Τσίρκο; Εμποροπανήγυρη; Πάντως όποιο χαρακτηρισμό και να χρησιμοποιήσει κανείς για να χαρακτηρίσει το σκηνικό που στήθηκε για την υποδοχή της Ολυμπιακής φλόγας, για παράδειγμα την περασμένη Τετάρτη το βράδυ στο Πειραιά, από το λιμάνι μέχρι την κεντρική πλατεία της πόλης, την Κοραή, είναι μέσα. Το ίδιο περίπου σκηνικό στήθηκε σε πολλές περιοχές της χώρας, όπως και στις άλλες 26 χώρες σε όλες τις ηπείρους από όπου πέρασε η φλόγα. Και στη λαμπαδηδρομία, η οποία υποτίθεται ότι μεταφέρει σε ολόκληρο τον κόσμο τα μηνύματα της ειρήνης και της συναδέλφωσης των λαών, πανταχού παρόντες οι χορηγοί.

Η εικόνα στην πλατεία Κοραή του Πειραιά ήταν πραγματικά απίστευτη! Αμέτρητες τεράστιες ομπρέλες της εταιρίας «Coca - Cola» ήταν τοποθετημένες περιμετρικά την πλατεία, ενώ δύο κιόσκια της και γιγαντοοθόνες εκτός από το κακόγουστο θέαμα, εξέπεμπαν και μουσική εκατοντάδων ντεσιμπέλ. Λίγα μέτρα πιο πέρα, η άλλη εταιρία - μέγας χορηγός, «Samsung», είχε καταλάβει τη δική της θέση στην πλατεία. Με τη σειρά της είχε στήσει τις δικές της γιγαντοοθόνες, με τη μουσική επίσης στη διαπασών. Και επιπλέον λέιζερ και προβολείς. Φόντο αυτών ήταν οι σημαίες του «Αθήνα 2004», που έχουν αναρτηθεί σε κάθε κολόνα και δρόμο και κάποιες σκόρπιες ελληνικές σημαίες.

Ο κόσμος που συνέρρεε, υπνωτισμένος από το «βομβαρδισμό» των προβολέων των εικόνων και των ντεσιμπέλ, συνωστιζόταν στα κιόσκια των χορηγών χαζεύοντας τα διαφημιστικά κόλπα τους. Οι υπάλληλοι προμήθευαν μικρούς και μεγάλους με διαφημιστικά σημαιάκια, μια μικρή πλαστική ελληνική σημαία, μπαλόνια και καπελάκια.

Μπήκαμε στον πειρασμό και πιάσαμε την κουβέντα με μια οικογένεια που, όλα τα μέλη της, μικροί μεγάλοι, ήταν «φορτωμένοι» από τα... δώρα των χορηγών. Ηταν η οικογένεια του Θανάση Αρβανιτογιώργου. «Τι κοινό μπορεί να έχει ο Ολυμπιακό πνεύμα με αυτές τις εταιρίες;» τον ρωτήσαμε και φάνηκε σαν να συνέρχεται από λήθαργο. Κοίταξε τα χέρια του με τα πλαστικά σημαιάκια και έβαλε τα γέλια. «Δε βρίσκω και πολλά κοινά» είπε, σκέφτηκε λίγο και συνέχισε: «Οταν υπάρχουν πίσω από τον αθλητισμό σπόνσορες και χορηγοί, αντίο Ολυμπιακό πνεύμα. Τέτοια θα βλέπουμε. Ομως πιστεύω ότι εξαρτάται και από εμάς να κρατήσουμε το Ολυμπιακό ιδεώδες. Δεν ξέρω πώς. Ισως ενισχύοντας όλοι μας τον ερασιτεχνισμό. Πάντως σίγουρα όχι με κόκα - κόλα».

Στο ίδιο πνεύμα ο Στέλιος Λύρας συμπλήρωσε: «Εντάξει, θα προτιμούσα αντί να βλέπω την «Coca - Cola» και τη «samsung», να έβλεπα τα περίπτερα αθλητικών Συλλόγων. Να ήταν αθλητές στη διοίκηση του αθλητισμού. Οι εταιρίες είναι χρηματοδότες, έχουν συμφέροντα, θέλουν κέρδη και σίγουρα αυτό δεν έχει τίποτα κοινό με τον πραγματικό αθλητισμό».

Στη συζήτηση μπήκε και η Αυγούστα Θεοδωρίτση, «φορτωμένη» και αυτή με σημαίες και καπέλα. Τα όσα είπε ήταν αποστομωτικά: «Τι νομίζετε ότι θα μείνει σ' εμάς τους πολίτες από όλη αυτή την ιστορία των Ολυμπιακών; Μόνο αυτά τα δωράκια και βέβαια οι θυσίες. Τα λεφτά θα τα πάρουν οι άλλοι, οι εταιρίες και οι αρμόδιοι. Γι' αυτό πάω να πάρω κι άλλα σημαιάκια».

Λίγο πιο πέρα βρισκόταν ο Ελληνοκαναδός Δημήτρης Τσούτσουρας. Του θέσαμε την ίδια ερώτηση και ορίστε η απάντηση, σε σπαστά βέβαια ελληνικά: «Είδα τη φλόγα και στο Μόντρεαλ. Το ίδιο πράγμα ήταν».

