Associated Press

Ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας στη συνεδρίαση της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ

Η πρόσφατη δημιουργία της «Επιτροπής Αρωγής σε μια Ελεύθερη Κούβα», η οποία προτίθεται να «επισπεύσει» τη διαδικασία αλλαγών του καθεστώτος. Οι τελευταίες υποσχέσεις του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ για διεξαγωγή πολέμου ενάντια στην Κούβα και τον Φιντέλ Κάστρο. Η εφαρμογή αντισυνταγματικής διάταξης που περιορίζει τις δημοσιεύσεις επιστημονικών άρθρων και μελετών από την Κούβα, ενέργεια που αποβαίνει σε βάρος της παγκόσμιας επιστήμης και της πολιτικής της ελεύθερης ανταλλαγής επιστημονικών πληροφοριών για το καλό της ανθρωπότητας, αποτελούν λίγα μόνο παραδείγματα αυτής της πολιτικής.

Τις τελευταίες μέρες, και στο ίδιο ακριβώς πνεύμα, η κυβέρνηση Μπους εντατικοποιεί τις προσπάθειές της για μια ακόμα διεθνή εκστρατεία διπλωματικών πιέσεων και πολιτικών εκβιασμών στην 60ή Σύνοδο της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, που συνεδριάζει στη Γενεύη. Με την πρόφαση της «παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στην Κούβα, οι ΗΠΑ, για άλλη μια φορά, προσπαθούν να περάσουν μια καταδικαστική απόφαση ενάντια στο Νησί της Επανάστασης.

Οι πιο πρόσφατες συζητήσεις της Επιτροπής επικεντρώθηκαν στο θέμα των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών σε κάθε πλευρά του πλανήτη. Για άλλη μια φορά, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Αυστραλία χρησιμοποιούν το πλαίσιο αυτό για να επιτεθούν στις φτωχές χώρες. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Χουάν Αντόνιο Φερνάντες, επικεφαλής της κουβανικής αντιπροσωπείας στην Επιτροπή, τονίστηκε ότι οι εκπρόσωποι του λεγόμενου ανεπτυγμένου κόσμου αποφεύγουν να κάνουν οποιαδήποτε αναφορά στις σοβαρές παραβιάσεις που γίνονται καθημερινά στις δικές τους χώρες. Αναφέροντας μόνο κάποιες απ' αυτές επισήμανε τον εντεινόμενο ρατσισμό, την ξενοφοβία, την εκμετάλλευση των μεταναστών, την παιδική πορνεία και πορνογραφία ως αρρώστιες που ανθίζουν στις ανεπτυγμένες χώρες.

Οπως ήταν αναμενόμενο, στόχος των ΗΠΑ είναι να καταδικαστεί η Κούβα για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ και η Ευρωπαϊκή Ενωση υποκρίνεται και παίζει σε διπλό ταμπλό...

Από την πλευρά του, ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας, Φελίπε Πέρες Ρόκε, μιλώντας στη συνεδρίαση της Συνόδου στις 17 του Μάρτη, επισήμανε ότι η Κούβα δεν αποδέχεται τις κατηγορίες που με αυθαίρετο τρόπο και με διακρίσεις παρουσιάστηκαν στη Σύνοδο, ούτε ανέχεται το γεγονός ότι οι χώρες του Τρίτου Κόσμου είναι πάντα στο στόχαστρο της Επιτροπής. Οσον αφορά στο ποιος θα καταθέσει το ψήφισμα καταδίκης της Κούβας, ο Ρόκε είπε ότι «πιθανολογείται να είναι η Κόστα Ρίκα» και τόνισε πως «η Κόστα Ρίκα είναι μία από τις χώρες που δεν καταδικάζουν το Ισραήλ για τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων και τα εγκλήματα ενάντια στον παλαιστινιακό λαό».

