ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 19 Δεκέμβρη 1999
Σελ. /56
ΔΙΕΘΝΗ
Ρωσία
Σήμερα οι εκλογές για την Κρατική Δούμα

Aπο πρόσφατες εργατικές κινητοποιήσεις

Associated Press

Aπο πρόσφατες εργατικές κινητοποιήσεις
Σήμερα 19 Δεκέμβρη διεξάγονται στη Ρωσία βουλευτικές εκλογές για την Κρατική Δούμα (Κάτω Βουλή) της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Εκτός απ' αυτό, στο Ταταρστάν και στην περιοχή Ουλιάνοφσκ θα γίνουν βουλευτικές εκλογές για τα τοπικά όργανα της νομοθετικής εξουσίας. Επίσης, σε άλλες 5 περιοχές, μεταξύ τους στη Μόσχα και στο Λένινγκραντ, θα διεξαχθούν εκλογές για τα όργανα της εκτελεστικής εξουσίας. Σύμφωνα με το Σύνταγμα που επέβαλε ο Γιέλτσιν το Δεκέμβρη του 1993, μετά το βομβαρδισμό του Ανωτάτου Σοβιέτ, στη Ρωσία το Κοινοβούλιο έχει δυο Βουλές: Το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας (Ανω Βουλή) και την Κρατική Δούμα (Κάτω Βουλή). Το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας αποτελείται από τους άμεσα εκλεγμένους από το λαό επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας των 89 (88 χωρίς την Τσετσενία), τους κυβερνήτες των περιοχών και προέδρους Αυτόνομων Δημοκρατιών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, καθώς και από τους επικεφαλής των αντιπροσωπευτικών οργάνων της Ομοσπονδίας που εκλέγονται από τους τοπικούς βουλευτές. Στην Κρατική Δούμα, που αποτελείται από 450 βουλευτές, οι 225 εκλέγονται με βάση τα κομματικά ψηφοδέλτια και 225 στις μονοεδρικές περιφέρειες. Στη Δούμα μπαίνουν μόνο τα κόμματα, οι κομματικοί συνασπισμοί και συνδυασμοί που θα λάβουν το 5% των ψήφων. Η Δούμα έχει ελάχιστα δικαιώματα στην προεδρική δημοκρατία: Ολες οι αποφάσεις της, εκτός από την επικύρωση της υποψηφιότητας του πρωθυπουργού που την προτείνει ο Πρόεδρος, επικυρώνονται από το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας και τον Πρόεδρο. Για την ψήφιση συνταγματικών νόμων και την απόρριψη του «βέτο» του Προέδρου χρειάζονται 300 ψήφοι.


Associated Press

Το υπουργείο Δικαιοσύνης έχει καταγράψει 141 κόμματα και συνασπισμούς. Ντοκουμέντα για την καταγραφή στην Κεντρική Εκλογική Επιτροπή της Ρωσίας παρουσίασαν 10 εκλογικοί συνασπισμοί και 22 εκλογικοί συνδυασμοί, αλλά καταγράφηκαν μόνο 28 απ' αυτούς. Περισσότεροι από τους μισούς απ' αυτούς δεν έχουν συγκεντρώσει τις απαραίτητες, σύμφωνα με το νόμο, υπογραφές στήριξής τους και κατέβαλαν χρηματική εγγύηση. Μεταξύ αυτών που συγκέντρωσαν τις απαιτούμενες υπογραφές (250.000) στήριξης είναι το ΚΚΡΟ και το ΚΕΚΡ. Στα ψηφοδέλτια των κομμάτων και συνασπισμών είναι γραμμένοι 3.968 υποψήφιοι βουλευτές. Σημειώνουμε ότι την περασμένη Παρασκευή (9 Δεκέμβρη) η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή απέρριψε την καταγραφή για συμμετοχή στις εκλογές του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος Ρωσίας (θα συμμετέχει ως «μπλοκ του Ζιρινόφσκι»), του Συντηρητικού Κόμματος Επιχειρηματιών της Ρωσίας, του οικολογικού κινήματος «ΚΕΔΡΟ». Νωρίτερα είχαν απορριφθεί το κίνημα «Νουρ» (ισλαμιστές), το «Μέτωπο Εθνικής Σωτηρίας», το κίνημα «Σπας» (Ρώσοι εθνικιστές με επικεφαλής των Μπαρκασόφ). Ο πρόεδρος της ΚΕΕ Βισνιακόφ δήλωσε ότι θα υπάρξουν και άλλες αλλαγές.

