Από την ελληνική κυβέρνηση συμμετείχε ο υφυπουργός Εθνικής Αμυνας Β. Μιχαλολιάκος, ο οποίος στην ομιλία του έκανε αναφορά στις «προκλήσεις που παρουσιάζονται στις Βαλκανικές χώρες μέσα στο περιβάλλον που δημιουργήθηκε μετά την πτώση του Ανατολικού Συνασπισμού και ιδιαίτερα μετά την εμφάνιση των ασύμμετρων απειλών». Ουσιαστικά αυτό που λέει είναι ότι ο λεγόμενος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας («ασύμμετρες απειλές») είναι το όχημα και για την οικονομική, εκτός από την πολιτική και στρατιωτική, κατάκτηση των χωρών αυτών.

Κατά τ' άλλα αναφέρθηκε στους «παράγοντες που προωθούν την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή μας». Συγκεκριμένα «στο απαραβίαστο των υφιστάμενων συνόρων, στην καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, της διαφθοράς και της παράνομης διακίνησης υλικών και όπλων μαζικής καταστροφής, καθώς και στην απομόνωση των εξτρεμιστικών και ακραίων εθνικιστικών στοιχείων». Δεν παρέλειψε να προβάλει τον ιδιαίτερο ρόλο που διεκδικεί η Ελλάδα στα πλαίσια αυτών των εξελίξεων ως τοπικός αντιπρόσωπος των ιμπεριαλιστικών επιτελείων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Χαρακτηριστική είναι δήλωση στο ΑΠΕ του Β. Μιχαλολιάκου, ο οποίος επισήμανε: «το διεθνές φόρουμ "Η διεύρυνση του ΝΑΤΟ: Ευκαιρίες για εμπόριο και επενδύσεις στη Νοτιοανατολική Ευρώπη" έγινε νέα επιβεβαίωση, ότι το όραμα της Ελλάδος για την περιοχή - ειρήνη, δημοκρατία, ελευθερία, ασφάλεια, οικονομική ανάπτυξη - είναι όραμα πλέον όλων των λαών των Βαλκανίων. Αυτό αποτελεί εγγύηση ότι τα Βαλκάνια θα πάψουν πια να είναι πυριτιδαποθήκη και θα γίνουν όαση ειρήνης και προόδου στην Ενωμένη Ευρώπη». Το «όραμα» αυτό έχουν αναλάβει εργολαβικά να το φέρουν σε πέρας γνωστές αμερικάνικες και ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, ανάμεσα στις οποίες η «Λόκχιντ», η «Νόρτροπ», η ελληνική «Ιντρακόμ» κ.ά., εκπρόσωποι των οποίων συμμετείχαν στη συνάντηση της Σόφιας.

Κινητικότητα στην κατεύθυνση αναθέρμανσης των σχέσεων με τις δυνάμεις που συμμετείχαν στον πάλαι ποτέ ΣΥΡΙΖΑ, παρατηρείται από την πλευρά του Συνασπισμού. Χτες, σε συνεδρίασή της η Πολιτική Γραμματεία αποφάσισε να καλέσει σε συνάντηση τους πρώην συμμάχους την ερχόμενη βδομάδα. Μένει να φανεί η ανταπόκριση σ' αυτό της το κάλεσμα καθώς η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ συνοδεύτηκε από πλήθος καταγγελιών σε βάρος του ΣΥΝ για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τη συνεργασία και την εκμεταλλεύτηκε για την εξυπηρέτηση των εκλογικών του στόχων, μεθοδεύοντας στη συνέχεια τη διάλυσή της.

Φαίνεται όμως ότι και το τωρινό ενδιαφέρον της ηγεσίας του ΣΥΝ κάθε άλλο παρά «αθώο» είναι. Στο φόντο ενός αρνητικού εκλογικού αποτελέσματος και ενόψει του τακτικού συνεδρίου του ΣΥΝ, η «νεκρανάσταση» του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γείρει την πλάστιγγα υπέρ της μιας ή της άλλης τάσης, αλλά και να αμβλύνει κάπως το κλίμα δυσαρέσκειας που επικρατεί στην οργανωμένη βάση του ΣΥΝ και φτάνει ως και την ανοιχτή αμφισβήτηση της ηγεσίας του. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και οι «ανανεωτές» του ΣΥΝ που εξαρχής είχαν ταχθεί εναντίον του εγχειρήματος, τώρα υιοθετούν ήπιους τόνους και για πρώτη φορά τάσσονται υπέρ της συνεργασίας δυνάμεων της Αριστεράς. Αυτοί βέβαια δεν είναι οι μοναδικοί λόγοι για τους οποίους η ηγεσία του ΣΥΝ καταβάλλει μια τέτοια προσπάθεια, με παρότρυνση κυρίως του «αριστερού ρεύματος», που επιδιώκει την ενισχυμένη παρουσία του ΣΥΝ σε ένα πολιτικό σκηνικό που εκτιμά ότι σύντομα θα αλλάξει.

Κινητικότητα βέβαια συνεχίζει να υπάρχει και σε ό,τι αφορά στην αναζήτηση προσώπου που θα διαδεχτεί τον Ν. Κωνσταντόπουλο στην προεδρία του κόμματος. Για τους «ανανεωτές» το θέμα έκλεισε μετά την εκδήλωση ενδιαφέροντος από τον Μ. Παπαγιαννάκη, όχι όμως και για το «αριστερό ρεύμα» που περιήλθε σε αδιέξοδο μετά την άρνηση του Γ. Δραγασάκη, αν και πολλοί επιμένουν ότι η απόφαση του βουλευτή δεν είναι αμετάκλητη. Το «ρεύμα» δηλώνει - μέχρι στιγμής - ότι δεν πρόκειται να στηρίξει τον Αλ. Αλαβάνο, αλλά ούτε τον Φ. Κουβέλη και αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα, ακόμα και το να στηρίξει κάποιο μη στέλεχος. Στο πλαίσιο αυτό ακούστηκε το όνομα του Τ. Κουράκη, δημοτικού συμβούλου Θεσσαλονίκης, ο οποίος όμως φέρεται απρόθυμος να αποδεχτεί μια τέτοια πρόταση.