ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

20% φτωχοί, 10% άνεργοι.

Ορσε για τα «έργα» σας!

Ο «κύριος» Κουρτουά

Το Πανεπιστήμιο είναι χώρος ελεύθερης διακίνησης των ιδεών. Αρα χώρος δημοκρατίας. Η δημοκρατία έχει το δικαίωμα να προστατεύει τον εαυτό της; Η δημοκρατία - έχει όχι απλώς δικαίωμα - έχει υποχρέωση να προστατεύει τον εαυτό της.

Ας υποθέσουμε, τώρα, ότι κάποιος έχει την «ιδέα» πως καλώς οι Ιρακινοί βασανίζονται στις φυλακές από τους Αμερικάνους. Οτι κάποιος άλλος έχει την «ιδέα» πως ο Χίτλερ «έψησε» λίγους Εβραίους στο Αουσβιτς. `Η ότι κάποιος τρίτος έχει την «ιδέα» πως οι κομμουνιστές έχουν καιρό να κάνουν τη «βόλτα» τους από τη Μακρόνησο.

Το Πανεπιστήμιο είναι χώρος που αντιμετωπίζει αυτές τις «ιδέες» ως μια άλλη εκδοχή της «δημοκρατίας», άρα τους παρέχει βήμα για να βρουν προσήλυτους; `Η το Πανεπιστήμιο, ως κατ' εξοχήν χώρος δημοκρατίας, προστατεύει τη δημοκρατία από το αντίθετό της, δηλαδή δε μετατρέπεται σε χώρο άρνησης της δημοκρατίας, δηλαδή άρνησης του εαυτού του, δηλαδή διαχωρίζει τον εαυτό του από τέτοιες «ιδέες»;

Τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ (σ.σ.: τα μέλη ενός «από τα πιο βλακώδη κόμματα σε όλη την Ευρώπη», όπως δήλωσε ο κ. Κουρτουά), όχι μόνο επέδειξαν αξιοζήλευτη ευγένεια προς τον συγκεκριμένο «κύριο» στη Θεσσαλονίκη.

Οχι μόνο επέδειξαν αξιομνημόνευτη ανοχή προς την εμετική του «επιστημοσύνη», όπως «έλαμψε» στο συγγραφικό του παραλήρημα, στο πόνημα με τίτλο «Η Μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού».

Αλλά επέδειξαν και μέγιστη δημοκρατική ετοιμότητα.

Είπαν στον κ. Κουρτουά (και στους αμφιτρύωνές του) ότι μπορεί να λέει ό,τι θέλει και όπου θέλει. Οτι μπορεί να επιτίθεται στη δημοκρατία με όποιον τρόπο νομίζει. Αλλά ότι η δημοκρατία δεν του παρέχει κανένα άλλοθι για τον εμετό του. Οτι το Πανεπιστήμιο είναι τόσο ευρύχωρο δημοκρατικό πεδίο που μπορεί να αποδεχτεί τα πάντα. Και τους πάντες. Κομμουνιστές και αντικομμουνιστές. Αλλά δεν παρέχει επιστημονικό «συχωροχάρτι» στη φαιά προπαγάνδα που καμώνεται την «επιστήμη». Το Πανεπιστήμιο θα ήταν Κερκόπορτα της δημοκρατίας αν δεχόταν την αυτοκατάργησή του από εκείνους που το αντιλαμβάνονται σαν «φύλλο συκής» για να διακινούν τη «μαυρίλα» τους. Το Πανεπιστήμιο είναι ακαδημαϊκό άσυλο. Δεν είναι «άσυλο» ούτε του ιδεολογικού, ούτε του πολιτικού τραμπουκισμού της «δημοκρατίας» των «ανθρωποφάγων» (σ.σ.: που συνηθίζουν, όπως ο υμνητής της επέμβασης Μπους στο Ιράκ, ο κ. Κουρτουά, να είναι και «κομμουνιστοφάγοι»).

