ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 13 Ιούνη 2004
Σελ. /24
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΡΟΔΟ
Χρέος μας είναι η καταστροφή της

1. Να καταστρέψουμε τις απρόσωπες δομές της Ευρώπης, εισβάλλοντας στο χρόνο με το δικό μας τρόπο, όπως μας υποδεικνύει η καρδιά. Το χρόνο που από το 1000 π.Χ. ένας ηγούμενος ονόματι Γκέμπερτ ή Σιλβέστρος, για να εξυπηρετήσει τις Σταυροφορίες, μας έμαθε να τον μετράμε επινοώντας το μηχανισμό με τους κινούμενους τροχούς που σήμαιναν τις ώρες. Από τότε χάσαμε την πραγματική μας σχέση με το χρόνο, όπως σωστά επισημαίνει ο Οσβαλντ Σπένγκλερ, ο μοναχικός κριτικός της Ιστορίας: «Από τους λαούς της Δύσης, οι Γερμανοί υπήρξαν οι εφευρέτες των μηχανικών ρολογιών, φρικτών συμβόλων του χρόνου που διαρρέει και που οι χτύποι του, καθώς μέρα και νύχτα αντηχούν από αμέτρητους πύργους στη Δυτική Ευρώπη, είναι ίσως η ιστορική αίσθηση του κόσμου. Τίποτε από αυτά δε συναντούμε στα άχρονα αρχαία τοπία και πόλεις. Μέχρι την εποχή του Περικλή εκτιμούσαν την ώρα της μέρας μόνο βάσει του μήκους της σκιάς, και μόνον από τον Αριστοτέλη και εξής έλαβε η λέξη ώρα τη βαβυλωνική - σημασία της σημερινής «ώρας». Προηγουμένως δεν υπήρχε καμιά ακριβής υποδιαίρεση της μέρας. Στη Βαβυλώνα και την Αίγυπτο είχαν εφευρεθεί σε πολύ παλαιότερη εποχή τα υδραυλικά και ηλιακά ρολόγια, αλλά πρώτος ο Πλάτων εισήγαγε στην Αθήνα μια μορφή κλεψύδρας που πραγματικά μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ρολόι ακόμη και αργότερα υιοθετήθηκαν τα ηλιακά ρολόγια μόνον ως επουσιώδες όργανο της καθημερινής ζωής, χωρίς να μεταβάλλουν διόλου την αρχαία αίσθηση της ζωής» (από την «Παρακμή της Δύσης», σε μετάφραση Λευτέρη Αναγνώστου, εκδ. «Τυπωθήτω»).

2. Να καταστρέψουμε τον ευρωπαίο μορφωμένο πίθηκο που επιστρέφει στην Ελλάδα ως φωστήρας, για να σώσει εαυτόν και αλλήλους. Τον ζήσαμε, τον ζυγίσαμε - ένα ανθρωπάκι ήτανε, που έκανε τα πάντα για ένα άδειο πουκάμισο, μια θεσούλα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

3. Να καταστρέψουμε τον κρυφό Μεσαίωνα που βρίσκεται στο μανίκι των Προέδρων της Γαλλίας και της Γερμανίας. Ο καθηγητής Χορν, που όρισε τον «Μεσαίωνα», θα είναι ευτυχισμένος από τους πνευματικούς του επιγόνους, Προέδρους Δημοκρατιών της Ευρώπης, που συνδυάζουν το ρατσισμό και την πείνα τους για πόλεμο μέσα στην αγκαλιά της καθολικής Εκκλησίας.

4. Να καταστρέψουμε την τύφλωση που μας έχουν επιβάλει οι Ευρωπαίοι ότι μόνο αυτοί εκπροσωπούν τον πραγματικά πολιτισμένο κόσμο. Ας θυμηθούμε άλλους πολιτισμούς και ας ανοιχτούμε σε αυτούς. Από την Ινδία: Σούτρα, σάνκυα, Βούδας, νεότερες Ουπασινάδες. Από τους Αραβες: Μουταζαλίτες, σουφισμός, Ναζάμ, Αλκίντι, και ούτω καθεξής. Ολα αυτά δεν είναι νεκρά σημεία, ζουν και λειτουργούν μέσα στους λαούς τους μέχρι σήμερα, παρά την ενορχηστρωμένη προσπάθεια των Δυτικών ...Ευρωπαίων και Αμερικανών για τον αφανισμό αυτών των πολιτισμών, σε πείσμα τους, εκείνοι συνεχίζουν.

