ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 1 Φλεβάρη 2005
Σελ. /40
Παλιά τους τέχνη κόσκινο...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο ένας (υπουργός Οικονομίας) κινδυνολογεί για τη χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, ο άλλος (υπουργός Απασχόλησης) λέει να φτιάξει μια Επιτροπή Σοφών, για να μας πει τι να κάνουμε με το Ασφαλιστικό. Και να μας τους «φορέσει καπέλο». Το ΙΟΒΕ (βλέπε βιομήχανοι) ζητάει συνολική επανεξέταση του Ασφαλιστικού και επεξεργάζεται «μοντέλα Χιλής» και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάνει συστάσεις για παράταση του εργάσιμου βίου κατά πέντε ολόκληρα χρόνια. Θέλει και ρώτημα, λοιπόν, πού το πάει η άρχουσα τάξη και τα όργανά της;

Αυτοί, βέβαια, τη δουλιά τους κάνουν. Το κρίσιμο ζήτημα είναι τι κάνουν και σε τι προσβλέπουν οι εργαζόμενοι. Και εδώ, το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, το αγωνιστικό του πρόγραμμα και οι πρωτοβουλίες που παίρνει, είναι η απάντηση στα αντιασφαλιστικά σχέδια.

Σαν πρόγραμμα πλυντηρίου...

Κάτι από διαφήμιση... απορρυπαντικού για ευαίσθητα ρούχα θύμιζε η προχτεσινή δήλωση του γραμματέα της ΝΔ Β. Μεϊμαράκη σχετικά με τα προβλήματα των αγροτών, στη συνέντευξή του στο «Βήμα». «Η κυβέρνηση», είπε, «έχει φιλικό αγροτικό πρόγραμμα και τους προσεγγίζει (σ.σ. τους αγρότες) με ευαισθησία». Σωστά. Αλλωστε, όλο και περισσότεροι φτωχοί αγρότες καταλαβαίνουν σήμερα ότι στο... πλυντήριο της αντιαγροτικής πολιτικής, το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου ανέλαβε την πρόπλυση, εκείνο του Σημίτη προχώρησε στην κυρίως πλύση και έρχεται τώρα η ΝΔ να τους αποτελειώσει με το στύψιμο...

Δικομματικές «ραντζομαχίες»

Σε δικομματικές «ραντζομαχίες» στη Βουλή στο όνομα του «κοσμάκη» επιδίδονται το τελευταίο διάστημα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Στα πλαίσια αυτά χτες 28 βουλευτές του ΚΤΕ Υγείας του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν πολυσέλιδη Επίκαιρη Επερώτηση στη Βουλή προς τον υπουργό Υγείας, Ν. Κακλαμάνη, με την οποία - εν μέσω αντιπολιτευτικών κορονών - κατακεραυνώνουν την απόφαση του υπουργείου Υγείας για την αλλαγή του συστήματος εφημεριών του Λεκανοπεδίου.

Οι βουλευτές, μάλιστα, εμφανιζόμενοι ως τιμητές του ΕΣΥ, χαρακτηρίζουν τα προβλήματα, που προέκυψαν από το νέο σύστημα, κορυφή του παγόβουνου και κατηγορούν την κυβέρνηση για «συνειδητή υποβάθμιση, απαξίωση του ΕΣΥ και σταδιακή και μεθοδευμένη εκχώρηση θεραπευτικού έργου από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα»!

Η αδιαντροπιά τους δεν έχει όρια! Πράγματι, τα δυο κόμματα διαγκωνίζονται... αλλά για το ποιος θα αποδειχτεί πιο άξιος υποστηριχτής των συμφερόντων των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στην Υγεία! Χτες, ο υπουργός Υγείας ανακοίνωσε την παράδοση περισσότερων από 2.000 κλινών των δημοσίων νοσοκομείων σε ελληνικές και ξένες ασφαλιστικές εταιρίες. Το νόμο 2071, που επιτρέπει τη σύναψη των συμφωνιών για την εκχώρηση των κλινών των νοσοκομείων, ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ το 1992 επί υπουργίας Γ. Σούρλα. Και τον διατήρησαν και επεξέτειναν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ με δυο νόμους: τον 2519/97 επί υπουργίας Κ. Γείτονα και τον 2889/2001 επί Α. Παπαδόπουλου.

Για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα είναι ξεκάθαρο ότι πέρα από τους όποιους δικομματικούς καβγάδες, είναι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που οδηγούν στην παραπέρα εμπορευματοποίηση και συρρίκνωση το δημόσιο σύστημα Υγείας, εξαναγκάζοντας τη λαϊκή οικογένεια να πληρώνει από την τσέπη της το 45% των συνολικών δαπανών για την Υγεία.

«Θαύμα»!

Την περασμένη Παρασκευή το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας είχε εφημερία. Και, ω του θαύματος, αυτή τη φορά δεν υπήρχαν ράντζα, ενώ στην προηγούμενη εφημερία ήταν γεμάτο. Πώς έγινε το «θαύμα»; Ηταν απλό: Ο διοικητής του νοσοκομείου απαγόρευσε στους γιατρούς να κάνουν επιπλέον εισαγωγές ασθενών. Γιατί; Επειδή την επομένη το νοσοκομείο έπρεπε να είναι «καθαρό» από ράντζα, καθώς θα γινόταν εκεί σύσκεψη με τη συμμετοχή υπουργών, βουλευτών κι άλλων «επισήμων», μαζί και δημοσιογράφων. Βεβαίως, σήμερα που το Πανεπιστημιακό θα έχει πάλι εφημερία, είναι σίγουρο ότι θα ξαναγεμίσει ράντζα. Αλλά αυτό δε θα πειράξει τον κύριο διοικητή, αφού δε θα τα δουν οι «επίσημοι», ούτε και οι δημοσιογράφοι. (Και με την ευκαιρία, υπάρχουν κάποιοι διοικητές - όπως π.χ. του Νομαρχιακού Νοσοκομείου Λάρισας κ.ά. - οι οποίοι, ακολουθώντας το παράδειγμα του υπουργού Εθνικής Αμυνας, επιχειρούν να δυσκολέψουν τη δημοσιογραφική είσοδο στα νοσοκομεία και να «ελέγξουν» το ρεπορτάζ. Εσείς τους το ζητάτε, κύριε Κακλαμάνη;).

