Η πολιτική διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η ενεργός ένταξή της στους μηχανισμούς πολιτικής και στρατιωτικής δράσης της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, ταυτόχρονα με τη λήψη μέτρων διευκόλυνσης της καπιταλιστικής διεθνοποίησης σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων της Ευρώπης, καταγράφονται στα βασικά συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής, που πραγματοποιήθηκε στο Ελσίνκι.

Στο 72 παραγράφων κείμενο των συμπερασμάτων που εκδόθηκε, αναφέρεται ότι συμφωνήθηκε το άνοιγμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων για τις 6 χώρες του «δεύτερου κύματος» (Σλοβακία, Μάλτα, Λιθουανία, Λετονία, Βουλγαρία, Ρουμανία), που θα συνεχιστούν με διμερείς διακυβερνητικές διαπραγματεύσεις το Φλεβάρη του 2000. Στο «πρώτο κύμα» υπάγονται η Κύπρος, η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Τσεχία, η Σλοβενία και η Εσθονία, για τις οποίες κρίνεται ότι έχουν σημειώσει πρόοδο στην εκπλήρωση των κριτηρίων προσχώρησης. Επίσης δίνεται στην Τουρκία ο χαρακτηρισμός της υποψήφιας προς ένταξη χώρας.

Στο κεφάλαιο Προετοιμασία για τη διεύρυνση και ειδικότερα στις παραγράφους που αφορούν τη Διαδικασία διεύρυνσης, περιλαμβάνονται και οι επίμαχες αναφορές σχετικά με την επίλυση των ελληνοτουρκικών «συνοριακών διαφορών».

Στην παράγραφο 4 σημειώνεται:

«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαιώνει την περιεκτική φύση της διαδικασίας προσχώρησης, η οποία τώρα περιλαμβάνει 13 υποψήφια κράτη εντός ενιαίου πλαισίου. Τα υποψήφια κράτη συμμετέχουν στη διαδικασία προσχώρησης επί ίσοις όροις. Πρέπει να συμμερίζονται τις αξίες και τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως ορίζονται στις Συνθήκες. Εν προκειμένω, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τονίζει την αρχή της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών σύμφωνα με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και παροτρύνει τα υποψήφια κράτη να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για την επίλυση κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλων συναφών θεμάτων. Αλλως, θα πρέπει να φέρουν τη διαφορά ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Το αργότερο στα τέλη του 2004, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα επανεξετάσει την κατάσταση ως προς κάθε εκκρεμή διαφορά, ιδίως όσον αφορά τις επιπτώσεις στην ενταξιακή διαδικασία, προκειμένου να προαγάγει την επίλυσή τους μέσω του Διεθνούς Δικαστηρίου».

Σχετικά με το Κυπριακό στην παράγραφο 9 σημειώνεται:

«(α) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο χαιρετίζει την έναρξη στις 3 Δεκεμβρίου στη Νέα Υόρκη των συνομιλιών για τη συνολική ρύθμιση του Κυπριακού και εκφράζει την κατηγορηματική του υποστήριξη για τις προσπάθειες του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών να φέρει τη διαδικασία σε αίσιο τέλος.

(β) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τονίζει ότι η πολιτική επίλυση του προβλήματος θα διευκολύνει την προσχώρηση της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Εάν μέχρι την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων προσχώρησης δεν έχει επιτευχθεί λύση, η απόφαση του Συμβουλίου όσον αφορά την προσχώρηση θα ληφθεί χωρίς το ανωτέρω να αποτελεί προϋπόθεση. Εν προκειμένω, το συμβούλιο θα λάβει υπόψη όλα τα σχετικά στοιχεία».

