Καλή χρονιά, με υγεία, δημιουργικότητα, με αντοχή και δύναμη στους αγώνες που και χρειάζονται και αναπόφευκτα θα έρθουν, ευχήθηκαν στο ΚΚΕ οι καλεσμένοι του, στο γλέντι που οργάνωσε η ΚΕ, στην έδρα της στον Περισσό, για να γιορτάσουν οι κομμουνιστές μαζί με φίλους και οπαδούς του Κόμματος και άλλους προοδευτικούς ανθρώπους τον ερχομό του 2000. Και ήταν πολλοί, περισσότεροι από έξι εκατοντάδες, οι καλεσμένοι που έδωσαν θερμές, από καρδιάς και νου, ευχές στο ΚΚΕ, στο μόνο κόμμα που αγωνίζεται χωρίς ταλαντεύσεις για τα δικαιώματα του λαού, για την προκοπή του τόπου.

Ηταν μια βραδιά αληθινής, τετράωρης περίπου, γιορτής. Ζεστής, χαρούμενης, χωρίς τα προσχήματα, τις συμβάσεις, τις τυπικότητες, τους καθωσπρεπισμούς, τις δημοσιοσχεσίτικες σκοπιμότητες, που χαρακτηρίζουν δεξιώσεις άλλων κομμάτων. Ηταν μια γιορτινή βραδιά, που είχε τη χάρη της λαϊκής απλότητας και αλήθειας. Τη χάρη της άμεσης και ειλικρινούς κουβέντας, της αλληλοεκτίμησης, του φυσικού χαμόγελου, και του αυθόρμητου γέλιου, που ηχούσε από παντού. Από τις παρέες που κάθονταν στα τραπέζια, κι από όσους σηκώνονταν από το τραπέζι τους για να πάνε σε ένα άλλο για μια ευχή, για ένα τσούγκρισμα των ποτηριών, για μια κουβέντα με άλλους συντρόφους, φίλους, ομοτέχνους, γνωστούς, γιατί όπως λέει ο ποιητής «Εμείς αδερφέ μου μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα κι απλά». Ηταν μια βραδιά με νόστιμα, φρεσκομαγειρεμένα παραδοσιακά φαγητά, μπόλικο κρασί και άλλα ποτά, ελληνική δημοτική και λαϊκή μουσική, χορό, συντροφικά φιλιά και αγκαλιές.

Η γιορτή έγινε στον τεράστιο χώρο όπου, πριν την καταστροφική πλημμύρα του '94, βρισκόταν το τυπογραφείο. Ο χώρος αυτός, που τόσο μας «πλήγωσε» η καταστροφή του, που αποκαταστημένος από την εθελοντική δουλιά συντρόφων οικοδόμων, απέριττος και ολόλευκος, «σκηνογραφημένος» με ένα μουσικό πάλκο και πολλές δεκάδες τραπέζια, φιλοξένησε περισσότερους από εξακόσιους εγκάρδιους συνδαιτυμόνες. Οι καλεσμένοι άρχισαν να προσέρχονται στο χώρο της γιορτής από τις 7. 30μμ, περίπου. Μέλη του ΠΓ και της ΚΕ υποδέχονταν τους καλεσμένους δεχόμενα τις θερμές ευχές για καλή χρονιά, για ΚΚΕ ισχυρότερο στις προσεχείς εκλογές, για δυνάμωμα του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού μετώπου. Μέσα στο χώρο, σχεδόν σ' όλη τη διάρκεια της γιορτής, ακούραστοι «οικοδεσπότες» η ΓΓ του ΠΓ της ΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, ο επίτιμος Πρόεδρος του Κόμματος Χαρίλαος Φλωράκης, μέλη του ΠΓ, της ΚΕ, υπεύθυνοι Τμημάτων του Κόμματος, υποδέχονταν τους καλεσμένους - από το χώρο της πολιτικής, του συνδικαλιστικού κινήματος, της Εθνικής Αντίστασης, της επιστήμης, της τέχνης, της τοπικής αυτοδιοίκησης, της δημοσιογραφίας κλπ.

Η γιορτάσιμη ατμόσφαιρα δηλώθηκε εξαρχής με το κούρδισμα των οργάνων της πενταμελούς λαϊκής ορχήστρας και τους πρώτους σκοπούς που άρχισε να παίζει για μια «προθέρμανσή» της, πριν συνεχίσει το τρίωρο σχεδόν πρόγραμμά της. Οι πρώτοι ήχοι της ορχήστρας σηματοδότησαν μουσικά ότι η γιορτή αυτή θέλησε «να σμίξουμε τον κόσμο». Κι αυτό είπε, «ήσυχα και απλά», από μέρους του ΠΓ της ΚΕ, στη σύντομη χαιρετιστήρια ομιλία του ο Σπύρος Χαλβατζής: «Σκεφτήκαμε ότι θα ήταν καλό να συναντηθούμε. Να πιούμε ένα κρασί. Να κουβεντιάσουμε. Είμαστε, ήδη, στο 2000. Μια καινούρια χρονιά που μπορεί να είναι ελπιδοφόρα για τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, για την εργαζόμενη διανόηση, για το λαό και τον τόπο. Αυτή η πίστη μας, δεν είναι απλά μια ευχή. Εχει ισχυρή και στέρεη βάση. Στηρίζεται στο χτες. Στη συνεχή και ανειρήνευτη πάλη του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Στις παρακαταθήκες των αγώνων που συνεχίζονται».

Μ' αυτή τη σιγουριά, μ' αυτή την ευχή, ο Σπύρος Χαλβατζής έδωσε το γιορτάσιμο σύνθημα: «Υψώνουμε τα ποτήρια μας σ' αυτή την όμορφη σύναξη, που στηρίχτηκε στη δραστήρια δουλιά πολλών συντρόφων και φίλων μας».

Μετά το θερμό χειροκρότημα και τα επιφωνήματα, τα ποτήρια όλων υψώθηκαν και το μουσικό γλέντι άρχισε. Η λαγαρή, ζεστή και εκφραστική φωνή της- καλά ασκημένης στο δημοτικό, αλλά και στο λαϊκό τραγούδι - Σούλας Βαζούρα, συνοδευόμενη από τους πέντε μουσικούς της ορχήστρας, αλλά και η έκπληξη, η «έκτακτη συμμετοχή» της διακεκριμένης στο δημοτικό τραγούδι Γιώτας Βέη, κράτησαν αμείωτο, επί τρεις ώρες, το κέφι των καλεσμένων. Τόσο κέφι που, πολλοί - και επώνυμοι - αυθόρμητα σηκώθηκαν και χόρεψαν δημοτικούς και λαϊκούς χορούς, νιώθοντας σα στο σπίτι τους... Γιατί; Γιατί έτσι γίνεται στο αληθινό σμίξιμο των ανθρώπων.