ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 16 Δεκέμβρη 2004
Σελ. /40
Ξεκάθαρα

Γρηγοριάδης Κώστας

Το ΚΚΕ, σε ανύποπτο ακόμη χρόνο (πριν τις εκλογές του περασμένου Μάρτη) είχε κάνει σαφείς τις θέσεις του, σχετικά με το θέμα της εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Από τότε, παρέμεινε σταθερό στις θέσεις αυτές. Το ίδιο έγινε και όταν ξεκίνησε η φιλολογία, περί υποψήφιου από το χώρο της Αριστεράς. Το ΚΚΕ ξεκαθάρισε αμέσως τη δική του θέση, υπογραμμίζοντας, ότι η ιδιότητα του αριστερού είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του επικυρωτή των αντιλαϊκών αποφάσεων της κυβέρνησης και του δικομματισμού.

Κατόπιν όλων αυτών, τα οποία είναι γνωστά σε όλους, αφού έχουν λεχθεί και έχουν γραφτεί πάμπολλες φορές, προκαλεί εντύπωση το γεγονός, πως ο Θ. Οικονομόπουλος στη χτεσινή «Καθημερινή» εμφανίζεται να μην τα γνωρίζει ή να μην τα έχει κατανοήσει. Τον πληροφορούμε, πάντως, ότι το ΚΚΕ δεν αγωνίζεται για να εκλεγεί ένας αριστερός και μη αποδεκτός από το δικομματισμό Πρόεδρος, που θα βάζει εμπόδια στην πολιτική της «νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης της χώρας», αλλά για τη ριζική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ και την οικοδόμηση του Λαϊκού Μετώπου, που θα διεκδικήσει και θα κατακτήσει την εξουσία.

Πρωτοπαλίκαρο της εργοδοσίας

Σε ανοιχτή και απροκάλυπτη σύμπραξη με την εργοδοσία στα εργοστάσια του Λαναρά στην Κομοτηνή προχώρησε ο πρόεδρος του τοπικού Εργατικού Κέντρου Π. Μαγαλιός, με στόχο να εμποδίσει τους εργαζόμενους στα κλωστήρια Μαρώνιας και Ροδόπης να πραγματοποιήσουν τις εκλογές του σωματείου τους. Αφού δεν κατάφερε την περασμένη βδομάδα - με την πραξικοπηματική σύγκληση Γενικής Συνέλευσης κρυφά από τη διοίκηση του σωματείου - να εκλέξει Εφορευτική Επιτροπή της αρεσκείας του και να προωθήσει έτσι το ψηφοδέλτιο της εργοδοσίας, τώρα επιχειρεί να ματαιώσει της εκλογές, διατηρώντας ανοιχτή γραμμή συνεννόησης με την εργοδοσία. Παρά τα επανειλημμένα αιτήματα των εργαζομένων, αρνείται να παραδώσει στην απερχόμενη διοίκηση του σωματείου τα μητρώα και τα άλλα βιβλία των μελών του, τα οποία έχει υπεξαιρέσει.

Το έργο του εκλεγμένου με τη στήριξη της ΠΑΣΚΕ Π. Μαγαλιού, συμπληρώνουν στο εργοστάσιο οι εκπρόσωποι της εργοδοσίας. Οπως καταγγέλλεται, άνθρωποι της τελευταίας επιχειρούν τον εκφοβισμό των εργαζομένων, καθώς και τη συλλογή υπογραφών για να ματαιωθούν οι εκλογές!

Οι εργαζόμενοι ωστόσο δηλώνουν αποφασισμένοι να περιφρουρήσουν δυναμικά τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα, σημειώνοντας, ότι τα τελευταία μπήκαν πιο έντονα στο στόχαστρο της εργοδοσίας και των εργατοπατέρων μόλις εκφράστηκε η διάθεση του σωματείου να οξύνει την αντιπαράθεσή του με τον Λαναρά και τις αντεργατικές του μεθοδεύσεις.