Στην παράγραφο 12 γίνεται ειδική αναφορά στους όρους για την υποψηφιότητα της Τουρκίας. Συγκεκριμένα τονίζεται:

«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εκφράζει την ικανοποίησή του για τις πρόσφατες θετικές εξελίξεις στην Τουρκία, όπως επισημαίνει η Επιτροπή στην έκθεση προόδου της, καθώς και για την πρόθεση της Τουρκίας να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις της, προκειμένου να συμμορφωθεί προς τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Η Τουρκία είναι υποψήφιο κράτος, που προορίζεται να προσχωρήσει στην Ενωση, με βάση τα ίδια κριτήρια τα οποία ισχύουν για τα λοιπά υποψήφια κράτη. Με βάση την υφιστάμενη ευρωπαϊκή στρατηγική, για την Τουρκία, όπως και για άλλα υποψήφια κράτη, θα ισχύσει μια προενταξιακή στρατηγική για την ενθάρρυνση και στήριξη των μεταρρυθμίσεών της. Η στρατηγική αυτή θα περιλαμβάνει ενισχυμένο πολιτικό διάλογο, με έμφαση στην πρόοδο για την εκπλήρωση των πολιτικών κριτηρίων προσχώρησης, ιδίως όσον αφορά το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και στα θέματα που αναφέρονται στην παράγραφο 4 και στην παράγραφο 9 σημείο (α). Η Τουρκία θα έχει επίσης την ευκαιρία να συμμετέχει σε κοινοτικά προγράμματα και οργανισμούς, και σε συνεδριάσεις μεταξύ υποψηφίων κρατών και της Ενωσης στα πλαίσια της διαδικασίας προσχώρησης.

Στην απόφαση του Ελσίνκι γίνεται αναφορά και στη Διακυβερνητική Διάσκεψη για τη θεσμική μεταρρύθμιση, η οποία ορίζεται να αρχίσει το Φλεβάρη του 2000 και να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του ίδιου χρόνου. Στη διακυβερνητική, θα εξεταστεί η κατάργηση του βέτο. Στην παράγραφο 16 αναφέρεται: «Κατόπιν των συμπερασμάτων της Κολωνίας και βάσει της έκθεσης της Προεδρίας, η Διάσκεψη θα εξετάσει το μέγεθος και τη σύνθεση της Επιτροπής, τη στάθμιση των ψήφων στο Συμβούλιο και την ενδεχόμενη επέκταση της λήψης αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία στο Συμβούλιο».

Οσον αφορά την Κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτική για την Ασφάλεια και την Αμυνα (ΚΕΠΠΑ), δίνεται ώθηση στη στρατιωτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης με την ανάληψη αυτόνομων πρωτοβουλιών στρατιωτικής παρέμβασης.

Στις σχετικές με την ΚΕΠΠΑ παραγράφους αναφέρεται:

25. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εγκρίνει τις δύο εκθέσεις προόδου της Προεδρίας, σχετικά με την ανάπτυξη του δυναμικού στρατιωτικής και μη στρατιωτικής διαχείρισης των κρίσεων από την Ενωση, στο πλαίσιο της ενισχυμένης Κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής για την Ασφάλεια και την Αμυνα.

27. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογραμμίζει τη βούλησή του να αναπτύξει αυτόνομη ικανότητα να λαμβάνει αποφάσεις, καθώς και να αρχίζει και να διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις υπό την ηγεσία της ΕΕ, προς αντιμετώπιση των διεθνών κρίσεων, σε περίπτωση που το ΝΑΤΟ δε συμμετέχει σε αυτές ως σύνολο. Με τη διαδικασία αυτή, αποφεύγονται και οι περιττές επικαλύψεις και δεν απαιτείται η δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού.

28. Βάσει των γενικών κατευθυντηρίων γραμμών που καθόρισε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κολωνίας, καθώς και των εκθέσεων της Προεδρίας, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε συγκεκριμένα τα εξής:

- Τα κράτη - μέλη, συνεργαζόμενα εθελοντικά σε επιχειρήσεις υπό την ηγεσία της ΕΕ, πρέπει να είναι σε θέση έως το 2003 να αναπτύσσουν εντός 60 ημερών και να υποστηρίζουν επί τουλάχιστον ένα έτος στρατιωτικές δυνάμεις μέχρι και 50.000-60.000 ατόμων, ικανών για ολόκληρο το φάσμα καθηκόντων του Petersberg.

