Τα λιμάνια μετατρέπονται σε στρατόπεδα, όπου όποιος μπαίνει ή βγαίνει ελέγχεται εξονυχιστικά. Οι κινήσεις όλων παρακολουθούνται, καταγράφονται και φακελώνονται. Ξεκινά η χρήση ευαίσθητων, βιομετρικών δεδομένων, αρχικά σε περιορισμένο βαθμό και με απώτερο σκοπό να γενικευτεί. Στους δε μηχανισμούς καταστολής δίνεται ένα συγκεκριμένο πλαίσιο «λειτουργίας». Ούτε λίγο-ούτε πολύ εξισώνει ακόμα και τη διεκδίκηση δεδουλευμένων με πράξη που απειλεί τον κανονικό τρόπο ζωής, ενδεχόμενα και να εμπίπτει στις διατάξεις του «αντιτρομοκρατικού» νόμου. Πειραιάς, Θεσσαλονίκη, Βόλος, Ηράκλειο, Ηγουμενίτσα, Πάτρα, Κέρκυρα και Λαύριο. Τα λιμάνια της «Ολυμπιακής» μας αγωνίας...

Συγκεκριμένα: Πριν μερικά χρόνια, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης διόρισε μια επιτροπή να καθορίσει τις ελάχιστες τεχνικές προδιαγραφές βάσει των οποίων επρόκειτο να στηθεί η «Αρχιτεκτονική του Ολυμπιακού Συστήματος Ασφάλειας C4I», όπως την τιτλοφόρησαν. Κομμάτι της αποτέλεσε και ο εξοπλισμός του Λιμενικού Σώματος, όπως και η «ασφάλιση» των κυριότερων λιμανιών της χώρας.

Στις 14 του Φλεβάρη 2002 παραδόθηκε μια πρώτη εισήγηση της επιτροπής. Προβλέφτηκε ο εξοπλισμός οκτώ σκαφών του Λιμενικού με κάμερες και μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας, όπως και το στήσιμο ενός κέντρου ελέγχου στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, με σκοπό τη μετάδοση και λήψη δεδομένων και εικόνας. Από τους επίδοξους προμηθευτές ζητήθηκε να κάνουν εναλλακτικές προτάσεις για τον εξοπλισμό και τριών εναέριων μέσων.

Στις 7 του Μάρτη 2002 η επιτροπή, με νέα της έκθεση, εξειδικεύει τις προτάσεις και απαιτήσεις της από τους προμηθευτές. Εκεί κατ' αρχάς παρουσιάζει το θεωρητικό πλαίσιο λειτουργίας των κατασταλτικών μηχανισμών:

«Καταστάσεις κρίσης, όπως τρομοκρατικές επιθέσεις, και φυσικές καταστροφές, όπως σεισμοί, πυρκαγιές, ναυάγια, πλημμύρες και απρόβλεπτες καταστάσεις, απασχολούν τις τοπικές και κεντρικές διοικήσεις σε όλο τον κόσμο. Εστω κι αν οι περισσότερες από αυτές τις καταστάσεις είναι δύσκολο ακόμα και να προβλεφθούν, η διαχείρισή τους και η αναγκαία ετοιμότητα από τους αρμόδιους είναι εφικτή προκειμένου... να αποκατασταθεί το συντομότερο δυνατό ο κανονικός τρόπος ζωής». Και λίγο παρακάτω: «Ως κρίση μπορεί να περιγραφεί μια κατάσταση όπου τα γεγονότα εξελίσσονται ραγδαία, απειλούν σημαντικές αξίες, ενώ ταυτόχρονα εμπεριέχουν το στοιχείο της έκπληξης».

Οι όροι που χρησιμοποιούν δεν είναι αθώα γενικόλογοι. Το αντίθετο, εντάσσονται στη λογική της άρχουσας τάξης και κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια στη φρασεολογία της. Συντάσσει έτσι τα κείμενά της και τα συνδυάζει, ώστε να οχυρωθεί απέναντι σε οποιονδήποτε την αμφισβητήσει.