Σε «ρυθμό» Λισαβόνας

Το «πράσινο φως» στην Εκθεση Κοκ, που αξιολογεί τη Στρατηγική της Λισαβόνας, έδωσε προχτές η διαβόητη και υπάρχουσα ακόμη Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ). Με δεδομένη την υποστήριξή της στη Στρατηγική της Λισαβόνας, η ΟΚΕ, ως φορέας του «κοινωνικού εταιρισμού» αποδέχεται κατά βάση τις εκτιμήσεις της ομάδας Κοκ (ανάγκη επιτάχυνσης των διαδικασιών της Λισαβόνας) και, ταυτόχρονα, θεωρεί ότι οι καθυστερήσεις στην υλοποίησή της οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην «αποτυχία επεξεργασίας μιας συγκροτημένης ευρωπαϊκής μακροοικονομικής πολιτικής...». Στο πλαίσιο αυτής της σοσιαλδημοκρατικής «λογικής» σχολιάζει και το ζήτημα της ανταγωνιστικότητας, που, αφού την αποδέχεται, θεωρεί ότι «χρήζει ευρύτερης ανάλυσης».

Η ΟΚΕ αφού επικροτεί τις συστάσεις της Ομάδας Κοκ, ταυτόχρονα ζητάει την πιο στενή συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων /ερευνητικών κέντρων και επιχειρήσεων, ενώ όχι μόνο επικροτεί το άνοιγμα των αγορών ενέργειας, αλλά και επισημαίνει πως «χρειάζεται όμως να απελευθερωθούν και οι αγορές των λιμενικών υπηρεσιών και να αντιμετωπιστούν οι ατέλειες σε κλειστά ή μη πλήρως ανοιχτά επαγγέλματα..!»

Παράλληλα, η ΟΚΕ παρέχει την υποστήριξή της σε μια νέα επίθεση στα ασφαλιστικά συστήματα, καθώς τάσσεται αναφανδόν υπέρ «μιας μεταρρύθμισης των συνταξιοδοτικών συστημάτων στη βάση της οικονομικής βιωσιμότητας...». Το ίδιο θεωρεί ότι «η στρατηγική για την ενεργό γήρανση» απαιτεί «ουσιαστικές εναλλακτικές λύσεις μέσα από παροχή κινήτρων...».

Πολύ «δούλεμα»...

«Είχαμε δει πόσο κοστίζει η εκπαίδευση, το να βγάλεις ένα πτυχίο στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, στην ΑΣΟΕΕ και πόσο πληρώνει ο γονιός για να μπει στο πανεπιστήμιο το παιδί. Η ΑΣΟΕΕ κόστιζε στο κράτος με τη λειτουργία της περίπου 150.000 δρχ. το χρόνο, ανά φοιτητή. Τα φροντιστήρια που πλήρωνε ο γονιός φτάνανε στο 1,5 εκατομμύριο δραχμές. Αρα, λοιπόν, λέγαμε, έχουμε φτιάξει ένα σύστημα που πληρώνει περισσότερο ο γονιός, απ' ό,τι κοστίζει το ίδιο το πανεπιστήμιο στο κράτος. Αυτή είναι δωρεάν Παιδεία; Και είπαμε βεβαίως ότι υπάρχει πρόβλημα εδώ. Πρώτα απ' όλα βεβαίως το εξεταστικό συμβάλλει τα μέγιστα στο να δημιουργηθούν αυτά τα φροντιστήρια, και πρέπει να αλλάξει το εξεταστικό».

Τα παραπάνω, τα είπε ο Γ. Παπανδρέου, μιλώντας στην 4η Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, για την Παιδεία και τον Πολιτισμό, την περασμένη Κυριακή στην Πάτρα. Η έρευνα, στην οποία αναφέρθηκε, έγινε όταν ήταν υπουργός Παιδείας (1994 - 96). Το τι έγινε τα επόμενα χρόνια, αφού διαπίστωσαν «ότι υπάρχει πρόβλημα εδώ», το γνωρίζετε όλοι. Ανάμεσα σ' αυτά, πάντως, ήταν και μια ακόμη αλλαγή του εξεταστικού, που φούντωσε ακόμη περισσότερο την παραπαιδεία των φροντιστηρίων. Γνωστό είναι, επίσης, τι προτείνει σήμερα η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Προφανώς, διάφορα πράγματα αλλάζει στο ΠΑΣΟΚ ο νέος πρόεδρός του, αλλά το «δούλεμα» διατηρείται στη θέση του...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Εκπαίδευση και όχι κατάρτιση

