Ποιος είπε περισσότερο «ναι» στο «σχέδιο Ανάν»; Ποιος έβαλε περισσότερη πλάτη στην προώθησή του; Ποιος υποκλίνεται περισσότερο στα μεγάλα συμφέροντα της ΕΕ και των ΗΠΑ; Ποιος εφαρμόζει περισσότερο σκληρή πολιτική μονόπλευρης λιτότητας; Με δυο λόγια, ποιος είναι ο χειρότερος για το λαό και τα συμφέροντά του; Αυτά και άλλα παρόμοια ήταν στην ουσία τα ερωτήματα, για τα οποία «τσακώθηκαν», αργά το βράδυ της Τρίτης στη Βουλή, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Και μπορεί, τα ζητήματα αυτά, να έχουν ιδιαίτερη αξία και σημασία, για τους εκπροσώπους του δικομματισμού και τις ψηφοθηρικές τους ανάγκες, αλλά δε συμβαίνει το ίδιο, για τους εργαζόμενους. Τα συμφέροντα του λαού δεν έχουν το παραμικρό να κερδίσουν, επιλέγοντας ανάμεσα στη Σκύλα και τη Χάρυβδη.

Ξεπερνούν τα όρια της υποκρισίας οι δήθεν περιβαλλοντικές ευαισθησίες της ΕΕ, η οποία στον κανονισμό της νέας ΚΑΠ περί «πολλαπλής συμμόρφωσης» των αγροτών που λαμβάνουν άμεσες ενισχύσεις, περιλαμβάνει μια σειρά υποχρεώσεις, που αν δεν εφαρμοστούν, επισείουν ποινές έως και «κοψίματος» ολόκληρης της επιδότησης. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ανάμεσα σε πολλά άλλα ευτράπελα, ο γεωργός υποχρεούται «να μεριμνά ώστε στα αγροτεμάχια που βρίσκονται σε εδάφη με κλίση άνω του 10%, να υπάρχει φυτική κάλυψη κατά την περίοδο των βροχοπτώσεων, μέχρι την προετοιμασία του εδάφους για την επόμενη σπορά ανάλογα με την καλλιέργεια», ή «να πραγματοποιεί το θερισμό από το κέντρο του αγροτεμαχίου προς το εξωτερικό, περιστροφικά ή σε λωρίδες»... Τα παραπάνω και πολλά άλλα καλεί η ΕΕ και η ελληνική κυβέρνηση τους αγρότες να εφαρμόσουν από την επόμενη καλλιεργητική περίοδο, διότι αλλιώς θα πέσει ο πέλεκυς των ποινών.

Χρειάζεται, άραγε, να πούμε ότι οι όροι αυτοί δε σκοπεύουν πουθενά αλλού παρά στη μείωση της αγροτικής παραγωγής και, ιδιαίτερα, στο «χτύπημα» των φτωχών και μικρομεσαίων αγροτών, όταν η ΕΕ προβάλλει τον εαυτό της ως «οικο-ευαίσθητη», βάζοντας γελοίους όρους σαν τους παραπάνω, τη στιγμή που επιτρέπει πλήρως την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων οργανισμών;

Το τριήμερο «κινηματικής δράσης» - και τελικά «αέρα κοπανιστό» - που διοργάνωσε πρόσφατα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, φαίνεται πως ...ζήλεψαν ορισμένοι «αγροτο-συνδικαλιστές» στην Ηλεία και κάλεσαν τους πατατοπαραγωγούς του νομού σε διήμερη κινητοποίηση στον κόμβο Κουρτέσι.

Και σε ό,τι αφορά στην ύπαρξη πολλών και σοβαρών προβλημάτων, που βασανίζουν τους πατατοπαραγωγούς της Ηλείας, όπως και τους υπόλοιπους φτωχούς και μικρομεσαίους αγρότες όλης της χώρας, δεν υπάρχει δεύτερη γνώμη. Οπως και στην επιτακτική ανάγκη της αγωνιστικής τους συσπείρωσης και διεκδίκησης λύσεων. Οταν θεωρείς, όμως, ως αποκλειστική και μόνον αιτία των προβλημάτων, τις εισαγόμενες πατάτες, που «βαφτίζονται» ελληνικές και αποκρύπτεις τις πραγματικές ρίζες των προβλημάτων. Οταν αποφεύγεις συστηματικά το συντονισμό των αγροτικών αγώνων, παρά την εύλογη επιτακτική ανάγκη και το ολοφάνερο των κοινών προβλημάτων. Οταν δεν κάνεις τίποτε την περίοδο, που οι πατατοπαραγωγοί πούλαγαν το μόχθο τους στην εξευτελιστική τιμή των 7 λεπτών το κιλό, όπως έγινε πριν μερικούς μήνες, τότε δε μιλάμε για αγώνες, αλλά για κινήσεις αποπροσανατολισμού, εκτόνωσης της συσσωρευόμενης αγανάκτησης και διατήρησης των «συνδικαλιστικών κεκτημένων».