Απ' όπου κι αν πέρασε η φλόγα, προπορεύονταν και ακολουθούσαν τα αυτοκίνητα των χορηγών. Βαμμένα στα χρώματα των εταιριών τους και επανδρωμένα με προσωπικό ντυμένο ανάλογα που μοίραζε σημαιάκια, σηματάκια και γενικά προσπαθούσε ξεσηκώσει τον κόσμο. Ο οποίος χειροκροτούσε. Μαζί με τη φλόγα, το χειροκρότημα εισέπρατταν και η «Coca - Cola» και η «Samsung»...

Μαζί με τους χορηγούς και οι διάφορες «διασημότητες». Από τον Λαλιώτη, μέχρι τους συζύγους των κυριών Ντ. Μπακογιάννη και Γ. Αγγελοπούλου, μέχρι το Νταλάρα και το Σαββόπουλο, το Χατζηνικολάου και τη Βίση, το Ρουβά και τον Τσαλίκη. Ανάμεσα σε χιλιάδες απλούς ανθρώπους που κράτησαν τη φλόγα και οι επώνυμοι που έσπευσαν να δηλώσουν στις κάμερες τη βαθιά τους συγκίνηση.

Υπόλευκο σύνολο για να ταιριάζει με την απόχρωση του πατιναρισμένου μαρμάρου, από τη Δήμαρχο Αθηναίων. Υπόλευκο μπλουζάκι με ροζ παντελόνι, γιατί η πρόεδρος του 2004 ξέρει να είναι ασορτί, ξέρει και να ξεχωρίζει. Η πρωθυπουργική σύζυγος όμως θέλει να «κάνει μπαμ» με την πρώτη. Βάζει το κόκκινο φουστάνι (εκείνο που νομίζει ότι την κάνει να μοιάζει πυρκαγιά). Ο κύριός της φορά το ίδιο μαύρο κοστούμι, που βάζει η Νέα Δημοκρατία από τότε που έγινε κυβέρνηση, στα όρη, στα άγρια βουνά, σε δεξιώσεις και σε παράτες.

Δεν είναι, φυσικά, ενδυματολογικό το θέμα. Ομως εκεί το έφτασαν με την τελετή της Ολυμπιακής Φλόγας στην Ακρόπολη. Ο Παρθενώνας, το μνημείο των μνημείων, να είναι απλώς το φόντο. Κι αυτό, επειδή είναι διάσημος. Γιατί κατά τα άλλα, τα μαρμαράκια του θα ήθελαν και ένα συγύρισμα!

Τώρα εσείς νομίζετε ότι σας κοροϊδεύουμε, αλλά δεν είναι έτσι. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, αρμόδιο να «χωροθετήσει» τον τόπο πραγματοποίησης της εκδήλωσης, ήταν κατηγορηματικό: βορειοανατολικά από το Ερέχθειο. Εκεί έχει πλάτωμα που μπορεί να χωρέσει περί τα 200 άτομα (τόσα είχε ζητηθεί να μπορούν να παρακολουθήσουν την τελετή). Ο «Αθήνα 2004» ήθελε να γίνει η εκδήλωση μπροστά στον Παρθενώνα, ήθελε να στήσει και μια εξέδρα ύψους 20 μέτρων. Ευτυχώς, δεν του το επέτρεψαν. Θα βλέπαμε σανίδες και σκαλωσιές, αντί μνημείου.

Κατόπιν, άρχισαν οι διαπραγματεύσεις μέσω των εκπροσώπων του Οργανισμού. «Μα θέλουμε στην Ακρόπολη» είπε μία, σύμφωνα με πληροφορίες και είδαν κι έπαθαν να της πουν ότι αυτό που εννοούσε, ήταν ο Παρθενώνας, την ύπαρξη του οποίου αγνοούσε προφανώς. Εν τέλει, ναι, συμφώνησε ότι ήθελαν τον Παρθενώνα ως φόντο. Και, αν δε μας λένε ανέκδοτα οι εργαζόμενοι στον Ιερό Βράχο, τότε ακούστηκε το αμίμητο: «αυτά τα μαρμαράκια, μήπως μπορούμε να τα μετακινήσουμε λίγο;» (για τα διάσπαρτα μέλη που έχουν τοποθετηθεί μπροστά στον ναό).

Δε μετακίνησαν τα «μαρμαράκια», μετακίνησαν όλη την εκδήλωση. Αλλο να έχεις φόντο τον Παρθενώνα και άλλο να είσαι επάνω στον Παρθενώνα. Εχει μια γκλαμουριά, έχει μια μαγκιά. Μια χλίδα. Ποιον ρώτησαν; Προφανώς κανέναν. Αλλά και να ρωτούσαν, μήπως το υπουργείο Πολιτισμού θα τους έλεγε «όχι»; Οι διπλά υφιστάμενοι του υπουργού τους και πρωθυπουργού τους (αναπληρώτρια υπουργός, υφυπουργός, γενικός γραμματέας) θα τολμούσαν να εναντιωθούν; Χλωμό μάλλον.

Και έτσι, ένα σπουδαίο σύμβολο του παγκόσμιου πολιτισμού, κατέληξε να αποτελεί σκηνικό για παράτες και μοντελάκια. Ευτυχώς, η Αρχαιολογική Υπηρεσία είχε καταφέρει σε ανύποπτο χρόνο να εξώσει από τις τελετές αυτές τις σημαίες και τα κάθε είδους σήματα με τους χορηγούς. Γιατί, αντί για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, μπορεί και να βλέπαμε τη «ζωφόρο της "Κόκα - Κόλα"». Είχαν, νομίζετε, κανένα πρόβλημα;