ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

Ουδέν νεώτερον... για το κτίριο

«Μαραθών - Σαλαμίς» του Π. Καρρέρ

«Δεν το βλέπετε δίπλα; Χτίστηκε...»! Ετσι δηκτικά απάντησε ο διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ), Λουκάς Καρυτινός, στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, σε ερώτηση για την υπόθεση του νέου κτιρίου της ΕΛΣ. Βεβαίως, τίποτα δε χτίστηκε, ούτε «δίπλα» στο υπάρχον, νοικιασμένο «Ολύμπια» ή ακόμα και εντός αυτού - σύμφωνα με τις υποσχέσεις της προηγούμενης κυβέρνησης - ούτε μακρύτερα (λχ στον Κεραμεικό, όπως πολλοί ελπίζουν - ανάμεσά τους και η εταιρία για τη δημιουργία του νέου κτιρίου). Πάντως παρά τις υποσχέσεις της γαλάζιας, πλέον, κυβέρνησης για τη δημιουργία νέου κτιρίου, η Λυρική και φέτος θα ξεδιπλώσει το πρόγραμμά της στο στενάχωρο, ακατάλληλο για το έργο που επιτελεί, χώρο. Και ίσως για πολλά ακόμη χρόνια, αφού το κτίριο για την ΕΛΣ θυμίζει το γεφύρι της Αρτας: Ολομερής το χτίζανε... (στα χαρτιά μόνο).

«Δε γνωρίζουμε ουσιαστικά τίποτα για το θέμα», συνέχισε ο Λ. Καρυτινός, σημειώνοντας πως «πρέπει να συγκεκριμενοποιηθεί και να ξεκινήσουν διαδικασίες», ενώ τόνισε πως «επιβάλλεται να δοθεί ιδιαίτερο βάρος στις υποδομές» και στο «μεγαλύτερο πρόβλημα, το κτιριακό».

Η Λυρική πάντως προχωρά στην υλοποίηση φιλόδοξων στόχων. Στην ίδρυση Ανώτερης Σχολής Μπαλέτου (προχτές δημοσιεύτηκε ο νόμος), «απαραίτητη για ένα φορέα με κλασικό μπαλέτο», όπως είπε ο Λ. Καρυτινός. Στη συνέχιση της λειτουργίας της Πειραματικής Λυρικής Σκηνής, που θα δώσει φέτος 4 παραστάσεις, παρά τον πενιχρό προϋπολογισμό. Στην ψηφιοποίηση των ιστορικών αρχείων της ΕΛΣ.

Τη χειμερινή περίοδο θα ανεβούν 20 παραγωγές (6 πρώτες εκτελέσεις), σε 346 παραστάσεις. Η έναρξη θα γίνει στις 14 Νοέμβρη με τον «Ντον Τζιοβάνι» του Μότσαρτ (για τα 250 χρόνια από τη γέννησή του). Θα δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην ελληνική δημιουργία, με τα έργα «Δαχτυλίδι της μάνας» του Μ. Καλομοίρη και «Μαραθών - Σαλαμίς» του Π. Καρρέρ. Σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση θα παρουσιαστούν: το μπαλέτο «Η βασίλισσα του χιονιού» του Γκλαζουνόφ, η όπερα μπαρόκ του Χέντελ «Αλτσίνα» και η όπερα «Πίτερ Γκράιμς» του Μπρίτεν. Στο «Ακροπόλ» θ' ανεβεί «Ο βαφτιστικός» του Θ. Σακελλαρίδη, ενώ στην Παιδική Σκηνή «Το ελιξίριο της αγάπης» του Ντονιτσέτι.

Διπλή γιορτή θεάτρου

Στα 50χρονα των Επιδαυρίων (1954) και του Φεστιβάλ Αθηνών (1955) αφιερώνεται ο φετινός εορτασμός της «Ημέρας του Ηθοποιού» που θα πραγματοποιηθεί στις 4/10 (8 μμ) στο Ηρώδειο.

«Με το φετινό εορτασμό, εκτός της στρατιάς των ηθοποιών που αφιέρωσαν κάθε σωματική και πνευματική ικμάδα τους για τη θεμελίωση και διεθνή ακτινοβολία των Φεστιβάλ Επιδαύρου και Αθηνών» - επισημαίνεται στην ανακοίνωση του ΣΕΗ - «θέλουμε να τιμηθούν για την τεράστια προσφορά τους και οι: μεταφραστές, σκηνοθέτες, μουσικοί, ενδυματολόγοι, σκηνογράφοι, χορογράφοι, δηλαδή όλοι οι συντελεστές κάθε παράστασης».