Για τις 224 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες (στην Τσετσενία δε θα γίνουν εκλογές) έχουν προταθεί 2.718 υποψήφιοι βουλευτές, αλλά εγκρίθηκαν μόνο 2.315 υποψήφιοι (το 1995 - 2.728), από τους οποίους οι 804 κατέβαλαν εκλογική χρηματική εγγύηση. Κατά μέσο όρο σε μια εκλογική περιφέρεια αναλογούν 5-15 υποψήφιοι. Στους εκλογικούς καταλόγους είναι εγγεγραμμένοι γύρω στα 8.000.000 ψηφοφόροι, οι οποίοι θα ψηφίσουν σε 93.000 εκλογικά τμήματα. Περίπου 500.000 εκλογικοί αντιπρόσωποι των κομμάτων και των κινημάτων θα παρακολουθήσουν τη διεξαγωγή της ψηφοφορίας και θα λάβουν μέρος στην καταμέτρηση των ψήφων. Επίσης, θα παραβρεθούν και περίπου 1.000 ξένοι παρατηρητές.

Οι συνασπισμοί και οι συνδυασμοί που συμμετέχουν στις εκλογές είναι πολύ ετερογενείς. Μερικοί έχουν δημιουργηθεί από πολιτικούς και επιχειρηματίες «για τον εαυτό τους». Και οι δημιουργοί τους και η κοινωνία αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν καμιά πιθανότητα να μπουν αυτά τα «κόμματα» στην Κρατική Δούμα. Το νόημά τους συνίσταται στο να έχουν τη δυνατότητα να διαφημίσουν τον «ηγέτη» τους, ο οποίος συμμετέχει προσωπικά και σε κάποια μονοεδρική περιφέρεια. Αλλοι, αντίθετα, είναι εκφραστές ταξικών και εταιρικών συμφερόντων ορισμένων στρωμάτων της κοινωνίας. Το Κρεμλίνο φοβάται θανάσιμα τα αποτελέσματα των μελλοντικών προεδρικών εκλογών (Ιούνης 2000) και επιδιώκει πάση θυσία να τοποθετήσει στην προεδρική καρέκλα έναν ακίνδυνο για την «οικογένεια» Γιέλτσιν και για την περιουσία της άνθρωπο. Και το αποτέλεσμά τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών. Στόχος του Κρεμλίνου είναι να κερδίσει στη Δούμα ένα «μπλοκαριστικό» πακέτο ψήφων. Τώρα η «Οικογένεια» μπορεί να βασιστεί στην υποστήριξη μόνο της «Ενωσης Δεξιών Δυνάμεων» και «Αρκούδας.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων προηγείται ο «κλογικός συνασπισμός του ΚΚΡΟ» με πικεφαλής τον πρόεδρο της ΚΕ του ΚΚΡΟ Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, ο οποίος κατεβαίνει στις εκλογές με το σύνθημα «Για τη Νίκη!». Το ψηφοδέλτιο του κόμματος δεν αποτελείται μόνο από μέλη του, αλλά και από εξωκομματικούς, από μέλη άλλων αριστερών πατριωτικών οργανώσεων της αντιπολίτευσης. Το κόμμα θέτει το καθήκον να δημιουργήσει με τους κομμουνιστές και τους πατριώτες μια συνταγματική πλειοψηφία στη Δούμα, ώστε να έχει τη δυνατότητα να αλλάξει την κατεύθυνση ανάπτυξης της χώρας για την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας, της λαϊκής εξουσίας και του σοσιαλισμού. Οι άλλοι κομμουνιστικοί και αριστεροί συνασπισμοί που συμμετέχουν στις εκλογές είναι: Ο συνασπισμός «Κομμουνιστές, εργαζόμενοι της Ρωσίας - για τη Σοβιετική Ενωση», τη βάση του οποίου αποτελεί το ΚΕΚΡ, μ' επικεφαλής τον πρώτο γραμματέα της ΚΕ του ΚΕΚΡ Βίκτορ Τιούλκιν (στο ψηφοδέλτιό του συμμετέχουν βασικά υποψήφιοι που έχουν προτείνει οι κολεκτίβες εργαζομένων, τα συνδικάτα), το «Σταλινικό μπλοκ για την ΕΣΣΔ» με επικεφαλής τον Βίκτορ Ανπίλοφ, το «Κίνημα Στήριξης του Στρατού, της Αμυντικής Βιομηχανίας και της Πολεμικής Επιστήμης» (ηγέτης το μέλος της ΚΕ του ΚΚΡΟ Βίκτορ Ιλιούχιν), το «Κόμμα Ειρήνης και Ενότητας» μ' επικεφαλής τη Σαζί Ουμαλάτοβα. Επίσης τις κρατικές -πατριωτικές αντιλήψεις εκφράζουν η «Ρωσική Παλλαϊκή Ενωση» (επικεφαλής ο αντιπρόεδρος της Κρατικής Δούμας Σεργκέι Μπαμπούριν) και η «Πνευματική Κληρονομιά» του διαγραμμένου από το ΚΚΡΟ Αλεξέι Ποντμπεριόζκιν.

