O Καρλ Λιούις δεν είναι αυτός, που πριν λίγο καιρό παραδέχτηκε δημόσια, πως έπαιρνε απαγορευμένες ουσίες, όταν αγωνιζόταν; Αν έτσι έχουν τα πράγματα, ποια είναι η «μεγάλη τιμή», που είδε στο πρόσωπό του ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής και έκανε επίσημη συνάντηση μαζί του; Να έχει μήπως συμβολικό χαρακτήρα η με αυτόν τον τρόπο στήριξη της απαράδεκτης κατάστασης που επικρατεί στον ελληνικό - όπως άλλωστε και στον παγκόσμιο αθλητισμό - με το ντοπάρισμα των αθλητών για τα κέρδη της ΔΟΕ και των χορηγών; Δεν μπορεί να ερμηνευτεί - πολιτικά - αλλιώς μια τέτοια κίνηση, μέρες που είναι...
Και εντός ολίγου; Καταφθάνουν και μερικές δεκάδες στρατιώτες της Αφρικανικής Ενωσης, σε ρόλο επίδοξου, μολονότι εκπαιδευόμενου, «ευρωστρατού» αφρικανικού τύπου... Για να παρατηρήσουν από κοντά τη δυστυχία των αυτοχθόνων και να προλειάνουν - υποθέτουμε... - το έδαφος μίας επόμενης (είτε «κλασικού», είτε νέου τύπου...) επέμβασης...
Ηταν ένας από τους βασικούς πληροφοριοδότες του Πενταγώνου επί πολλά χρόνια. Αποτέλεσε έναν από τους βασικούς αποδέκτες εκατομμυρίων δολαρίων που οι αμερικανικές κυβερνήσεις, επισήμως αρχής γενομένης από τον Μπιλ Κλίντον, χορήγησαν προς «την ιρακινή αντιπολίτευση». Ηταν ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές που «έλυνε και έδενε» στη διαμόρφωση του «μετα-σανταμικού» σκηνικού στο Ιράκ. Οι καιροί, όμως, αλλάζουν...
Ο λόγος για τον Αχμάντ Τσαλαμπί, ένα όνομα που ήταν γνωστό εδώ και χρόνια στον αραβικό κόσμο, καθώς εκκρεμεί εναντίον ένταλμα σύλληψης στην Ιορδανία, όπου κρίθηκε ένοχος απάτης. Το, κάθε άλλο, παρά «καθαρό» μητρώο του, καθώς και οι άκρως αμφισβητούμενες διασυνδέσεις του με την πραγματική ιρακινή αντιπολίτευση (η οποία, παρεπιπτόντως, δεν έλαβε φράγκο από τα λεφτά που έπαιρνε ο Τσαλαμπί στο όνομά της) δεν πτόησαν το Πεντάγωνο.
Σήμερα, όμως, φαίνεται ότι ο άνεμος δε φυσά πια ούριος για τον Τσαλαμπί. Στο σκληρό παιχνίδι εξουσίας στους κόλπους της κατοχικής διοίκησης του Ιράκ, ο Τσαλαμπί, εξακολουθώντας τις γνωστές απατεωνίστικες τακτικές του, φαίνεται ότι έχασε τις πολλές συμπάθειες και έμεινε εκτός της μεγάλης μοιρασιάς. Η δυσαρέσκειά του έγινε λόγος καταγγελτικός για την «αμερικανική ηγεμονία και τη λειψή ιρακινή ανεξαρτησία». Σήμερα, λοιπόν, ο, μέχρι πρότινος αδιαφιλονίκητος «νέος ηγέτης» του Ιράκ καταζητείται για απάτη και κρύβεται στο... Ιράν. Και αυτό γιατί, εκτός από τους πρώην συνεργάτες του, ο όψιμος πατριωτισμός του μάλλον δεν πείθει ούτε τους Ιρακινούς.
Την ικανοποίησή του για την έγκριση του ανάλγητου νομοσχεδίου «αναδιάρθρωσης της κοινωνικής πρόνοιας» από την Κρατική Δούμα αλλά και την άνω Βουλή εξέφρασε ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν. Σε συνάντηση που είχε με τους υπουργούς του ευχαρίστησε τους βουλευτές επειδή «εξέτασαν διεξοδικά και ισορροπημένα το νομοσχέδιο» και υπογράμμισε το «πόσο σημαντικό και ευαίσθητο» ήταν αυτό το σχέδιο νόμου για τον ίδιο και την κυβέρνησή του... Πλέον αναμένεται και η δικιά του υπογραφή πριν τα νέα μέτρα τεθούν σε εφαρμογή. Αξίζει να σημειωθεί ότι το νομοσχέδιο απειλεί να υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο το βιοτικό επίπεδο 32 εκατομμυρίων ηλικιωμένων, συνταξιούχων και βετεράνων του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου που θα δουν μια σειρά από δικαιώματά τους (φτηνά φάρμακα, δωρεάν αστικές συγκοινωνίες, δωρεάν αστικά τηλεφωνήματα) να καταργούνται. Οι άνθρωποι αυτοί που ήδη τα βγάζουν πέρα, με δυσκολία θα κληθούν να ζήσουν με ακόμα λιγότερα χρήματα. Ισως τελικά στόχος της δεύτερης θητείας του «εκσυγχρονιστή» Προέδρου να είναι η εξόντωσή τους...