Ενα μεγάλο μέρος της συζήτησης με τους δημοσιογράφους αφορούσε το περίφημο «ισοζύγιο» της Ελλάδας με την ΕΕ και το στόχο της αποδέσμευσης. Παραθέτουμε σχετικά αποσπάσματα:

- κ. ΑΛΕΙΦΕΡΟΠΟΥΛΟΣ («ALPHA»): Δαιμονοποιείτε τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αναρωτιέμαι τι απαντάτε στον Ελληνα αγρότη που αποζημιώθηκε από κονδύλι της Ευρωπαϊκής Ενωσης;

- ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Κατ' αρχήν τα ποσά που έρχονται εδώ είναι ένα ελάχιστο μέρος των ζημιών που υφίστανται οι εργαζόμενοι από την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αν θέλετε, εδώ δεν υπάρχει σύγκριση. Να σε κάψω Γιάννη να σε αλείψω λάδι, που λέμε.

Τι ωφελήθηκε η εργάτρια της «ΣΙΣΕΡ ΠΑΛΚΟ» με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Ο εργοστασιάρχης, η επιχείρηση, πήρε χρήματα, επιχορηγήθηκε, έβγαλε τα κέρδη του, παίρνει την επιχείρηση και πάει αλλού.

Τι της έδωσαν αυτής της εργάτριας; Μερικά σεμινάρια με την ελπίδα να βρει δουλιά, δηλαδή μια επιδότηση της ανεργίας για λίγους μήνες και μια πολύ μικρή αποζημίωση, να ζήσει λίγους μήνες. Μετά τι θα γίνει;

Αυτή είναι η λογική που λέει σε σκοτώνω και σου στέλνω ένα ωραίο στεφάνι στην κηδεία σου.

Δεύτερον, ας πάρουμε τον αγρότη. Αν είχαμε μια άλλη πολιτική στην αγροτική παραγωγή, η δυνατότητα να αποζημιώνονται σωστά οι αγρότες θα ήταν πολύ μεγαλύτερη. Γιατί δε θα βρισκόμασταν με ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο στα αγροτικά προϊόντα, δε θα ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε τόσες εισαγωγές. Και μην ξεχνάτε ότι όταν γίνεται μια καταστροφή, παίρνουν ψίχουλα οι αγρότες.

Με την ευκαιρία, υπάρχουν και διάφορα από αυτό τον πακτωλό των κοινοτικών ποσών που έρχονται, υπάρχει ένα κομμάτι αυτού του ποσού που μπαίνει σε ένα ταμείο. Και αρχίζει εδώ τώρα η πολιτική της εξαγοράς και της ρουσφετολογίας. Και μέσα εκεί καλούν τους μικρομεσαίους, τις μικρές βιοτεχνικές επιχειρήσεις. Εμφανίζονται 500, παίρνουν οι 4. Οτι τα κοινοτικά ποσά χρησιμοποιούνται για εξαγορά και διαφθορά ούτε συζήτηση.

- κ. ΠΟΥΛΑΚΙΔΑΣ: Τι πρωτοβουλίες σκέφτεται να πάρει το Κομμουνιστικό Κόμμα στην κατεύθυνση της αποδέσμευσης και τι εννοεί όταν λέει αποδέσμευση;

- ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Εχουμε ένα πολιτικό πρόγραμμα κατεύθυνσης και προοπτικής. Ούτε επιλέγουμε την προοπτική σε βάρος του σήμερα, ούτε το σήμερα σε βάρος της προοπτικής. Εμείς, λοιπόν, λέμε το εξής πράγμα: Προέχει σήμερα να αντισταθούμε σε αυτό που έρχεται, γιατί σε πολλά πράγματα οι αντιστάσεις δεν ήταν μέχρι τώρα οι απαραίτητες.

Το πρώτο, λοιπόν, που πρέπει να δούμε είναι να μην προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις, να μην ανατραπεί πλήρως το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, να μην εφαρμόζονται οι ποσοστώσεις και οι ποινές και όλη αυτή η λογική περιορισμού της παραγωγής των αγροτικών προϊόντων.

Επομένως, οι προτάσεις μας εμάς είναι τέτοιες που όταν θα φτάσει εκείνη η στιγμή που ο ελληνικός λαός με τη δική του θέληση θα επιβάλει αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και θα αποφασίσει με τη θέλησή του να διαρρήξει τις σχέσεις με την ΕΕ, θα έχει ταυτόχρονα και τη δυνατότητα να ενεργοποιήσει όλα εκείνα τα όπλα που θα του δώσουν τη δυνατότητα να μπει στη λεωφόρο της ανάπτυξης με το λιγότερο κόστος.

