ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 2 Ιούνη 2005
Σελ. /48
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΓΑΛΛΙΑ
Εντείνονται οι τριγμοί
  • Επικρίσεις πριν καν σχηματίσει κυβέρνηση δέχεται ο εντολοδόχος πρωθυπουργός ντε Βιλπέν
  • Προς έκτακτο συνέδριο το Σοσιαλιστικό Κόμμα

ΠΑΡΙΣΙ.-

Περιθώριο εκατό ημερών για να καταφέρει να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη του γαλλικού λαού, μετά την απόρριψη με 55% του «ευρωσυντάγματος» στο δημοψήφισμα την περασμένη Κυριακή, θέτει στον εαυτό του, σύμφωνα με όσα είπε στους Γάλλους γερουσιαστές, ο εντολοδόχος πρωθυπουργός Ντομινίκ ντε Βιλπέν. Ο ντε Βιλπέν φέρεται να αναγνώρισε ότι ο στόχος αυτός είναι γιγαντιαίος και δεσμεύτηκε να ενημερώνει «το έθνος για τη δράση της κυβέρνησής του κάθε μήνα».

Παράλληλα, για δεύτερο 24ωρο, ο εντολοδόχος πρωθυπουργός είχε συναντήσεις τόσο με τον Πρόεδρο Ζακ Σιράκ όσο και με στελέχη του κυβερνώντος συνασπισμού «Ενωση για το Λαϊκό Κίνημα», προκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση. Σύμφωνα με τις, μέχρι στιγμής, πληροφορίες, το κόμμα των Φιλελευθέρων (UDF) που συμμετέχει στο συνασπισμό, δυσαρεστημένο από την επιλογή ντε Βιλπέν, αρνείται να συμμετάσχει στο νέο κυβερνητικό σχήμα.

Ο αρχικός σχεδιασμός προβλέπει, επίσης, τη συμμετοχή στο κυβερνητικό σχήμα του ηγέτη της «Ενωσης για το Λαϊκό Κίνημα», Νικολά Σαρκοζί, πρώην τσάρου της γαλλικής οικονομίας. Ο Σαρκοζί, ο οποίος προαλείφεται πιθανότατα για το υπουργείο Εσωτερικών, είναι ο πιθανότερος υποψήφιος διάδοχος του Σιράκ στις επόμενες προεδρικές εκλογές, το 2007, ενώ θεωρείται ένας από τους ισχυρότερους εσωκομματικούς αντιπάλους του ντε Βιλπέν.

Συνεχίζεται η γκρίνια

Ο γαλλικός Τύπος, χτες, εξαπέλυε νέα επίθεση κατά του Σιράκ, με αφορμή την επιλογή ντε Βιλπέν. Οπως υπογραμμίζει η πλειοψηφία των ΜΜΕ, ο εντολοδόχος πρωθυπουργός αποτελεί «πρόκληση» για το γαλλικό λαό μετά το βροντερό «όχι» του δημοψηφίσματος για το «ευρωσύνταγμα», που προκάλεσε τριγμούς στη γαλλική πολιτική σκηνή. Ο ντε Βιλπέν είναι ένας από τους επιφανέστερους εκπροσώπους της πάλαι ποτέ γαλλικής αριστοκρατίας και της πολιτικής ελίτ, που το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος κατακεραύνωσε και ουδέποτε εκλέχτηκε σε κάποιο από τα αξιώματα που ανέλαβε.

Από την πλευρά του, ο Ζακ Σιράκ απέφυγε να απαντήσει στις επικρίσεις και στα σχόλια. Επέλεξε να αποστείλει επιστολή προς όλους τους Ευρωπαίους ομολόγους του, με την οποία τους καλεί «να γίνει ανάλυση σε βάθος των αποτελεσμάτων και των συνεπειών του γαλλικού δημοψηφίσματος, αρχής γενομένης από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 16-17 Ιουνίου». Επίσης, τους επαναδιαβεβαιώνει ότι η «Γαλλία παραμένει πλήρως δεσμευμένη στην πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».

