ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Εκ των πραγμάτων αδύνατη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ποιες αλλαγές επέφερε στο ΣΥΝ το συνέδριό του; Αλλαξε ο πρόεδρος, όχι όμως και η στρατηγική του ΣΥΝ. Δεν αναμέναμε ότι θα αλλάξει, απλώς το υπογραμμίζω». Αυτά σημειώνει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, σε συνέντευξή της σε χτεσινή απογευματινή εφημερίδα και συνεχίζει: «Εμείς ξεκινάμε από το εξής ερώτημα: Ποια συμμαχία εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα; Κατά την άποψή μας, τα εξυπηρετεί η συμμαχία της εργατικής τάξης με τα μικρομεσαία στρώματα. Αυτή η συμμαχία πρέπει να αντιπαρατίθεται στα συμφέροντα των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Στην πολιτική της ΕΕ και στη στρατηγική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κατά του Μάαστριχτ, του ευρωστρατού και του "ευρωσυντάγματος". Πρέπει να θέτει στόχους αντίστοιχους με την ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου και με τις σύγχρονες ανάγκες του λαού για: Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, κατώτερο μισθό 1.200 ευρώ και 960 ευρώ σύνταξη. Συνταξιοδότηση στα 60 και στα 55, κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας, δουλιά για όλους με 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο, εξωτερική πολιτική ειρήνης και φιλίας και όχι συμμετοχής στους πολέμους και άλλα. Δε φτάνει βεβαίως η συμφωνία σε στόχους, είναι θέμα κατεύθυνσης.

Ο ΣΥΝ, αντιθέτως, είναι λάτρης του ευρωμονόδρομου, οι θέσεις του δεν είναι ενοχλητικές στο κεφάλαιο, η στρατηγική του συμπίπτει με του ΠΑΣΟΚ, ενώ υπονομεύει το ταξικό κίνημα. Τα περί συνεργασίας της Αριστεράς αποσκοπούν στο ψάρεμα στα θολά νερά. Γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι η συνεργασία με το ΚΚΕ είναι αδύνατη εκ των πραγμάτων...».

«Νέα δεδομένα νέες σελίδες»

Λίγες μόλις ημέρες μετά τις «ελεύθερες» εκλογές στην, υπό κατοχή, Παλαιστίνη, η «διεθνής» κοινότητα» κατάφερε άλλο ένα μεγάλο «επίτευγμα» στην επιχείρηση «προώθησης της ειρήνης» στη Μέση Ανατολή. Κατάφερε, λοιπόν, να «πείσει» τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, Αριέλ Σαρόν, να αναβάλει, έστω και για λίγο, την ευρεία εκκαθαριστική στρατιωτική επιχείρηση που σχεδιάστηκε για τη Λωρίδα της Γάζας και να αποδεχτεί την πραγματοποίηση μιας πρώτης συνάντησης μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων αξιωματούχων για το θέμα της ασφάλειας (του Ισραήλ εννοείται).

Είναι, πράγματι, ένα μεγάλο «βήμα» αυτό. Οι Παλαιστίνιοι καλούνται να αποδεχτούν τους όρους των κατακτητών, αλλά και να διαφυλάξουν την ασφάλεια των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων, προκειμένου να λάβουν την άδεια να κάτσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για τα, κατά τα άλλα, αδιαπραγμάτευτα, δικαιώματά τους και τις αδιαπραγμάτευτες, σε άλλες περιπτώσεις, αποφάσεις του ΟΗΕ. Αν μη τι άλλο, γίνεται ξεκάθαρο ότι - όπως υποστηρίζουν και τα ΜΜΕ - «μια νέα σελίδα» άρχισε στην περιοχή...

Ας πρόσεχαν...

Την παραίτηση του υφυπουργού Ανάπτυξης Γ. Σαλαγκούδη ζήτησε πριν λίγες μέρες η διοίκηση της Ομοσπονδίας Βενζινοπωλών Ελλάδας (ΟΒΕ), γιατί, όπως ισχυρίζεται, ο υφυπουργός αθέτησε τη «συμφωνία» για παράταση κατά μία μόνον ώρα της λειτουργίας των πρατηρίων! Και δε λέμε, αφού ισχυρίζονται ότι ανέλαβε την προαναφερόμενη δέσμευση ο υφυπουργός έτσι θα είναι. Το γεγονός αυτό, όμως, δεν απαντά σε μια σειρά κρίσιμα ερωτήματα για τη στάση τους. Γιατί δέχτηκαν να γίνει αντικείμενο διαπραγμάτευσης το ωράριο των βενζινάδικων; Σε τι θα ωφελούσε, είτε τους βενζινοπώλες είτε τους καταναλωτές, η κατά μία ώρα, έστω, παράταση της λειτουργίας των πρατηρίων; Δεν ήταν αναμενόμενο, από τη στιγμή που δέχτηκαν να κάνουν τέτοια παζάρια, ότι η κυβέρνηση θα το αξιοποιούσε προκειμένου να το πάει ακόμα παραπέρα έχοντας πάντα ως στόχο την πλήρη «απελευθέρωση»; Τώρα, γιατί παριστάνουν τους αγανακτισμένους και έκπληκτους;

Κάνουμε λάθος;

Κόντρα μεταξύ του υπουργού Δημόσιας Τάξης, Γ. Βουλγαράκη και της δημάρχου Αθηναίων, Ντ. Μπακογιάννη φαίνεται πως έχει ξεσπάσει με αφορμή μία βόμβα μολότοφ. Συγκεκριμένα, η επίθεση από κουκουλοφόρους σε περιπολικό της Δημοτικής Αστυνομίας της Αθήνας, κατά τη διάρκεια της πορείας της Παρασκευής.... άναψε φωτιές και μεταξύ των υπευθύνων των «αστυνομιών». Ο τσακωμός; Φυσικά, για το ποιος θα προστατέψει ποιόν...

