Eurokinissi

Η ΝΔ δε διστάζει να ρίξει στο δρόμο της ανεργίας δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχους του δημοσίου, στους οποίους είχε υποσχεθεί μονιμοποίηση, προχωρώντας σε ένα ανίερο εμπόριο ελπίδων και αναπαράγοντας το άθλιο καθεστώς πολιτικής ομηρίας

Θεμιτή και αναμενόμενη η εκλογική επιδίωξη της ΝΔ, το ζήτημα όμως που ορθώνεται αδυσώπητα μπροστά στις λαϊκές δυνάμεις είναι ότι όσο δυναμώνει η κυβέρνηση και εδραιώνει την ηγεμονία του συνολικά ο δικομματισμός, τόσο αποδυναμώνονται τα λαϊκά συμφέροντα και χάνονται κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών.

Η ηγεσία της ΝΔ χρησιμοποιεί και στις ευρωεκλογές την ίδια δοκιμασμένη και αποτελεσματική στις βουλευτικές εκλογές μέθοδο προσεταιρισμού και υφαρπαγής της λαϊκής ψήφου: Της δημαγωγίας πάνω στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, του υπερασπιστή των αδυνάτων, του μοναδικού κόμματος που διαθέτει τις λύσεις για τα λαϊκά προβλήματα.

Κατ' αρχήν, η «νέα οικονομική πολιτική» του Κ. Καραμανλή είναι μύθος και μεγάλη (προπαγανδιστική) φούσκα. Το μόνο νέο στην πολιτική του είναι η αλλαγή φρουράς που έγινε στη διαχείριση της εξουσίας. Κατά τα λοιπά, η νέα κυβέρνηση αποδεικνύεται άξιος συνεχιστής της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης. Αυτός προφανώς είναι και ο λόγος που καθόλου δεν ενοχλείται από το ότι εφαρμόζει τον - πλασματικό όπως τον αποκαλούσε -προϋπολογισμό της προηγούμενης κυβέρνησης, ή ότι δεν έχει αφήσει κανένα μέτρο ή εξαγγελία της κυβέρνησης Σημίτη που να μην ανέλαβε με ευχαρίστηση να διεκπεραιώσει.

- Ακρίβεια: Η κυβέρνηση της ΝΔ είτε στρουθοκαμηλίζει ζητώντας και από τα «θύματα» να κάνουν το ίδιο... μήπως και ξεχάσουν(!) το πρόβλημα, είτε αναθέτει στον «ανταγωνισμό» να το λύσει. Αποτέλεσμα; Ο ανταγωνισμός το λύνει με τον μοναδικό τρόπο που μπορεί: ο ανταγωνισμός γεννά τα μονοπώλια και αυτά με τις σειρά τους τις μονοπωλιακές τιμές, τις πιο υψηλές τιμές που μπορούν να υπάρξουν...

- Μισθοί: Ο Κ. Καραμανλής είχε υποσχεθεί σύγκλιση με τους ευρωπαϊκούς, αλλά προχτές, στη συνέλευση των βιομηχάνων, έδωσε τα συγχαρητήριά του στο ΣΕΒ και τη ΓΣΕΕ για τη συλλογική σύμβαση της ντροπής που υπέγραψαν, η οποία το μόνο που εγγυάται είναι παράταση της άγριας λιτότητας. Την ίδια στιγμή εμπαίζει και τους συνταξιούχους, αφού καταργεί μεν την ειδική εισφορά στις συντάξεις, αλλά δεν προχωρεί στην «αναδρομική» καταβολή των κλεμμένων.

- Ανεργία: Αίφνης ο πρωθυπουργός ανακαλύπτει ότι δε διαθέτει «μαγικές λύσεις» και «σπρώχνει» για το τέλος της τετραετίας τα όποια αποτελέσματα. Αναθέτει στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την επιχειρηματικότητα τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, υποσχόμενος άφθονο χρήμα, φοροαπαλλαγές και κίνητρα, μέσω των νομοσχεδίων για το φορολογικό και την «ανάπτυξη». Την ίδια στιγμή, δε διστάζει να ρίξει στο δρόμο της ανεργίας και της φτώχειας δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχους του δημοσίου, στους οποίους είχε υποσχεθεί μονιμοποίηση, προχωρώντας σε ένα ανίερο εμπόριο ελπίδων και αναπαράγοντας το άθλιο καθεστώς πολιτικής ομηρίας.

- Αγροτικά προϊόντα: Παρά τις περί του αντιθέτου εξαγγελίες και «προσωπικές δεσμεύσεις», ο Κ. Καραμανλής δεν έδωσε και δεν μπορούσε βεβαίως να δώσει στα πλαίσια της ΚΑΠ, καμία μάχη «στις Βρυξέλλες», ενώ καυχάται ότι «κερδίσαμε τη μάχη για τα μεσογειακά αγροτικά προϊόντα», τη στιγμή που γνωρίζει άριστα ότι δεν έκανε ούτε ένα βήμα πιο μπροστά από αυτά που «κέρδισε» ο Γ. Δρυς.

- Εξωτερική πολιτική: Μόνο αγέρωχη και περήφανη δεν ήταν, όπως αποδεικνύεται από τα πρώτα σαφέστατα δείγματα γραφής. Στο Κυπριακό, αντί να αξιοποιήσει το ηχηρό «όχι» των Ελληνοκυπρίων και να αξιώσει «επαναδιαπραγμάτευση» του εκτρωματικού «σχεδίου Ανάν», πρωτοστατεί στην επανεκκίνηση μιας νέας (αμερικανικής) πρωτοβουλίας, με προφανή στόχο την επιβολή του απαράδεκτου σχεδίου του ΓΓ του ΟΗΕ. Γενικότερα, η κυβέρνηση φροντίζει να «εναρμονίζει» τις θέσεις για όλα τα θέματα (Ελληνοτουρκικά, ευρωτουρκικές σχέσεις, Ιράκ, Μέση Ανατολή) με τις επιδιώξεις και τα σχέδια των ΗΠΑ, ισχυριζόμενη, όπως και οι προκάτοχοί της, ότι αυτό επιτάσσει το εθνικό συμφέρον.

Συμφωνία για τη μεταβίβαση προσωπικών δεδομένων επιβατών υπερατλαντικών πτήσεων, υπέγραψαν τελικά προχθές ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ενωση. Η συμφωνία, όπως είναι γνωστό, υποχρεώνει τις ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρίες να δίνουν πληροφορίες στις αρχές των ΗΠΑ για 34 στοιχεία προσωπικών δεδομένων, όπως οι αριθμοί πιστωτικών κρατών και τηλεφώνου των επιβατών στις πτήσεις προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η συμφωνία θα ισχύει για τριάμισι χρόνια και θα τύχει επαναδιαπραγμάτευσης τον τελευταίο χρόνο της λειτουργίας της.