Σε εξέλιξη, όμως, βρίσκονται διεργασίες και στο εσωτερικό του Σοσιαλιστικού κόμματος, το οποίο αναδείχτηκε πιο διχασμένο από ποτέ άλλοτε μετά το δημοψήφισμα. Ο ΓΓ Φρανσουά Ολάντ κήρυξε, ουσιαστικά, την έναρξη εσωκομματικών αλλαγών, καλώντας, εμμέσως, το Εθνικό Συμβούλιο του κόμματος να συνεδριάσει για να αποφασίσει τη διενέργεια ή όχι έκτακτου συνεδρίου, προκειμένου εκεί «να συζητηθεί ο προσανατολισμός και η στρατηγική του κόμματος στο εξής». Ο Ολάντ επέκρινε σφοδρά την επιλογή ντε Βιλπέν, υπογραμμίζοντας ότι αποδεικνύει την άρνηση του Προέδρου Σιράκ να προχωρήσει σε οποιαδήποτε ουσιαστικά αλλαγή πολιτικής.

Επιστολή Σιράκ σε Καραμανλή

Την πεποίθησή του ότι σε καμία περίπτωση η απόφαση του γαλλικού λαού δε θέτει υπό αμφισβήτηση τη βαθιά και ιστορική δέσμευση της Γαλλίας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, εκφράζει ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Ζακ Σιράκ με επιστολή του στον Ελληνα πρωθυπουργό, Κ. Καραμανλή. Στην επιστολή, αντίγραφο αυτών που έστειλε σε όλους τους ηγέτες της ΕΕ, ο Γάλλος Πρόεδρος τονίζει ακόμη ότι η Γαλλία αποτελεί ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα συνεχίσει να διατηρεί τη θέση αυτή με σεβασμό όλων των υποχρεώσεων που απορρέουν εξ αυτής και υπό την προσωπική του εποπτεία. Αναφέρει ακόμη ότι αν και εννέα κράτη έχουν κυρώσει την Ευρωπαϊκή Συνθήκη, απομένουν και τα υπόλοιπα να εκφράσουν τη βούλησή τους. Θα ήταν σκόπιμο, αναφέρει ο Σιράκ, να δοθεί ο αναγκαίος χρόνος για να αναλυθούν σε βάθος οι συνέπειες της ψήφου του γαλλικού λαού για την Ενωση, καθώς επίσης ο προβληματισμός αυτός πρέπει να δρομολογηθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 16 και 17 Ιούνη. «Καθώς εννέα χώρες έχουν ήδη επικυρώσει το ευρωπαϊκό σύνταγμα, όλα τα υπόλοιπα κράτη μέλη πρέπει τώρα να εκφράσουν την άποψή τους», αναφέρει.

Στο μεταξύ σε ανάλυσή της στο χτεσινό της φύλλο η πορτογαλική εφημερίδα «Publico» προβλέπει ότι κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής του Ιούνη ο Ζακ Σιράκ θα προσπαθήσει να επιρρίψει την ευθύνη για την ήττα του «ναι» στο γαλλικό δημοψήφισμα στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Η δημόσια υποστήριξη του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς την οδηγία Μπολκεστάιν για την απελευθέρωση του τομέα των υπηρεσιών στην Ενωση θεωρείται ως το σημείο καμπής στη μεταβολή της διάθεσης της γαλλικής κοινής γνώμης. Πριν από τις δηλώσεις Μπαρόζο οι δημοσκοπήσεις έδιναν 60% υπέρ του «ναι» στη Γαλλία. Η άνοδος του «όχι» άρχισε αμέσως μετά τις δηλώσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ
Στρέβλωσαν το «ΟΧΙ» μέχρις παραμορφώσεως

Ούτε μία, ούτε δύο αλλά πολύ περισσότερες ήταν οι ερμηνείες της ετυμηγορίας του γαλλικού λαού στο δημοψήφισμα για την έγκριση ή την απόρριψη του «ευρωσυντάγματος». Ενα μεγάλο φάσμα κινήτρων που περιελάμβανε από την ξενοφοβία και το ρατσισμό έως τις ...νοητικές ικανότητες των Γάλλων ψηφοφόρων, επιστρατεύτηκε, ώστε το «ΟΧΙ» του 55% να απονευρωθεί και να ευτελιστεί στα μάτια της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, μηδέ της ελληνικής εξαιρουμένης. Και προφανώς, κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι ότι στην Ελλάδα, ανάμεσα σε όσους έσπευσαν να αποδώσουν στο «ΟΧΙ» ένα περιεχόμενο καταφανώς διαφορετικό από το πραγματικό, στοιχήθηκε και η ηγεσία του ΣΥΝ.

