ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 24 Αυγούστου 2004
Σελ. /32
Με ξένα «κόλλυβα»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο προπονητής της Αμερικανίδας Κάρλι Πάτερσον που απέσπασε το χρυσό μετάλλιο στη γυμναστική αφήνοντας δεύτερη τη μεγάλη Ρωσίδα γυμνάστρια, Σβετλάνα Χόρκινα, είναι ο πάλαι ποτέ Σοβιετικός γυμναστής, Γιεβγκένι Μάρτσενκο.

Ο Μάρτσενκο δουλεύει στο Ντάλλας των ΗΠΑ με τον άλλο παλιό γνωστό Σοβιετικό γυμναστή, Βαλέρι Λιούκιν, του οποίου μάλιστα η κόρη αποτελεί τη μεγάλη ελπίδα της Εθνικής ομάδας γυμναστικής των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου! Σύμφωνα με τη διαδικτυακή ρωσική εφημερίδα gazeta.ru, ακριβώς η μισή Εθνική ομάδα γυμναστικής ανδρών των ΗΠΑ έχει πρώην Σοβιετικούς προπονητές.

Αυτή τη στιγμή δουλεύουν εκτός Ρωσίας τουλάχιστον 500 προπονητές και ειδικοί σε διάφορα ήδη σπορ και το μεταξύ τους «αστείο» είναι ότι σε λίγο, στους Ολυμπιακούς και στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα, οι περισσότεροι πρωταθλητές, ανεξαρτήτως εθνόσημου, θα μιλούν «άπταιστον ρωσικήν». Ηδη, ο Αμερικανός ξιφομάχος Κιτ Σμαρτ ξεκίνησε από τις... βρισιές. Χάνοντας το χάλκινο μετάλλιο από τον Ρώσο, Στανισλάβ Ποσντνιακόφ, και περνώντας μπροστά από τους δημοσιογράφους, ο Σμαρτ εξέφρασε το θυμό του για την ήττα βρίζοντας στα ρώσικα. Τα οποία είχε μάθει από τον προπονητή του, Γιούρι Γκέλμαν...

Το ενδιαφέρον είναι ότι η εφημερίδα - μακράν μη προοδευτική - παραδέχεται, ότι όλο αυτό το αξιόλογο δυναμικό έφυγε μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ στο εξωτερικό, πολύ απλά επειδή δεν μπορούσε πλέον να καλύψει ακόμη και τα βασικά καθημερινά του έξοδα...

Ξεσηκώνονται οι Γερμανοί

Κλιμακώνονται και, μάλιστα, κατακαλόκαιρα, οι εργατικές κινητοποιήσεις στη Γερμανία, ενάντια στις υποστηριζόμενες και από την αντιπολίτευση αντεργατικές μεταρρυθμίσεις, που προωθεί η κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών και πρασίνων του Γκ. Σρέντερ. Την περασμένη Δευτέρα περίπου 100.000 Ανατολικογερμανοί διαδήλωσαν ενάντια στα προωθούμενα μέτρα, ενώ, χτες, οι διαδηλώσεις και οι πορείες επεκτάθηκαν σε 140 πόλεις, σε ολόκληρη πλέον τη Γερμανία.

Την ίδια στιγμή και σύμφωνα με αποτελέσματα δημοσκόπησης, που δημοσιεύτηκαν χτες, το 76% των κατοίκων της ανατολικής Γερμανίας πιστεύει, ότι «ο κομμουνισμός ήταν μια καλή ιδέα, η οποία εφαρμόστηκε κακά από το καθεστώς της πρώην Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας». Το ίδιο πιστεύει - σύμφωνα με την ίδια έρευνα - και η πλειοψηφία των κατοίκων της δυτικής Γερμανίας (51%).

Και έπεται συνέχεια...

Χτυπάνε μύγες...

«Λαγούς με πετραχήλια» (πέραν του επικόμιστρου των τριών ευρώ) έταζε η κυβέρνηση στους επαγγελματίες αυτοκινητιστές ταξί για την περίοδο των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων. Ο λόγος; Ο κλάδος ήταν ανάστατος εξαιτίας του αποκλεισμού των ταξί από τις Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις και τις Ολυμπιακές Λωρίδες, αλλά, κυρίως, επειδή το ολυμπιακό μεταφορικό έργο έχει εκχωρηθεί στους «αποκλειστικούς χορηγούς» και τα ΚΤΕΛ. Γι' αυτούς τους λόγους, μάλιστα, οι εκπρόσωποι του κλάδου είχαν προαναγγείλει κινητοποιήσεις διαρκείας κατά την περίοδο των Αγώνων, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση ότι «θέτει υπό διωγμόν τα ταξί».