Στο άλλο στρατόπεδο, η γιελτσινική πολιτική της συχνής αντικατάστασης των πρωθυπουργών οδήγησε στο να προσχώρησαν σε όλα τα μεγάλα αστικά κόμματα οι πρώην πρωθυπουργοί: Ο Βίκτορ Τσερνομίρντιν στο «Σπίτι μας - η Ρωσία», ο Σεργκέι Κιριένκο στην «Ενωση Δεξιών Δυνάμεων», ο Σεργκέι Στεπάσιν στο «Γιάμπλοκο» του Γκριγκόρι Γιαβλίνσκι και ο Γεβγένι Πριμακόφ στο συνασπισμό «Πατρίδα - Ολη η Ρωσία». Το συνδυασμό «Αρκούδα», που στα γρήγορα δημιουργήθηκε μ' επικεφαλής των υπουργό Εκτάκτων Καταστάσεων Σεργκέι Σόιγκου, κατά παράβαση του νόμου, τον υποστήριξε ανοιχτά ο νυν πρωθυπουργός Βλαντίμιρ Πούτιν. Σε όλους τους συνασπισμούς και συνδυασμούς, εκτός από το «Γιάμπλοκο» συμμετέχουν ενεργά οι επικεφαλής των περιοχών της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Στις εκλογές συμμετέχουν επίσης το «Συνέδριο των Ρωσικών Κοινοτήτων», ο συνδυασμός του στρατηγού Νικολάγεφ και του ακαδημαϊκού Φιόντοροφ, τρία κόμματα που στην ονομασία τους έχουν τη λέξη «σοσιαλιστικό», δυο γυναικείες οργανώσεις, το κόμμα των συνταξιούχων και μερικά άλλα.

Χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτών των εκλογών για την Κρατική Δούμα δεν ήταν μόνο ο άνευ προηγουμένου βρώμικος πόλεμος συκοφαντικών υλικών, αλλά και η σκληρή αναμέτρηση τη φατριών στο αστικό στρατόπεδο, όταν όλη η δύναμη της προπαγανδιστικής μηχανής του Κρεμλίνου στράφηκε όχι μόνο ενάντια στις αριστερές δυνάμεις, αλλά και ενάντια στην «Πατρίδα - Ολη η Ρωσία», που επικεφαλής είναι, εκτός από τον Πριμακόφ, οι δήμαρχοι της Μόσχας και του Λένινγκραντ Γιούρι Λουζκόφ και Αλεξάντρ Γιάκοβλεφ. Το κίνημα αυτό ακολουθεί δεύτερο στις προβλέψεις των κοινωνιολόγων μετά το ΚΚΡΟ και εκπροσωπεί τα συμφέροντα του ρωσικού εθνικού κεφαλαίου, διακηρύσσει την αναγκαιότητα αναθεώρησης των αποτελεσμάτων των «ληστρικών ιδιωτικοποιήσεων αλά Τσουμπάις», τον περιορισμό των δικαιοδοσιών του Προέδρου, το σχηματισμό κυβέρνησης της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, την εφαρμογή πιο ανεξάρτητης πολιτικής στη διεθνή κονίστρα και περιορισμό της εξάρτησης από τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς. Η «Πατρίδα - Ολη η Ρωσία» και το ΚΚΡΟ μπορούν σε μια σειρά περιπτώσεις να ενεργήσουν από κοινού κατά του καθεστώτος και όλα δείχνουν ότι είναι έτοιμοι γι' αυτό.

Οι περισσότεροι μετέχοντες στις εκλογές διακηρύσσουν στα προγράμματά τους την έξοδο της Ρωσίας από την κρίση, τη μείωση των φόρων, τη στήριξη του ντόπιου παραγωγού, την εξασφάλιση της ειρηνικής ζωής των πολιτών, αξιοπρεπή παιδικά χρόνια και ήρεμα γεράματα. Μόνο οι κομμουνιστές μιλούν ανοιχτά για το σοσιαλισμό σαν μελλοντικό κοινωνικό σύστημα. Οι υπόλοιποι προτιμούν να περιοριστούν σε φράσης τύπου «πολιτισμένη κοινωνία».

Οι κοινωνιολόγοι και οι πολιτειολόγοι θεωρούν ότι στην Κρατικοί Δούμα θα μπουν το ΚΚΡΟ, ο συνασπισμός «Πατρίδα - όλη η Ρωσία», το «Γιάμπλοκο» και ο συνδυασμός «Αρκούδα». Μπορούν να ξεπεράσουν επίσης το όριο του 5% η Ενωση Δεξιών Δυνάμεων και με μικρότερη πιθανότητα ένα από τα αριστερά μπλοκ. Το ΚΚΡΟ αναμένεται να αποτελέσει τη μεγαλύτερη Κοινοβουλευτική Ομάδα, που μαζί με τους συμμάχους μπορεί να αποκτήσει μια συνταγματική πλειοψηφία.


Βλαντίμιρ ΜΑΣΙΝ


ΗΠΑ
Πυρηνικά στο διάστημα;

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ .-

«Κυρίαρχοι του διαστήματος»: Το motto της Διαστημικής Διοίκησης των ΗΠΑ, που συναποτελείται από την Αεροπορία, το Στρατό και το Ναυτικό και δημιουργήθηκε το 1985 «τα λέει όλα». Η αμερικανική στρατιωτική ηγεσία επιθυμεί διακαώς να ελέγξει το διάστημα, εγκαθιστώντας όπλα σ' αυτό. Και οι επιχειρήσεις της χώρας θέλουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο, γράφουν στο αμερικανικό περιοδικό « The Nation» οι Καρλ Γκρόσμαν και Τζούντιθ Λονγκ.

Το Οραμα για το 2020, το... μανιφέστο της Διαστημικής Διοίκησης, δηλώνει εύγλωττα, με δυνατά χρώματα, προθέσεις και σχέδια: «Κυριαρχία της διαστημικής διάστασης των στρατιωτικών επιχειρήσεων για την προστασία των συμφερόντων και των επενδύσεων των ΗΠΑ»(σ.σ.: δική μας υπογράμμιση) και, φυσικά, «ολοκλήρωση των δυνατοτήτων διεξαγωγής πολέμου των Διαστημικών Δυνάμεων σε όλο τους το φάσμα». Στο εξώφυλλο του «Οράματος» εικονίζεται ένα όπλο λέιζερ να πλήττει στόχους κάτω στη Γη - να ο... αξιέπαινος στόχος της Διαστημικής Διοίκησης για τις επόμενες δύο δεκαετίες. «Το διάστημα είναι η σημαντικότερη κορφή», λέει.