Προς αποκατάσταση της αλήθειας, δε, η «μαυρίλα» και ο «επιστημονικός» τραμπουκισμός του κ. Κουρτουά διακινήθηκαν μια χαρά. Ουδείς ΚΝίτης τον εμπόδισε να εκφέρει το αντικομμουνιστικό του χυδαιολόγιο από το ξενοδοχείο που το εκφώνησε. Ο Κουρτουά μπορεί να δίνει τις γκεμπελικές διαλέξεις του σε όποιο αγοραίο βήμα νοικιάζουν οι χορηγοί του. Αυτό του είπαν οι κομμουνιστές στη Θεσσαλονίκη. Αλλά το Πανεπιστήμιο δεν είναι το βήμα που νομίζουν κάποιοι ότι μπορούν να «αγοράζουν» για τον αγοραίο αντικομμουνισμό τους. Δεν είναι το δημοκρατικό φόντο που κάποιοι «επινοικιάζουν» για τη νομιμοποίηση της «δημοκρατίας» ότι «καλός κομμουνιστής είναι ο νεκρός κομμουνιστής». Το Πανεπιστήμιο δεν είναι ξενοδοχείο. Και κυρίως δεν είναι πτυελοδοχείο του επιστημονίζοντος φασισμού.

Αυτός ήταν ο συμβολικός χαρακτήρας της κινητοποίησης των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Και μπράβο στα αντανακλαστικά τους. Απορούμε πώς μερικοί καλόπιστοι αρθρογράφοι και φίλοι, που προφανώς παγιδεύτηκαν από ήκιστα αντικειμενικές περιγραφές και που χτες έγραφαν για ΚΝίτες που σαν «ταύροι εν υαλοπωλείω κατεδάφισαν τον κ. Κουρτουά» (σ.σ.: πότε; πού; ούτε σπρωξιά δεν υπήρξε παιδιά, ούτε σύνθημα δεν ακούστηκε, ούτε κουβέντα δεν ανταλλάχτηκε), δεν το αντιλήφθηκαν.

«Είσαι στην ΕΟΚ - μάθε για την ... ΕΕ» (15)

Σημειώναμε ήδη στο χτεσινό φύλλο ότι, με τη σημερινή εμπειρία των δέκα και πλέον χρόνων εφαρμογής της Συνθήκης του Μάαστριχτ, υπάρχουν πλέον όλα τα στοιχεία, που αποδεικνύουν τι σημαίνει για το λαό μας αυτή η Συνθήκη και, κυρίως, ποιος κερδίζει από την επιβολή της. Οπως τονίστηκε, ένα από τα πιο αξιόπιστα στοιχεία είναι η εξέλιξη των κερδών των βιομηχάνων, από τη μια μεριά, και των μισθών των εργαζομένων, από την άλλη, όπως διαμορφώθηκαν έως το 2002.

Με βάση τα επίσημα αυτά στοιχεία, τα καθαρά κέρδη των βιομηχάνων μέσα στη δεκαετία 1992 - 2002 (από τη στιγμή, δηλαδή, εφαρμογής του Μάαστριχτ) ανήλθαν σωρευτικά στα 16 δισ. ευρώ (!), δηλαδή περί τα 5,5 τρισεκατομμύρια δραχμές!

Με άλλα λόγια, στα 10 πρώτα χρόνια εφαρμογής του Μάαστριχτ, οι βιομήχανοι παρουσίασαν αύξηση κερδών της τάξης του 1.349% (!) ενώ το ίδιο διάστημα οι μισθοί των εργαζομένων αυξήθηκαν κατά 166%...

Πέρα, όμως, από τους βιομήχανους, μια ακόμα ...αναξιοπαθούσα τάξη που είδε τα θησαυροφυλάκιά της να μεγεθύνονται κατά τρόπο προκλητικό κατά το διάστημα της εφαρμογής της Συνθήκης του Μάαστριχτ, στο πλαίσιο της περίφημης «ελευθερίας» κίνησης του κεφαλαίου, είναι οι τραπεζίτες. Αν στην περίπτωση των τραπεζιτών πάρουμε ως βάση εκκίνησης το έτος 1997, τα επίσημα καθαρά κέρδη τους (σε εκατομμύρια ευρώ) εξελίχθηκαν ως εξής:

