Ανεργία, καθηλωμένοι μισθοί, συντάξεις μιζέριας, παραπέρα υπονόμευση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης είναι ο απολογισμός με τη συμπλήρωση ενός έτους διακυβέρνησης από τη ΝΔ.

Παρά τη δέσμευση για μείωση της ανεργίας κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες, στο διάστημα του ενός χρόνου, η ανεργία όχι μόνο δεν κάμφθηκε, αλλά τραβά σταθερά την ανηφόρα. Ετσι το β΄ τρίμηνο του 2004 το ποσοστό ανεργίας (και μάλιστα με τον νέο τρόπο υπολογισμού) αυξήθηκε στο 10,2% από 9,3% το 2003. Το γ΄ τρίμηνο - το τελευταίο που υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία - η ανεργία διαμορφώθηκε στο 10,1% από 9,3% το 2003. Ανεξάρτητα από τις επίσημες στατιστικές, η ανεργία βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το Γενάρη του 2004 οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στον ΟΑΕΔ ήταν 534 χιλιάδες τον ίδιο μήνα του 2005 ανέρχονταν σε 546 χιλιάδες.

Κάλπικες αποδείχτηκαν οι υποσχέσεις της κυβέρνησης και στο εισοδηματικό. Ετσι οι ονομαστικές αυξήσεις του δημοσίου ήταν μόλις 3,6%, ποσοστό που στον πραγματικό μισθό μεταφράζεται σε 2,5%. Οι μεικτές μηνιαίες αποδοχές ενός νεοεισερχόμενου υποχρεωτικής εκπαίδευσης από 852 ευρώ διαμορφώνονται στα 873,2 ευρώ το μήνα. Αντίστοιχα χαμηλές είναι και οι αυξήσεις στις συντάξεις. Το ποσοστό αύξησης 4% σε δημόσιο, ΙΚΑ και στ' άλλα ταμεία βρίσκεται στα όρια του πληθωρισμού. Ακόμα και μετά την αύξηση, ένας στους δύο συνταξιούχους του ΙΚΑ (από τους 930.000) θα έχει σύνταξη κάτω από 428 ευρώ. Η δε αύξηση στη σύνταξη των αγροτών είναι μόλις 12 ευρώ το μήνα, αντί για 30 ευρώ, ώστε στο τέλος της τετραετίας να καλυφθεί ο στόχος των 330 ευρώ που υποσχέθηκε προεκλογικά.

Η ευθεία επίθεση στην κοινωνική ασφάλιση αποτυπώνεται στην υποχρηματοδότηση του ΙΚΑ, αλλά και στην υπόθεση των τραπεζών, όπου το σχέδιο του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας προβλέπει μείωση των συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας, αλλά και τη δημιουργία επαγγελματικού ταμείου (ιδιωτικοποίηση). Ο εμπαιγμός με το ΛΑΦΚΑ, αλλά και τα σχέδια κατάργησης της μονιμότητας (π.χ. ΟΤΕ) επιβεβαιώνουν όχι μόνο την αντεργατική πολιτική του πρώτου έτους διακυβέρνησης, αλλά και προδιαγράφουν ακόμα χειρότερα χρόνια για την επόμενη τριετία.

Εντονα φιλομονοπωλιακή υπήρξε η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, κατά τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης της χώρας.

Με διακηρύξεις «η οικονομική ανάπτυξη θα πρέπει να στηριχτεί στον ιδιωτικό τομέα» και με σύνθημα να «κάνουμε την Ελλάδα, Ιρλανδία της ΝΑ Ευρώπης» η κυβέρνηση έκανε δύο σημαντικές νομοθετικές παρεμβάσεις.

Ψήφισε νέο φορολογικό νόμο, κομμένο και ραμμένο στις απαιτήσεις των μεγάλων επιχειρήσεων, καθώς προβλέπει μείωση του φορολογικού συντελεστή κερδών από το 35% στο 25% στην τριετία 2005 - 2007.

Εισήγαγε νέο αναπτυξιακό νόμο με τον οποίο ικανοποιούνται βασικά αιτήματα των επιχειρηματιών. Μεταξύ άλλων προβλέπεται η διατήρηση υψηλής επιχορήγησης για νέες επενδύσεις, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις καλύπτει το 55% του συνολικού ποσού, καταργείται η διάκριση παλιών - νέων επιχειρήσεων σχετικά με τη δυνατότητα ένταξής τους στα αναπτυξιακά κίνητρα, ενώ αποσυνδέεται η πραγματοποιούμενη επένδυση από την υποχρέωση πρόσληψης νέου προσωπικού. Η δε συμμετοχή του κράτους στις ιδιωτικές επενδύσεις που θα πραγματοποιηθούν το 2005, ανέρχεται στο καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 631 εκατ. ευρώ.

Η ψήφιση χειρότερων αντιαγροτικών ρυθμίσεων σε βαμβάκι, καπνό και λάδι, στο πλαίσιο της ενδιάμεσης αναθεώρησης της ΚΑΠ, ήταν το πρώτο πράγμα που έκανε η κυβέρνηση της ΝΔ πέρυσι τον Απρίλη. Για τον καπνό ψηφίστηκε η μείωση του πριμ κατά 50% από το 2010 και για το βαμβάκι ψηφίστηκε στην πράξη η συρρίκνωση της καλλιέργειας κάτω από τα 3.000.000 στρέμματα, μετά το 2006.