Χαρακτηριστική η περίπτωση του (ευρω)«τρομονόμου» «νούμερο 2», που ψηφίστηκε πρόσφατα. Προετοιμάστηκε από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ το Δεκέμβρη του 2001. Βάλλει ευθέως εναντίον των λαϊκών αγώνων και θέτει στο στόχαστρο την κοινωνική διαμαρτυρία. Ορίζει ότι τρομοκρατικό είναι ένα αδίκημα όταν τελείται έτσι ώστε να βλάψει σοβαρά ή να καταστρέψει τις θεμελιώδεις συνταγματικές, πολιτικές, οικονομικές δομές μιας χώρας ή ενός διεθνούς οργανισμού. Ο κατάλογος των αδικημάτων μπορεί να περιλάβει μια σειρά δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τους λαϊκούς αγώνες.

Π.χ., η αλλαγή της σήμανσης των οδών από τους αντιΝΑΤΟικούς διαδηλωτές στη Θεσσαλονίκη το 1999 συνιστά το αδίκημα της διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών του 290 ΠΚ. Τα μπλόκα των αγροτών υπάγονται κι αυτά στην ίδια ποινική μεταχείριση. Ακόμη, μια απεργία στη ΔΕΗ ή σε άλλες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, η απεργία στους ΟΤΑ, μπορούν να υπαχθούν είτε στο 273 (κοινώς επικίνδυνη βλάβη) είτε σε άλλα αδικήματα που υπό τις αναφερθείσες προϋποθέσεις χαρακτηρίζονται τρομοκρατικά. Το ίδιο και οι τυχόν φθορές, που θα προκληθούν είτε από λάθος είτε από προβοκάτσια κλπ. κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης, υπάγονται επίσης στον ίδιο κατάλογο. Αυτές οι ενέργειες, που έτσι κι αλλιώς τιμωρούνταν ποινικά, θα μπορούν τώρα να τιμωρηθούν ως τρομοκρατικές πράξεις.

Προσέξτε τώρα τι σημειώνει η επιτροπή του υπουργείου Δημόσιας Τάξης για να δικαιολογήσει τη λήψη παραπέρα κατασταλτικών μέτρων από το Λιμενικό Σώμα:

«Με όρους παραγόντων κινδύνου, το λιμάνι θεωρείται περιοχή όπου μπορούν να εξελιχθούν πολύπλοκα σενάρια κρίσης διαφόρων μορφών. Αυτά τα σενάρια σχετίζονται: Με τη διείσδυση ανεπιθύμητων ατόμων στο λιμάνι» κλπ.

Ετσι, οι 475 εργάτες και ναυτεργάτες των ναυπηγείων ΝΑΥΣΙ και ΚΑΡΡΑΣ, καθώς και των επιβατηγών πλοίων «ΔΙΑΓΟΡΑΣ», «ΡΟΔΟΣ» και «ΠΑΤΜΟΣ», που διεκδικούν δεδουλευμένα μηνών, δεν έχουν δικαίωμα να ζητήσουν ό,τι δικαιούνται. Γιατί αν τολμήσουν να δημιουργήσουν απρόβλεπτες καταστάσεις και απειλήσουν τον κανονικό τρόπο ζωής ή σημαντικές αξίες, όπως οι Αγώνες της «Κόκα- Κόλα», αν άλλοι εργάτες-συνάδελφοί τους έρθουν στο λιμάνι να τους συμπαρασταθούν, τότε με το πρόσχημα της Ολυμπιάδας έρχονται οι κατασταλτικοί μηχανισμοί, με τα κλομπ και τις διώξεις βάσει του «αντιτρομοκρατικού» νόμου.

Σε επίπεδο εξοπλισμού, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης ζήτησε από το 2002:

«- Την αυτοματοποίηση πολλών διαδικασιών ασφαλείας που πραγματοποιούνται καθημερινά στις περιοχές του λιμένος (έλεγχος οχημάτων και ατόμων σε διάφορες πύλες).

- Τη μαγνητοσκόπηση των εισερχόμενων ατόμων και οχημάτων και τη δημιουργία βάσης δεδομένων με εισερχόμενα και εξερχόμενα άτομα και οχήματα.

- Την επιτήρηση των περιοχών του λιμένος επί 24ωρης βάσης», κλπ.

Ελέω «Ολυμπιακής ασφάλειας», το ΥΕΝ αποφάσισε την προμήθεια και εγκατάσταση «ηλεκτρονικών συστημάτων ασφάλειας και επιτήρησης» στα λιμάνια των Πειραιά, Θεσσαλονίκης, Βόλου, Ηρακλείου, Ηγουμενίτσας, Πάτρας, Κέρκυρας και Λαυρίου. Οτι η βάση δεδομένων που θα δημιουργηθεί με τους εισερχόμενους και εξερχόμενους από τα λιμάνια, θα «μπορεί να αξιολογηθεί» και από άλλες υπηρεσίες του λιμένος.