Το 1996 ο διοικητής της Διαστημικής Διοίκησης, στρατηγός Τζόζεφ Ασλι, το έθεσε δίχως περιστροφές: «Είναι πολιτικά ευαίσθητο (θέμα), αλλά πρόκειται να γίνει... θα πολεμήσουμε στο διάστημα. Θα πολεμήσουμε από το διάστημα και μέσα στο διάστημα... Γι' αυτό οι ΗΠΑ έχουν προγράμματα ανάπτυξης στους τομείς της κατευθυνόμενης ενέργειας και των μηχανισμών φονικών πληγμάτων». Και, συνέχισε ο ίδιος, «θα επεκταθούμε σε αυτές τις δύο αποστολές - τον έλεγχο του διαστήματος και την εφαρμογή μιας δύναμης διαστήματος (σ.σ. ο λαμπρός αυτός στρατιωτικός εννοεί: Δύναμη ελέγχου της Γης από το Διάστημα)- επειδή θα γίνουν όλο και σημαντικότερα. Θα μπορούμε να πλήξουμε γήινους στόχους μια μέρα - πλοία, αεροπλάνα, επίγειους στόχους - από το διάστημα».

Η πρόβλεψη του τι θα σημαίνει ο έλεγχος του διαστήματος και η ανάπτυξη όλο και περισσότερο καταστροφικών όπλων λέιζερ από τις Ηνωμένες Πολιτείες αναστατώνει, και δίκαια, πολύ κόσμο. Το Γενάρη στη Γενεύη, ο ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, κάλεσε στη διάρκεια τη Συνόδου για τον Αφοπλισμό για «την κωδικοποίηση αρχών που θα μπορούν να διασφαλίσουν το ότι το διάστημα θα μείνει ελεύθερο από όπλα». Το Μάρτη, καθώς οι εργασίες επαναλήφθηκαν, ο πρεσβευτής της Κίνας για τον Αφοπλισμό Λι Τσανγκτσέ κάλεσε για τη θέσπιση διεθνούς δικαιικού πλαισίου που θα απαγορεύει την εγκατάσταση όχι μόνο πυρηνικών όπλων και όπλων μαζικής καταστροφής - πράγμα που κάνει η Συνθήκη για το Διάστημα του 1967 -, αλλά «οποιουδήποτε» όπλου στο διάστημα.

«Το διάστημα είναι η κοινή κληρονομιά των ανθρώπων», δήλωσε πρόσφατα ο Ουάνγκ Ζιαογού, Α` γραμματέας της αποστολής της Κίνας στα Ηνωμένα Εθνη. «Θα έπρεπε να χρησιμοποιείται μόνο για ειρηνικούς σκοπούς και για την οικονομική, επιστημονική και πολιτισμική ανάπτυξη καθώς και για την ευημερία της ανθρωπότητας. Δεν πρέπει να γίνει πεδίο εξοπλισμών και να γίνει άλλη μια αρένα εξοπλισμών».

Το Νοέμβρη, 138 έθνη ψήφισαν στη Γενική Σύνοδο του ΟΗΕ για να επαναβεβαιώσουν τη Συνθήκη του Διαστήματος και την προϋπόθεση ότι το διάστημα πρέπει να αξιοποιείται «για ειρηνικούς σκοπούς». Μόνον οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ απείχαν. Ο Κιθ Χολ, υπεύθυνος της Αεροπορίας Διαστήματος, εξηγεί τους λόγους: « Κυριαρχία στο διάστημα, την έχουμε, μας αρέσει και θα την κρατήσουμε» (και πάλι η υπογράμμιση δική μας).

Και χρήματα, άφθονα χρήματα, ρέουν γι' αυτό. Αυτό που υπό τον Ρόναλντ Ρίγκαν ήταν γνωστό ως «Πόλεμος των Αστρων», και συνεχίζεται υπό τον Μπιλ Κλίντον με το όνομα «Αμυνα Βαλλιστικών Πυραύλων», έχει ετήσιο προϋπολογισμό που υπερβαίνει τα 4 δισ. σταθερά. Και άλλα δισ. πηγαίνουν σ' αυτό μυστικά, «στα μαύρα». Το Μάρτη το Κογκρέσο ενέκρινε άλλα 6,6 δισ. δολάρια που θα πάνε στο πρόγραμμα έως το 2005.

