ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μονόδρομος η ένταση του ταξικού αγώνα

Να μετατρέψουν την απεργία στις 7 και 8 Ιούνη σε δική τους υπόθεση, καλεί τους τραπεζοϋπάλληλους η ΕΣΑΚ εργαζομένων στις τράπεζες

«Μόνη απάντηση στην αντιασφαλιστική επίθεση της κυβέρνησης είναι η κλιμάκωση του αγώνα των τραπεζοϋπαλλήλων, ο συντονισμός της δράσης με τους άλλους εργαζόμενους, που πλήττονται από αυτήν την αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική. Στην κατεύθυνση αυτή, τους καλούμε σε μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 7 και 8 Ιούνη. Για να είναι ο αγώνας πιο αποτελεσματικός, απαιτείται η αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο και η καταδίκη του δικομματισμού. Τεράστια ευθύνη έχει η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΟΤΟΕ, που, στο όνομα του ανταγωνισμού, έβαζε πλάτη για να περάσει η αντιασφαλιστική επίθεση. Καλούμε τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ». Τα παραπάνω σημείωσε, με δηλώσεις του στο «Ρ», ο Γ. Ποντικός, στέλεχος του ΠΑΜΕ και μέλος του ΓΣ της ΟΤΟΕ, σχολιάζοντας τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης. Την πρώτη μέρα της απεργίας πραγματοποιείται απεργιακή συγκέντρωση έξω από το κεντρικό κατάστημα της Αγροτικής (Πανεπιστημίου 23), στις 11 π.μ.

Για το Ασφαλιστικό, η ΕΣΑΚ επισημαίνει ότι η μόνη λύση είναι ο αγώνας των εργαζομένων για ένα δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης (Ενιαίο Ταμείο όλων των Μισθωτών), με μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αύξηση των συντάξεων, κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων, εργοδότες και κράτος να πληρώνουν για την Κοινωνική Ασφάλιση. Παράλληλα, καλεί τους εργαζόμενους να απαιτήσουν την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, να απορρίψουν την ένταξη των ειδικών ταμείων στο ΙΚΑ και την κατάργηση των Επικουρικών Εμπορικής και Πίστεως.

Στην προοπτική του Ενιαίου Ταμείου των Μισθωτών, σαν γραμμή αντίστασης σήμερα για το Ασφαλιστικό του κλάδου, η ΕΣΑΚ προτείνει τη διεκδίκηση: ενός ενιαίου Ταμείου κύριας ασφάλισης για όλους τους τραπεζοϋπαλλήλους και ενός ενιαίου ταμείου επικουρικής με μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αύξηση των εργοδοτικών εισφορών και της κρατικής συμμετοχής, μείωση των εισφορών των εργαζομένων, σύνταξη κύρια και επικουρική το 100% του τελευταίου μισθού στα 30 χρόνια ασφάλισης.

Ταξική απάντηση

Σύγκλιση των όρων απασχόλησης μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα», υποσχέθηκε στη φετινή συνέλευση του ΣΕΒ ο Γ. Αλογοσκούφης, χωρίς να γίνει περισσότερο σαφής. Ηρθε, όμως, η συμφωνία - αίσχος στον ΟΤΕ και η κυβερνητική πρόταση για το Ασφαλιστικό των τραπεζών, για να φανεί πεντακάθαρα πώς θα γίνει αυτή η σύγκλιση και πού θα καταλήξει.

Δεν επιχειρείται μόνο μια σύγκλιση προς τα κάτω, δηλαδή στο «βασικό» των απαράδεκτων συλλογικών συμβάσεων που έχει υπογράψει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, των εργαζομένων στις (πρώην) ΔΕΚΟ. Η άρση της μονιμότητας, το «ελαστικό» 8ωρο, οι απολύσεις με διευθυντικό δικαίωμα, η μείωση των συντάξεων και η παράταση του εργάσιμου βίου των εργαζομένων στο Δημόσιο είναι το πρώτο βήμα. Το επόμενο είναι αυτό που επιχειρείται στα «Ελληνικά Πετρέλαια», δηλαδή η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του κατώτατου μισθού! «Εχει διαμορφωθεί η θεωρία ότι οι συλλογικές συμβάσεις γίνονται για να παίρνουν παραπάνω οι εργαζόμενοι, αυτός είναι μόνον ο σκοπός τους. Με συγχωρείτε, αλλά εγώ δε συμφωνώ με αυτό», δήλωσε ωμά ο διευθύνων σύμβουλος των ΕΛΠΕ Τ. Χριστοδούλου («Φλας» 2.6.2005), εισάγοντας την «καινοφανή» θεωρία ότι οι συλλογικές συμβάσεις είναι για να «παίρνουν (κι άλλο) παρακάτω οι εργαζόμενοι»! Με τη χτεσινή τρομο-παρέμβασή του, ο Κ. Μητσοτάκης ήρθε να καταδείξει τόσο τη «μέθοδο», δικομματικό πραξικόπημα, όσο και τα «σημεία» των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων.

Είναι ξεκάθαρο ότι η αντεργατική επέλαση που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη δεν αφορά μόνο τα δήθεν «ρετιρέ» (εργαζόμενοι στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα), αλλά και τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Τα κατακτημένα με αίμα και αγώνες δεκαετιών δικαιώματα συνολικά της εργατικής τάξης έχουν μπει στο «κρεβάτι του Προκρούστη». Κανείς δεν ξεφεύγει από τις «διαρθρωτικές αλλαγές», που ως βασικό στόχο έχουν τη «μείωση του εργατικού κόστους». Είναι επιβεβλημένο να αποκρουστούν οι προσπάθειες διάσπασης του εργατικού κινήματος και να υπάρξει δυναμική ταξική συσπείρωση και αντεπίθεση για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Π. Κ.