Από τις διαδηλώσεις στο Ελ Σαλβαδόρ

Η 12η του Οκτώβρη γιορτάζεται σε όλες τις ισπανόφωνες χώρες καθώς και στις Ηνωμένες Πολιτείες ως «Ημέρα του Κολόμβου». Οι «πολίτες» τιμούν το θαλασσοπόρο και «θυμούνται» το πρώτο του ταξίδι - το 1492 - προς την αμερικανική ήπειρο. Οχι όμως πια στη Λατινική Αμερική. 512 χρόνια από τη στιγμή που ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακάλυψε τις «δυτικές Ινδίες»... 512 χρόνια καταπίεσης, λουτρών αίματος, καταλήστευσης, διωγμών, πραξικοπημάτων, καταστολής. Και φώναξαν για άλλη μία φορά «Φτάνει πια!»...

Σαν ιαχή ακούστηκε σχεδόν σε όλες τις χώρες της αμερικανικής υποηπείρου από το Μεξικό έως τη Χιλή. Πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα όλων η Κολομβία, όπου τα εργατικά συνδικάτα CUT, CGT και CTC κήρυξαν γενική απεργία, ενώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις και τις πρώτες πληροφορίες περισσότεροι από 700.000 Κολομβιανοί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, απέργησαν και μάλιστα βρέθηκαν στους δρόμους σχεδόν όλων των πόλεων της κολομβιανής επικράτειας, διαδηλώνοντας κατά των διμερών οικονομικών και εμπορικών συμφωνιών της κυβέρνησης της Κολομβίας, όπως η TLC, κατά της ALCA και κατά της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης του Αλβαρο Ουρίμπε Βέλες και της προοπτικής της υποψηφιότητάς του για δεύτερη συνεχόμενη προεδρική θητεία.

Με συνθήματα και πανό κατά των ΗΠΑ και της πολιτικής πολέμου, σε ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα του κουβανικού λαού (Cuba Si Yankie No), ενάντια στην ανεργία που μαστίζει την κολομβιανή κοινωνία, ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης Ουρίμπε για αύξηση της φορολογίας και αλλαγή του Συντάγματος, προκειμένου να έχει δικαίωμα επανεκλογής στο προεδρικό αξίωμα, περισσότεροι από 300.000, σύμφωνα με το BBC, διαδήλωσαν στην πρωτεύουσα Μπογκοτά. Διαδηλώσεις έγιναν και στο Κάλι, την Κάουκα, το Ναρίνιο, την Μπαρανκίγια, το Μεντεγίν, ενώ στο Ποπαγιάν οι δυνάμεις καταστολής έκαναν χρήση δακρυγόνων προκειμένου να διαλύσουν τη διαδήλωση. Τα περισσότερα νοσοκομεία των πόλεων δέχονταν μόνο επείγοντα περιστατικά, ενώ τα περισσότερα σχολεία έκλεισαν και οι δάσκαλοι πήραν μέρος στις διαδηλώσεις.

Για τη Βενεζουέλα η 12η Οκτώβρη έχει αποκτήσει άλλη σημασία, αφού από το 2002 ο πρόεδρος Ούγο Τσάβες Φρίας την κήρυξε σε «Ημέρα Αντίστασης των Αυτόχθονων Πληθυσμών», προκειμένου να τιμήσει τα θύματα της ανακάλυψης της Αμερικής από τους Ευρωπαίους. Χιλιάδες πήραν μέρος στη διαδήλωση, που είχε ως κορύφωση την καταστροφή του αγάλματος του Χριστόφορου Κολόμβου. Το άγαλμα τοποθετήθηκε το 1904 σε κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας που βρίσκεται κοντά στο σημείο που αποβιβάστηκε ο Κολόμβος στο τρίτο του ταξίδι, το 1498.

Στο Μεξικό διαδήλωση εναντίον εταιριών αμερικανικών συμφερόντων, τη στιγμή που στο Ελ Σαλβαδόρ η διαδήλωση απαιτούσε τη μη έγκριση με την υπογραφή της συμφωνίας για την ίδρυση της ζώνης εμπορίου Βορείου και Κεντρικής Αμερικής, της CAFTA. Αγρότες διαδήλωσαν στον Παναμά ενάντια στη διεύρυνση της διώρυγας και φυσικά ενάντια στη ληστρική ALCA με τις ΗΠΑ και ενάντια στο σχέδιο Πουέμπλα - Παναμά. Στη Βολιβία, χιλιάδες αγρότες, εργάτες, συνταξιούχοι, ιθαγενείς, φοιτητές πήραν μέρος στη διαδήλωση που συμπίπτει και με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τον «πόλεμο του φυσικού αερίου» για την «εθνικοποίηση των ενεργειακών πηγών της χώρας για Δικαιοσύνη και Εθνική Ανεξαρτησία». «Δε θα το επιτρέψουμε» και «Λατινική Αμερική δυνατή και εξεγερμένη» ήταν η συνεισφορά χιλιάδων Περουβιανών που έστρεψαν και αυτοί τα βέλη τους ενάντια στη συμφωνία TLC και της ALCA, όπως έπραξαν και οι Χιλιανοί που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των συνδικάτων, των οργανώσεων της αριστεράς και των κοινοτήτων Μαπούτσε και διαδήλωσαν στο Σαντιάγο και το Βαλπαραΐσο.