Ακολουθώντας το ρου των χρημάτων, φθάνει κανείς στις διασημότερες επιχειρήσεις της αμερικανικής βιομηχανίας. Τουλάχιστον 75, σύμφωνα με μια έκθεση της Διαστημικής Διοίκησης, με τίτλο Σχέδιο Μεγάλου Βεληνεκούς, συμμετείχαν στην ανάπτυξη διαστημικών όπλων. Η « Boeing» έχει τη μερίδα του λέοντος σε πολλά.

Και σαν όλ' αυτά να μην ήταν αρκετά τρομακτικός εφιάλτης, επίκειται και πυρηνικοποίηση του διαστήματος. «Αφήνοντας κατά μέρος τα συναισθηματικά ζητήματα», αναφέρει μια έκθεση της αμερικανικής Αεροπορίας, «αυτή η τεχνολογία προσφέρει... μεγάλες ποσότητες ισχύος στο διάστημα». Αυτό που «προσφέρει» επίσης είναι μια σειρά από δυνητικές καταστροφές...


Mπ.Γ.


«Ευρωπαϊκός Στρατός» επεμβάσεων...

ΗΣύνοδος Κορυφής της 10ης Νοέμβρη '99 υπήρξε αρκετά αποκαλυπτική στις αποφάσεις της για τις προθέσεις της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στην Ελλάδα, ο όγκος αυτών των αποφάσεων σκεπάστηκε από μια συνεχή κι εν πολλοίς ανούσια συζήτηση αποκλειστικά για τα ελληνο-τουρκικά. Θα χρειαστεί αρκετός κόπος και χρόνος για να αποκαλυφθούν όλες οι πλευρές αυτής της Συνόδου. Ενα βασικό ζήτημα που απασχολεί ιδιαίτερα το κίνημα ειρήνης, είναι η απόφαση για τη συγκρότηση του λεγόμενου Ευρωπαϊκού Στρατού. Πρόκειται για ένα μιλιταριστικό σώμα αποτελούμενο κατ' αρχήν από 60.000 ενόπλους. Η αποστολή του - κατά τα λεγόμενα - θα είναι να επεμβαίνει σε περιοχές κρίσεως για να επιβάλει την ειρήνη. Επίσης θα επεμβαίνει και όπου κατά την κρίση των ιθυνόντων παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εχοντας την εμπειρία των τεκταινομένων στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο κι ευρύτερα στη Γιουγκοσλαβία από τις ίδιες κυρίαρχες ευρωπαϊκές δυνάμεις, γίνεται αντιληπτό το τι πρόκειται να συμβεί σε κάθε χώρα και λαό που θα γίνει στόχος παρόμοιων επεμβάσεων. Η ιστορία του λεγόμενου «αυτόνομου» κι «ανεξάρτητου» ευρω-στρατού έχει πίσω της περίπου μια 20ετία. Από το τέλος της 10ετίας του '70 και τις αρχές της 10ετίας του '80 δημιουργήθηκε μια γαλλο-γερμανική ταξιαρχία αποτελούμενη από πέντε χιλιάδες ενόπλους, με έδρα τη Δυτική τότε Γερμανία.