Περισσότερη κατάρτιση, λιγότερη εκπαίδευση από νωρίς και διά βίου είναι το βασικό ζητούμενο στη συνάντηση των υπουργών Παιδείας της ΕΕ, που έγινε στο Μάαστριχτ. Οι υπουργοί, συζητώντας για τη συμβολή τους στην αντεργατική στρατηγική της Λισαβόνας, αποφάσισαν ήδη τη δημιουργία «ευρωδιαβατηρίου», όπου θα καταγράφονται οι δεξιότητες των «απασχολήσιμων», αλλά και στροφή στην κατάρτιση ομάδων πληθυσμού που «κινδυνεύουν από αποκλεισμό από την αγορά εργασίας», ανάμεσα στους οποίους και όσοι εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκπαίδευση. Μια ανοιχτή δηλαδή ομολογία υποκατάστασης ακόμα και της υποχρεωτικής εκπαίδευσης από κατάρτιση.

Το τι σημαίνει υποκατάσταση της εκπαίδευσης από την κατάρτιση και ποια είναι τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής, έχουν ήδη αρχίσει να φαίνονται. Είναι η μοίρα που επιφυλάσσουν για τα παιδιά της εργατικής τάξης, η εργασιακή ανασφάλεια και η ανεργία. Που διατυπώνεται από την ΕΕ και επαναλαμβάνεται από τους ντόπιους υποστηρικτές με την κυνική ομολογία ότι ο Ευρωπαίος πολίτης θα αλλάξει τέσσερις-πέντε φορές επάγγελμα στη διάρκεια του εργασιακού του βίου, προεξοφλώντας δηλαδή την εναλλαγή διαστημάτων εργασίας χωρίς δικαιώματα και ανεργίας κατά τα οποία ο καθένας θα πρέπει να αναζητήσει φτηνές επανακαταρτίσεις προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες που εκείνη τη στιγμή θα έχει η αγορά. Ουσιαστικά, δε μιλάμε για ολόπλευρη μόρφωση αλλά για εκγύμναση σε συγκεκριμένες δεξιότητες ώστε να αναπαράγεται διαρκώς ένα αναλώσιμο εργατικό δυναμικό.

Αυτό το μέλλον δεν είναι η απάντηση στις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Τα ιδεολογήματα περί «κοινωνικής συνοχής», «ομάδων οι οποίες κινδυνεύουν από κοινωνικό αποκλεισμό», που δήθεν αντιμετωπίζει η στροφή προς την κατάρτιση, είναι το καμουφλάζ για να δημιουργηθεί η μεγάλη δεξαμενή των απασχολήσιμων. Αλλωστε, δεν κρύβουν ότι οι αλλαγές αυτές και η ενίσχυση της επαγγελματικής κατάρτισης εντάσσονται στη στρατηγική της Λισαβόνας, για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας του μεγάλου κεφαλαίου, που σημαίνει φτηνούς εργαζόμενους με μερική και προσωρινή δουλιά, παραμονή των πιο ηλικιωμένων στην εργασία με νομικά και οικονομικά κίνητρα, ιδιωτικοποιήσεις σε Υγεία, Παιδεία, έρευνα, κ.α.

Οι πραγματικές ανάγκες του λαού βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με μια τέτοια πορεία και η αντίσταση είναι μονόδρομος. Οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που προωθούνται στην Παιδεία έχουν στόχο την ικανοποίηση των αναγκών της αγοράς με την ανάπτυξη των δεξιοτήτων σε βάρος μιας ολόπλευρης καλλιέργειας της προσωπικότητας, καταλήγοντας σε ανθρώπους χειραγωγημένους. Η ανάγκη διεκδίκησης μιας άλλης πορείας στην Παιδεία συνδέεται άρρηκτα με μια άλλη πορεία της κοινωνίας, που θα αναπτύσσεται χωρίς κεφάλαιο και κέρδος, αλλά προς όφελος του λαού. Και αυτή η πορεία απαιτεί σύγκρουση με την πολιτική που ενισχύει τα κέρδη του κεφαλαίου ως την ανατροπή της. Αυτή η πορεία πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του λαού και της νεολαίας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