ΕΡΓΑΤΙΚΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

Απαιτείται αλλαγή στρατηγικής

To Συνέδριο της ΓΣΕΕ πραγματοποιείται σε μια δύσκολη περίοδο για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Η εργατική τάξη δέχεται μια ολομέτωπη και πολύπλευρη επίθεση από την εργοδοσία.

Από την πλευρά μας, θα προσπαθήσουμε να καταδείξουμε τα προβλήματα που απασχολούν την εργατική τάξη, θα αγωνιστούμε να προωθήσουμε τις απόψεις μας και να ενισχύσουμε τις θέσεις μας στη νέα Διοίκηση, για να μπορέσουμε να αλλάξουμε από καλύτερη θέση τις κυρίαρχες αντιλήψεις και πρακτικές στη ΓΣΕΕ (που στηρίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις πρακτικές της νεοφιλελεύθερης οικονομικής αντίληψης) προς όφελος της εργατικής τάξης.

Στο Συνέδριο αυτό συγκρούονται διαφορετικές αντιλήψεις και πρακτικές για τη φύση και το ρόλο του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Εμείς επιδιώκουμε μέσα σ' αυτές τις άσχημες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες και συγκυρίες και στη χώρα μας και στην ΕΕ, το συνδικαλιστικό κίνημα να μπει μπροστά για να δώσει ένα άλλο μήνυμα στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Είμαστε εδώ και είμαστε το οχυρό, πάνω στο οποίο θα θρυμματίζονται οι επιδιώξεις της εργοδοσίας, που επιχειρούν εδώ και χρόνια σε συνεργασία με τους πολιτικούς της εκφραστές να υποτάξουν το συνδικαλιστικό κίνημα και να περιορίσουν τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Φρονώ και υποστηρίζω ότι πρέπει απαραίτητα, εδώ και τώρα, να προβληματιστούμε και να οδηγηθούμε σε ένα αναπροσανατολισμό της στρατηγικής και τακτικής του συνδικαλιστικού κινήματος. Πρώτα απ' όλα να κάνουμε μια εκστρατεία στους εργαζόμενους για να περιορίσουμε στο ελάχιστο τη μη συμμετοχή των εργαζομένων στο συνδικαλιστικό κίνημα, που είναι μια από τις αδυναμίες και που σ' αυτό το τεράστιο ζήτημα δεν έδειξε η παρούσα πλειοψηφία της ΓΣΕΕ την απαραίτητη ευαισθησία. Το ριζικό αυτόν αναπροσανατολισμό, δεν μπορεί να τον προσφέρει η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, η οποία αναλώθηκε μέχρι σήμερα σε παιχνίδια συναίνεσης και έντονου κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Μόνο η ΔΑΣ, μπορεί, μαζί με άλλες δυνάμεις του δημοκρατικού ταξικού συνδικαλισμού, να οδηγήσει στην αναγέννηση και αποτελεσματικότητα το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας στις δύσκολες αυτές συνθήκες.

Τέλος, οφείλουμε να συνδέσουμε το ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα με το ταξικό αγωνιστικό της ΕΕ και αυτό γιατί τα περισσότερα προβλήματα είναι κοινά.

Του
ΚΩΣΤΑ ΑΡΤΕΜΙΟΥ
Πρόεδρος της ΠΟΕΕΠ, μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ και της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