Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, οι ανώνυμες εταιρίες (ΑΕ) πλήρωσαν το 2003 φόρους ύψους 3,25 δισ. ευρώ, από 3,21 δισ. το 2002. Η ...αύξηση είναι μόλις 1,2% και, με άλλα λόγια, πολύ κάτω από τον επίσημο πληθωρισμό και ακόμη περισσότερο από την αύξηση των κερδών τους.
Οι μισθωτοί και συνταξιούχοι πλήρωσαν φόρους ύψους 4,028 δισ. ευρώ, από 3,5 δισ. την αμέσως προηγούμενη χρονιά. Η αύξηση έφτασε το 14,4% και ήταν υπερτριπλάσια της αύξησης των μισθών και 12πλάσια απ' αυτήν των ΑΕ.
Οι «λοιποί φορολογούμενοι» (ΕΒΕ, μικροεπαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενοι, κλπ.) πλήρωσαν 1,486 δισ. ευρώ, από 1,378 δισ., σημειώνοντας αύξηση 7,8%.
Εναντι της πραγματικότητας αυτής, η κυβέρνηση της ΝΔ - συνεχίζοντας επαξίως την πολιτική της προκατόχου της - έχει ήδη εξαγγείλει τη θεσμοθέτηση και νέων φοροαπαλλαγών του μεγάλου κεφαλαίου.
Αν δεν το 'χετε ήδη πληροφορηθεί, είμαστε στη δυσάρεστη θέση, να σας ενημερώσουμε ότι το χαράτσι, που αποφάσισε να επιβάλει η κυβέρνηση στα τέλη κυκλοφορίας οχημάτων για το έτος 2005, ανέρχεται στο 15%. Η σχετική νομοθετική ρύθμιση δεν έχει ακόμη προωθηθεί στη Βουλή, αλλά οι τράπεζες που θα αναλάβουν (με το αζημίωτο) τη διάθεση των ειδικών σημάτων, ενημερώθηκαν επίσημα από το υπουργείο Οικονομίας για το ύψος των τελών και για τις σχετικές προθεσμίες.
Πέρσι, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έδωσε στους μεσολαβούντες τραπεζίτες πρόσθετη προμήθεια 1,10 ευρώ για κάθε σήμα. Κάτι αντίστοιχο, βέβαια, ετοιμάζει και η σημερινή κυβέρνηση. Με το δεδομένο ότι ο αριθμός των οχημάτων ανέρχεται στα 4,5 εκατομμύρια, εύκολα μπορεί ο καθένας να καταλάβει, πως μια χούφτα τραπεζίτες, χωρίς να... κουνήσουν ούτε το δαχτυλάκι τους, θα μοιραστούν περίπου 5 εκατ. ευρώ ή 1,7 δισ. δρχ. Οπως καταλαβαίνετε, για τους «ισχυρούς» η οικονομία «αντέχει». Κατά τ' άλλα, ο Κ. Καραμανλής άνοιξε τον πόλεμο στα μεγάλα συμφέροντα και τους νταβατζήδες...
Αναίρεση ενώπιον του Αρειου Πάγου κατά της απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας, με την οποία είχαν αθωωθεί οι κατηγορούμενοι για το λεγόμενο «σκάνδαλο του Πολυδενδρίου», άσκησε ο Γ. Σανιδάς, αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Με την απόφαση του Εφετείου της Λάρισας, το Νοέμβρη του 2003 - και με ψήφους 3 προς 2 - αθωώθηκαν η τότε διευθύντρια της Πολεοδομίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, ο σύζυγός της πολιτικός μηχανικός, ένας πρώην νομάρχης, υπηρεσιακοί παράγοντες της Νομαρχίας και άλλοι γνωστοί «παράγοντες» της Λάρισας, που κατηγορούνταν για παρατυπίες και παρανομίες που είχαν συντελεστεί στην οριοθέτηση ενός οικισμού στα παράλια του νομού και οι οποίοι, πρωτοδίκως, είχαν καταδικαστεί σε βαριές ποινές.