Στην εκδήλωση θα παρουσιαστούν ζωντανά αποσπάσματα αρχαίων τραγωδιών και κωμωδιών, 3΄-5΄ η κάθε μία, ενώ η Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, με 65 μουσικούς και τον μαέστρο της Ανδρέα Πυλαρινό, θα αποδώσει αποσπάσματα έργων Ελλήνων μουσουργών που γράφτηκαν για παραστάσεις αρχαίου δράματος.

Στην οργανωτική ομάδα της εκδήλωσης μετέχει ο κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος, ενώ το συντονισμό της ανέλαβε ο σκηνοθέτης Σπύρος Ευαγγελάτος. Αποσπάσματα θα ερμηνεύσουν οι ηθοποιοί: Αντιγόνη Βαλάκου, Αντώνης Θεοδωρακόπουλος, Χρήστος Καλαβρούζος, Θύμιος Καρακατσάνης, Κώστας Καστανάς, Φιλαρέτη Κομνηνού, Εύα Κοταμανίδου, Αννα Συνοδινού, Λήδα Τασοπούλου, Νικήτας Τσακίρογλου.

Και τη φετινή γιορτή της «Ημέρας του Ηθοποιού» στηρίζει ηθικά και υλικά το ΥΠΠΟ, ο Δήμος Αθηναίων, το Ελληνικό Φεστιβάλ, η ΕΡΤ και βοηθούν το Εθνικό Θέατρο, το ΚΘΒΕ, το «Θέατρο Τέχνης» και το Θεατρικό Μουσείο.

«Ξυπόλυτες εικόνες» για παιδιά

Εργο της Εύας Μελά από το βιβλίο «Η περιπέτεια μιας καρδερίνας» («Σύγχρονη Εποχή»)

Μετά τη Διεθνή Εκθεση Παιδικού Βιβλίου στην Μπολόνια, οι «Ξυπόλυτες εικόνες» παρουσιάζονται από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, φιλοξενούνται (έως 17/10) στο Πνευματικό Κέντρο «Γιάννης Ρίτσος» (Δημαρχείου 17 και Κουντουριώτου, Αιγάλεω). Οι επισκέπτες της έκθεσης, που διοργανώνεται σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, έχουν την ευκαιρία να δουν τα έργα αλλά και τις εκδόσεις παιδικών βιβλίων στις οποίες συμπεριλαμβάνονται.

Πρόκειται για 96 δημιουργίες 31 εικονογράφων: Λ. Αμαραντίδου, Ε. Βαζούρη, Λ. Βαρβαρούση, Βασίλεφ Σβετλίν, Κ. Βερούτσου, Μ. Δεσφινιώτου, Χρ. Δήμου, Τζ. Δρόσου, Αν. Καράμπελα, Δ. Καραπάνου, Κ. Κόβο - Ματαθία, Μ. Κουντούρη, Ε. Λαδά, Δ. Λαμπρινοπούλου, Β. Λιάπη, Ν. Μαρουλάκης, Εύας Μελά, Α. Μενδρινού, Μ. Μπαχά, Β. Παπατσαρούχα, Δ. Παρίση, Ντ. Σταματιάδη, Φ. Στεφανίδη, Γ. Στεφανίδη, Γ. Στρίγκου, Εύης Τσακνιά, Ο. Τσάους, Α. Τσινάρογλου, Σ. Φόρτωμα, Φλ. Χρηστάκη, Β. Ψαράκη.

Η έκθεση συνοδεύεται με το δίγλωσσο κατάλογο (ιταλικά, αγγλικά) που εκδόθηκε από το ΕΚΕΒI για την έκθεση στην Μπολόνια. Ο κατάλογος περιλαμβάνει τα έργα της έκθεσης και τα βιογραφικά των εικονογράφων και την αφίσα της ελληνικής έκθεσης στην Μπολόνια, αφίσα που φιλοτέχνησε ο Αλέξης Κυριτσόπουλος. Η αφίσα αναφέρεται στην υποψηφιότητα της εικονογράφου Φωτεινής Στεφανίδη για το βραβείο «Andersen» για εικονογράφηση. Υποψήφια για το βραβείο «Andersen» συγγραφής παιδικής λογοτεχνίας φέτος είναι και η βραβευμένη συγγραφέας Αλκη Ζέη.

