΟΡΤ Ω ΠΡΕΝΣ.--

Οι διαδηλώσεις εναντίον του Προέδρου Αριστίντ συνεχίζονται ενώ τα επεισόδια, εξαιρετικά αιματηρά πάντα, που συνοδεύουν όλες τις κινητοποιήσεις, ειδικά του τελευταίου χρονικού διαστήματος, είχαν αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τέσσερις άνθρωποι και να τραυματιστούν ακόμη 20.

Τα βίαια επεισόδια ξέσπασαν όταν ένοπλοι αντίπαλοι του Προέδρου Ζαν Μπερτράντ Αριστίντ εισέβαλαν στην έδρα της αστυνομίας στην πόλη Γκονάιβες και έβαλαν φωτιά. Τότε οι αστυνομικοί άνοιξαν πυρ εναντίον των διαδηλωτών, που απάντησαν με τον ίδιο τρόπο, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Οι ένοπλοι διαδηλωτές ήταν μέλη της ριζοσπαστικής οργάνωσης «Μέτωπο Εναντίον του Αριστίντ» και η πόλη Γκονάιβες που βρίσκεται περίπου 160 χιλιόμετρα βορείως της πρωτεύουσας, Πορτ - Ω - Πρενς, θεωρείται προπύργιο των αντιπάλων του Προέδρου Αριστίντ.

Ουσιαστικά πρόκειται για την εκδήλωση, έστω και στην πολύ βίαιη μορφή της, της απόγνωσης που επικρατεί εξαιτίας του βδελυρού και τεράστιου εξωτερικού χρέους και τις επακόλουθες επιβαλλόμενες ολέθριες συνέπειες της πολιτικής των διαρθρωτικών προσαρμογών και προτεραιότητα, τους διαθέσιμους πόρους στην αποπληρωμή του χρέους. Ο λαός της Αϊτής βυθίζεται στην ανέχεια ακόμα πιο πολύ: τέσσερις στους πέντε Αϊτινούς ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, λιγότερο από ένας στους δύο έχει σταθερή πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ένας ενήλικος στους δύο είναι αναλφάβητος.