Σε αναζήτηση αγοραστών για τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις και υποδομές βρίσκεται η κυβέρνηση βγάζοντας «στο σφυρί» τα φιλέτα -και όχι μόνο - της ακίνητης και κινητής Ολυμπιακής περιουσίας που χρυσοπλήρωσε ο ελληνικός λαός. Υπουργοί και κυβερνητικοί παράγοντες σπεύδουν από τώρα - πριν καν τελειώσουν οι Αγώνες - να δώσουν το στίγμα της πολιτικής τους σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων. Οπως προκύπτει, η λογική τους κινείται στη βάση της μεγιστοποίησης των κερδών, της περαιτέρω συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης γης και χτισμένων εγκαταστάσεων, της κατά το δυνατόν μεγαλύτερης εμπορικής εκμετάλλευσης και αξιοποίησης με γνώμονα πάντα τα «καλά και συμφέροντα» των μεγαλοεπιχειρηματιών. Σύμφωνα, μάλιστα, με όσα υποστήριξε χτες ο πρόεδρος της εταιρίας «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ», η λειτουργία των εγκαταστάσεων στη μεταολυμπιακή τους χρήση θα «πρέπει να διακρίνεται από ανταποδοτικότητα, βιωσιμότητα, συνδυασμό εμπορικών και άλλων χρήσεων και, όπου αυτό είναι δυνατό, από συγχρηματοδότηση». Οι κυβερνώντες παραδέχονται έμμεσα ότι η λυπητερή θα πληρωθεί από τον εργαζόμενο λαό και τους συνταξιούχους. Στο πλαίσιο αυτό προετοιμάζουν το έδαφος για το γεγονός ότι το σχεδιαζόμενο ξεπούλημα δεν πρόκειται να εισφέρει τίποτα - ή σχεδόν τίποτα - στα δημόσια έσοδα! Με απλά λόγια, οι καραδοκούντες μεγαλοεπιχειρηματίες θα αρπάξουν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις «έναντι πινακίου φακής». Ο προϊστάμενος της «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ», η οποία διαχειρίζεται την Ολυμπιακή περιουσία, παραδέχτηκε πως το κόστος διαχείρισης του ξεπουλήματος (κόστος λειτουργίας της «Ολυμπιακά Ακίνητα») θα είναι περίπου ισόποσο με τα προσδοκώμενα έσοδα της σχεδιαζόμενης εκποίησης! Η προαναγγελία της εκποίησης, στη λογική «το μη χείρον βέλτιστον», έγινε νωρίτερα χτες από τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφη, ο οποίος ενώπιον επιχειρηματιών ισχυρίστηκε πως «οι εγκαταστάσεις έχουν πλέον μια υψηλή διεθνή αναγνωρισιμότητα και έχουν τη δυνατότητα να αποφέρουν σημαντικά οφέλη». Ο υπουργός πρόβαλε τον ισχυρισμό πως «με τη σωστή αξιοποίηση θα αυξηθούν τα έσοδα του δημοσίου και θα αντιμετωπιστεί το κόστος συντήρησης»... Αποκαλυπτική όμως για το κόστος, το οποίο χρησιμοποιείται σαν άλλοθι από τη σημερινή και την προηγούμενη κυβέρνηση, είναι ειδική μελέτη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, σύμφωνα με την οποία το ετήσιο κόστος συντήρησης και λειτουργίας για το σύνολο των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων είναι μόλις 84 εκατ. ευρώ. Είναι φανερό δηλαδή ότι το σχεδιαζόμενο ξεπούλημα σε άλλα αποβλέπει.

Ο πρόεδρος της «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ», Χ. Χατζηεμμανουήλ, έδωσε μια πρώτη λίστα με τις εγκαταστάσεις που έχουν ήδη περιέλθει στη διαχείριση της εταιρίας και προορίζονται είτε για ξεπούλημα, είτε για μακροχρόνια παραχώρηση σε ιδιώτες. Οι εγκαταστάσεις αυτές είναι οι παρακάτω:

• Κλειστό γήπεδο Φαλήρου
• Μαρίνα στο Φαληρικό Ορμο
• Γήπεδο Βιτς Βόλεϊ
• Κλειστό γήπεδο Νίκαιας
• Κλειστό γήπεδο Γαλατσίου
• Κλειστό γήπεδο Γουδίου
• Κλειστό γήπεδο Ανω Λιοσίων
• Βασικό Κέντρο Τύπου
• Κέντρο Ιππασίας, Μαρκόπουλο
• Κέντρο Σκοποβολής, Μαρκόπουλο
• Κωπηλατοδρόμιο Σχινιά
• Τα Ολυμπιακά στάδια Πάτρας, Ηρακλείου και Βόλου.