Σε ό,τι αφορά στη θέση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο Κουβανός υπουργός Εξωτερικών μίλησε για «υποκρισία και διπλοπροσωπία» της ΕΕ, που είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει τους χειρισμούς του Λευκού Οίκου για το στιγματισμό της Κούβας. Αναρωτήθηκε επίσης αν η ΕΕ θα παρουσιάσει ψήφισμα ενάντια στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συντελούνται στη Ναυτική Βάση του Γκουαντανάμο, όπου οι ΗΠΑ κρατούν παράνομα εκατοντάδες ανθρώπους που συνέλαβαν στον πόλεμο κατά του Αφγανιστάν. Ενώ επίσης αναρωτήθηκε αν η ΕΕ θα καταδικάσει τις παραβιάσεις οι οποίες διαπράττονται ενάντια στους 5 Κουβανούς που κρατούνται στις φυλακές των ΗΠΑ και που δεν έχουν τη δυνατότητα επαφής με τους συγγενείς τους. Οπως είπε ο Ρόκε, «όποιος δεν έχει το κουράγιο να αντισταθεί στην ηγεμονία της υπερδύναμης θα πρέπει τουλάχιστον να σιωπά και να μην ενεργεί ως συνεργός στην επίθεση ενάντια στην Κούβα».

Στα μέσα του Απρίλη η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα αναλάβει την ευθύνη της καταδίκης ή μη της Κούβας. Το ζήτημα είναι πώς μπορεί κανείς να καταδικάσει μια χώρα που υπερασπίζεται την ανεξαρτησία της, την αυτοδιάθεση και την ανάπτυξη ενός αξιοσέβαστου και γενναιόδωρου λαού, που ποτέ δεν έλειψε όταν υπήρξε ανάγκη για αγώνα για κάποιο δίκαιο αίτημα, ενός λαού που πάλεψε ενάντια στο απαρτχάιντ, ενός λαού που πάντα υποστήριζε αυτούς που πολεμούσαν ενάντια στις αιματηρές στρατιωτικές δικτατορίες, οι οποίες υποστηρίζονταν από τις ΗΠΑ, στη Λατινική Αμερική, ενός λαού που από τις ανώτερες και ανώτατες σχολές του έχουν αποφοιτήσει πάνω από 41.000 νέοι από 123 χώρες, ενός λαού που σήμερα έχει πάνω από 15.000 γιατρούς να δουλεύουν σε 65 χώρες του Τρίτου Κόσμου...

Εδώ και 17 χρόνια, η Κούβα διεξάγει μάχη στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ενάντια στις κυνικές προσπάθειες της κυβέρνησης των ΗΠΑ να την καταδικάσει.

Από τις αρχές της δεκαετίας του '80 έψαχναν να βρουν τρόπο ώστε να καταδικάσουν την Κούβα στη Γενεύη για να δικαιολογήσουν τα χρόνια της επιβολής του εμπάργκο και της επιθετικότητας των ΗΠΑ ενάντια στον κουβανικό λαό.

Ετσι, το 1987, οι ΗΠΑ κατέθεσαν στην Επιτροπή σχέδιο απόφασης, που ωστόσο καταψηφίστηκε.

Το 1988 και το 1989 δεν κατάφεραν να επιβάλουν την καταδίκη της Κούβας στη Σύνοδο.

Το 1990, ανάμεσα στις αναταραχές και στις «αλλαγές» στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο, όταν διακήρυτταν το τέλος της Ιστορίας και οι εχθροί της Κουβανικής Επανάστασης γιόρταζαν αυτό που πίστευαν ότι ήταν αναπόφευκτο - δηλαδή η κατάρρευση της Σοσιαλιστικής Κούβας - οι ΗΠΑ, με τη βοήθεια δουλοπρεπών κυβερνήσεων, επέβαλαν για πρώτη φορά απόφαση ενάντια στην Κούβα στην Επιτροπή. Ηταν δύσκολες στιγμές αυτές για τον κουβανικό λαό, που δεν παραδόθηκε, που δεν εγκατέλειψε τον αγώνα του για όλους όσοι υπερασπίζονται τη δικαιοσύνη και την ελευθερία, για όλους αυτούς που πιστεύουν πως ένας καλύτερος κόσμος είναι εφικτός.

Η αξιοπρεπής αντοχή ενάντια στον εξευτελισμό και στα ψέματα άρχισε να αναγνωρίζεται και να υπερασπίζεται από τα μέλη της Επιτροπής, μέχρι που η προσπάθεια να καταδικαστεί η Κούβα ηττήθηκε το 1998.