- Θα δημιουργηθούν στο Συμβούλιο νέα πολιτικά και στρατιωτικά όργανα και δομές, ώστε να μπορεί η Ενωση να παρέχει την απαιτούμενη πολιτική και στρατηγική καθοδήγηση στις εν λόγω επιχειρήσεις, τηρουμένου του ενιαίου θεσμικού πλαισίου.

- Θα καθοριστούν οι λεπτομέρειες για την πλήρη διαβούλευση, συνεργασία και διαφάνεια μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, λαμβανομένων υπόψη των αναγκών όλων των κρατών - μελών της ΕΕ.

- Θα γίνουν οι κατάλληλες διευθετήσεις που θα επιτρέπουν σε ευρωπαϊκά κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ που συμμετέχουν στην ΕΕ, καθώς και σε άλλα ενδιαφερόμενα κράτη να συμβάλουν στη στρατιωτική διαχείριση κρίσεων από την ΕΕ, τηρουμένης της αυτονομίας της Ενωσης όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων.

- Θα δημιουργηθεί ένας μηχανισμός μη στρατιωτικής διαχείρισης των κρίσεων, ώστε να συντονίζονται και να καθίστανται αποτελεσματικότερα τα διάφορα πολιτικά μέσα και οι πόροι, παράλληλα με τους στρατιωτικούς πόρους, που διαθέτουν η Ενωση και τα κράτη - μέλη.

Στο κεφάλαιο που αφορά την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης στους τομείς «της οικονομικής ανάπτυξης και της δημιουργίας θέσεων απασχόλησης»,αφού διαπιστώνεται « οικονομική ανάκαμψη», προδιαγράφονται νέα χτυπήματα στα εργασιακά δικαιώματα.

Οι σχετικές παράγραφοι αναφέρουν:

30. Η οικονομική ανάκαμψη στην Ενωση έχει λάβει ώθηση και εξαπλώνεται διαρκώς. Βασίζεται επί υγιών θεμελίων: Οι συνθήκες επενδύσεων είναι ευνοϊκές, ο πληθωρισμός παραμένει χαμηλός και τα δημόσια οικονομικά έχουν βελτιωθεί. Δημιουργούνται νέας θέσεις εργασίας και η ανεργία, παρ' όλο ότι βρίσκεται σε απαράδεκτα υψηλό επίπεδο, παρουσιάζει μειωτικές τάσεις. Η ευνοϊκή αυτή συγκυρία στηρίζεται από την επιτυχή καθιέρωση του ΕΥΡΩ και θα εξακολουθήσει να ενισχύεται από τις προσπάθειες των κρατών - μελών για φορολογική ενοποίηση και οικονομική μεταρρύθμιση, ιδίως δε για ελευθέρωση και φορολογική μεταρρύθμιση, καθώς και από μισθολογικές εξελίξεις σε συνδυασμό με τη σταθερότητα των τιμών και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης.

31. Οι δημογραφικές μεταβολές θα απαιτήσουν πολιτικές παράτασης του ενεργού επαγγελματικού βίου και αυξημένη αποδοτικότητα στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα προς αντιμετώπιση του οικονομικού βάρους αυτών των μεταβολών. Η συνεχιζόμενη διαδικασία παγκοσμιοποίησης εντείνει τον ανταγωνισμό και την ανάγκη να ενθαρρύνονται η καινοτομία και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Επίσης προαναγγέλλεται «δέσμη φορολογικών μέτρων». Στην παράγραφο 34 σημειώνεται: «Ολοι οι πολίτες που κατοικούν μονίμως σε ένα κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα καταβάλουν το φόρο που οφείλεται για έσοδα αποταμιεύσεων». Και η παράγραφος 35 συνεχίζει: «Εξετάζοντας τον καλύτερο τρόπο, με τον οποίο είναι δυνατόν να επιδιωχτεί στην Ευρώπη η εφαρμογή της αρχής αυτής, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε ότι μια Ομάδα Εργασίας Υψηλού Επιπέδου θα εξετάσει ειδικότερα πώς μπορεί να υλοποιηθεί αποτελεσματικότερα η αρχή αυτή και κατά πόσον, ως σημείο εκκίνησης για τις εν λόγω μελέτες, το έγγραφο της 7ης Δεκεμβρίου 1999 που υπέβαλε η Προεδρία και η Επιτροπή παρέχει δυνατότητα περαιτέρω προόδου».

Στο κεφάλαιο για τις Εξωτερικές Σχέσεις της ΕΕ, δίνεται το στίγμα του προσανατολισμού της ΚΕΠΠΑ που φέρει τη σφραγίδα του Χ. Σολάνα: «Με την ανάληψη καθηκόντων του κ. Χαβιέ Σολάνα ως Γενικού Γραμματέα / Υπάτου Εκπροσώπου, τονίζεται στην παράγραφο 54, δόθηκε νέα ώθηση στην Κοινή Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφάλειας της Ενωσης. Οι κοινές Στρατηγικές παρέχουν πλέον νέες δυνατότητες δράσης, οι οποίες θα επιτρέψουν να επιτευχθεί η μέγιστη συνοχή, προστιθέμενη αξία και αποτελεσματικότητα στις εξωτερικές δράσεις της Ενωσης συμπεριλαμβανομένης της κατάλληλης χρήσης των διατάξεων της Συνθήκης του Αμστερνταμ για τη λήψη αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία επί θεμάτων εφαρμογής της κοινής εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καλεί το Συμβούλιο, βάση της συμβολής του Γενικού Γραμματέα / Υπάτου Εκπροσώπου, και της Επιτροπής, να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα, προκειμένου να διασφαλιστεί η βέλτιστη χρήση των διαφόρων μέσων που διαθέτει η Ενωση για πλέον αποτελεσματική και ολοκληρωμένη εξωτερική δράση της Ενωσης».

Χαρακτηριστικές είναι οι αναφορές στη «Σταθερότητα για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη», όπου στην παράγραφο 58 σημειώνεται: «Η Ενωση είναι αποφασισμένη να αναλάβει ηγετικό ρόλο για την προαγωγή της σταθερότητας, της ασφάλειας και της οικονομικής ανάπτυξης στη Νοτιοανατολική Ευρώπη σε στενή εταιρική σχέση με τις χώρες της περιοχής και με άλλες χώρες υπό την αιγίδα του Συμφώνου Σταθερότητας». Και γίνεται ανοιχτή αναφορά για νέες επεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία. Στην παράγραφο 60 τονίζεται: «Η Ενωση επιθυμεί να συμβάλει στον εκδημοκρατισμό της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας ως μέρος των προσπαθειών της για αποκατάσταση της σταθερότητας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Θα εντείνει το διάλογο με τις σερβικές δημοκρατικές δυνάμεις, καθώς και με τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Μαυροβουνίου. Η Ενωση θα αναζητήσει και άλλους τρόπους για να υποστηρίξει το πρόγραμμα πολιτικής και οικονομικής μεταρρύθμισης του Μαυροβουνίου».

Ολες αυτές τις μέρες, το θέμα που κυριάρχησε, ήταν «η νίκη της Ελλάδας» (!) στο Ελσίνκι!!! Ηταν ο «ευρωπαϊκός προσανατολισμός» της Τουρκίας, η Χάγη, το Κυπριακό. Τίποτε άλλο...

1 Η κυβέρνηση που, όπως ψευδώς ισχυρίζεται, δε συμμετείχε στη σφαγή του λαού της Γιουγκοσλαβίας, αν και όλοι γνωρίζουν το αντίθετο, στο Ελσίνκι συμφώνησε να παρθούν επιπλέον μέτρα που στρέφονται κατά της Ν. Γιουγκοσλαβίας, του λαού της, της ακεραιότητάς της!

Στο Ελσίνκι οι 15 κυβερνήσεις της ΕΕ αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο, που θ' ανατρέψει την κυβέρνηση της χώρας αυτής και θα τη διαμελίσει παραπέρα. Να τι λέγεται στο σχετικό κείμενο του Ελσίνκι: « 60. Η Ενωση επιθυμεί να συμβάλει στον εκδημοκρατισμό της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας ως μέρος των προσπαθειών της για αποκατάσταση της σταθερότητας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Θα εντείνει το διάλογο με τις σερβικές δημοκρατικές δυνάμεις, καθώς και με τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Μαυροβουνίου. Η Ενωση θα αναζητήσει και άλλους τρόπους για να υποστηριχτεί το πρόγραμμα πολιτικής και οικονομικής μεταρρύθμισης του Μαυροβουνίου»!

Αν το παραπάνω συνδυαστεί με τη δήλωση που έκανε στην Αθήνα ο ΝΑΤΟικός ναύαρχος Βεντουρόνι, ότι «το ΝΑΤΟ παρακολουθεί με ανησυχία και από κοντά τις εξελίξεις στο Μαυροβούνιο». Αν συνδυαστεί με τις προσπάθειες της κυβέρνησης του Μαυροβουνίου να «χτίζει» μεθοδικά τους όρους απόσχισής του απ' τη Ν. Γιουγκοσλαβία. Αν συνδυαστεί και με τις δηλώσεις του Κλίντον στην Ελλάδα, ότι οι ΗΠΑ χρηματοδοτούν τα «ελεύθερα» συνδικάτα και ΜΜΕ. Αν συνδυαστεί με τη φράση «δημοκρατικές δυνάμεις», όπως ονομάζουν την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση Μιλόσεβιτς, που την πληρώνουν για να την ανατρέψει, τότε είναι πολύ σαφές το νόημα του άρθρου 60 της συμφωνίας του Ελσίνκι.

Αυτό το επαίσχυντο άρθρο, μαζί με τα άλλα εξίσου επαίσχυντα, το υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ! Αλλά, σαν τον κλέφτη, σιωπά. Και θριαμβολογεί...

2 Στο Ελσίνκι οι «15» αποφάσισαν τη δημιουργία νέου στρατιωτικού σώματος 50.000-60.000 ατόμων. Στο σχετικό κείμενο διαβάζουμε: «27. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογραμμίζει τη βούλησή του να αναπτύξει αυτόνομη ικανότητα να λαμβάνει αποφάσεις, καθώς και να αρχίζει και να διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις υπό την ηγεσία της ΕΕ, προς αντιμετώπιση των διεθνών κρίσεων, σε περίπτωση που το ΝΑΤΟ δε συμμετέχει σε αυτές ως σύνολο. Με τη διαδικασία αυτή αποφεύγονται οι περιττές επικαλύψεις και δεν απαιτείται η δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού».

Τι σημαίνει αντιμετώπιση διεθνών κρίσεων; Σημαίνει να δημιουργεί (το ΝΑΤΟ, η ΕΕ) αποσχιστικά και άλλα κινήματα (βλέπε ΟΥΤΣΕΚΑ) και σε συνέχεια να στέλνει στρατό για «να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα», δηλαδή για να σφάζει λαούς και να διαμελίζει χώρες...

Αυτός ο στρατός θα αντικαθιστά το συνολικό ΝΑΤΟ. Δηλαδή, όπου οι Αμερικανοί δε θα θέλουν να πάνε οι ίδιοι (το Βιετνάμ είναι νωπό), θα πηγαίνουν οι Ευρωπαίοι...

Δεν έχει καμιά σημασία για τους λαούς, το γεγονός ότι αυτός ο στρατός θα είναι τμήμα του ΝΑΤΟ. Και να μην ήταν, ίδιο χαρακτήρα θα είχε. Είτε αμερικανοΝΑΤΟικός, είτε σκέτα ευρωπαϊκός, είναι ιμπεριαλιστικός.