Οπως μάλιστα ομολόγησε, σε ορισμένες περιπτώσεις εξετάζεται η δυνατότητα «αυτοχρηματοδότησης ορισμένων συμπληρωματικών έργων», αναφέροντας συγκεκριμένα την ήδη νομοθετημένη δυνατότητα κατασκευής ξενοδοχειακής μονάδας, «υψηλών προδιαγραφών», στο Μαρκόπουλο. Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι έχουν ήδη δρομολογηθεί αλλαγές χρήσεων γης κατά τρόπο που να ευνοούνται οι όποιες επιχειρηματικές βλέψεις. Ο ίδιος πρόσθεσε με νόημα πως «ασφαλώς θα συμμετάσχουν ενεργά οι φορείς του ερασιτεχνικού και επαγγελματικού αθλητισμού», ενώ στη λίστα των εμπλεκομένων βάζουν και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Πλήθος ερωτημάτων ανακύπτουν και για το τουλάχιστον ιδιότυπο νομικό καθεστώς της εταιρίας «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ». Ο πρόεδρος της εταιρίας είπε ότι έχουν προχωρήσει στις «αναγκαίες προσαρμογές του καταστατικού και των κανονισμών», έτσι η «εταιρία γίνεται πιο ευέλικτη και αποκτά τη δυνατότητα να κινηθεί με διαφάνεια αλλά χωρίς διοικητικές αγκυλώσεις και χωρίς την ανάγκη συνεχούς προσφυγής σε υπουργικές αποφάσεις, προκειμένου να αξιοποιηθούν τα ακίνητα που θα περιέλθουν στη διαχείρισή της».

Η συγκεκριμένη εταιρία, για την οποία, προφανώς, θα γίνει πολλή συζήτηση στο μέλλον, παίζει επί της ουσίας το ρόλο του μεγαλομεσίτη ανάμεσα στο δημόσιο (που σήμερα είναι ιδιοκτήτης των εγκαταστάσεων) και στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Στόχος της εταιρίας είναι ο εντοπισμός της ...πελατείας, ή, σύμφωνα με τον πρόεδρό της, «ο εντοπισμός της πραγματικής ζήτησης».

Την παραχώρηση 1.000 στρεμμάτων από το ΟΑΚΑ σε ιδιώτες, μελετά η κυβέρνηση

Το συγκεκριμένο σχέδιο χρησιμοποιεί ως βασικό πρόσχημα τη μείωση των δαπανών συντήρησης και λειτουργίας των εγκαταστάσεων μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και έτσι προτείνει «την προσθήκη στις αθλητικές εγκαταστάσεις νέων χρήσεων εμπορικού χαρακτήρα (εμπορίου, αναψυχής και τουρισμού, κυρίως)», προκειμένου να υπάρξει «μια άλλη δυνατότητα αύξησης των ιδίων εσόδων».

Ακόμα, προτείνει - και μάλιστα αναφέρει ότι κάτι τέτοιο πρέπει να επιδιωχτεί - «η διεύρυνση προς μη αθλητικές χρήσεις των εγκαταστάσεων» και ότι επίσης «πρέπει να επιδιωχτεί η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στη διαχείριση των εγκαταστάσεων». Μάλιστα, για ορισμένες εγκαταστάσεις προτείνονται προγράμματα real estate, δηλαδή κατασκευή και πώληση κατοικιών.

Ετσι, οι εγκαταστάσεις που - όπως όλα δείχνουν - μπορούν να βγουν στο «σφυρί» είναι εκείνες στο Ελληνικό, στο Φάληρο, στην παραλία του Αγίου Κοσμά, στο Σχινιά, στα Ανω Λιόσια, στο Γαλάτσι, στη Νίκαια, στο Μαρκόπουλο, στο Γουδί, αλλά και το Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο στο Μαρούσι, το Κέντρο Τύπου και το Κέντρο Ραδιοτηλεόρασης και τα ποδοσφαιρικά γήπεδα του Καυτατζόγλειου στη Θεσσαλονίκη, του Ηρακλείου, της Πάτρας και του Βόλου. Γήπεδα και εγκαταστάσεις που όπως όλα δείχνουν μπορούν να βγουν «στο σφυρί». Και να σκεφτεί κανείς ότι οι εγκαταστάσεις αυτές όχι μόνο κατασκευάστηκαν εξ ολοκλήρου με χρήματα του ελληνικού λαού, αλλά ο λογαριασμός δε θα έχει καν εξοφληθεί ακόμα κι όταν το μεγάλο κεφάλαιο θα τις «αξιοποιεί» εμπορικά.