Και δεύτερον. Εμείς δεν απομονώνουμε την Ελλάδα, δε ζούμε σε καμία εθνική απομόνωση. Θεωρούμε ότι αυτή η πορεία θα αγκαλιάσει και άλλες χώρες και άλλα κινήματα. Μπορεί αν θέλετε η Ελλάδα να κάνει και την αρχή. Μπορεί να είναι και στη μέση η Ελλάδα, να προηγηθούν άλλες χώρες.

Γι' αυτό χρειάζεται και ο πανευρωπαϊκός συντονισμός των κινημάτων. Αν ο καθένας παλεύει μόνο για τη χώρα του και κοιτάζει τα της χώρας του, τότε θα έχει δυσκολίες. Διότι ο πανευρωπαϊκός αγώνας δημιουργεί και μια άλλη προϋπόθεση. Κάθε χώρα που κάνει ένα βήμα μπρος, από χέρι έχει περίγυρο θετικό γύρω της.

Με αυτή την έννοια ο αγώνας μας είναι διεθνιστικός από τη φύση του, αλλά, και για να ολοκληρώσω, εμείς δεν καλυπτόμαστε πίσω από αυτόν τον περίεργο και απατηλό διεθνισμό. ΄Η όλα μαζί θα αλλάξουν στην Ευρώπη ή τίποτα. Αν θέλουμε να αλλάξουν στην Ευρώπη, πρέπει το κάθε κόμμα, το κάθε κίνημα στη χώρα του να πάρει την ευθύνη του.

Τώρα ποιος θα έχει τη μεγαλύτερη συμβολή, ποιος πρώτος θα κάνει το μεγάλο άλμα, αυτό δεν μπορούμε να το πούμε.

- κ. ΤΣΙΓΟΥΡΗΣ («ALTER»): Κυρία Παπαρήγα, προτείνετε αποδέσμευση στους Ελληνες από την πολιτική της ΕΕ. Προτείνετε το ίδιο και στους Κυπρίους, που μάλλον επιδίωκαν την ένταξη στην ΕΕ;

- AΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Οπως ξέρετε, αυτό που σαν τελικό σκοπό έχει το Κόμμα είναι ο σοσιαλισμός. Αυτός είναι ο σκοπός. Επομένως, ένας λόγος παραπάνω. Οποιος παλεύει για το σοσιαλισμό, δεν μπορεί να λέει στους λαούς ότι «ξέρεις δεν μπορείς να αμφισβητήσεις την ΕΕ».

Το λέω τώρα για ποιο σκοπό; Εμείς στον ελληνικό λαό προτείνουμε στόχους και αιτήματα πάλης για το εισόδημα, για τη δουλιά, για την παιδεία, για την υγεία. Γιατί τα αποκόπτετε αυτά; Και ταυτόχρονα του δείχνουμε μέσα σε ποιες συνθήκες και όρους αυτά θα μπορέσει να τα καταστήσει σε ένα ανώτερο επίπεδο και να τα σιγουρέψει. Και πάντα θα χρειάζεται βέβαια να υπερασπίζεται αυτό που έχει κατακτήσει.

Δεν προτείνουμε ούτε μόνο την αντίσταση, ούτε μόνο την αποδέσμευση. Δεν προτείνουμε ούτε μόνο την απειθαρχία, ούτε μόνο το σοσιαλισμό. Αυτό θα πει πρόγραμμα πάλης και δράσης. Και αν θέλετε ο αντίπαλος έχει κι αυτός το πρόγραμμά του, το οποίο δεν περιορίζεται στο σήμερα, έχει μακρόπνοο στόχο.

Εμείς, λοιπόν, έχουμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα και αν θέλετε το πρόγραμμά μας είναι συνεπές. Οταν λέμε πολιτική πλήρους απασχόλησης, αυτή δεν μπορεί να γίνει δίχως κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και δίχως παλλαϊκό σχεδιασμό, πανεθνικό σχεδιασμό.

Σήμερα η απασχόληση δεν μπορεί να λυθεί, διότι η ανάπτυξη στοχεύει στο κέρδος.

Δεύτερον, δεν υπάρχει κανένας πανεθνικός προγραμματισμός. Οπως ξέρετε, η ΕΕ απαγορεύει τις κλαδικές πολιτικές. Επομένως, ποιοι είναι ρεαλιστές; Τα άλλα κόμματα που λένε ότι θα υπάρχει πολιτική πλήρους απασχόλησης, αφήνοντας ανέπαφους όλους τους όρους που δημιουργούν την ανεργία ή εμείς που λέμε ότι η πλήρης απασχόληση συνδέεται με τη λαϊκή οικονομία, τη λαϊκή εξουσία κλπ. κλπ.;

Εμείς έχουμε ένα πρόγραμμα συνεπές. Αν θα λέγαμε αποδέσμευση μόνο στον ελληνικό λαό, θα ήμαστε λάθος. Αν του λέγαμε απλώς πίεση και αντίσταση στην ΕΕ, επίσης αυτό δε φτάνει.