3 Στο σημείο 61 της απόφασης του Ελσίνκι διαβάζουμε: « Η Ενωση έχει δεσμευτεί σχετικά με την αποκατάσταση και την ανασυγκρότηση του Κοσσυφοπεδίου. Εκφράζει την ικανοποίησή της για το Πρόγραμμα ανασυγκρότησης και ανάκαμψης του Κοσσυφοπεδίου...»!

Ποια είναι η ανάκαμψη και η ανασυγκρότηση που βιώνει το Κοσσυφοπέδιο; Είναι ο ΝΑΤΟικός στρατός κατοχής, η εγκληματική και μαφιόζικη στάση και δράση του ΟΥΤΣΕΚΑ, οι λεηλασίες, δολοφονίες και κλοπές περιουσιακών στοιχείων, ακόμη και μοναστηριών, οι εμπρησμοί, η εκδίωξη των Σέρβων κατοίκων του. Είναι, σε τελευταία ανάλυση, η προωθούμενη (και ντε γιούρε) απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου. Αυτή την κατάσταση η ΕΕ, μαζί και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, την ονοματίζουν «ανασυγκρότηση και ανάκαμψη»!... Και αποφάσισαν να την ενισχύσουν και οικονομικά...

4 Στο Ελσίνκι συζητήθηκε η αλλαγή στον τρόπο λήψης των αποφάσεων, που περιλαβαίνει και την κατάργηση του «βέτο». Λόγω των έντονων αντιθέσεων δεν κατέληξαν σε αποφάσεις, όρισαν όμως ως επίσημη έναρξη της Διακυβερνητικής το Φλεβάρη του 2000 και ως χρόνο ολοκλήρωσης των σχετικών συζητήσεων το Δεκέμβρη του 2000. Αυτή η εξέλιξη είναι μεγάλης πολιτικής σημασίας, γιατί θα αυξήσει κατά πολύ την εκμετάλλευση των λαών από ακόμη λιγότερες δυνάμεις, καθώς και την καταπίεσή τους απ' τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες. Θα οδηγήσει στη δημιουργία ενός πιο στενού «πυρήνα» εκείνων που αποφασίζουν, θα αυξήσει τους εκβιασμούς και τις πιέσεις σε μικρότερες χώρες.

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, κατά τη διάρκεια της περιοδείας της στην Ελευσίνα, δήλωσε:

«Δε συμμεριζόμαστε καθόλου τη θριαμβολογία της κυβέρνησης. Η μόνη σκληρή διαπραγμάτευση που έκανε ήταν να είναι κάπως περιποιημένες οι φραστικές διατυπώσεις του κειμένου. Στην ουσία η κυβέρνηση αποδέχτηκε να φθάσουν ως το Δικαστήριο της Χάγης τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα σύνορα στο Αιγαίο, ενώ το Κυπριακό έμεινε εντελώς ξεκρέμαστο να αντιμετωπίσει μια ενταξιακή διαδικασία παράλληλα ως χώρα στα δύο.

Πιστεύω ότι τα επόμενα 3 - 4 χρόνια θα 'ναι χρόνια που θα ασκούνται φοβεροί εκβιασμοί πάνω στην ελληνική κυβέρνηση με βάση τη συμφωνία της να δεχτεί ως υπαρκτές διαφορές, που μπαίνουν μάλιστα και κάτω από τη διαδικασία του δικαστηρίου, τα σύνορα. Επομένως θα 'ναι εκβιαζόμενη η Ελλάδα, γιατί μέχρι τώρα η ελληνική κυβέρνηση δεχόταν ότι υπάρχει μόνο πρόβλημα με την υφαλοκρηπίδα και από τη στιγμή που δέχεται συζήτηση εφ' όλης της ύλης, θα 'ναι κάτω από το έλεος φοβερών εκβιασμών».

Παρακολουθήστε σήμερα, Τρίτη, στην τηλεόραση του «902» την εκπομπή « Προεκτάσεις», στις 10 μ.μ.. Ο Κ. Καραχάλιος φιλοξενεί εκπροσώπους κομμάτων σε μια συζήτηση με θέμα: «Τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής στο Ελσίνκι».