Με συγκεκριμένα επιχειρήματα και αναφορά στους επιμέρους τομείς του λεγόμενου «ευρωσυντάγματος», οι βουλευτές του ΚΚΕ ανέδειξαν στη Βουλή την αντιλαϊκότητα της «συνταγματικής συνθήκης της ΕΕ», στη συζήτηση για την κύρωσή της που συνεχίστηκε και χτες στη Βουλή. Η συζήτηση ολοκληρώνεται σήμερα με τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών, όπου αναμένεται και σε επίπεδο κορυφής να αποκαλυφθεί η ουσιαστική συναίνεση και συμφωνία της κυβέρνησης της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, αφού και τα δύο κόμματα όχι μόνο συμφωνούν με το «ευρωσύνταγμα», αλλά έχουν αποδειχτεί και οι φανατικότεροι υποστηρικτές του.

«Είναι αναγκαίο η Βουλή και τα κόμματα να διακηρύξουν ότι η συζητούμενη Συνθήκη δεν αποτελεί Σύνταγμα και επίσης αυτή δεν υπερέχει του ελληνικού Συντάγματος. Ολα τα άλλα είναι προσπάθειες να κρυφτεί μια πραγματικότητα που πάει να δημιουργηθεί στα πλαίσια της ΕΕ», τόνισε στην παρέμβασή του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ορ. Κολοζώφ.

Από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης, συνέχισε, οι λαοί απαίτησαν ιστορικά και επέβαλαν στα Συντάγματά τους ότι θεμελιώδης αρχή είναι η διασφάλιση των λαϊκών δικαιωμάτων. Το ελληνικό Σύνταγμα αναφέρεται ρητά στη λαϊκή κυριαρχία, αλλά αυτή η αρχή δεν προσεγγίζεται καν στο κείμενο του «ευρωσυντάγματος».

Οσο περνάει ο καιρός, είπε ο Ορ. Κολοζώφ, οι πολίτες των χωρών - μελών της ΕΕ όλο και περισσότερο παίρνουν τις αποστάσεις τους από τις αποφάσεις της ΕΕ, όλο και περισσότερο αντιστέκονται και παλεύουν για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους που καταπατούνται κατάφωρα από την ΕΕ και δεν είναι τυχαίο ότι στις εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο συμμετέχουν όλο και λιγότεροι πολίτες.

Καταθέτοντας συγκεκριμένα στοιχεία έδειξε ότι στις τελευταίες ευρωεκλογές συμμετείχε η μειοψηφία όσων είχαν δικαίωμα ψήφου και η συμμετοχή ήταν κάτω από το 50%. Συγκεκριμένα, συμμετείχαν στην Τσεχία το 28,3%, στην Πολωνία το 20,8%, στη Σλοβακία το 16,9%, στη Δανία το 47,9%, στη Γερμανία το 43%, στην Εσθονία το 26%, στην Ουγγαρία το 38%, στην Ολλανδία το 39%, στη Φινλανδία το 39%, στη Σουηδία το 37%, στην Αυστρία το 42% κ.ά.

Το τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα, είπε ο Ορ. Κολοζώφ, είναι το δημοψήφισμα στην Ισπανία όπου στην πραγματικότητα η Συνθήκη δεν εγκρίθηκε από τον ισπανικό λαό, αφού η πλειοψηφία του δεν πήγε να ψηφίσει. Και όμως, τόνισε, όλος ο Τύπος και τα κανάλια υπογράμμιζαν το εντυπωσιακό 77% που ενέκρινε το «ευρωσύνταγμα», ενώ η πραγματικότητα είναι πως το ενέκρινε περίπου το 35% των εχόντων δικαίωμα ψήφου, αφού οι υπόλοιποι δεν πήγαν να ψηφίσουν.

Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με τη «συνταγματική συνθήκη» προχωράει, με σκοπό να συντρίψει τους λαούς και τα κινήματα που έχουν στόχο την ανατροπή της, αλλά και όσους αντιστέκονται, τόνισε στη δική του παρέμβαση ο Δ. Τσιόγκας. Θεμέλιο της ΕΕ, είπε, είναι η ελευθερία του κεφαλαίου και αναρωτήθηκε: «Υπάρχουν άνεργοι που να κινούν ελεύθερα τα κεφάλαιά τους; Υπάρχουν απλοί εργαζόμενοι που να θέλουν να κινήσουν ελεύθερα τα κεφάλαιά τους, την ελεύθερη αγορά, την ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων; Υπάρχουν φτωχοί και μεσαίοι αγρότες που μπορούν να διακινήσουν τα εμπορεύματά τους ελεύθερα; Ολα αυτά είναι οι περίφημες ελευθερίες της Συνθήκης του Μάαστριχτ που ψήφισαν στη Βουλή η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ».