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οι κάλπες της κατοχικής ήττας

Οι κάλπες έκλεισαν στο Ιράκ. Οι κατοχικές δυνάμεις και οι συνεργάτες τους πανηγυρίζουν, γιατί «οι εκλογές τελικά έγιναν και κατάφεραν πλήγμα στους εξεγερμένους», παρά την τεράστια αποχή και το λουτρό αίματος που τις σημάδεψε. «Πρόκειται για μεγάλη επιτυχία της δημοκρατίας και της ελευθερίας που δίνει το παράδειγμα και ρίχνει το φως της σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή», διαμήνυσε ο Αμερικανός Πρόεδρος, στέλνοντας μήνυμα προς όλους όσους αφορά το σχέδιο «εκδημοκρατισμού και μεταρρυθμίσεων» του αραβικού κόσμου, δηλαδή το σχέδιο για την «Ευρεία Μέση Ανατολή». Οι άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι δορυφόροι τους, ακόμη και εκείνες που, προασπίζοντας τα συμφέροντά τους, είχαν διαφωνήσει με την επιλογή της στρατιωτικής λύσης στο Ιράκ, έσπευσαν να εκφράσουν ικανοποίηση για τα «βήματα προόδου» που σηματοδοτούν «οι πρώτες ελεύθερες δημοκρατικές εκλογές στο Ιράκ μετά από τόσα χρόνια».

«

Ελεύθερες» εκλογές που έγιναν υπό κατοχή, με τους εκλογικούς καταλόγους να συμπληρώνονται, στα κρυφά, μέσα στα καταστήματα διανομής δελτίων τροφίμων. Εκλογές που έγιναν με τις κατοχικές δυνάμεις να μοιράζουν ψηφοδέλτια και κάλπες, να έχουν αναπτυχθεί σε όλους τους δρόμους και να κάνουν αφισοκολλήσεις. Εκλογές με απαγόρευση της κυκλοφορίας και των μετακινήσεων, υπό τον αχό μαχών. Εκλογές που έγιναν με συμμετοχή που, επισήμως, δεν ξεπερνά το 57%, αλλά ανεπισήμως κυμαίνεται σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα, αν σκεφθεί κανείς ότι ουδείς γνωρίζει, ούτε η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή, πόσοι Ιρακινοί δεν εγγράφησαν ποτέ σε εκλογικούς καταλόγους.

Πίσω, όμως, από τους διθυράμβους και το αίσθημα «δικαίωσης» των επιλογών της, που η Ουάσιγκτον προσπαθεί επίμονα να καλλιεργήσει, η ανησυχία δεν κρύβεται. Η συντριπτική πλειοψηφία μιας από τις ισχυρότερες θρησκευτικές κοινότητες του Ιράκ, της σουνιτικής, δεν προσήλθε στις κάλπες. Το ποσοστό αποχής αποδεικνύει ότι ανάλογη στάση τήρησαν και πολλοί άλλοι Ιρακινοί, μέλη άλλων εθνοτικών και θρησκευτικών κοινοτήτων. Το όποιο Κοινοβούλιο προκύψει, όπου πιθανότατα θα κυριαρχούν οι σιίτες, για να εξασφαλίσει μια ελάχιστη σταθερότητα, θα πρέπει να συνεργαστεί με όσους μποϊκοτάρισαν τις εκλογές, αλλιώς θα ανοίξει η κερκόπορτα του εμφυλίου. Ακόμη και αν όλα αυτά λυθούν με «ήπιο τρόπο», η Ουάσιγκτον θα βρεθεί αντιμέτωπη με δυνάμεις που έχουν, ήδη, ταχθεί υπέρ του άμεσου τερματισμού της κατοχής και που εκλέχτηκαν από τη διαδικασία που η ίδια προώθησε για να νομιμοποιήσει την παρουσία της.

Είναι ξεκάθαρο ότι οι εκλογές στο Ιράκ δεν ήταν ούτε ελεύθερες, ούτε δημοκρατικές, ούτε αξιόπιστες. Απέδειξαν, όμως, ότι ακόμη και η μεγαλύτερη ιμπεριαλιστική δύναμη του κόσμου, με την άμεση ή έμμεση συνενοχή εταίρων και ανταγωνιστών, δεν μπορεί να ελέγξει ούτε μια σπιθαμή της χώρας που έχει θέσει υπό την κατοχή της εδώ και δύο χρόνια. Και μόλις το «εκλογικό πανηγύρι» ξεστηθεί και οι κάμερες κλείσουν, οι κατακτητές θα βρεθούν πάλι αντιμέτωποι με την αντίσταση και με τη συντριπτική πλειοψηφία του ιρακινού λαού που επιθυμεί την άμεση αποχώρησή τους. Απέδειξαν ότι απέναντι σε ένα λαό που αγωνίζεται, ακόμη και η ισχυρότερη στρατιωτική μηχανή φαντάζει ανίσχυρη.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