Το 1999, οι ΗΠΑ, δυσαρεστημένες και εξευτελισμένες, έψαχναν να βρουν μια μεταμφίεση για το αντικουβανικό τους σχέδιο. Διέταξαν τότε την κυβέρνηση της Τσεχικής Δημοκρατίας να καταθέσει το κείμενο, ενώ την ίδια στιγμή η υπερδύναμη, ασκώντας πιέσεις, απειλές και εκβιασμούς, κατάφερε να περάσει με ελάχιστη διαφορά ψήφων την καταδίκη της Κούβας. Η φάρσα συνεχίστηκε μέχρι το 2001.

Ομως, το 2002, η τσεχική κυβέρνηση αρνήθηκε να συνεχίσει το ρόλο της. Οι λαοί της Λατινικής Αμερικής απαιτούσαν από τις κυβερνήσεις τους να μη συμμετάσχουν στην καταδίκη της Κούβας. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση Μπους είχε εξαιρεθεί από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Μετά από ταραχώδεις και απελπισμένες ενέργειες, οι κυβερνήσεις της Ουρουγουάης και του Περού έπαιξαν τον ανήθικο ρόλο ενάντια στη θέληση των λαών τους. Και πέρσι, η κυβέρνηση της Κόστα Ρίκα έλαβε την εντολή από τις ΗΠΑ να καταθέσει κείμενο καταδίκης της Κούβας για την απόφασή της να δικάσει τους 75 μισθοφόρους και να απαιτήσει την απελευθέρωσή τους. Ωστόσο, το κείμενο αυτό έλαβε 31 ψήφους κατά και 15 υπέρ.

Μεγάλη συζήτηση έχει επίσης γίνει σχετικά με τις κατηγορίες πως η Κούβα δεν έχει συνεργαστεί με την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Από την πλευρά του, ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας ήταν ξεκάθαρος πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. «Το 1988 η Κούβα δέχτηκε αντιπροσωπεία από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το 1994 δέχτηκε τον Υπατο Αρμοστή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο οποίος δεν έχει γίνει ακόμα δεκτός στις ΗΠΑ. Το 1995 δέχτηκε αντιπροσωπεία μη κυβερνητικών οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα που οργάνωσε ο Μιτεράν, και το 1999 δέχτηκε δύο ερευνητές από αυτήν την Επιτροπή. Γιατί να υπάρξει απόφαση που να ζητά από την Κούβα να δεχτεί τον εκπρόσωπο του Υπατου Αρμοστή αν δεν υπάρχει κανένας εκπρόσωπος διορισμένος να ερευνήσει τα εγκλήματα και τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττουν οι ΗΠΑ με τις κατοχικές τους δυνάμεις στο Ιράκ;», αναρωτήθηκε ο Ρόκε.

«Η Κούβα υπερασπίζεται το δικαίωμά της να επιβάλλει τους νόμους της και να προασπίζει τον εαυτό της από τις επιθέσεις. Η Κούβα υπερασπίζεται το δικαίωμα να διώκει ποινικά τους μισθοφόρους που συνεργάζονται με αυτούς που επιβάλλουν τον αποκλεισμό και την επιθετική πολιτική, με την υπερδύναμη που επιθυμεί να ξανακατακτήσει και να υποτάξει το λαό. Δε θα παραδοθούμε, ούτε θα δεχτούμε πιέσεις, ούτε θα είμαστε αφελείς». Καταλήγοντας τόνισε: «Ας καταδικάσουμε αυτόν που επιτίθεται και όχι αυτόν που δέχεται την επίθεση. Ας τερματιστούν ο αποκλεισμός, τα ψέματα και οι επιθέσεις ενάντια στην Κούβα»!