5. Να καταστρέψουμε τη μίμηση όπως την είχε επισημάνει, σαν αρρώστια που έχει καταλάβει τους Ελληνες, ο αυτόχειρας Περικλής Γιαννόπουλος: «Τα πάντα είναι χονδροειδή απομιμήματα της ευρωπαϊκής αισθητικής. Των αξαπάντων βάσις είναι η ευρωπαϊκή γραμμή. Είναι αντιγραφή αυτής, και αμαθής μάλιστα, και χρονδροειδής μάλιστα, και βαναυσοτάτη μάλιστα, και μαλλιά κουβάρια μάλιστα. Και όχι μόνον η κάθε γραμμή, αλλά και το κάθε κτίριον όλον, έως και αυτό το γερμανοελληνοειδές Πανεπιστήμιον, και το κάθε άγαλμα όλον, και το κάθε ζωγράφημα όλον, και το καθετί μας ολόκληρον, έως την τελευταίαν πτύχωσιν του κάθε παραπετάσματος και των κουρελικών πανιών των νεκροφόρων, από τα μαρμαρόσπιτα που ζούμεν ημίνεκροι έως τα μαρμαρόσπιτα που τρυπώνομεν νεκροί».


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ


Εικαστικές προσκλήσεις στη Σύρο

Δημιουργία του Γ. Γαΐτη
Δημιουργία του Γ. Γαΐτη
Σημαντικούς εικαστικούς καλλιτέχνες φιλοξενούν, για δέκατη συνεχή χρονιά, τα «Ερμουπόλια» στη Σύρο. Το φιλότεχνο κοινό που θα επισκεφτεί το νησί θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει εκθέσεις των: Γιάννη Γαΐτη και Θάνου Τσίγκου, Απόστολου Λάβδα και Μιχάλη Μακρουλάκη. Τα «Ερμουπόλια» αποτελούν ένα αξιόλογο εκθεσιακό θεσμό, με «ψυχή» το συλλέκτη, εικαστικό σύμβουλο του δήμου και διευθυντή της Πινακοθήκης Κυκλάδων, Κώστα Ιωαννίδη, στον οποίο οφείλεται και η μεγάλη εκθεσιακή άνθηση του νησιού τα τελευταία καλοκαίρια. Πιστεύοντας πως «η τέχνη δεν ανήκει μόνο στην Αθήνα, αλλά στο κοινό όλης της Ελλάδας», στα δέκα αυτά χρόνια λειτουργίας του θεσμού, έχουν παρουσιάσει το έργο τους γνωστοί εικαστικοί μας δημιουργοί, όπως οι: Π. Τέτσης, Κ. Τσόκλης, Χ. Καράς, Β. Σπεράντζας, Σ. Καραβούζης, Θ. Μανωλίδης, Θ. Πανταλέων, Α. Δρούγκας, Ο. Ζούνη, Γ. Μιγάδης, Γ. Κόττης, κ.ά.