Την επομένη του γαλλικού δημοψηφίσματος, ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος παραχώρησε συνέντευξη Τύπου, κακοποιώντας μέχρις παραμορφώσεως την απόφαση του γαλλικού λαού, ώστε να τη φέρει στα μέτρα της απύθμενης ευρω-λαγνείας του κόμματός του. Αγνωστο από πού ο Αλ. Αλαβάνος συνήγαγε το συμπέρασμα πως αυτό το «ΟΧΙ» ήταν στην πραγματικότητα «ΝΑΙ» σε μια άλλη συνταγματική συνθήκη που θα εγγυάται το κοινωνικό πρόσωπο της ΕΕ! Προσδιορίζοντας πιο συγκεκριμένα και περισσότερο αυθαίρετα το «ΟΧΙ», ο Αλ. Αλαβάνος ισχυρίστηκε πως αυτό σε καμία περίπτωση δε στρέφεται εναντίον της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, ούτε την αμφισβητεί, απεναντίας σηματοδοτεί την απόφαση των λαών να σφραγίσουν την ευρωπαϊκή ενοποίηση!

Τότε, γιατί οι Γάλλοι ψηφοφόροι είπαν «ΟΧΙ» σε μια συνθήκη που φιλοδοξεί να αποτελέσει τη θεμέλιο λίθο για την παραπέρα ενίσχυση της ΕΕ; Στο ερώτημα αυτό, η απάντηση που δίνει η ηγεσία του ΣΥΝ παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Λέει, λοιπόν, ότι ο γαλλικός λαός διαμαρτυρήθηκε για τις πολιτικές που διευρύνουν την ανεργία και τη φτώχεια. Σπεύδει, όμως, να συμπληρώσει πως αυτές οι πολιτικές δεν είναι μόνιμες, αλλά συνιστούν μια προσωρινή απόκλιση, οφειλόμενη στους νεοφιλελεύθερους διαχειριστές των πολιτικών πραγμάτων.

Η μισή αλήθεια ισοδυναμεί με ένα ψέμα, λέει ο λαός. Και η ηγεσία του ΣΥΝ συλλαμβάνεται να ψεύδεται ασυστόλως. Γιατί ναι μεν οι Γάλλοι ψηφοφόροι διαμαρτυρήθηκαν για τις ακολουθούμενες πολιτικές, ναι μεν αυτές μπορούν να χαρακτηριστούν νεοφιλελεύθερες, όμως ούτε προσωρινές είναι ούτε σκιάζουν το φιλολαϊκό πρόσωπο της ΕΕ. Η πολιτική μπορεί να διατηρεί μια σχετική αυτονομία, αλλά δεν αποτελεί παρά έκφραση και αντανάκλαση οικονομικών σχέσεων, σχέσεων παραγωγής. Οποιος τις αποκόπτει, απλά συσκοτίζει την πραγματικότητα, εν προκειμένω μιας ιμπεριαλιστικής ένωσης κρατών, ταγμένης στη διασφάλιση με κάθε τρόπο και διεύρυνση της εξουσίας των ευρωπαϊκών, καταρχήν, μονοπωλίων.

Οποιος θέλει και ζητά από τους λαούς της Ευρώπης να εστιάσουν τα βέλη της πάλης τους στον εκάστοτε διαχειριστή της πολιτικής εξουσίας, αφήνοντας στο απυρόβλητο την πηγή απ' όπου αυτή απορρέει, τους προσφέρει υπηρεσίες χειρίστου είδους. Οποιος ρετουσάρει το πρόσωπο της ΕΕ και το εμφανίζει ωραιοποιημένο στους λαούς και τα κινήματά τους, στην πράξη απλά υπονομεύει την ανάπτυξη και αποτελεσματικότητα της πάλης τους. Και τι άλλο απ' αυτό έκανε ο Αλ. Αλαβάνος, ισχυριζόμενος ότι η ΕΕ αποτελεί «εγχείρημα της ένωσης των λαών της Ευρώπης» και κανείς δε ζητά «τη διάλυση και τη φυγή» απ' αυτό; Τι άλλο παρά «βόμβα στα θεμέλια» των λαϊκών κινημάτων αποτελούν - εάν και εφόσον εισακούονταν - απόψεις όπως αυτή του προέδρου του ΣΥΝ πως το νέο στοιχείο που ανέδειξε το δημοψήφισμα είναι «ότι ενεργητικά πλέον εισβάλλουν οι λαοί στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης»! Και τι άλλο παρά διαπιστευτήρια στις Βρυξέλλες αποτελούν εγγυήσεις πως οι «δυνάμεις της αριστεράς θα πρωτοστατήσουν» στο αποκοίμισμα των λαών της Ευρώπης, μουρμουρίζοντας νανουρίσματα όπως αυτό που μας σιγοτραγούδησε την περασμένη Δευτέρα ο Αλ. Αλαβάνος;


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