Associated Press

Από τη «Διάσκεψη για την πολιτική ασφάλειας»

Τεχνικός οργανωτής και των δύο ήταν ο Χορστ Τέλτσικ, πρώην σύμβουλος του χριστιανοδημοκράτη καγκελάριου Χέλμουτ Κολ και νυν σύμβουλος γερμανικών και διεθνών μονοπωλίων. Στην πραγματικότητα οργανωτές ήταν κορυφαίοι εκπρόσωποι του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Εξωτερικό χαρακτηριστικό και των δύο υπήρξε ότι έγιναν στο ασφυκτικό περιβάλλον περιφρούρησης από 4.000 άνδρες γερμανικών - και ίσως και αμερικανικών - υπηρεσιών ασφαλείας, ενώ Γερμανοί και ξένοι αγωνιστές της ειρήνης και της προόδου διαδήλωναν στους δρόμους του Μονάχου, αλλά και σε άλλες πόλεις, την αντίθεσή τους στα ιμπεριαλιστικά σχέδια υποδούλωσης άλλων λαών.

Ο χαρακτηρισμός των δυο διασκέψεων ως ιμπεριαλιστικών συναντήσεων ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, λόγω των προσώπων που συμμετείχαν και των σκοπών που επιδιώκουν: Περίπου 250 υψηλόβαθμοι πολιτικοί και στρατιωτικοί στη Διάσκεψη Ασφάλειας και άλλοι τόσοι στη Διάσκεψη Χρηματοδότησης. Στην πρώτη, ανάμεσα στους συμμετασχόντες ήταν 40 υπουργοί Αμυνας και Εξωτερικών χωρών-μελών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, και από τις ΗΠΑ ο «πολύς» υπουργός πολέμου Ράμσφελντ, που δεν είχε πια φόβο σύλληψης, μετά την απόφαση του Γερμανού γενικού εισαγγελέα ότι δε θα διωχθεί στη Γερμανία. Επίσης, ήταν η Χίλαρι Κλίντον, σύζυγος του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ και νυν μέλος της Γερουσίας, ενώ ο επίτιμος φιλοξενούμενος Κόφι Ανάν υποστήριξε την ανάγκη μεταρρύθμισης του ΟΗΕ, για «να ανταποκριθεί στη μεταβλημένη πραγματικότητα». Η κλήση του στα «πλούσια κράτη να μετάσχουν ισχυρότερα στις αποστολές ειρήνης του ΟΗΕ» δε διαφέρει πολύ από το αίτημα της Ουάσιγκτον στους εταίρους της του ΝΑΤΟ και του ΟΗΕ να αναλάβουν περισσότερα βάρη στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και αλλού, ώστε, αυτό εννοείται, η κυβέρνηση των ΗΠΑ να έχει μεγαλύτερη δυνατότητα για νέους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς.

Ηταν επόμενο ότι ο Γερμανός ΥΠΕΞ, Γιόσκα Φίσερ, τάχθηκε ανεπιφύλακτα υπέρ της μεταρρύθμισης του ΟΗΕ, επειδή απ' αυτό το Βερολίνο τρέφει ελπίδες να αποκτήσει μόνιμη έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας.

Επίσης, ο συναχωμένος και μη παρευρεθείς στη διάσκεψη καγκελάριος, Γκέρχαρντ Σρέντερ, δήλωσε στην ομιλία του που εκφώνησε ο υπουργός Αμυνας, Πέτερ Στρουκ, ότι το ΝΑΤΟ δεν ανταποκρίνεται πλήρως στις διεθνείς αλλαγές, ότι η «Συμμαχία» δεν είναι πια ο πρωταρχικός τόπος, όπου οι εταίροι συντονίζουν τα στρατηγικά τους σχέδια, ότι ο διάλογος μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ δεν ανταποκρίνεται πια στη σπουδαιότητα της ΕΕ και ότι έως τις αρχές του 2006 μια ομάδα ειδικών να καταθέσει «ιδέες για αναδιοργάνωση της μορφής του ΝΑΤΟ».

Ο Ράμσφελντ φέρεται να μη συμφώνησε με τον Σρέντερ και τόνισε ότι το ΝΑΤΟ έχει ζωτικότητα και τους εταίρους συνδέουν «κοινές αξίες».