Τα φετινά εικαστικά «Ερμουπόλια» θα ξεκινήσουν στις 3 του Ιούλη στην Πινακοθήκη Κυκλάδων με τη μεγάλη ιστορική έκθεση «Θάνος Τσίγκος - Γιάννης Γαΐτης». Θα παρουσιαστούν 50 πίνακες του Θ. Τσίγκου και 40 έργα του Γ. Γαΐτη. Η έκθεση, την οποία επιμελείται η Μπία Παπαδοπούλου, ξετυλίγεται χρονολογικά και καλύπτει την αναδρομική πορεία των δύο αυτών ζωγράφων, οι οποίοι γνωρίστηκαν το 1956 στην «πόλη του φωτός», το Παρίσι. Ο Θ. Τσίγκος υπήρξε μέχρι το τέλος της ζωής του πιστός στην άμορφη ζωγραφική, την οποία ο Γ. Γαΐτης ασπάστηκε παροδικά, όταν πρωτοβρέθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '50 στο πρωτοποριακό Παρίσι, όπου επικρατούσε αυτή η τάση. Η έκθεση, η οποία συνοδεύεται από πολυτελή κατάλογο, δίνει έμφαση σε αυτή την περίοδο των κοινών εικαστικών αναζητήσεων των δύο καλλιτεχνών, επισημαίνει τις μορφολογικές ομοιότητες και πιθανές αλληλοεπιδράσεις και σκιαγραφεί τη μετεξέλιξη των επιρροών σε καθαρά προσωπική γραφή. Είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται από κοινού έκθεση του Θ. Τσίγκου και του Γ. Γαΐτη, δύο ζωγράφων που έτρεφαν ο ένας για τον άλλον αμοιβαία εκτίμηση και θαυμασμό, συναισθήματα που εκφράζονται μέσα από το ίδιο τους το έργο.

Εργο του Θ. Τσίγκου
Εργο του Θ. Τσίγκου
Παράλληλα με την παραπάνω παρουσίαση, εγκαινιάζεται στις 10 του Ιούλη στην αίθουσα τέχνης «Ερμούπολη» ατομική έκθεση του Απόστολου Λάβδα. Θα εκτεθούν (έως τις 28 του Ιούλη), αντιπροσωπευτικοί πίνακες του καλλιτέχνη, δημιουργίες των τεσσάρων τελευταίων ετών, από τις γνωστές ενότητες των δρομέων και των ιππέων, καθώς και κάποια πρόσφατα έργα με περιστέρια, σύμβολα ειρήνης. Τα έργα μεικτής τεχνικής, μικρών και μεγάλων διαστάσεων, αντικατοπτρίζουν την αγάπη του καλλιτέχνη για την εξπρεσιονιστική χειρονομιακή γραφή, την αυθόρμητη καλλιτεχνική πράξη, το εκφραστικό χρώμα, τις ανάγλυφες ματιέρες και το παιχνίδι με τις ύλες. Οπως σημειώνει στον πρόλογο του καταλόγου η Μπ. Παπαδοπούλου, «ο Λάβδας αποποιείται τη λεπτομέρεια προς χάριν του συνολικού παλμού της σύνθεσης. Καταργεί τα παραδοσιακά μαύρα περιγράμματα που περικλείουν και οριοθετούν ξεκάθαρα τις φόρμες και χρησιμοποιεί αποσπασματικά λευκές χαράξεις, ενώ προσδίδει κυρίως στο χρώμα, τις περιγραφικές ιδιότητες της σχεδιαστικής γραμμής».

Στον ίδιο χώρο εγκαινιάζεται στις 7 του Αυγούστου αναδρομική έκθεση του Μιχάλη Μακρουλάκη, με τίτλο «Σχεδόν πενήντα...», δηλαδή σχεδόν μισός αιώνας ζωγραφικής. Γέννημα-θρέμμα της Ερμούπολης Σύρου, ο Μ. Μακρουλάκης «αφηγείται» στην έκθεση αυτή την εικαστική του ιστορία. Εκτίθενται (έως 30/8) οι πρώτοι πίνακες του καλλιτέχνη, δύο μικρές θαλασσογραφίες του 1995, όπως και οι πρώτες σκηνογραφίες και θεατρικές μακέτες που έκανε ο καλλιτέχνης το 1959 για τη «Ζιζέλ». Παρουσιάζονται, επίσης, συνθέσεις με γυμνά, τοπία της δεκαετίας του '60, κυρίως κυκλαδίτικα, νεκρές φύσεις από το 1960 μέχρι σήμερα, καθώς και τα πρόσφατα «Επαθλα». Η έκθεση «σκιαγραφεί» την εικαστική του πορεία. Μία πορεία που συνυφαίνει την ακραία ρεαλιστική λεπτομέρεια με την ονειρική, συχνά σουρεαλιστική διάθεση.


Εργο του Μ. Μακρουλάκη
Εργο του Μ. Μακρουλάκη

Η. ΜΟΡΤΟΓΛΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