Τι να πούμε, αυτά που λέει ο Συνασπισμός, ότι η Παγκόσμια Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα να αλλάξει προτεραιότητες; Θα αλλάξει προτεραιότητες το κεφάλαιο; Το κεφάλαιο το μόνο που μπορείς να του κάνεις είναι να το υποχρεώσεις να σου κάνει ορισμένες παραχωρήσεις κι αυτές θα έχουν ημερομηνία λήξης.

Αυτή είναι η ιστορία. Εχουμε μια ολοκληρωμένη πολιτική που στο κάτω κάτω την απευθύνουμε να γίνει υπόθεση του λαού, ενώ άλλοι του απαγορεύουν να σκέφτεται ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος. Πρέπει να σκέφτεται ένα πράγμα. Να αντιστέκεται εντός των τειχών. Ο αγώνας δεν είναι μόδα, δεν είναι ένας περίπατος. Ο αγώνας πρέπει να έχει στόχους. Σήμερα μερικότερους, αύριο περισσότερους.

- κ. ΧΟΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ («9.84»): Αυτήν την περίοδο βλέπουμε 250.000 συμβασιούχους να διεκδικούν τη μονιμοποίησή τους, έχοντας ως βασικότερο όπλο μία κοινοτική οδηγία η οποία υπάρχει. Βλέπουμε τα δύο μεγάλα κόμματα να αναγκάζονται να μετακινηθούν από τη βολική γι' αυτούς θέση της ομηρίας των συμβασιούχων, ακριβώς επειδή υπάρχει αυτή η κοινοτική οδηγία. Η ύπαρξή της λοιπόν, το γεγονός ότι αφορά όχι το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά αφορά 250.000 ανθρώπους, που αν εφαρμοστεί αύριο το πρωί θα λύσουν το επαγγελματικό τους πρόβλημα, δεν είναι κάτι θετικό;

- ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: «Θετικό» θα είναι και όταν αύριο βγουν συσσίτια στους δρόμους και η Ευρωπαϊκή Ενωση μας φέρνει λεφτά, όπως μας έφερνε η UNRA για γάλατα και για μεταχειρισμένα ρούχα! Τότε θα πούμε «τι καλά»! Αυτόν το θεσμό της μερικής απασχόλησης, της μη μόνιμης δουλιάς, αυτό το μεγάλο πρόβλημα, το γεννάει ο καπιταλισμός σε κάθε χώρα και η Ευρωπαϊκή Ενωση ως ισχυρότερη και οργανωμένη έκφραση του καπιταλισμού το οξύνει.

Εμείς δεν είπαμε ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αποσπάσουν καμία κατάκτηση. Το αντίθετο. Αυτό τι δείχνει; Αυτό δείχνει ότι όταν είσαι εσύ δυνατός μπορείς να πολεμήσεις και τον μεγαλύτερο αντίπαλο. Αλλά δε θα τα χρεώσω στην καλοπροαίρετη στάση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πολύ περισσότερο που η Ευρωπαϊκή Ενωση έτσι όπως έχει κάνει την οδηγία, δε μιλάει για όλους και δε διασφαλίζει την κανονική απασχόληση. Διασφαλίζει τη μερική.

Καλώς έκαναν οι συμβασιούχοι. Και προεκλογικά ανέβασαν το πράγμα και μετεκλογικά το όξυναν. Πιάνεσαι και από μία υπόσχεση, πιάνεσαι και από μία περιορισμένη οδηγία, ό,τι μπορείς κάνεις. Αλλά θα το χρεώσουμε αυτό στα θετικά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πολύ περισσότερο που η οδηγία δεν καλύπτει;

Η Ευρωπαϊκή Ενωση παραδείγματος χάρη έχει προγράμματα κατά της φτώχειας, όχι καταπολέμησης της φτώχειας. Προγράμματα αντιμετώπισης της φτώχειας, έχει μπόλικα. Στη Μεγάλη Βρετανία μοιράζουν λαμαρίνες στους άστεγους για να φτιάχνουν παραπήγματα και να μένουν σε λαμαρίνες. Αυτό θα το χρεώσω στο θετικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Δεν είναι σωστό αυτό.

Εμείς πιστεύουμε στις κατακτήσεις. Αυτές αποσπώνται με σκληρή πάλη και σε ριζική εναντίωση με αυτές τις πολιτικές, όχι χαϊδεύοντας «τ' αυτιά» της Ευρωπαϊκής Ενωσης και με αυταπάτες. Οταν είσαι αδιάλλακτος αντίπαλος κάποιον κάπου θα τον γονατίζεις, κάπου θα τον κάνεις να σου δώσει κάτι, αλλά να μην σε εξαγοράσει κιόλας.