Ζουν μες στην εξαθλίωση. Σε καταλύματα, χωρίς ηλεκτρικό, νερό και τουαλέτες, χωρίς ιατρική περίθαλψη, αποκλεισμένοι από τη μόρφωση και τον πολιτισμό. Ανθρωποι, που έχουν μάθει να ζουν περιθωριοποιημένοι. Δίχως μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους, δίχως μόνιμη κατοικία. Αυτοσχέδιες παράγκες, λιμνάζοντα νερά, αρουραίοι και μικρά παιδιά, που έχουν κάνει τους σκουπιδότοπους παιδική χαρά. Αυτή ήταν η εικόνα, που αντικρίσαμε σε επίσκεψή μας στους καταυλισμούς Τσιγγάνων στην περιοχή «Ψάρι» στον Ασπρόπυργο και στη «Ζωοδόχο Πηγή» στην Ελευσίνα. «Δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει...» Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι Τσιγγάνοι είναι η αβεβαιότητα για το αύριο. Κόντρα στις αντιλήψεις...