Στην 35σέλιδη έκθεση αναιρέσεως ο αντιεισαγγελέας καταγράφει, λεπτομερώς, τι και γιατί τον οδηγεί στην αίτηση αναίρεσης και καταλήγοντας σημειώνει, η υπόθεση πρέπει να παραπεμφθεί προς νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, το οποίο θα πρέπει να συγκροτηθεί από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που τη δίκασαν προηγουμένως.
Η εισαγγελική αναίρεση αφαιρεί και το «δικαστικό» πρόσχημα, που επικαλούνταν η νέα ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ και ο νομάρχης Λάρισας, προκειμένου να μην προχωρήσουν στην αποκατάσταση της νομιμότητας, με την επανοριοθέτηση και νέα πολεοδόμηση του οικισμού, ούτως ώστε ν' αντιμετωπιστεί ένα πρόβλημα που εκκρεμεί καιρό και ταλαιπωρεί πολλούς, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν ευθύνονται.
Η απόφαση για αποκατάσταση της νομιμότητας, που είχε υπογραφεί από τον πρώην υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη, παραμένει στα συρτάρια του υπουργείου, δημιουργώντας την εντύπωση ότι οι αρμόδιοι της κυβέρνησης της ΝΔ επιλέγουν να μιμηθούν τους προηγούμενους του ΠΑΣΟΚ, κρατώντας την υπόθεση σε εκκρεμότητα, ή επιχειρώντας να «κλείσει», με παράκαμψη της ορθής λύσης.
Το γεγονός ότι ο σημερινός υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δεν μπήκε καν στον κόπο ν' απαντήσει σε σχετική Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή, τον περασμένο Αύγουστο, το ΚΚΕ - την πολλοστή γι' αυτό το ζήτημα - δείχνει ότι οι νέοι κυβερνώντες κάτι θέλουν να κρύψουν...
«Είμαι στρατιώτης στον στρατό των ΗΠΑ και βρισκόμουν στο Ιράκ με την Τέταρτη Μεραρχία Πεζικού για οκτώ μήνες... Το διάστημα που ήμουν εκεί κατάλαβα ότι δε βρισκόμαστε στο Ιράκ για να απελευθερώσουμε τους Ιρακινούς, ούτε για να βρούμε όπλα μαζικής καταστροφής. Δεν είχαμε πλέον καμία ιδέα για τι ακριβώς πολεμούσαμε»...
«...Σύντομα κατάλαβα ότι αυτός ο πόλεμος έγινε για τους λίγους που θα επωφεληθούν από αυτόν και όχι για τον ιρακινό λαό. Εμείς, οι συμμαχικές δυνάμεις, δεν απελευθερώσαμε αυτούς τους ανθρώπους, τους βυθίσαμε ακόμα πιο βαθιά στη φτώχεια.... Βρισκόμαστε εδώ για να κρατήσουμε την ειρήνη, όταν το μόνο για το οποίο έχουμε εκπαιδευτεί είναι να καταστρέφουμε»...
«...Ο Πατριωτικός Νόμος παραβιάζει όλες τις αρχές για τις οποίες πολεμάμε και πεθαίνουμε. Και όλ' αυτά έχουν γίνει κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του... Μας είπαν ψέματα και μας χρησιμοποίησαν. Και δεν υπάρχουν κατάλληλες λέξεις για να περιγράψουν το αίσθημα προδοσίας που νιώθω γι' αυτό».
Τα παραπάνω αποσπάσματα είναι από ενυπόγραφα γράμματα Αμερικανών στρατιωτών και περιέχονται στο νέο βιβλίο του Αμερικανού σκηνοθέτη Μάικλ Μουρ «Θα μας ξαναεμπιστευτείτε ποτέ; - Γράμματα από την πολεμική ζώνη στον Μάικλ Μουρ». Αποσπάσματα του βιβλίου προδημοσιεύτηκαν πρόσφατα στην «Γκάρντιαν».
