Ολοι όσοι επικαλούνται τη νομιμότητα, γνωρίζουν ότι οι ποσότητες που ζητούν να απορροφηθούν είναι πραγματικές ποσότητες και όχι ανύπαρκτες που προέκυψαν από διπλοζυγίσματα.

Δηλαδή, αναφέρονται στη νομιμότητα που καθορίζεται με τους κοινοτικούς κανονισμούς και τις υπουργικές αποφάσεις και υλοποιείται με τις ποσοστώσεις και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, με το χαρακτηρισμό ως μη επιδοτούμενων σημαντικών ποσοτήτων αγροτικών προϊόντων ή καλλιεργούμενων εκτάσεων, για περιβαλλοντικούς τάχα λόγους.

Ομως, αυτή η νομιμότητα που εφαρμόστηκε στη χώρα μας από την ένταξη της στην ΕΟΚ μέχρι σήμερα, είχε οδυνηρά αποτελέσματα για τη γεωργία και τους μικρομεσαίους αγρότες.

• Καταδίκασε την αγροτική παραγωγή σε μια παρατεταμένη στασιμότητα, με αποτέλεσμα το αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο από πλεονασματικό να γίνει ελλειμματικό και το έλλειμμά του το 2003 να ξεπεράσει τα 2 δισ. ευρώ.
• Μεγάλωσε τη διατροφική εξάρτηση του λαού μας σε αμφίβολης ποιότητας προϊόντα.
• Μείωσε την απασχόληση στη γεωργία και στη μεταποιητική βιομηχανία.
• Συρρίκνωσε το αγροτικό εισόδημα και ερήμωσε την ύπαιθρο.
• Ξεκλήρισε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίους αγρότες.
• Επιδείνωση τη σχέση της φυτικής και ζωικής παραγωγής σε βάρος της ζωικής.
• Μείωσε την παραγωγικότητα της αγροτικής οικονομίας.

***

Ενώ, αν παραβιαστεί αυτή η νομιμότητα στα όρια που η ΕΕ επιτρέπει, επιβάλλονται αυστηρά πρόστιμα συνυπευθυνότητας που αποδεκατίζουν τιμές, επιδοτήσεις και αγροτικό εισόδημα.

Αυτή η κοινοτική νομιμότητα εμποδίζει την υλοποίηση των αναγκαίων αναδιαρθρώσεων της ελληνικής γεωργίας, με στόχο την αύξηση της ζωικής παραγωγής και των καλλιεργειών που παράγουν ζωοτροφές. Το αδιέξοδο αυτό επιβεβαιώνεται από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και των κομμάτων που θεωρούν μονόδρομο την ΚΑΠ, τα οποία αλληλοκατηγορούνται ή κατηγορούν τους αγρότες ότι δεν κάνουν αναδιαρθρώσεις στην παραγωγή τους, γι' αυτό αντιμετωπίζουν οξυμένα προβλήματα στην πώλησή της.

Αποφεύγουν όμως επιμελώς να προτείνουν ποιες αναδιαρθρώσεις να κάνουν οι αγρότες και όταν διατυπώνουν κάποιες προτάσεις, όπως αρωματικά φυτά κ.ά., γίνονται καταγέλαστοι.

Αυτή τη νομιμότητα διαχειρίζεται αυτή την περίοδο στο βαμβάκι η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ και ορισμένων ηγετικών αγροτοσυνδικαλιστών της ΝΔ. Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ έχει πολύτιμη πείρα, επειδή σαν κυβέρνηση επί σειρά ετών είχε διαχειριστεί αυτή τη νομιμότητα, προκαλώντας πρωτοφανείς αγροτικές κινητοποιήσεις.

Πιο συγκεκριμένα, ο σχετικός κανονισμός και οι υπουργικές αποφάσεις για το βαμβάκι δίνουν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση για περιβαλλοντικούς τάχα λόγους να περιορίζουν τις επιδοτούμενες εκτάσεις και τις στρεμματικές αποδόσεις κατά περιφέρεια και παραγωγό. Πραγματικός στόχος αυτών των περιορισμών δεν είναι η προστασία του περιβάλλοντος, αλλά η προσαρμογή της βαμβακοπαραγωγής στην ποσόστωση των 782.000 τόνων, που υπερψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όταν η παραγωγή της χώρας ξεπερνάει τους 1.200.000 τόνους.

Η διαπίστωση αυτή επιβεβαιώνεται από επιστημονικά δεδομένα που λένε ότι το βαμβάκι έχει τις λιγότερες απαιτήσεις σε αζωτούχο λίπανση, που ενοχοποιείται για τη νιτρορρύπανση απ' όλες τις ανταγωνιστικές καλλιέργειες, εκτός της μηδικής και το λιγότερο νερό σε σχέση με τις αρδευόμενες καλλιέργειες. Αρα δεν υπάρχουν περιβαλλοντικοί λόγοι.

***

Η πρόταση των ηγετικών αγροτοσυνδικαλιστών της ΝΔ να απορριφθούν ως παράνομες οι επιπλέον εκτάσεις για να νομιμοποιηθούν οι επιπλέον στρεμματικές αποδόσεις, από αυτές που αυθαίρετα καθόρισε η κυβέρνηση διαχειρίζεται αυτή τη μίζερη νομιμότητα σε όφελος των μεγαλοπαραγωγών. Γι' αυτό και η κυβέρνηση της ΝΔ έσπευσε να ανταποκριθεί με τις λίστες της ντροπής που χαρακτηρίζει ως παράνομους και ένοχους τους μικρομεσαίους αγρότες, που καλλιέργησαν μερικά τετραγωνικά μέτρα περισσότερα από αυτά που με αυταρχικό και παράλογο τρόπο τους καθόρισε η κυβέρνηση.

Οι μικρομεσαίοι αγρότες αρνούνται αυτή την παράλογη νομιμότητα που δεν τους επιτρέπει να καλλιεργούν τα χωράφια τους. Δεν μπαίνουν στη λογική της διαχείρισής της, επειδή είναι αδιέξοδη και αντιαγροτική.

Διεκδικούν να καταργηθούν οι ποσοστώσεις και τα πρόστιμα συνυπευθυνότητας, για να αναπτυχθεί η γεωργία, σύμφωνα με τις παραγωγικές της δυνατότητες και να αναδιαρθρωθεί η αγροτική παραγωγή, για να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού μας.

Τα αιτήματά τους δεν είναι συμβατά, με την κοινοτική νομιμότητα και δε χωράνε στα πλαίσια της ΚΑΠ, γι' αυτό η σύγκρουση, η ρήξη και η ανατροπή της ΚΑΠ αποτελεί βασική προϋπόθεση για να ανοίξει ο δρόμος σε μια φιλοαγροτική πολιτική που θα διασφαλίζει την ανάπτυξη της γεωργίας, την επιβίωση των μικρομεσαίων αγροτών, την οικονομική και κοινωνική αναζωογόνηση της υπαίθρου.