Κορυφώθηκε προχθές το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» στην Αθήνα, με την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα (αναλυτικά παρουσιάζεται στις επόμενες σελίδες), και μαζική παρουσία του κόσμου κι ιδιαίτερα της νεολαίας όλο το τετραήμερο στις - κατά κοινή ομολογία - πολύ όμορφες εκδηλώσεις του. Το φετινό Φεστιβάλ αντανακλούσε, στο σύνολό του, την προσπάθεια που κάνει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ να υπερασπίζονται το δικαίωμα της νεολαίας να χαίρεται τη ζωή, όπως είπε χαρακτηριστικά και η Αλ. Παπαρήγα, που τόνισε, επίσης, ότι «οι χαρές της ζωής είναι αξεχώριστες από τις χαρές του αγώνα».
Αυτό είναι και το μήνυμα του Φεστιβάλ, που συγκέντρωσε την πείρα τριάντα χρόνων στην υπηρεσία των δικαιωμάτων της νέας γενιάς, στην υπηρεσία των αγώνων της για ένα καλύτερο μέλλον, αλλά και στην υπηρεσία του πολιτισμού, της γνήσιας λαϊκής και νεανικής δημιουργίας. Τούτη η πείρα μεταφράστηκε σε φροντισμένα περίπτερα, σε ζωντανούς χώρους, με πολλές δραστηριότητες, με ενδιαφέρουσες συζητήσεις και σ' ένα πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Χιλιάδες μέλη και φίλοι της ΚΝΕ δούλεψαν ακούραστα, τόσο για το στήσιμο, όσο και για τη λειτουργία του 30ού Φεστιβάλ, όπου στις τετραήμερες εκδηλώσεις συμμετείχαν εκατοντάδες καλλιτέχνες, δεκάδες αντιπροσωπείες ξένων οργανώσεων νεολαίας και μαζικοί φορείς. Ολα αυτά τα στοιχεία καθιστούν το Φεστιβάλ της ΚΝΕ εδώ και τόσα χρόνια μοναδικό νεανικό θεσμό.
«Μπράβο σας παιδιά», «κάθε χρόνο και καλύτερα»... Η ανταπόκριση και τα καλά λόγια του κόσμου γέμισαν τους νέους της ΚΝΕ με ικανοποίηση, αλλά και πείσμα για ακόμα πιο μαζική και γερή Οργάνωση, αφού κάθε χρόνο το Φεστιβάλ αποκαλύπτει τις μεγάλες δυνατότητες της ΚΝΕ να απευθύνεται πλατιά, να συγκινεί, αλλά και να πείθει όλο και περισσότερους νέους για την ανάγκη να ενταχθούν κι οι ίδιοι στην υπόθεση του αγώνα της εργατικής τάξης για να κατακτήσουν το μέλλον που τους ανήκει.
Αυτή η υπόθεση, ο αγώνας για το σοσιαλισμό, ο αγώνας για τη ζωή, είναι κεντρικό στοιχείο του Φεστιβάλ, αφού και η νεολαία μπορεί και πρέπει να πάρει τη δική της θέση στη μεγάλη κοινωνικοπολιτική συμμαχία, στο Μέτωπο για τη λαϊκή εξουσία.
Το αφιέρωμα περιλάμβανε μουσική, απαγγελίες και σύντομη αναφορά στους σημαντικούς σταθμούς της ζωής, της δημιουργίας και του αγώνα του «κορυφαίου Ελληνα ποιητή», που «με το έργο του μιλά στην ψυχή του καθενός». Η ομάδα έχει ήδη διοργανώσει αφιερώματα στους: Χικμέτ, Λοΐζο, στα τραγούδια του αγώνα από όλον τον κόσμο... Οπως αναφέρουν «είναι η απάντησή μας, η άλλη πρόταση στην υποκουλτούρα που μας κατακλύζει».
Τραγούδια από τον «Επιτάφιο», την «Καντάτα για Μακρόνησο», το «Καπνισμένο τσουκάλι», τα «Λιανοτράγουδα» και τη «Ρωμιοσύνη»... ήταν μερικές από τις μελωδικές σελίδες του αφιερώματος που συμπληρώθηκε με σύντομη αναφορά στη ζωή και το έργο του Γ. Ρίτσου. Και τα όνειρα βάφτηκαν κόκκινα, κόκκινα από το χρώμα της ζωής και του αγώνα...
Η εργατική νεολαία παρούσα στο συλλαλητήριο στις 9 Οκτώβρη
Υπογράμμισαν ότι στο σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα η εργασία δε διασφαλίζεται με το φόβο, αλλά με τον αγώνα και τη σύγκρουση για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, δίνουν καθημερινά τη μάχη στους χώρους δουλιάς. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, όπως είπαν, δίνουν τη μάχη για το πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΚΚΕ, στις 9 Οκτώβρη και μέχρι σήμερα τα μηνύματα από τους χώρους δουλιάς είναι ελπιδοφόρα.