Παράλληλα ακολουθήθηκε μια πολιτική που στην πράξη ευνόησε τους εμποροβιομηχάνους να ρίξουν σε ακόμα πιο εξευτελιστικά επίπεδα τις τιμές των αγροτικών προϊόντων. Απατηλές αποδείχτηκαν οι προεκλογικές υποσχέσεις της ΝΔ για τις αγροτικές συντάξεις, που έλαβαν για το 2005 μια μεικτή αύξηση μόλις 12 ευρώ. Το ίδιο ισχύει και για τα αγροτικά χρέη, αφού μετά βίας μπήκαν στη σχετική τραπεζική ρύθμιση της ΑΤΕ το 1/3 των αιτούντων. Ακόμα λήφτηκαν μια σειρά μέτρων περιορισμού της αγροτικής παραγωγής, με τρανταχτά παράδειγμα το ρύζι, όπου αποφασίστηκε η μείωσή του με διοικητικά μέτρα περιορισμού κατά 50.000 στρέμματα για το 2005, και αντίστοιχα στο βαμβάκι κατά 100.000 στρέμματα επιπλέον, από τα ήδη «κομμένα» της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ!..

Ιδια και απαράλλαχτη με αυτή της προηγούμενης του ΠΑΣΟΚ είναι η πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση της ΝΔ στον ένα χρόνο της παρουσίας της στους τομείς των δημοσίων έργων και περιβάλλοντος, παρά τις κατά καιρούς φραστικές «κορόνες» αντιπαραθέσεων μεταξύ του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιά, και της προκατόχου του, Β. Παπανδρέου.

Στον τομέα των δημοσίων έργων προώθησε δύο νόμους (για την αλλαγή του συστήματος ανάδειξης αναδόχου στα έργα ο πρώτος και για τις μελέτες δημοσίων έργων, ο δεύτερος) με τους οποίους - εν ονόματι της δήθεν «διαφάνειας» - η ενίσχυση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίου περνά σε νέα φάση. Παράλληλα, προετοιμάζεται το έδαφος για την καθιέρωση - και διά νόμου - της μεθόδου της λεγόμενης «αυτοχρηματοδότησης» και στα μικρότερα έργα, που θα οδηγήσει το λαό να πληρώνει διπλά τα έργα: Και για την κατασκευή τους και για τη λειτουργία τους, μέσω πανάκριβων διοδίων και άλλων τελών, ανάλογων του Ρίου - Αντιρρίου και της Αττικής Οδού.

Οσον αφορά το περιβάλλον, ήδη η κυβέρνηση με εγκύκλιό της ξεκίνησε την εφαρμογή του δασοκτόνου νόμου, τον οποίο κατηγορούσε όσο ήταν στην αντιπολίτευση! Ακόμα:

• εφάρμοσε την απαράδεκτη αντιπεριβαλλοντική Οδηγία της ΕΕ περί «εμπορίας ρύπων»,
• ετοιμάζεται να φέρει την καρκινογόνα καύση στο Λεκανοπέδιο, με πρόσχημα τη διαχείριση της λυματολάσπης της Ψυττάλειας,
• χωροθέτησε την «Τεχνόπολη» στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας,
• εγκατέλειψε στην τύχη του το Εθνικό Κτηματολόγιο.

Πολύ πιο επικίνδυνα είναι αυτά που ετοιμάζεται να κάνει στο άμεσο μέλλον, αφού με δηλώσεις αρμοδίων υπουργών: Μειώνει την έκταση των προστατευόμενων περιοχών «ΦΥΣΗ 2000», προκειμένου να αναπτύξει διάφορες δραστηριότητες το μεγάλο κεφάλαιο. Εξαγγέλλει Γενικό Χωροταξικό Σχεδιασμό «κομμένο και ραμμένο» στα μέτρα των βιομηχάνων. Ξεπουλά στο ιδιωτικό κεφάλαιο τους ελεύθερους χώρους της πρωτεύουσας, όπως το Ελληνικό και το Γουδί. Ετοιμάζει διάταξη με την οποία περνούν στα χέρια των καταπατητών, έναντι συμβολικού τιμήματος, μεγάλα τμήματα της δημόσιας ακίνητης περιουσίας.

Τέλος, μεθοδεύει την εκποίηση και παραχώρηση σε επιχειρηματικά σχήματα των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, με νομοσχέδιο που αναμένεται να κατατεθεί το επόμενο διάστημα στη Βουλή.

Η κυβερνητική επίθεση σε εργαζόμενους και μικρούς ΕΒΕ, με σκοπό την ανατροπή προς το χειρότερο ενός ήδη απαράδεκτου ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, μπορεί και να χαρακτηριστεί «επετειακή», αφού δημοσιοποίησε την «πρότασή» της πριν λίγες μέρες. Η κυβέρνηση επιδιώκει η «βάση» του ωραρίου να είναι το κλείσιμο των καταστημάτων στις 9 το βράδυ τις καθημερινές και στις 8 τα Σάββατα. Από εκεί και πέρα, με αποφάσεις των νομαρχών, το ωράριο θα μπορεί μόνο να επεκταθεί, χτυπώντας ανελέητα και την αργία της Κυριακής.

Μία ακόμη «επιτυχία» του υπουργείου Ανάπτυξης είναι ο πρόσφατος νόμος για τις αδειοδοτήσεις των μεταποιητικών επιχειρήσεων, που φτάνει στο σημείο να προβλέπει την κατάργηση κάθε νομικού εμποδίου για βιομηχανικές επεκτάσεις «σημαντικές» για την εθνική οικονομία!!! Παράλληλα συντηρεί μια οπισθοδρομική κατάσταση για τις μικρές επιχειρήσεις και προωθεί χωροταξικές αυθαιρεσίες για τις μεγάλες. Οι μεγάλες αυξήσεις στα καύσιμα, οι προετοιμασίες για την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και οι ανατιμήσεις σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης συμπληρώνουν το κυβερνητικό έργο σ' αυτόν τον τομέα.