Σήκωσαν την αυλαία

«Κοινός Λόγος» στο θέατρο Νέου Κόσμου

Με τον «Κοινό Λόγο» της Ελλης Παπαδημητρίου, έργο με το οποίο εγκαινιάστηκε (1997) το «Θέατρο του Νέου Κόσμου», ξεκίνησε χτες τη χειμερινή περίοδο η Νέα Σκηνή Τέχνης του θεάτρου αυτού. Παράσταση, σημείο αναφοράς για το θέατρο, ο σκηνοθέτης Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, θέλει να την κρατήσει στο ρεπερτόριό του. Με αφορμή τα δέκα χρόνια από το θάνατο της σπουδαίας πεζογράφου Ελλης Παπαδημητρίου, η παράσταση ξαναδουλεύτηκε. Πρωταγωνιστούν: Σούλα Αθανασιάδου, Ανθή Ανδρεοπούλου, Μαρία Κατσανδρή (και οι τρεις από την αρχική διανομή), Εύα Νέδου και Γιώτα Φέστα. Το έργο συγκροτείται από αφηγήσεις ανωνύμων γυναικών για τα ειρηνικά χρόνια στη Μ. Ασία, την καταστροφή, τη ζωή στην Ελλάδα, τα χρόνια της Κατοχής, του εμφυλίου και τα «πέτρινα» χρόνια. Η παράσταση εστιάζεται στη βασανισμένη γυναίκα από τον ξεριζωμό, τον αγώνα της επιβίωσης, τον πόλεμο, τις διώξεις των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και τον εμφύλιο. Σκηνικά - κοστούμια Αντώνη Δαγκλίδη. Επιλογή τραγουδιών Κώστας Βόμβολος. Διδασκαλία τραγουδιών Ανδρέας Τσεκούρας. Χορογραφίες Ντόρα Τσάτσου - Συμεωνίδου.

«Μην πυροβολείτε την τέχνη» τιτλοφορείται η παράσταση της ομάδας «Βάμα στο Χάος» που παρουσιάζεται σε επανάληψη μέχρι τις 3/10 στον «Αδειο Χώρο» της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου. Σκηνοθεσία Μαριλού Βαλεοντή. Παίζουν: Μαριλού Βαλεοντή, Βάσω Δούκα, Βασίλης Ταξιάρχης και Γιώργος Γεμελιάρης. Στο πιάνο η Ευδοξία Υψηλάντη.

Εν δυνάμει... «τρομοκράτης»

Γεννήθηκε στο Λονδίνο ως Στέφανος Δημήτριος Γεωργίου από πατέρα Κύπριο και μητέρα Σουηδή. Εγινε γνωστός ως Κατ Στίβενς «γράφοντας» το δικό του «κεφάλαιο» στην ιστορία της ροκ μουσικής. Το 1977 ασπάστηκε τον ισλαμισμό και βαφτίστηκε Γιουσούφ Ισλάμ. Παράτησε την κιθάρα του και ασχολήθηκε με τη θρησκεία του. Χτες, έμαθε ότι το όνομά του έχει καταχωρηθεί στη «μαύρη λίστα» των αμερικανικών υπηρεσιών ως «υπό επιτήρηση άτομο». Μάλιστα «σήμανε συναγερμός» όταν εντοπίστηκε το όνομά του στον κατάλογο επιβατών της πτήσης Λονδίνου - Ουάσιγκτον. To αεροπλάνο οδηγήθηκε σε άλλο αμερικανικό αεροδρόμιο, ενώ ο... «ύποπτος» ενημερώθηκε ότι δεν του επιτρέπεται η είσοδος στις ΗΠΑ, για... «λόγους ασφαλείας» πάντα. Στο παρελθόν εκδιώχθηκε από το Ισραήλ διότι υποστήριζε «φανατικούς μουσουλμάνους». Ιδρυσε και μουσουλμανικό σχολείο στο Λονδίνο, το οποίο - «προφανώς» για τους παγκόσμιους «αστυφύλακες» - δεν μπορεί παρά να «βγάζει» «τρομοκράτες». Ασε που, όπως είπαμε παραπάνω, είναι γνωστός και με ένα «κάρο» άλλα ονόματα, άρα, ποιος ξέρει, «μπορεί» να είναι χωμένος και στη Μαφία...

Μετά την Αθήνα και τα Γιάννενα, η περιοδική έκθεση «Ακρίτες της Ευρώπης» φιλοξενείται (έως 28/10) στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης. Μέσα από μεσαιωνικά μουσικά όργανα, αντίγραφα εκθεμάτων, χαλιά, κεντήματα και γλυπτά, σύγχρονα έργα τέχνης με θέμα τους Ακρίτες και χρήση νέων τεχνολογικών μέσων, εικονογραφείται το ιστορικό πλαίσιο όπου γεννιούνται, εξελίσσονται και διαδίδονται οι ακριτικοί μύθοι στη βυζαντινή αυτοκρατορία. Τα «άκρα» δεν παρουσιάζονται τόσο ως σύνορα που χωρίζουν πληθυσμούς, όσο ως περάσματα πολιτισμικών παραδόσεων τις οποίες μοιράζονται οι λαοί.