Κάθε είδους επιθετικές προσφορές προς την πλουτοκρατία και τους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους είχε στη φαρέτρα της η κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία συνεχίζει στη ρότα των προκατόχων της του ΠΑΣΟΚ. Τα δύο βασικά νομοσχέδια (φορολογικό και αναπτυξιακό) που ήδη ψηφίστηκαν στη Βουλή και έγιναν νόμοι του κράτους, όπως και οι ρυθμίσεις μέσω τροπολογιών σε διάφορα νομοσχέδια δίνουν με τρόπο ανάγλυφο την ουσία της πολιτικής των κυβερνώντων. Κατεύθυνσή τους είναι η αύξηση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, η ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» και της «παραγωγικότητας» με την εκχώρηση σειράς νέων και ιδιαίτερα προκλητικών προνομίων. Τα λεγόμενα και οι ισχυρισμοί τους περί «ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής», για το ύψος των ελλειμμάτων κ.ά., αποδείχνονται πομφόλυγες και στάχτη στα μάτια των λαϊκών στρωμάτων της χώρας, που για μια ακόμη φορά καλούνται να αναπληρώσουν τις νέες φοροελαφρύνσεις και άλλες διευκολύνσεις που δόθηκαν και πρόκειται να δοθούν στους οικονομικά ισχυρούς. Για φέτος η ΝΔ, όπως προκύπτει από τον κρατικό προϋπολογισμό και από επίσημες δηλώσεις, σκοπεύει να προχωρήσει σε νέες και ακόμη μεγαλύτερες επιθετικές προσφορές σε όφελος της πλουτοκρατίας, στο όνομα της ενίσχυσης του επιχειρηματικού κλίματος και των επενδύσεων. Από την άλλη πλευρά, γίνεται φανερή η επιβάρυνση των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων μέσω της υπέρμετρης φορολογικής επιβάρυνσης.

Οι καθ' όλα θετικές διατυπώσεις που έγιναν μεσοβδόμαδα από τον πρόεδρο του ΣΕΒ, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ δήλωσε πως ό,τι έχουν προβάλει ως αίτημα η κυβέρνηση το αντιμετώπισε θετικά, δίνουν και το στίγμα για το περιεχόμενο της οικονομικής πολιτικής της ΝΔ. Το νομοθετικό της έργο άλλωστε - σε αντίθεση με όσα ισχυρίζεται η... αλά ΠΑΣΟΚ αντιπολίτευση - είναι το πλέον απτό αποδεικτικό στοιχείο, για το ποιοι ωφελούνται από την εφαρμοζόμενη πολιτική. Και αξίζει εδώ να σημειώσει κανείς ότι μιλάμε για μέτρα και ρυθμίσεις σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου που όχι μόνο έμειναν στο απυρόβλητο της κριτικής του ΠΑΣΟΚ, αλλά, αντίθετα, σε όλες τις περιπτώσεις η αξιωματική αντιπολίτευση επέλεξε να υπερθεματίσει. Από τις προσφορές που μέχρι σήμερα έκανε η κυβέρνηση προς το κεφάλαιο μπορούμε να ξεχωρίσουμε:

Ο Φορολογικός νόμος: Δίνουν νέες και απλόχερες φοροαπαλλαγές στα κέρδη των επιχειρήσεων. Συγκεκριμένα, σε ορίζοντα τριετίας, και αρχής γενομένης από το 2005 ο συντελεστής φορολογίας στα κέρδη πέφτει κατά 10 ολόκληρες μονάδες, για να διαμορφωθεί στο 25% αντί 35% σήμερα. Σύμφωνα με την ιδιαίτερα μετριοπαθή εκτίμηση των υπηρεσιών του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους στις ΑΕ χαρίζονται 400 εκατ. ευρώ το χρόνο. Χάρισμα τουλάχιστον 40 εκατ. ευρώ το χρόνο δίνεται και από τη συρρίκνωση του έτσι κι αλλιώς συμβολικού φόρου που ίσχυε στο χρηματιστηριακό τζόγο.