Σε μια προσπάθεια να ενταθεί η αντίδραση μαζικών φορέων και οργανώσεων σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία που θα έχει σαν σκοπό την καταδίκη της Κούβας στους κόλπους της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας και Αλληλεγγύης έχει ήδη συγκεντρώσει υπογραφές από 45 τέτοιες οργανώσεις. Οπως αναφέρει:

«Σε μια εποχή, όπου οι ηγεμονικές βλέψεις των Ηνωμένων Πολιτειών εκδηλώνονται με ολοένα μεγαλύτερη σαφήνεια και σκληρότητα, αφού έχουν εξαπολύσει γενοκτόνες στρατιωτικές επιθέσεις εναντίον του Αφγανιστάν και του Ιράκ και έχουν επέμβει με τα στρατεύματά τους στην Αϊτή, επιθυμούμε να εκφράσουμε τη μεγάλη μας ανησυχία για το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μπους σκοπεύει να κατευθύνει τώρα τις ενέργειές της εναντίον της Κούβας».

Οπως τονίζεται στο κείμενο, για να επιτύχει αυτό το στόχο, εκτός από την «Επιτροπή Αρωγής σε μια Ελεύθερη Κούβα» που δημιούργησε πρόσφατα, ενισχύει και το εμπάργκο και εντατικοποιεί μια διεθνή εκστρατεία διπλωματικών πιέσεων και πολιτικών εκβιασμών. «Μη βρίσκοντας καλύτερη πρόφαση από "την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων" υπάρχουν ενδείξεις ότι στο πλαίσιο της πρακτικής των "προληπτικών επιθέσεων" για την προστασία της ασφάλειας και των συμφερόντων τους, οι ΗΠΑ μελετούν την έναρξη μιας νέας διπλωματικής και επικοινωνιακής επίθεσης».

Για τους παραπάνω λόγους αποφασίζουν να «αντιτεθούμε σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία που θα έχει σκοπό την καταδίκη της Κούβας στους κόλπους της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων». Καλούν «τις οργανώσεις πολιτών, καθώς και τα κοινωνικά και δημοκρατικά κινήματα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο να ενωθούν για να εκφράσουν τη δριμεία απόρριψή τους για κάθε αμερικανική ενέργεια, που στρέφεται σήμερα εναντίον της Κούβας».

Επαναλαμβάνουν «το δικαίωμα του κυρίαρχου κουβανικού λαού να αποφασίζει για την κυβέρνηση, τους νόμους και την πολιτική που χρειάζεται η χώρα του εμμένοντας σε μια επικίνδυνη συγκυρία για την παγκόσμια ειρήνη, στις αρχές και την αξιοπρέπεια, χάρη στις οποίες κέρδισε το σεβασμό και το θαυμασμό εκατομμυρίων ανδρών και γυναικών σε όλο τον κόσμο».

Επαναλαμβάνουν ότι «υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις ότι ο βασικός παραβάτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως σήμερα είναι η κυβέρνηση των ΗΠΑ, αφού πρωταγωνιστεί σε γενοκτόνους πολέμους και στην απάνθρωπη μεταχείριση των απαχθέντων στο Γκουαντάναμο. Για το λόγο αυτό στερείται κάθε νόμιμου δικαιώματος να κατηγορεί την Κούβα ή οποιαδήποτε άλλη χώρα για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Καταγγέλλουν «τη στάση των κυβερνήσεων εκείνων που επιδιώκουν να ταυτίσουν την υπεράσπιση των ατομικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την υπεράσπιση της δημοκρατίας».

Τονίζουν ότι «τα κοινωνικά δικαιώματα στην τροφή, την εργασία, την παιδεία και την υγεία για όλους αποτελούν σημαντικό μέρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι πρέπει να προστατεύονται εξίσου με τα πολιτικά δικαιώματα. Με τον τρόπο αυτό τα ανθρώπινα δικαιώματα δε θα είναι πια προνόμιο λίγων, αλλά θα φτάσουν σε ικανοποιητικά επίπεδα ισότητας και καθολικότητας».

Απαιτούν «την απελευθέρωση των πέντε Κουβανών πολιτών, οι οποίοι βρίσκονται φυλακισμένοι στις ΗΠΑ και οι οποίοι μετά από μια δίκη πολιτικοποιημένη και χωρίς τις ελάχιστες νόμιμες εγγυήσεις, εκτίουν υπερβολικές και άδικες ποινές για τον αγώνα τους κατά της τρομοκρατίας που εξαπολύεται από το αμερικανικό έδαφος εναντίον της Κούβας, ενώ ταυτόχρονα δέχονται επανειλημμένως παραβιάσεις των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους».