Μια τέτοια ζωή οραματίζονται από την ίδια την πείρα που βιώνουν στις μεταξύ τους σχέσεις στο σχολειό. Αυτό το όραμα επιζητούν να κάνουν πράξη, μέσα από τη ζωντανή εκδήλωση της δικής τους πορείας για το δικό τους μέλλον. Αυτό, που, επειδή φοβούνται γι' αυτά που θα γίνονται για τους ίδιους χωρίς αυτούς, φροντίζουν από τώρα να τ' αλλάξουν, διεκδικώντας την αλλαγή της ταξικής, υπέρ των γόνων της κυρίαρχης τάξης εκπαίδευσης, σε παιδεία για όλους, για τα παιδιά του λαού, χωρίς φραγμούς. Γιατί, οι φραγμοί στη μόρφωση υψώνουν τα τείχη για το άβατο προς τη συνέχεια, δημιουργώντας τη δύναμη της υποταγής στη «μοίρα» της κοινωνίας της σήψης και της παρακμής, της εξαθλίωσης για τους εργάτες που παράγουν τον πλούτο και τα κέρδη για τα παράσιτα, τους κηφήνες που τον απομυζούν.
***
Βεβαίως, το ζήτημα της επιβολής μιας αντιεκπαιδευτικής πολιτικής η οποία έτυχε καθολικής σχεδόν απόρριψης δεν έχει άλλο τρόπο και μέθοδο επιβολής από την υποχρεωτική αποδοχή της, με τη χρήση της δύναμης που διαθέτει το κράτος. Αλλωστε, το κράτος γι' αυτό το λόγο υπάρχει. Για να μπορεί να αντιμετωπίζει την οργανωμένη λαϊκή πάλη ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική. Αλλά το φαινόμενο του ιδιώνυμου ενάντια στους μαθητές εκδηλώνει ακόμη πιο ανάγλυφα την αδυναμία προώθησης μιας πολιτικής και ταυτόχρονα το φόβο μιας γενικότερης αμφισβήτησής της. Η δύναμη της καταστολής εκδηλώνει την αδυναμία της κυβέρνησης. Μια αδυναμία, που, όσο εκδηλώνονται λαϊκές αντιδράσεις, τόσο θα γίνεται μεγαλύτερη.
****
Βλέπουν τους δασκάλους να αρνούνται να υποταχτούν στα εισαγγελικά κελεύσματα. Βλέπουν τους πυροσβέστες να μη σπάνε τα λουκέτα της κατάληψης. Νιώθουν τη συμπαράταξη της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων, με τους μαθητές, να ορθώνει φραγμό στο «κράτος του νόμου». Και όσο κι αν η κυβέρνηση έχει συμπαραστάτες την αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και κάτι παρατρεχάμενους πειθαρχικούς στα όρια της νομιμότητας της δικτατορίας των επιχειρηματιών, δεν μπορεί να αισθάνεται τη σιγουριά της εξουσίας της, γι' αυτό χτυπά. Δεν τη δυσκολεύει ο φαρισαϊσμός της ηγεσίας του ΣΥΝ, που αντιπολιτεύεται την πάλη της νέας γενιάς, γιατί οι μορφές της δε χωράνε στη συμβιβασμένη λογική της. Η ηγεσία του ΔΗΚΚΙ στέκεται μετέωρη ανάμεσα στις φραστικές κορόνες για την καταστολή των παλιών της ομογάλακτων του ΠΑΣΟΚ και στη μη ανοχή στις μορφές πάλης που χαλούν την εικόνα μιας καθημερινότητας, την οποία δεν μπορεί να αρνηθεί. Αλλά, καθένας τώρα μπορεί να καταλάβει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Γιατί το βρικολάκιασμα του φαντάσματος του «κομμουνιστικού δακτύλου», δεν μπορεί να θάψει τη βάρβαρη πραγματικότητα της πολιτικής του κατεστημένου, που γεννά τις λαϊκές κινητοποιήσεις. Και κάθε πολιτική δύναμη κρίνεται μέσα στο λαό και από το λαό. Από το αν είναι μαζί του ή ενάντιά του. Και αν δεν είναι καθαρά και ξάστερα μαζί του ή είναι ανοιχτά ενάντιά του, ή ρίχνει νερό στο μύλο της αντιλαϊκής εναντίωσης κυβέρνησης και επιχειρηματιών.