Η ταν η εποχή της έντονης γαλλικής φιλολογίας για την ανεξάρτητη ευρωπαϊκή αμυντική οργάνωση εκτός του ΝΑΤΟ και του αμερικανικού ελέγχου. Τότε η Γαλλία εμφανιζόταν ως η ανεξάρτητη ευρωπαϊκή πυρηνική δύναμη που ήταν εκτός του στρατιωτικού σκέλους του ΝΑΤΟ. Ηταν η εποχή του γαλλικού αμυντικού σχεδίου «ΕΥΡΗΚΑ» που φιλοδοξούσε να γίνει η αμυντική ομπρέλα όλης της Δυτικής Ευρώπης. Ολη αυτή η προσπάθεια ήταν ενταγμένη στη φιλολογία της λεγόμενης «ανεξάρτητης κι αυτόνομης» Ευρώπης. Ο στρατιωτικός τομέας ήταν σκέλος του πολιτικο-οικονομικού τομέα της ΕΟΚ. Πρέπει εδώ να επισημανθεί ότι υπό τις τότε υπαρκτές διεθνείς συνθήκες με την παρουσία της ΕΣΣΔ και το σοβιετικό πόλο ισχύος, το νόημα της ευρωπαϊκής διαφοροποίησης από τις ΗΠΑ ήταν σε βασικά σημεία διαφορετικό. Επρόκειτο, κατ' ουσία, για την προσπάθεια της Γαλλίας να μεταδώσει τη δική της διαφοροποιημένη από εκείνη των ΗΠΑ πολιτική έναντι της ΕΣΣΔ στο σύνολο της ευρωπαϊκής οντότητας, όπως εκείνη την αντιλαμβανόταν. Εκείνη η προσπάθεια δεν είχε ουσιώδες αποτέλεσμα, αλλά έμενε ως μια οιονεί γαλλική επιδίωξη. (Εδώ αξίζει να ερευνηθεί η απόφαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αμέσως μετά τη μεταπολίτευση του 1974, να αποσυρθεί η Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ κατά το γαλλικό πρότυπο, η ανοιχτή σύμπραξή της με τη Γαλλία -ΕΛΛΑΣ/ΓΑΛΛΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ- κι η τελική αποτυχία αυτού του εγχειρήματος με την ελληνική επανασύνδεση στο ΝΑΤΟικό στρατιωτικό σκέλος).

Ηανατροπή του σοβιετικού πόλου ισχύος αποτέλεσε ουσιαστικά τη νεκροκαμπάνα της γαλλικής προσπάθειας περί ευρωπαϊκής ανεξαρτησίας έναντι των ΗΠΑ. Στις αρχές της 10ετίας του '90, αναπτύχθηκε μια έντονη φιλολογία στους κόλπους της Δυτικής Ευρώπης (τότε ΕΟΚ) για τη νέα ανεξάρτητη ευρωπαϊκή εποχή. Βασικό «σημείο στίξεως» ήταν η νεκρανάσταση της Δυτικο-Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ), ενός μιλιταριστικού σχηματισμού που υπέβοσκε από τα γεννοφάσκια του στην 10ετία του '50. Το φινάλε όλης αυτής της φιλολογίας, ήταν να αναγνωριστεί η ΔΕΕ, από τους ίδιους τους Δυτικο-Ευρωπαίους εταίρους, ως ο ευρωπαϊκός πυλώνας του ΝΑΤΟ. Η αμερικανική πρωτοκαθεδρία στη Δυτική Συμμαχία επιβεβαιωνόταν με τον πιο κατάπτυστο τρόπο από τα ευρώδουλα αφεντικά. Η τωρινή απόφαση της Διάσκεψης Κορυφής της ΕΕ στο Ελσίνκι, είναι συνέχεια αυτής της ιστορίας. Το μόνο που απέμεινε στα ευρω-αφεντικά είναι να προσαρμόσουν ένα δικό τους στρατό στις απαιτήσεις του ΝΑΤΟ κι υπό τον έλεγχό του. Αυτό καθίσταται σαφές στην απόφαση του Ελσίνκι που προβλέπει ανάληψη στρατιωτικών επιχειρήσεων από το 2002.

Οευρω-στρατός μαζί με την ευρω-αστυνομία θα αναλάβει την αντιμετώπιση και καταστολή λαϊκών κινημάτων στην Ευρώπη. Επίσης θα συμμετέχει σε ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις εκτός Ευρώπης. Εάν αυτός συσχετιστεί με τη δημιουργία της «Ταξιαρχίας Νοτίου Ευρώπης» που αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο μου, τότε γίνεται αντιληπτή η επιδίωξη της Νέας Τάξης, να επιδοθεί σε ένα συνεχή πόλεμο εναντίον εθνών και λαών.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