Κι όπως φανερώνει η καθημερινή πραγματικότητα, αυτό ακριβώς έγινε. Η δουλιά των επαγγελματιών αυτοκινητιστών ταξί έχει μειωθεί κατακόρυφα το τελευταίο διάστημα. Και πώς να μη μειωθεί, αφού όλα τα μέλη της «Ολυμπιακής Οικογένειας» διακινούνται αποκλειστικά με τα οχήματα της εταιρίας «Χιουντάι» (αποκλειστικός χορηγός) και λεωφορεία των ΚΤΕΛ, που έχει μισθώσει ο «Αθήνα 2004». Οσο για τους... απλούς επιβάτες, αν αποφασίσουν να εξυπηρετηθούν με ταξί, θα πρέπει να περπατήσουν κάποια χιλιόμετρα για να φτάσουν στις εγκαταστάσεις όπου διεξάγονται οι Αγώνες. Και βέβαια, ουδείς καταβάλλει και το επικόμιστρο των τριών ευρώ.

Τα «σοβιετικά δηνάρια» του Μπους

Κάθε μέρα και κάποια νέα ...κοτσάνα θα πει ο Πρόεδρος Τζ. Μπους. Η τελευταία, όμως, αποκαλύπτει και τη συνολική τρικυμία εν κρανίω που έχει και θέλει να τη μεταδώσει σε ολόκληρο τον κόσμο. Σε πρόσφατη, προεκλογική ομιλία του στο Χάντσον του Ουισκόνσιν, εφηύρε ένα νέο νόμισμα, το ...«σοβιετικό δηνάριο» το οποίο, περιέργως, χρησιμοποιείται στο ...Ιράκ. Ο Μπους αναφερόταν στη συνάντηση, που είχε πριν από λίγους μήνες στο Λευκό Οίκο με Ιρακινούς. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ένας απ' αυτούς, κοσμηματοπώλης στο επάγγελμα, τιμωρήθηκε με ακρωτηριασμό, όταν κατηγορήθηκε για παράνομη αγοραπωλησία συναλλάγματος. «Εκείνη την ημέρα πούλησε δηνάρια για να αγοράσει άλλα νομίσματα, ευρώ ή δολάρια, ώστε να μπορέσει να συνεχίσει να κατασκευάζει τα προϊόντα του. Και καθώς το σοβιετικό δηνάριο(!!!) υποτιμήθηκε, ο Σαντάμ Χουσεΐν τον τιμώρησε», δήλωσε ο Μπους.

Και μπορεί οι αναπόφευκτοι συνειρμοί να αποκαλύπτουν τους εφιάλτες του Μπους, που φαίνεται να βλέπει παντού τη ...σοβιετική απειλή, ακόμα και με τη μορφή ...ιρακινών δηναρίων. Ομως, παραμένει το άλυτο πρόβλημα: Δε βρέθηκε τρόπος να αντιμετωπιστεί η βλακεία. Ούτε και αν ακόμα τον κάνεις Πρόεδρο μεγάλης ιμπεριαλιστικής δύναμης...


Αλλα λόγια, ν' αγαπιόμαστε...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΩΡΑ, ΓΙΑ ποιους να πρωτομιλήσει κανείς; Γι' αυτούς που τον επέλεξαν ή γι' αυτούς που τον υποδέχονται; Για τον Κόλιν Πάουελ ο λόγος φυσικά, που θα είναι ο επίσημος απεσταλμένος των ΗΠΑ στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων.

Περιχαρής η ελληνική κυβέρνηση θα υποδεχτεί τον άνθρωπο, που και τυπικά - εκτός πολλών άλλων - εμπλέκεται στην παραβίαση της «Ολυμπιακής Εκεχειρίας» σε πολλά σημεία του πλανήτη.

Οχι τίποτε άλλο, μα ...κάνουν και ουρά για να τον συναντήσουν. Τόσο ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, όσο και ο Γιώργος Παπανδρέου έχουν κανονίσει να συναντηθούν μαζί του.

ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του αθλητισμού καταλογίζει στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ και κάνει λόγο για έλλειψη στοιχείων, προλαμβάνοντας κατηγορίες για ευθύνες περί ντόπινγκ που δεν έχουν καν διατυπωθεί. Προφανώς, παίρνουμε ένα καλό δείγμα της δικομματικής αντιπαράθεσης που θα ακολουθήσει.

Για τους «χορηγούς», τις εταιρίες - σπόνσορες και τα κυκλώματα εμπορευματοποίησης των Αγώνων, όπως και τη γενικότερη πολιτική υποταγής των πάντων στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και κερδοσκοπία, που είναι και οι πραγματικοί ένοχοι, ούτε κουβέντα φυσικά. Αντιθέτως, θεωρείται «ένα το κρατούμενο» στις θέσεις και των δυο κομμάτων.

ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ κέρδισε η χώρα μας στα 20 χιλιόμετρα βάδην χτες. Μήπως μπορεί, με την ευκαιρία, να μας πει ο υφυπουργός Πολιτισμού πόσα χρήματα προτίθεται να διαθέσει στα ερασιτεχνικά σωματεία του στίβου την επόμενη χρονιά;

Ετσι, για να διαπιστώσουμε κι εμείς πόσο στηρίζεται ο ελληνικός αθλητισμός (εκτός από τις μεγάλες ΠΑΕ του ποδοσφαίρου και κάποια «επώνυμα» σωματεία του στίβου) και γιατί μας προκύπτουν τέτοιες επιτυχίες χάρη στις «συντονισμένες προσπάθειες αθλητών και πολιτείας», όπως μας λένε οι αρμόδιοι;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κι από κοντά, να ...δικαιωθεί και ο Γιώργος Παπανδρέου, που δήλωσε ότι τις επιτυχίες τις χρωστάμε στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Ο ελληνικός αθλητισμός «έχει βάθος», είπε. Μάλλον, όμως, εννοούσε ...χρεών.

«Αθλητικά» ψευτοδιλήμματα

Αφορμή για επιστροφή στα πολύ βασικά. Το σύστημα της εκμετάλλευσης βρίσκεται στο στάδιο του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού (ΚΜΚ). Εκεί δηλαδή, όπου συνυφαίνεται το κράτος με τα μονοπώλια και «αγκαλιασμένα» επιδιώκουν τη διατήρηση και τη διαιώνιση του συστήματος. Η μορφή που γίνεται - παρουσιάζεται η συνύφανση δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία, αφού αυτό που μετράει σε τελευταία ανάλυση είναι οι «ανάσες», που πρέπει να δοθούν στο σύστημα. Οι μορφές, που επιλέγονται, εξαρτώνται από την ιστορική περίοδο και τις συγκυρίες. Φυσικά, οι διαφορετικές αυτές μορφές δημιουργούν διαφορετικούς συσχετισμούς στο χώρο της πολιτικής και της οικονομίας και ψευτοδιλήμματα στο χώρο της ιδεολογίας.

Ο χώρος του αθλητισμού - προϊόντος για πούλημα δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Ετσι, με αφορμή τα φαινόμενα του ντόπινγκ, που αποκαλύφτηκαν τις τελευταίες μέρες, έχουν αρχίσει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να ψελλίζουν οι διάφοροι εκπρόσωποι του συστήματος το γνωστό «διαφορετικό» παραμύθι, που έχει πάντα το ίδιο τέλος: Τη σωτηρία του συστήματος. Οι μεν φέρονται να υπερασπίζονται την κρατική συμμετοχή (προνόμια, επιχορηγήσεις κλπ.), που έκανε τη χώρα «ισχυρή» και στον αθλητισμό. Οι δε καταγγέλλουν τον «κρατικοδίαιτο» αθλητισμό, που, τάχα, τρέφει τη σαπίλα.

Οι πρώτοι μοιάζουν να ξεχνούν πως «δε φταίει ο σπόρος, αλλά το χωράφι όπου πέφτει να καρπίσει». Φυσικά, και «νηστικό αρκούδι δε χορεύει» και ο αθλητής επιδόσεων χρειάζεται την κρατική υποστήριξη για να υπάρξει. Ομως, στο δεδομένο αξιακό σύστημα του καπιταλισμού, αυτή η υποστήριξη μετατρέπεται σε κίνητρο διαφθοράς ακόμα και των γονέων του νεαρού αθλητή. Εκτός από το κεφάλαιο, που καιροφυλακτεί να επενδύσει πάνω του για να κάνει κέρδη, ένα κύκλωμα ολόκληρο περιμένει τις όποιες «επιτυχίες» του. Πολιτικοί, ομοσπονδίες, προπονητές, δημοσιογράφοι είναι έτοιμοι να κάνουν «τα στραβά μάτια», προκειμένου να τους «σύρει μαζί του» η επιτυχία του νεαρού αθλητή. Τα όσα αποκαλύπτονται για το φαινόμενο Τζέκος το αποδείχνουν.

Από την άλλη, εκείνοι που σηκώνουν τη σημαία ενάντια στον «κρατικοδίαιτο» αθλητισμό έχουν άλλα στο μυαλό τους. Εχουν σχήματα αλά ΗΠΑ, όπου ο αθλητής μένει στην κυριολεξία ολομόναχος να επιβιώσει. Αν έχει επιτυχίες, μετατρέπεται από μόνος του σε ξεχωριστή επιχείρηση (με εισοδήματα, που προέρχονται, φυσικά, από τις διαφημίσεις και τους χορηγούς). Μόνος του καλείται να καλύψει τα έξοδα των προπονητών, των μετακινήσεων, του επιτελείου υποστήριξης κ.ά. και να βγάλει, βέβαια, και το σχετικό κέρδος. Αν αυτά δεν είναι κίνητρα για ακόμα μεγαλύτερη διαφθορά και ντόπινγκ, τότε τι είναι;

Και πάλι επιστροφή στα πολύ βασικά. Το σύστημα αυτό της εκμετάλλευσης έχει φάει τα ψωμιά του από καιρό. Με ό,τι καταπιάνεται και όπως και να καταπιάνεται, δημιουργεί έγκλημα, απάτη, διαφθορά. Μοιάζει σάπιο ύφασμα, που όπου κρεμαστείς σκίζεται και ξαναμπαλώνεται όπως - όπως. Διεκδικούμε και τον αθλητισμό πέρα απ' αυτό και σαν υπόθεση του μαζικού κινήματος σήμερα, ενάντιά του...


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