Ορίζει προδιαγραφές κυριολεκτικά στρατοπέδου. Τα λιμάνια περιφράσσονται, εγκαθίστανται κάμερες παρακολούθησης στην περίμετρο, αλλά και στις εισόδους, όπως και φωτισμός στην περίμετρο με συγκεκριμένες προδιαγραφές, ώστε να υπάρχει πάντα και παντού φωτισμός.

Συγκεκριμένα, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης ζήτησε:

- Περίφραξη μήκους 7.500 μέτρων και 94 κάμερες και άλλα μηχανήματα ψηφιακής καταγραφής για το λιμάνι του Πειραιά.

- 4.200 μέτρα περίφραξης και 53 κάμερες για τη Θεσσαλονίκη.

- 1.500 μέτρα περίφραξης και 26 κάμερες για το Βόλο.

- 1.000 μέτρα περίφραξης και 16 κάμερες για το Ηράκλειο.

- 600 μέτρα περίφραξης και 22 κάμερες για την Ηγουμενίτσα.

- 4.100 μέτρα περίφραξης και 57 κάμερες για την Πάτρα.

- 700 μέτρα περίφραξης και 12 κάμερες για την Κέρκυρα.

- 2.500 μέτρα περίφραξης και 34 κάμερες για το Λαύριο.

- 2.000 μέτρα περίφραξης και 22 κάμερες για τη μαρίνα του Φλοίσβου.

Με βάση την εισήγηση της 7ης του Μάρτη 2002, κάμερες επιτήρησης προβλέφτηκαν για τέσσερα σκάφη του Λιμενικού. Η εικόνα μεταδίδεται στο κέντρο ελέγχου στο ΥΕΝ. Προβλέφτηκε και υποβρύχια επιτήρηση στο λιμάνι του Πειραιά και στο Φλοίσβο, από ειδικά μηχανήματα που θα ψάχνουν ...δύτες-τρομοκράτες.

Για την πρόσβαση του προβλεπόμενου προσωπικού σε καίρια σημεία ελέγχου, η επιτροπή ζήτησε να εκδοθούν ηλεκτρονικές ταυτότητες, όπου σε τσιπάκι αποθηκεύτηκαν «βιομετρικά χαρακτηριστικά, π.χ., αποτύπωμα δακτύλου ή παλάμης»). Αντίστοιχα αποθηκεύτηκαν και στην κεντρική βάση δεδομένων. Κατά την είσοδο ή έξοδο κάποιου από τους «ταυτοποιημένους» υπαλλήλους σε κάποιο χώρο του λιμένος, ειδικοί ανιχνευτές «διαβάζουν» την ηλεκτρονική ταυτότητά του και έτσι καταγράφουν την κάθε του κίνηση. Επίσης, ανά πάσα στιγμή μπορούν να ελέγξουν, βάσει των βιομετρικών δεδομένων, αν ο κάτοχος της ηλεκτρονικής ταυτότητας είναι πράγματι αυτός που γράφει η ταυτότητα.

Στον Πειραιά ζητήθηκε να τοποθετηθούν έξι «αναγνώστες» τέτοιων ηλεκτρονικών ταυτοτήτων. Στη Θεσσαλονίκη, στο Λαύριο, στην Πάτρα και στο Φλοίσβο, από τέσσερις. Από δύο σε Βόλο, Ηράκλειο, Ηγουμενίτσα και Κέρκυρα.

Ως γνωστόν, με πρόσχημα την «Ολυμπιακή ασφάλεια», εδώ και μερικές μέρες στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» ελέγχουν τα βιομετρικά δεδομένα ορισμένων υπαλλήλων, προκειμένου να τους επιτραπεί η πρόσβαση σε κάποια σημεία της εγκατάστασης.

Γενικά αυτή είναι η κατεύθυνση της ΕΕ και των ΗΠΑ, και ξεκινώντας από το προσωπικό που ασχολείται σε υπηρεσίες καταστολής ή άλλους μηχανισμούς κρίσιμους για τη λειτουργία του συστήματος, κατ' αρχάς προωθούν την ιδέα του ελέγχου των βιομετρικών δεδομένων. Ακολούθως την εφαρμογή της, σε όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού.