ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Υπάρχει τρόπος

να καθαρίσει η κοπριά

Του Γιάννη Ιωάννου από το «ΕΘΝΟΣ»

Από το 5,9% στο 7,1% είναι μία αξιοπρόσεκτη διαφορά.

Αρκούντως ανησυχητική για τους κατέχοντες τα τάλαρα.

Τόσα μαθήματα υποταγής, τόση παραπληροφόρηση, τόσο θάψιμο.

Και αντί αυτοί οι κομμουνιστές να μένουν καθηλωμένοι κάτω από το 5% που τους ήθελε ο Λαλιώτης, να εμφανίζονται ακόμα και στις κατά παραγγελία των αστών δημοσκοπήσεις να είναι οι μόνοι προς τους οποίους στρέφονται με θετικό τρόπο τα λαϊκά στρώματα.

Παράξενα πράγματα.

Να εξαγγέλλουν οι εργατοπατέρες τη μία μετά την άλλη τις «κινητοποιήσεις», να μην πατάει ψυχή και μια βδομάδα πριν σε 50 πόλεις να γίνονται μαζικά και δυναμικά συλλαλητήρια οργανωμένα από το ΠΑΜΕ.

Κάτι δεν τους πάει καλά.

Για να φτάνουν ως και ένα «αθώο» σταυρόλεξο να το χρησιμοποιούν με τόσο χυδαίο αντικομμουνιστικό μένος, δεν είναι να ξαφνιαζόμαστε που επιστρατεύουν και καθηγητές πανεπιστημίου στην ιερή για την αστική τάξη υπόθεση. Ασφαλώς και πρέπει να πάρουμε τα μέτρα μας, γιατί στέλνουμε τα παιδιά μας να μάθουν γράμματα από τέτοιους σκερβελέδες, αλλά προς το παρόν ας μείνουμε στην ανησυχία τους.

Από τα μικρόφωνατου συνεδρίου ο Γ. Τσακοπιάκος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας του υπουργείου Πολιτισμού, ανακοίνωσε στον εκπρόσωπο του ΚΚΕ «αποφασίσαμε να μη μιλήσεις». Ποιοι αποφάσισαν; Οι εργατοπατέρες του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ. Τι είδε το «ρεπορτάζ» της «αδέσμευτης»; Οτι «ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ θεώρησε ότι προηγείται» ως ομιλητής!

Θα ζητούσαμε λίγη τσίπα, αν τρέφαμε και την παραμικρή αυταπάτη γι' αυτού του είδους τα πρακτορεία. Οχι πια...

Που σημαίνει πως με περηφάνια θα μιλάμε για το Δεκέμβρη, με περηφάνια θα μιλάμε για τη δράση μας ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση (την ώρα που άλλοι ψάχνουν ακόμα να αποδείξουν το «νόμιμο» των βομβαρδισμών), με περηφάνια θα χαιρόμαστε για τη μια μετά την άλλη τις διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ, ναι, αυτές που δε «βλέπει» ο αστικός Τύπος.

Δικό τους το παζάριμε την κάθε κυβέρνηση για τα τάλαρα.

Δικό μας το χρέος: Οργάνωση, Οργάνωση, Οργάνωση.

Των εργατών,που μέρα μεσημέρι θα ανατρέψουν και την πολιτική εξουσία της αστικής τάξης και τα παράσιτα που ζουν από την κοπριά της.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ

ΤΑ ΜΠΙΚΙΚΙΝΙΑ: «Οι μεγαλοεκδότες οι κ. Μπόμπολας και Λαμπράκης προσπάθησαν να πείσουν τους υπουργούς ότι η διαφήμιση και ιδιαίτερα η κρατική πρέπει να συνεχίσει με την αναλογικότητα του παρελθόντος (...) οι μεγαλοεκδότες συνεχίζοντας στην ίδια λογική επέμεναν ότι η αναλογικότητα αυτή θα πρέπει να διατηρηθεί στην τιμολογιακή τουλάχιστον μεταχείριση, καθώς δεν μπορεί να είναι ίδια τα τιμολόγια μεταξύ όλων των εφημερίδων» (το ρεπορτάζ για τη συνάντηση εκδοτών - κυβέρνησης στη ΧΩΡΑ).

ΤΡΕΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: «Νέες κινητοποιήσεις ετοιμάζουν ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Με μαζικό διάβημα διαμαρτυρίας στη Βουλή κατά τη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού θα "απαντήσουν" η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ στην ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης» (ο τίτλος και η εισαγωγή στο σχετικό θέμα στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΓΙΝΑΝ... «Καμία ισχύ δεν έχουν οι αγωγές που υπέβαλαν η Σερβία και το Μαυροβούνιο κατά οκτώ κρατών - μελών του ΝΑΤΟ για τον αεροπορικό βομβαρδισμό του Κοσσυφοπεδίου, διότι το βαλκανικό κράτος δεν ήταν τότε μέλος των Ηνωμένων Εθνών» (η είδηση στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΠΕΙ ΟΧΙ! «Το μόνο σίγουρο είναι πως στους αρωγούς της κυπριακής διαπραγματευτικής προσπάθειας δε συγκαταλέγεται η επίσημη Ελλάδα. Η κατ' ευφημισμόν "μητρόπολις" απέχει, κρύβεται, φυγομαχεί και ενίοτε στην επιδίωξή της να μείνει "αόρατη" υπονομεύει τους διπλωματικούς στόχους της Λευκωσίας. Γνωρίζω καλά ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος λόγω χαρακτήρος και μόνον δε θα παραδεχτεί ποτέ, όσο βρίσκεται στον προεδρικό θώκο, το αίσθημα πλήρους εγκατάλειψης που βιώνει εκ μέρους της επίσημης Ελλάδας. Εξίσου καλά όμως γνωρίζω τη θλιβερή πραγματικότητα» (ο Γ. Χαρβαλιάς στο ΕΘΝΟΣ).

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΜΠΡΑΒΟ ΕΛ.ΑΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΠΑΡΑΔΟΣΗ μετά από 19 ώρες αγωνίας

ΕΘΝΟΣ: ΑΓΡΙΕΣ ΩΡΕΣ με «χάπι - εντ» τα μεσάνυχτα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Αναίμακτη λύση του δράματος

ΑΠΟΦΑΣΗ: Παράδοση άνευ όρων

Η ΑΥΓΗ: Ψύχραιμες κινήσεις για τη σωτηρία των ομήρων

Ο ΛΟΓΟΣ: ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΗ την ανάσα

Η ΧΩΡΑ: ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ

ΤΟ ΒΗΜΑ: Λεωφορείων ο Τρόμος

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (Ρίζου): ΣΟΟΥ TV ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟ

ΤΑ ΝΕΑ: Τέλος καλό μετά 19 ώρες αγωνίας

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Πόλεμος σούπερ μάρκετ με βιομηχανία τροφίμων

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΩΜΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ προς τους απολυμένους

Μάθημα πολιτικής φιλοσοφίας

«Το ΚΚΕ αυτοτοποθετείται "εκτός συστήματος". Εχουμε να κάνουμε με μία "αντι-κουλτούρα" που διαμορφώνεται στο περιθώριο της πολιτικής ζωής. Δεν εκφράζει μια εναλλακτική πολιτική λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία, αλλά μία ριζική αντίθεση στην τελευταία. Ο αυτο-απομονωτισμός του ΚΚΕ εκφράζει και κάτι βαθύτερα ανησυχητικό, και αυτό είναι η άρνηση ένταξης στο πολιτικό σύστημα που του άνοιξε την πόρτα το 1974. Ακριβώς σαν τους Λακεδαιμονίους της εποχής εκείνης το ΚΚΕ προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει το σύγχρονο κόσμο στον 21ο αιώνα εγκατεστημένο άνετα μέσα σ' αυτόν του τον πολιτικό αυτισμό» (ο καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Δ. Δημητράκος /στο ΒΗΜΑ).

Μάθημα ιστορίας

«Μαθήματα ιστορίας μέσω σταυρολέξου στην "Καθημερινή" (14/12))! 5 καθέτως: "Τον διανυόμενο μήνα, του 1944, αιματοκύλησε την Αθήνα". Τι προκύπτει με τη λύση; ΕΑΜ!!!

Ντροπή, αδέλφια!

Δεν ξέρατε, δε ρωτούσατε τουλάχιστον τον Εβερτ;

Ντροπή, γιατί μας γυρίσατε στα χρόνια εκείνα, όταν η ίδια εφημερίδα έγραφε με τεράστιους τίτλους ότι οι κομμουνιστές διαδήλωναν με σύνθημα "Κάτω η παρθενία" (!), ενώ βέβαια, δε φώναζαν για την παρθενία, αλλά για τον αρχιβασανιστή της Ασφάλειας Παρθενίου! Και πάλι ντροπή!» (η επισήμανση και το σχόλιο στο ΠΟΝΤΙΚΙ).

Μάθημα δημοσιογραφίας...

«Τον λόγο πήρε έπειτα ο εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ Σπ. Σπυρόπουλος, ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ Θαν. Λεβέντης και όταν ανέβηκε στο βήμα η Λίνα Μενδώνη έγινε το επεισόδιο με τον εκπρόσωπο του ΚΚΕ ο οποίος θεώρησε ότι προηγείται» (το «ρεπορτάζ» στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).