Με το «ευρωσύνταγμα», είπε, προωθούνται οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, η διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, οι ιδιωτικοποιήσεις, η εξάπλωση της φτώχειας. Πουθενά, τόνισε, δεν αναφέρεται κάτι για τη λαϊκή κυριαρχία και η αναφορά στο δικαίωμα της απεργίας είναι ανεπαρκής, την ίδια στιγμή που κατοχυρώνεται ρητά το δικαίωμα της εργοδοτικής απεργίας, το περίφημο λοκ άουτ.

Ο Ν. Γκατζής χαρακτήρισε υποκρισία όσα λέγονται από τους απολογητές της ΕΕ ότι αυτή προωθεί τα κοινωνικά δικαιώματα, την ειρήνη και τη δημοκρατία. Για ποια ειρήνη, τόνισε, μιλάτε, όταν η ΕΕ ομόθυμα και ομόφωνα βομβάρδιζε τη Γιουγκοσλαβία, όταν μετέχει στους πολέμους που πραγματοποιεί το ΝΑΤΟ και με το «ευρωσύνταγμα» κατοχυρώνει τις επιθέσεις κατά των λαών, στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας;

Πραγματικά, συνέχισε, η ΕΕ είναι δύναμη σταθερότητας και ανάπτυξης μόνο που αυτό αφορά στη σταθερότητα του κεφαλαίου και την ανάπτυξη των κερδών. Αποκαλύπτοντας το μύθο της συμφέρουσας συμμετοχής μας στην ΕΕ ο Ν. Γκατζής, με συγκεκριμένα στοιχεία, απέδειξε τη ζημιά που έγινε σε μια σειρά τομείς στη χώρα μας. Το 1962, είπε, χρονιά σύνδεσης με την τότε ΕΟΚ η ανεργία ήταν στο 2,7% ενώ σήμερα έχει ξεπεράσει το 12%. Το 1985, τα κέρδη των βιομηχάνων ανά εργαζόμενο ήταν ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες δρχ. και σήμερα έχουν εκτοξευτεί στα 12,5 εκατομμύρια δρχ. Οσο για τα περίφημα κονδύλια που εισέρευσαν στη χώρα από τα διάφορα «πακέτα», ο Ν. Γκατζής υπενθύμισε ότι σύμφωνα με στοιχεία της ίδιας της ΕΕ, το 40% των ποσών που δόθηκαν για τα μεγάλα έργα, επέστρεψε στις μεγάλες χώρες της ΕΕ για την εισαγωγή προϊόντων που παράγουν οι μεγάλες εταιρίες τους... Πρόσθεσε, επίσης, ότι είναι ανυπολόγιστα τα ποσά που έχασε η χώρα μας από την κατάργηση των δασμών στα προϊόντα που εισάγονται από τις χώρες της ΕΕ.

Στον τομέα του Πολιτισμού και της Παιδείας αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Γ. Χουρμουζιάδης, υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά ότι το κείμενο της «συνταγματικής συνθήκης» αφιερώνει στον τομέα του Πολιτισμού μόλις μία σελίδα. Εκεί, είπε, ο Πολιτισμός δεν αναφέρεται ως ένα οικουμενικό αγαθό, κάτι που δείχνει ότι για την ΕΕ ο πολιτισμός είναι ένα σύνολο εμπορεύσιμων αντικειμένων. Στο κείμενο, τόνισε, υπάρχουν μόνο αόριστες και γενικόλογες διατυπώσεις, χωρίς να ορίζεται με ποιους θεσμούς και ποιους μηχανισμούς θα προωθείται ο πολιτισμός.