Στο σχέδιο αναφέρεται η στρατηγική που πρέπει να ακολουθηθεί μέσω της κατασκευής ακινήτων. Η διατύπωση είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική των προθέσεων:

«Οι νέες εγκαταστάσεις πρέπει, όπου και στο μέτρο που αυτό είναι δυνατόν, να αντιμετωπιστούν με όρους διαχείρισης ακινήτων. Ενα προφανές περαιτέρω βήμα προς την κατεύθυνση αυτή είναι η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στη διαχείριση των εγκαταστάσεων. Κάτι τέτοιο θα μηδενίσει το δημοσιονομικό κόστος της διαχείρισης των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων, πιθανώς θα καλύψει και το κόστος της απόσβεσης, και ενδεχομένως θα δημιουργήσει πρόσθετους πόρους για τη στήριξη της λειτουργίας των εγκαταστάσεων, στις οποίες δεν είναι δυνατό ή σκόπιμο να υπάρξει ανάλογη τακτική.

Οπως αναφέρει το σχέδιο για τη μετα-Ολυμπιακή χρήση των εγκαταστάσεων, «βασική κατεύθυνση στα περισσότερα έργα ήταν η πρόταση ενός "μείγματος" χρήσεων με εμπορικό, πολιτιστικό και ψυχαγωγικό περιεχόμενο. Θα μπορούσε ενδεχομένως να επιλεχθεί ένα μέρος από τις χρήσεις αυτές, το οποίο θα ήταν περισσότερο επωφελές οικονομικά (σενάριο εκτεταμένης εμπορικής αξιοποίησης). Ωστόσο, ένας συνδυασμός χρήσεων είναι αυτός που θα μεγιστοποιούσε τα συνολικότερα οφέλη (κοινωνικά και οικονομικά) από τη λειτουργία των εγκαταστάσεων και θα τις έκανε ανοιχτές και ελκυστικές για μεγαλύτερο αριθμό χρηστών - επισκεπτών. Αυτό το συμπέρασμα προέκυψε και κατόπιν έρευνας σχετικά με τη μεταολυμπιακή αξιοποίηση των αθλητικών εγκαταστάσεων του Σίδνεϊ».

Η παραπάνω διατύπωση είναι ενδεικτική του τι ακριβώς σκοπεύει να κάνει η κυβέρνηση, «πατώντας», στα σχέδια της προηγούμενης. Το σχέδιο χωρίζει τα έργα σε διαφορετικές κατηγορίες, ανάλογα με το είδος τους.

Οπως αναφέρεται: «Με γνώμονα τη μεταολυμπιακή αξιοποίηση και τα ειδικότερα χαρακτηριστικά τους, τα αθλητικά έργα, αλλά και τα έργα επικοινωνιών, όπως τα Κέντρα Ραδιοτηλεόρασης και Τύπου, κατατάσσονται σε 4 κατηγορίες ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους και τις δυνατότητες που προσφέρουν:

• Τα έργα που παραμένουν στην άμεση εποπτεία του υπουργείου Πολιτισμού και συνεχίζουν να λειτουργούν με το νομικό καθεστώς του Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου (Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών - ΟΑΚΑ και Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας - ΣΕΦ).
• Τα έργα που δίνουν τη δυνατότητα για τη συνεργασία μεταξύ του υπουργείου Πολιτισμού, της ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ, των Δήμων και των αθλητικών ομοσπονδιών. Στη συνεργασία αυτή δίνεται η ευκαιρία για τη συμμετοχή και ιδιωτών, ώστε να περιορίζονται οι δαπάνες συντήρησης και λειτουργίας, αλλά και να εξασφαλίζεται η βέλτιστη δυνατή επιχειρηματική αξιοποίηση των μη αθλητικών χώρων».