****
- Αύριο θα πραγματοποιηθεί παμπατραϊκό συλλαλητήριο. Ποια είναι η κατάσταση των εργαζομένων και ανέργων της πόλης;
- Κάθε μέρα που περνάει, τα προβλήματα των εργαζομένων οξύνονται. Η ανεργία στην πόλη μας έχει σπάσει όλα τα κοντέρ, τα εργοστάσια κλείνουν, πετώντας στους δρόμους εκατοντάδες εργαζόμενους, οι εργασιακές σχέσεις έχουν γίνει «λάστιχο», τα 2ωρα, 3ωρα, 4ωρα, αλλά και τα 12ωρα χωρίς ασφάλιση δίνουν και παίρνουν, ο εργασιακός μεσαίωνας είναι εδώ και απειλεί όσες σταθερές θέσεις έχουν απομείνει. Χαριστική βολή δίνουν τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, που, κατ' εντολή της κυβέρνησης, εφαρμόζουν ο κυβερνητικός νομάρχης και ο «αντιπολιτευόμενος» δήμαρχος με τη συναίνεση της πλειοψηφίας του Εργατικού Κέντρου. Η φτώχεια, η ανεργία και η εξαθλίωση έχουν πια μπει στο σπίτι κάθε εργαζόμενου. Αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο. Τα Συνδικάτα που συμμετέχουν στο ΠΑΜΕ παίρνουμε πρωτοβουλία για την αγωνιστική συσπείρωση και δράση των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των νέων. Γιατί δε φτάνει να αγανακτούμε, χρειάζονται αγώνες τώρα, ταξικός προσανατολισμός, καθολική αντίσταση στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΟΝΕ και των βιομηχάνων.
- Με ποιο τρόπο θα εκφραστεί αυτή η αντίσταση;
- Αύριο θα γίνει το συλλαλητήριο, που το διοργανώνει η Συντονιστική Επιτροπή Σωματείων και Συνδικαλιστών Πάτρας, με τη συμμετοχή Σωματείων και Συνδικαλιστών των ΕΒΕ. Στόχος είναι να δοθεί αγωνιστική απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και στο «μονόδρομο» της ΟΝΕ. Το συλλαλητήριο θα αποτελέσει σημαντικό βήμα για την κοινή δράση των κοινωνικών δυνάμεων που δέχονται την καταιγιστική επίθεση από την κυβέρνηση και το κεφάλαιο. Στο συλλαλητήριο θα σμίξει η αγωνιστική διάθεση των εργατών, που βιώνουν την ανεργία και τη φτώχεια, των επαγγελματοβιοτεχνών, που βάζουν λουκέτο εξαιτίας της επέλασης των πολυεθνικών και των νέων, που πετιούνται κατά χιλιάδες έξω από τα σχολεία περιφερόμενοι άνεργοι και αμόρφωτοι. Με το συλλαλητήριο ο λαός της Πάτρας περνά στην αντεπίθεση για να εμποδίσει αυτή την πολιτική, να αποτρέψει τα χειρότερα που έρχονται, σμπαραλιάζοντας και απομονώνοντας τις δυνάμεις της συναίνεσης και της υποταγής: την πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου και τις Ομοσπονδίες ΕΒΕ.
- Από τις επαφές σας με τους εργαζόμενους της πόλης πώς εκτιμάτε την απήχηση των προτάσεών σας σ' αυτούς;
- Πολλοί συνάδελφοι συμφωνούν με την ανάγκη ρήξης και σύγκρουσης, με την ανάγκη της ενωμένης πάλης και της κλιμάκωσης των αγώνων. Οι προλετάριοι των εργοστασίων και της οικοδομής θα σμίξουν στους δρόμους του αγώνα με τους δημόσιους υπάλληλους, τους επαγγελματίες και τους μικροεμπόρους. Ιδιαίτερα έντονη αναμένεται να είναι η συμμετοχή των νέων εργατών από τις Τεχνικές Σχολές και τα νυχτερινά σχολεία, που έχουν αναπτύξει έντονη και ελπιδοφόρα δράση το τελευταίο διάστημα. Νέες δυνάμεις, καινούρια σωματεία και συνδικαλιστές από τον ΟΣΕ, τη ΔΕΗ, τους νοσηλευτές έρχονται να προστεθούν και να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τη Συντονιστική Επιτροπή για την αγωνιστική και ταξική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος. Ολα αυτά, μας κάνουν να πιστεύουμε πως η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων της πόλης θα ανταποκριθεί στο κάλεσμα της Συντονιστικής Επιτροπής και θα διαδηλώσει μαχητικά την απόφασή της να μην περάσει ο τυφώνας της αντιλαϊκής πολιτικής, να αποκρούσει τα χειρότερα που έρχονται, να βάλει πλώρη για την ανατροπή αυτής της κατάστασης.