1997: 633
1998: 1.324
1999: 3.558
2000: 3.190
2001: 2.895
2002: 702
2003: 1.091

Οπως, λοιπόν, προκύπτει, μέσα στην τελευταία επταετία, οι τραπεζίτες απομύζησαν κέρδη συνολικού ύψους 13,4 δισ.ευρώ, δηλαδή περί τα 4,5 τρισεκατομμύρια δραχμές! Ειδικά, μάλιστα, η αυξημένη κερδοφορία τους κατά τα έτη 1999 - 2001 δηλώνει τον επιτελικό ρόλο που έπαιξαν οι τραπεζίτες στην κλοπή του ελληνικού λαού μέσα από την αξιοποίηση της φούσκας του Χρηματιστηρίου.

Για να έχουμε ένα συγκριτικό μέγεθος τι σημαίνει η πολιτική του Μάαστριχτ για τους έχοντες και κατέχοντες έναντι των εργαζομένων, που διαβιούν στο καθεστώς της λιτότητας που υπαγορεύει το «Σύμφωνο Σταθερότητας», αρκεί μια και μόνη αναφορά: Από το Μάαστριχτ και εντεύθεν, βιομήχανοι και τραπεζίτες έχουν ενθυλακώσει κέρδη, το ύψος των οποίων ισούται με το κόστος διοργάνωσης τεσσάρων ...Ολυμπιάδων!

(συνεχίζεται...)

1870 Πεθαίνει ο μεγάλος Αγγλος συγγραφέας Κάρολος Ντίκενς.

1898 Υπογράφεται συμφωνία, με την οποία η Κίνα παραχωρεί το Χονγκ Κονγκ στη Βρετανία για 99 χρόνια. Η εντολή έληξε το 1997 και από την 1η του Γενάρη 1998 το Χονγκ Κονγκ επέστρεψε στην Κίνα.

1935 Διεξάγονται μέσα σε συνθήκες άγριας τρομοκρατίας βουλευτικές εκλογές, που οδήγησαν στη νίκη των αντιβενιζελικών κομμάτων. Το ΚΚΕ σημειώνει μια σημαντική επιτυχία. Συγκεντρώνει 98.699 ψήφους, δηλαδή 40.000 ψήφους περισσότερες από τις εκλογές της 5ης του Μάρτη του 1933.

1948 Τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας μπαίνουν στη Ραψάνη Ολύμπου.

1983 Η Μάργκαρετ Θάτσερ, επικεφαλής του κόμματος των Συντηρητικών, κερδίζει τις βρετανικές εκλογές με πλειοψηφία 144 εδρών.

1991 Οι επιστήμονες καταγράφουν την ισχυρότερη ηλιακή έκρηξη μέσα στον 20ό αιώνα.

1999 Με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με 14 ψήφους υπέρ και μία αποχή (Κίνα) το Κοσσυφοπέδιο μετατρέπεται σε διεθνές προτεκτοράτο και τίθεται υπό την «προσωρινή διοίκηση της διεθνούς κοινότητας».

O κ. Καραμανλής δε θυμόταν πόσο είναι το επίδομα ανεργίας, θυμόταν όμως ότι (μάλλον) είναι χαμηλό (βουλωμένο γράμμα διαβάζει)...

Ο κ. Παπανδρέου (καλά, αυτός είπε πολλά, αλλά να το καλύτερο) απευθύνθηκε στην Αλέκα Παπαρήγα και είπε ότι το ΚΚΕ έχει σύνθημα την «ανυπακοή», αλλά εκείνο ήταν, το ΠΑΣΟΚ (!), που ήταν «ανυπάκουο» στην ΕΕ (κυρίως όταν έβαζε τις υπογραφές για το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας)...

Ο κ. Κωνσταντόπουλος είπε ότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ ήταν ένας «πολιτικός ζουρλομανδύας», αλλά τον ψήφισε (!) τον ζουρλομανδύα (πόσα θέλει να μας... ζουρλάνει;).

Συμπέρασμα (και) από το ντιμπέιτ: ...ΚΚΕ!