Ο λεγόμενος Αναπτυξιακός νόμος: Ζεστό και δωρεάν δημόσιο χρήμα για τους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους και κάθε είδους μποναμάδες περιλαμβάνει ο νέος αναπτυξιακός νόμος. Ανάμεσα σε άλλα οι μεγαλοεπιχειρηματίες που θα «επενδύσουν» μπορούν να κερδίσουν πλήρη φορολογική απαλλαγή για τα κέρδη που θα αποκομίσουν, να πάρουν γενναίες επιδοτήσεις για το κόστος της επένδυσης όπως επίσης και για το εργατικό κόστος των «νέων θέσεων απασχόλησης».

Οι Ιδιωτικοποιήσεις: Συνεχίζουν στη ρότα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Το μέχρι σήμερα έργο τους αφορά την περαιτέρω αποχώρηση του δημοσίου τομέα από νευραλγικούς τομείς και κλάδους της οικονομίας (ενέργεια, τράπεζες) σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Το καλοκαίρι (τέλος Ιούλη 2004) παραχώρησαν επιπλέον ποσοστό 8,21% των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ) στον όμιλο του Λάτση που πλέον ελέγχει πάνω από το 33%. Λίγο αργότερα (Νοέμβρης 2004) εκχώρησαν σε διάφορους ντόπιους και ξένους λεγόμενους «θεσμικούς επενδυτές» και το τελευταίο μετοχικό πακέτο (8,21%) της «Εθνικής Τράπεζας» που είχε απομείνει στην κατοχή του Δημοσίου. Η «συνεισφορά», για το 2004, της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στην πολιτική των αναδιαρθρώσεων ήταν η παραχώρηση - λίγο πριν από τις βουλευτικές εκλογές - της Γενικής Τράπεζας στη γαλλική Societe Generale. Το πακέτο ιδιωτικοποιήσεων για το 2005, σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού, θα φτάσει σε 1,6 δισ. ευρώ. Σε ρότα ιδιωτικοποίησης έχει μπει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (το οποίο εποφθαλμιούν αρκετοί τραπεζικοί όμιλοι) τα Ελληνικά Ταχυδρομεία και η ΔΕΠΑ. Εκτός από τα παραπάνω (τα οποία έχουν ομολογηθεί) το πακέτο περιλαμβάνει και «εκπλήξεις» με την εκχώρηση σε ιδιώτες και νέων μετοχικών πακέτων εταιριών που ήδη έχουν εισαχθεί στο χρηματιστήριο

Η δημόσια ακίνητη περιουσία: Ενα από τα βασικά εργαλεία άσκησης οικονομικής πολιτικής για το 2005 είναι η εκποίηση δημόσιας ακίνητης περιουσίας στο μεγάλο κεφάλαιο και τους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους. Το ένα σκέλος του σχεδιασμού περιλαμβάνει την εκχώρηση της λεγόμενης «ολυμπιακής περιουσίας» που χρυσοπληρώθηκε από το λαό. Το άλλο σκέλος αφορά στην αξιοποίηση των δημόσιων ακινήτων που σήμερα βρίσκονται στη διαχείριση της Κτηματικής Εταιρίας του Δημοσίου (ΚΕΔ). Μοχλός υλοποίησης αυτής της πολιτικής προαλείφεται η θυγατρική εταιρία της ΚΕΔ «επενδύσεων ακίνητης περιουσίας», που θα ιδρυθεί και ενεργοποιηθεί μέσα στο 2005. Η εν λόγω θυγατρική, σύμφωνα και με την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού, θα εισαχθεί στο Χρηματιστήριο με την παραχώρηση σε ιδιώτες «τουλάχιστον 25%» του μετοχικού κεφαλαίου της. Πρόσφατα, ο πρόεδρος της ΚΕΔ έκανε λόγο για προοπτικές αξιοποίησης των κάθε είδους ακινήτων με «συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα» και με τη «δρομολόγηση διεθνών διαγωνισμών»...