Πρόκειται όμως για πραγματικές διαφωνίες ανάμεσα στην «ατμομηχανή» της ΕΕ - τη Γερμανία - για φανερά εκδηλωνόμενες διαφορές μεταξύ των κύριων δυνάμεων της ΕΕ και των ΗΠΑ, για προβολή αξιώσεων μεγαλύτερης συμμετοχής στο μοίρασμα της πίτας ή απλώς για λεκτικές αψιμαχίες; Ισως κάνει κάπως σκεπτικούς τους εταίρους της ΕΕ η απειλούμενη μονομερής επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράν, στην Κορέα και αλλού. Θα φανεί σύντομα.

Πάντως, ο αναλυτής της «Νόιες Ντόιτσλαντ» (12-13 του Φλεβάρη) διαπιστώνει ότι τελευταία «το Βερολίνο σκέφτεται σοβαρά για ισχυρότερη συμμετοχή στην αποστολή του ΝΑΤΟ (στο Ιράκ). Και στο Αφγανιστάν, όπου η Ουάσιγκτον πιέζει επίσης για μεγαλύτερη ανάληψη βαρών από τους ατλαντικούς εταίρους, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας εμφανίζεται σαν υποδειγματικό αγόρι».

Αυτή οργανώθηκε ουσιαστικά από το Σύνδεσμο Γερμανών Βιομηχάνων (BDI) και τον Ομοσπονδιακό Σύνδεσμο Γερμανικών Τραπεζών (BdB). Εταίροι τους είναι η Παγκόσμια Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Οπως ανακοινωνόταν στις προσκλήσεις στους 250 αντιπροσώπους επιχειρήσεων, τραπεζών και της πολιτικής σκοπός των συζητήσεων ήταν «η υποστήριξη διμερών επενδύσεων» και «οι δυνατότητες επενδύσεων και στρατηγικών χρηματοδότησης στην περιοχή» (δηλαδή, της Βόρειας Αφρικής και Μέσης Ανατολής).

Ο Πέτερ Κροϊτζμπέργκερ, εκπρόσωπος της Πρωτοβουλίας Βόρεια Αφρική - Μέση Ανατολή της γερμανικής οικονομίας, υπογράμμισε την ανάγκη της σταθεροποίησης της εκεί κατάστασης.

Στην πρόσκληση συμμετοχής στη διάσκεψη τονιζόταν επίσης ο ρόλος της περιοχής και τα ωφελήματα απ' αυτό: «Τα τελευταία τρία χρόνια η οικονομική άνοδος της περιοχής διπλασιάστηκε από 2,8% σε 6%. Επωφεληθείτε από την πρώτη διάσκεψη χρηματοδότησης!».

Από τη Γερμανία και άλλες χώρες της ΕΕ προβλέπεται η δημιουργία στην περιοχή Ζώνης Ελεύθερου Εμπορίου έως το 2010. Η ζώνη αυτή θα περιλαμβάνει όλες τις γειτονικές χώρες της Μεσογείου και είχε την αρχή της στην υπουργική δήλωση της Βαρκελώνης το 1995, που επιβεβαιώθηκε το 2000. Μια μελέτη της γερμανικής Ευαγγελικής Υπηρεσίας Ανάπτυξης γράφει σχετικά ότι η ΕΕ έχει ισχυρό συμφέρον εξωτερικής πολιτικής «να διευρύνει την επιρροή της στους νότιους και ανατολικούς γείτονες με τη βοήθεια της οικονομικής προσέγγισης».

Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο για την εντεινόμενη στροφή σ' αυτή την περιοχή, δηλώνει ο Χέλμουτ Ντίτριχ του Κέντρου Ερευνών Φυγής και Μετανάστευσης του Βερολίνου: Οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Εσωτερικών συμφώνησαν κατ' αρχήν στα τέλη του περασμένου Σεπτέμβρη την εγκατάσταση κέντρων συγκέντρωσης ανθρώπων, που ζητούν άσυλο, σε Αλγερία, Τυνησία, Μαρόκο, Μαυριτανία και Λιβύη, όχι όμως υπό τη διεύθυνση της ΕΕ, αλλά της κάθε χώρας χωριστά».

Μπορεί να αμφιβάλει κανείς ότι από τις συναντήσεις του Μονάχου οι λαοί δεν έχουν να περιμένουν καλύτερες μέρες;

Οπως μεταδίδει το ρώσικο πρακτορείο «Ιντερφάξ», ο Σεργέι Ιβανόφ, υπουργός Αμυνας της Ρωσίας, δήλωσε στις 13 Φλεβάρη στο Μονάχο, πως στη Ρωσία ετοιμάζει ένα νέο στρατηγικό πυραυλικό σύμπλεγμα. «Εχουμε κάθε λόγο να υποθέτουμε, πως αυτό θα είναι ένα μοναδικό σύμπλεγμα, που ανάλογό του δεν έχει κανείς στον κόσμο», υπογράμμισε ο υπουργός στη συνέντευξη Τύπου.

Σύμφωνα με τα λόγια του, το σύστημα αυτό θα δημιουργηθεί «σύντομα και δε θα κατευθύνεται εναντίον κάποιας συγκεκριμένης χώρας, αλλά θα επιτρέψει να εξασφαλιστεί η ασφάλεια κι η κυριαρχία της Ρωσίας από οποιαδήποτε απειλή που υπάρχει και μπορεί να εμφανιστεί στο μέλλον».

Ο ίδιος πρόσθεσε πως: «Η Ρωσία δεν πρέπει να έχει τόσους πυραύλους, όσοι υπήρχαν στα σοβιετικά χρόνια. Ομως η Ρωσία είναι και θα είναι μία μεγάλη πυρηνική δύναμη. Ενεργά εκσυγχρονίζουμε όλο το δυναμικό μας, χωρίς κυνήγι για την ποσότητα, αλλά στρέφοντας κύρια την προσοχή μας στην ποιότητα».

Ο Σ. Ιβανόφ δεν αποκάλυψε με λεπτομέρειες τα χαρακτηριστικά των συγκεκριμένων πυραυλικών συμπλεγμάτων, μόνο υπογράμμισε πως: «Αυτό που είπε ο πρόεδρος της Ρωσίας στο κοσμοδρόμιο "Πλεσέτσκ", κάθε λέξη του, κάθε παύλα, έχει μεγάλη σημασία».

Να σημειωθεί, πως πριν ένα χρόνο, στις 18 Φλεβάρη του 2004, σχολιάζοντας τα αποτελέσματα δοκιμής πυρηνικών πυραύλων στο «Πλεσέτσκ», ο Β. Πούτιν δήλωσε ότι «ως αποτέλεσμα των πειραμάτων που εκτελέστηκαν στη διάρκεια των γυμνασίων αυτών, οριστικά βεβαιωθήκαμε και επιβεβαιώσαμε πως στο κοντινό μέλλον οι ρώσικες ένοπλες δυνάμεις στρατηγικής σημασίας, θα εξοπλιστούν με πυραυλικά συστήματα που θα είναι σε θέση να πλήξουν στόχους σε διηπειρωτικό βάθος, με ταχύτητα πολλαπλά μεγαλύτερης αυτής του ήχου και με μεγάλη ακρίβεια, καθώς και με δυνατότητα ελιγμού, τόσο στο ύψος, όσο και στην πορεία».

Ο Ρώσος υπουργός επίσης σχολίασε τη δήλωση του επιχειρηματία Μπορίς Μπερεζόφσκι, ο οποίος από το Λονδίνο που έχει εγκατασταθεί, δήλωσε πως οι Τσετσένοι ένοπλοι αποσχιστές έχουν πυρηνικό όπλο μικρής δύναμης. Ο Σ. Ιβανόφ χαρακτήρισε αυτούς τους ισχυρισμούς ως μύθους. «Δεν είναι η πρώτη χρονιά στον κόσμο που διαδίδονται οι μύθοι οι οποίοι υποστηρίζονται από τη σειρά των ΜΜΕ. Οι μύθοι συνίστανται στο ότι τα πυρηνικό όπλα στη Ρωσία δεν προστατεύεται καλά κι οι εγκληματίες μπορούν να το εκμεταλλευτούν αυτό». Ο Ρώσος υπουργός σημείωσε πως αυτές οι φήμες έχουν «συγκεκριμένο πολιτικό στόχο», τον οποίο όμως δε διευκρίνισε, αν και είναι ευρύτερα γνωστό πως ορισμένοι στη Δύση ζητούν ανοιχτά να τεθεί το ρωσικό πυρηνικό οπλοστάσιο υπό ξένο στρατιωτικό έλεγχο.