Η δήμαρχος διαμαρτυρήθηκε για το γεγονός, πως οι ένστολοι δεν έκαναν συλλήψεις, αφού οι δημοτικοί υπάλληλοι δεν μπορούν να προβούν σε τέτοια κίνηση (!), ενώ, το υπουργείο διοχέτευε, πως η δημοτική αστυνομία πρέπει να μπορεί να προστατέψει τον εαυτό της, γιατί, αλλιώς, πρόκειται για αστυνομία... πρασίνου.

Με άλλα λόγια, αξιοποιείται το περιστατικό, για να καλλιεργηθεί η δήθεν ανάγκη της ανάληψης από τη Δημοτική Αστυνομία, τόσο της ευθύνης συλλήψεων, όσο και της δυνατότητας οπλοφορίας. Κάνουμε λάθος;

Αγώνας για άλλη Παιδεία

O «διάλογος» για την Παιδεία που ξεκίνησε με τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, την προηγούμενη Παρασκευή, και στον οποίο συμμετέχουν η κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ και οι συμβιβασμένες ηγεσίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού τόσο από το χώρο της Παιδείας όσο και ευρύτερα (ΓΣΕΕ), έχει αρχίσει ήδη να αποκαλύπτει τον προσχηματικό του χαρακτήρα και την αντιδραστική του κατεύθυνση.

O «Ρ» αποκάλυψε σε προηγούμενα δημοσιεύματά του (Παρασκευής και Κυριακής) το επίσημο έγγραφο της κυβέρνησης, την «εθνική αναφορά», που έχει ήδη καταθέσει ενόψει της συνάντησης των Ευρωπαίων υπουργών στο Μπέργκεν της Νορβηγίας, το Μάη, όπου θα εξεταστεί η πρόοδος της χώρας στη διαδικασία της Μπολόνια. Διαδικασία που από το 1999 έχει βάλει τις βάσεις για το πώς η εκπαίδευση θα μπει στην υπηρεσία της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Βασικό στοιχείο είναι η λεγόμενη αξιολόγηση των ιδρυμάτων, που παρουσιάζεται ως το άπαν και αυτό που κυρίως λείπει σήμερα. Σχετικά με αυτό, λοιπόν, το κομβικό ζήτημα το επίσημο, ξαναλέμε, κυβερνητικό έγγραφο μιλάει, με κάθε λεπτομέρεια, για το πώς θα γίνει η αξιολόγηση, θέμα που υποτίθεται συζητιέται στο «διάλογο» που ξεκίνησε. Αυτό πρακτικά σημαίνει: Η κυβέρνηση έχει ήδη αποφασίσει. Προχωράει και εφαρμόζει τα συμφωνημένα στην ΕΕ και σε αυτό συμφωνεί και το ΠΑΣΟΚ και σιγοντάρει και ο ΣΥΝ, ο οποίος φραστικά προσπαθεί να εμφανίζεται διαφοροποιημένος ενώ με την παρουσία του νομιμοποιεί τη συναινετική διαδικασία. Αλλωστε, στον ευρωμονόδρομο κινείται και αυτός.

Και, βεβαίως, το ζήτημα δεν είναι μόνο ότι μιλάμε για προειλημμένες αποφάσεις. Είναι κυρίως ότι οι αποφάσεις αυτές θίγουν τα μορφωτικά δικαιώματα των νέων και διαμορφώνουν μια πραγματικότητα παραπέρα υποβάθμισης των σπουδών. Οδηγούν σε ένα πανεπιστήμιο- επιχείρηση, που θα δίνει μισοειδίκευση στους πολλούς και πραγματική επιστημονική γνώση σε μια ελίτ. Σε αυτό αποσκοπεί η συρρίκνωση των σπουδών στα τρία χρόνια για πτυχίο και ο εκφυλισμός τους σε μια ρηχή, αποσπασματική και με ημερομηνία λήξης κατάρτιση που θα γίνεται διά βίου, σε ένα πλήρως εμπορευματοποιημένο σύστημα εκπαίδευσης, το κόστος του οποίου θα πληρώνει ο καταρτιζόμενος.

Αυτές οι κατευθύνσεις και η καθημερινή διαπίστωση ότι το εκπαιδευτικό σύστημα πάσχει σε όλες του τις βαθμίδες πρέπει να βάλουν τα λαϊκά στρώματα σε εγρήγορση. Δεν είναι μόνο η υποχρηματοδότηση, είναι ο επιλεκτικός ταξικός χαρακτήρας της εκπαίδευσης, ο προσανατολισμός της. Η εργατική τάξη και τα φτωχομεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού είναι αυτοί που πληρώνουν το μάρμαρο της ακριβοπληρωμένης αμάθειας. Είναι αυτοί που πιο αποφασιστικά πρέπει να βάλουν στις σημαίες του καθημερινού τους αγώνα το ζήτημα της εκπαίδευσης. Εχουν, επομένως, συμφέρον να μην «πατήσουν την μπανανόφλουδα» του στημένου διαλόγου, να απεγκλωβιστούν από τους θιασώτες του και απ' όσους, όπως ο ΣΥΝ, «πατάνε σε δύο βάρκες», και να συστρατευτούν μαζικά στον αγώνα για την κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης κάθε μορφής και να παλέψουν για ενιαία δημόσια και δωρεάν Παιδεία, που θα ανταποκρίνεται στις σημερινές σύγχρονες ανάγκες τους.