Ιστορίες ανατριχιαστικές. Οταν τα φώτα της δημοσιότητας σβήσουν, τότε η πραγματικότητα για τους «χρυσούς» ντοπαρισμένους αθλητές είναι σκληρή. Εκατοντάδες νεκροί, σακατεμένοι άνθρωποι να πεθαίνουν σε ειδικά ιδρύματα για τα οποία έχουν φροντίσει οι ίδιοι που διακινούν την ντόπα. Κατεστραμμένες ζωές.

Τα στοιχεία από την έρευνα του αθλητιάτρου Σταύρου Χάντζου (Διδάκτωρ Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Μπολόνια και Ειδικός Αθλητίατρος του Πανεπιστημίου Κιέτι της Ιταλίας) με θέμα το Ντόπινγκ είναι συγκλονιστικά.

Οπως αναφέρει στο «Ρ», ο Στ. Χάντζος «το πρόβλημα του ντόπινγκ στον αθλητισμό, στον πρωταθλητισμό και ευρύτερα σε ευαίσθητες ομάδες του κοινωνικού ιστού, παίρνει ολοένα και πιο ανησυχητικές διαστάσεις. Αποτελεί σοβαρή κοινωνική πληγή, που η προσέγγισή του απαιτεί επιστήμη, δηλαδή ευρύτερη γνώση και πάνω από όλα θάρρος, πολιτική βούληση, ρεαλισμό και βέβαια όχι υποκρισία, που το τελευταίο διάστημα κυριαρχεί και επιβραβεύεται».

Η διάγνωση του προβλήματος στην Ελλάδα, επισημαίνει ο ιατρός, αποτελεί ήδη μια ζοφερή και επικίνδυνη πραγματικότητα. Πρέπει να επισημανθεί ότι η χρήση αναβολικών ουσιών και πολλές ακόμα απαγορευμένες ουσίες δεν περιορίζονται μόνο στο χώρο του επαγγελματικού αθλητισμού (πρωταθλητισμός, ρεκόρ, χρήμα, πλούτος, δόξα, φήμη), αλλά έχει καταστεί κοινή τακτική, επικίνδυνη πληγή, στον ερασιτεχνικό αθλητισμό (σχολικά πρωταθλήματα, ειδικά κέντρα άσκησης σώματος για καλή φυσική κατάσταση). Κάτι που έχει αναγάγει το ντοπάρισμα σε μείζον πρόβλημα Δημόσιας Υγείας, σε μια νέα μορφή εξάρτησης (παράλληλα με τις ναρκωτικές και διεγερτικές ουσίες, όπως η κοκαΐνη που υπάγεται στην τελευταία κατηγορία). Ταυτόχρονα, οι απαγορευμένες ουσίες, που συνδυάζονται με τα ρεκόρ και το χρήμα, αποτελούν και επικίνδυνο φαινόμενο, αφού η παραγωγή και η διανομή τους έχει αναχθεί σε διεθνή εγκληματική επιχείρηση, την οποία διακινούν οργανωμένα κυκλώματα», επισημαίνει ο Στ. Χάντζος.

Το σκάνδαλο με τους ντοπαρισμένους ποδηλάτες στο Γύρο της Γαλλίας το 1998 μπορεί να προκάλεσε σοκ στην κοινή γνώμη, αλλά το κύκλωμα του ντόπινγκ δεν αγγίχτηκε, απλά ανασυγκροτήθηκε... Ο θόρυβος του σκανδάλου κόπασε για λίγο, αλλά ένα χρόνο μετά, τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά. Οι φόβοι και οι υπόνοιες μεταβάλλονται σε αποδείξεις.

• Ο Ιταλός ποδηλάτης παγκόσμιας εμβέλειας Μάρκο Παντάνι (ποδηλατικός γύρος Ιταλίας - 1999), σε αιφνιδιαστικό έλεγχο Doping Control (διά αίματος) εκδιώκεται από τους αγώνες, αφού η διοργανώτρια αρχή είχε σοβαρές υπόνοιες και ενδείξεις ότι έχει χρησιμοποιήσει την απαγορευμένη ουσία ερυθροποιητίνη (ΕΡΟ).
• Το Γενάρη του 2004 ο Παντάνι βρίσκει τραγικό θάνατο μόνος του σ' ένα ξενοδοχείο πολυτελείας στο Ρίμινι, έχοντας, εκ των υστέρων όπως αποδείχτηκε, θανατηφόρο εξάρτηση από την κοκαΐνη. Μια μικρή λεπτομέρεια: Ο Παντάνι είχε κάποτε εκφράσει παράπονο στους ελεγκτικούς μηχανισμούς για το ανελέητο κυνηγητό του, επειδή κάποιοι πίστευαν ότι «φαρμακωνόταν»... Απλές συμπτώσεις;
• Τον μακάβριο κύκλο των χαμένων αθλητών είχαν σύρει μέσα στο 2003 άλλοι πέντε ποδηλάτες ηλικίας από 23 έως 35 ετών: Ο Γάλλος Σαλαβιόν, ο Ισπανός Χιμένεθ, ο Ολλανδός Ζανολί, ο Ιταλός Ρουσκόνι και στις 10.1.2003 πεθαίνει ο Ντένις Ζανέτε στην καρέκλα του οδοντιάτρου.

Μια ακόμα μακάβρια λεπτομέρεια: Δυο χρόνια πριν, σ' ένα ανατριχιαστικό ντοκουμέντο, μια κρυφή κάμερα του ποδηλατικού γύρου της Ιταλίας είχε καταγράψει τον Ζανέτε να τρυπάει τα χέρια, με ενέσεις σε τρία διαφορετικά σοκαριστικά καρέ: α) μόνος του, β) με το γιατρό του, γ) πληρώνοντας τον «γκουρού» για να τον «εξυπηρετήσει».

Η φωτογραφία έκανε για πρώτη φορά το γύρο του κόσμου στις 20.3.2003 από τις σελίδες της ιταλικής εφημερίδας «Γκαζέτα Ντέλο Σπορ» και το σοκ για την αθλητική οικογένεια ήταν τεράστιο.

Ο Ντέιβιντ Μίλαρ είναι Σκοτσέζος, παγκόσμιος πρωταθλητής στην ποδηλασία χρονομέτρου και σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα «Γκαζέτα Ντέλο Σπορ», τον Ιούλη του 2004, παραδέχεται ότι έπαιρνε το αναβολικό ΕΡΟ μαζί με τον συναθλητή του Μασιμιλιάνο Λέλι. Αποσπάσματα της συνέντευξής του δημοσιεύουμε παρακάτω:

«Το 2001 πλήρωσα 400 γαλλικά φράγκα για κάθε σύριγγα». «Πήρα ΕΡΟ για 7 ημέρες, περίπου 10.000 μονάδες». «Το 2003 ζήτησα να μου δώσουν EPO». «Εκανα δύο κύκλους θεραπεία, τον Μάιο και τον Αύγουστο». «Τον πλήρωνα 12.000 ευρώ το χρόνο». «Κράτησα τις σύριγγες» (σ.σ. είναι εκείνες που βρέθηκαν από τη γαλλική αστυνομία). «Εγινα πρωταθλητής κόσμου, μα κέρδισα ντοπαρισμένος». «Το όνειρο επαληθεύτηκε, μα είχα εξαπατήσει».