Για την Παιδεία, τόνισε ότι τυπικά είναι υπόθεση των κρατών - μελών, αλλά στην πράξη η ΕΕ, προωθεί τη δική της πολιτική. Χαρακτηριστικές είναι οι γνωστές αποφάσεις της Μπολόνια, οι οποίες χτυπούν τη δυνατότητα των κρατών - μελών να καθορίζουν αυτά την εκπαιδευτική τους πολιτική. Οι αποφάσεις αυτές προωθούν μια διαφορετική οργάνωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με σπουδές τριετούς διάρκειας, προκειμένου να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της αγοράς για μια ταχύρυθμη κατάρτιση και όχι για μια πραγματική εκπαίδευση.

Η «συνταγματική συνθήκη», υπογράμμισε στην ομιλία της η Ε. Παντελάκη, υπηρετεί ξεκάθαρα τα συμφέροντα του κεφαλαίου και κάνει την ΕΕ ακόμα πιο επιθετική και πιο αντιδραστική. Προωθεί, τόνισε, την καπιταλιστική ενοποίηση και περιέχει διατάξεις, οι οποίες σφραγίζουν την καθημερινότητα της ζωής όλων των πολιτών των χωρών - μελών. Αναφερόμενη στην πρόταση για δημοψήφισμα είπε ότι με τη διενέργειά του θα δινόταν η δυνατότητα για ουσιαστική συζήτηση και ενημέρωση πάνω στο «ευρωσύνταγμα» και θα ήταν ένα λιθαράκι στην ανάπτυξη του κινήματος κατά της ΕΕ. Οι λαοί, συνέχισε, των κρατών - μελών υφίστανται μια ιδεολογική τρομοκρατία, αφού προσπαθούν να τους πείσουν ότι η ιστορία τελειώνει στην ΕΕ και ως εκ τούτου είναι μάταιη η ταξική πάλη.

Η Ε. Παντελάκη σχολιάζοντας τη θέση του ΣΥΝ ότι είναι δυνατόν να υπάρξει ένα καλύτερο «ευρωσύνταγμα» μετά από επαναδιαπραγμάτευση, τη χαρακτήρισε αποπροσανατολιστική, αφού δεν μπορεί να μπει σε διαπραγμάτευση η ουσία της ΕΕ, που είναι η ένωση του κεφαλαίου. Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, τόνισε ή θα υποταχθείς ή θα αντισταθείς για να την ανατρέψεις, αφού η καπιταλιστική βαρβαρότητα δε ρυθμίζεται.

Οσο για τα «ευρωπαϊκά κόμματα», που προωθούνται από το «ευρωσύνταγμα», για να καλλιεργούν την «ευρωπαϊκή ιδέα», είπε ότι στην ουσία πρόκειται για κόμματα που σκοπό έχουν να χτυπήσουν τον αγώνα σε εθνικό επίπεδο.

Τα καλολογικά στοιχεία και τα μεγάλα λόγια που υπάρχουν στο κείμενο του «ευρωσυντάγματος», είπε ο Π. Κοσιώνης, είναι ένας εύσχημος τρόπος, για να κρυφτεί η σκληρή πραγματικότητα της ΕΕ. Σχολιάζοντας όσα είπαν βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τις πρόσφατες προκλήσεις της Τουρκίας τόνισε ότι η γειτονική χώρα αισθάνεται ισχυρή γιατί στην ΕΕ ικανοποιούνται τα αιτήματά της και έχει τις πλάτες και των ΗΠΑ. Υπενθύμισε δε ότι κατά την εισβολή στην Κύπρο το 1974, το ΝΑΤΟ - που υποστηρίζουν τα δύο κόμματα - δεν έκανε το παραμικρό για να τη σταματήσει.

Αναφερόμενος στο περίφημο «κοινωνικό κράτος», υπενθύμισε ότι δημιουργήθηκε, γιατί υπήρχε το «αντίπαλο δέος» των σοσιαλιστικών χωρών και κάλεσε τους βουλευτές να αναρωτηθούν πού έχει κατρακυλήσει σήμερα. Από τα μέσα, είπε, της δεκαετίας του '80 το ιδιωτικό κεφάλαιο άρχισε να επενδύει μεγάλα κεφάλαια στον τομέα της Υγείας, γιατί οι κυβερνήσεις με εντολές της ΕΕ παραχωρούσαν στους ιδιώτες δημόσιες λειτουργίες του τομέα της Υγείας. Ετσι, κατέληξε, φθάσαμε σήμερα στο σημείο 4-5 μεγάλες εταιρίες του κλάδου Υγείας να παρουσιάζουν αύξηση των κερδών από 65% έως 5.000%!