Ο Ουγκώ, έχοντας δει από παιδί αποκεφαλισμούς, συνήθως εξαθλιωμένων από την πείνα, την κοινωνική καταπίεση και αδικία, νέος ακόμα «στρατεύτηκε», με το ποιητικό και πεζογραφικό έργο του, με επιστολές, διακηρύξεις και δημόσιους λόγους του ενάντια στην «εξαθλίωση του λαού», για την «εξάλειψη της φτώχειας» και της θανατικής ποινής που επέβαλε η φεουδαρχία, όχι μόνο στη χώρα του, αλλά και διεθνώς. Είναι γνωστές οι καταγγελίες του για τη θανάτωση επαναστατών στις ΗΠΑ, στην Αγγλία, στο Μεξικό, στην Ιρλανδία, στην τσαρική Ρωσία, στην Ελλάδα (για τον αποκεφαλισμό με γκιλοτίνα πέντε αγωνιστών του '21 τον Οκτώβριο του 1846) και αλλού. «Βασιλιάδες της κρεμάλας, της εξορίας, των φρουρίων (...)που κατέχουν την Πολωνία, την Ιρλανδία, την Αβάνα, την Κρήτη», αποκαλούσε ο Ουγκώ τους μονάρχες. Και βέβαια, τη στράτευσή του υπέρ των «αθλίων» την πλήρωσε ο Ουγκώ, ακριβά, με μακρόχρονη εξορία. Ολο το έργο του Ουγκώ, από το 1820 και μετά, με κορυφαίο τους «Αθλίους», «σφραγίστηκε» από τον αγώνα του κατά του πολύμορφου βιασμού και της αφαίρεσης της ζωής του ανίσχυρου ανθρώπου. Σπουδαία θέση, λοιπόν, στο συνολικό έργο του κατέχουν οι δύο αυτές νουβέλες - μανιφέστα κατά της θανατικής καταδίκης.
Η τριπλή βομβιστική επίθεση στη χερσόνησο του Σινά, το βράδυ της Πέμπτης, σε ξενοδοχεία και χώρους όπου είχαν καταλύσει σχεδόν αποκλειστικά Ισραηλινοί τουρίστες, προκάλεσε νέες αναταράξεις στην αιγυπτιακή ηγεσία, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που οι σχέσεις του Ισραήλ με τους άραβες γείτονές του είναι εξαιρετικά τεταμένες, εξαιτίας της τετράχρονης Ιντιφάντα και της κατοχής στο Ιράκ. Αιγυπτιακές και ισραηλινές αρχές έσπευσαν να δηλώσουν «συμπόρευση στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας» και να ευχαριστήσουν αλλήλους για τη συμπαράσταση.
Εντούτοις, τα ερωτήματα που μένουν αναπάντητα μετά τις επιθέσεις στη χερσόνησο είναι πολλά. Οι ισραηλινές αρχές εκτιμούν ότι οι επιθέσεις σχεδιάστηκαν στην Αίγυπτο, αν και οι αιγυπτιακές ισλαμιστικές οργανώσεις είναι, κατά κοινή ομολογία, σχεδόν ανύπαρκτες τα τελευταία χρόνια και ανίκανες να εκτελέσουν μια τέτοια συντονισμένη ενέργεια. Παρ' όλα αυτά, φαίνεται ότι η ισραηλινή ηγεσία γνώριζε κάτι περισσότερο, όταν πριν από ένα μήνα περίπου εξέδιδε ...απαγορευτική ταξιδιωτική οδηγία για τη συγκεκριμένη περιοχή.
Επίσης, μετά το 2001, παρά το γεγονός ότι ένας από τους αεροπειρατές της 11ης Σεπτέμβρη ήταν Αιγύπτιος, εντός της χώρας δεν παρατηρήθηκε καμία εμφάνιση ή κλιμάκωση της δράσης του όποιου παρακλαδιού της «αλ Κάιντα». Η ξαφνική και αιματηρή εμφάνισή της, εφόσον δεχτεί κανείς την ισραηλινή εκδοχή, είναι, αν μη τι άλλο, εξαιρετικά παράξενη...