Ο περίφημος επαναπατρισμός κεφαλαίων: Καραμπινάτη και ιδιαίτερα προκλητική αμνηστία σε όσους «επαναπατρίσουν» τα κεφάλαια που φυγάδευσαν στο εξωτερικό. Ενα μέρος των κεφαλαίων αυτών είναι προϊόν του «εγκλήματος στο χρηματιστήριο», για το οποίο κατά τα λοιπά κόπτονται ο κυβερνώντες. Για τον «επαναπατρισμό» επιβάλλεται φόρος μόλις 3%. Σε αντάλλαγμα αυτού του συμβολικού φόρου προσφέρουν πλήρη φορολογική αμνηστία στους επιτήδειους και συγκεκριμένα για κάθε είδους «φορολογικές υποχρεώσεις», και επίσης για «τυχόν φορολογικά αδικήματα που προέβλεπε ή προβλέπει η κείμενη νομοθεσία». Ιδιαίτερα προκλητικές διατάξεις προβλέπονται και σε ό,τι αφορά το «πόθεν έσχες», το οποίο καταργείται για όσους «επαναπατρίσουν» τα κλεψιμαίικα.

Χορηγοί και δωρητές: Και νέους φορομποναμάδες χάρισε η κυβέρνηση στην πλουτοκρατία και στα διάφορα λεγόμενα «ευαγή ιδρύματα», ικανοποιώντας τις ορέξεις και τις απαιτήσεις τους. Με τροπολογία - προσθήκη στο φορολογικό νομοσχέδιο - θεσμοθέτησαν την κατάργηση του φόρου (10%) που ίσχυε για «χορηγίες - δωρεές» στα λεγόμενα κοινωφελή ιδρύματα, σωματεία και σε διάφορους ιδιώτες -μεγαλοεπιχειρηματίες, οι οποίοι, με το αζημίωτο, παριστάνουν τους εθνικούς ευεργέτες και τους... Μαικήνες του Πολιτισμού. Η κατάργηση του φόρου - ισχύει για χορηγίες πάνω από 2.950 ευρώ - είναι σε όφελος των... ευαγών ιδρυμάτων που με αυτόν τον τρόπο θα καρπώνονται ολόκληρο το ποσό της «χορηγίας».

Τα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα: Δρομολογημένη είναι η καθιέρωση, μέσα στο 2005, του νέου νομοθετικού πλαισίου για τα λεγόμενα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα. Οι νέες ρυθμίσεις προβλέπουν επέκταση των δυνατοτήτων της κυβέρνησης και των εποπτευόμενων κρατικών φορέων να προχωρούν σε αναθέσεις έργων γενικότερου ή και τοπικού χαρακτήρα, με τη ληστρική «συνταγή» της αυτοχρηματοδότησης, στη λογική της μεγιστοποίησης των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου και με κριτήριο την «ανταποδοτικότητα» των παρεχόμενων υπηρεσιών. Σύμφωνα με επίσημες δηλώσεις και εξαγγελίες στην αυτοχρηματοδότηση εντάσσονται νοσοκομεία, μουσεία, σχολεία, ακόμα και έργα παροχής υπηρεσιών!

Μεγάλες δόξες γνωρίζουν και οι προμηθευτές νοσοκομείων: Ζεστό δημόσιο χρήμα ύψους 2,1 δισ. ευρώ έδωσαν στους μεγαλοπρομηθευτές των νοσοκομείων, σε μια περίοδο μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων.

Τα «έργα και ημέρες» της σημερινής κυβέρνησης σηματοδοτούν την εμβάθυνση της εφαρμοζόμενης πολιτικής αναδιαρθρώσεων στο πλαίσιο του ευρωμονόδρομου της ΟΝΕ και του διεθνούς καταμερισμού. Το έργο τους αποδείχνει την αυστηρή στοχοπροσήλωσή τους στις ανάλογες κατευθύνσεις των προκατόχων τους, στην πολιτική εκείνη που εξυπηρετεί τις κάθε είδους βλέψεις και ορέξεις των οικονομικά ισχυρών.