Βιάζονται τόσο πολύ, που στο τέλος θα απαιτήσουν τη δημιουργία κλάδου παραγωγής... επιχειρηματιών. Ο λόγος για την ΕΕ, που προειδοποιεί ότι έρχονται κυρώσεις, για τα κράτη - μέλη, και η Ελλάδα μέσα, που δεν έχουν προωθήσει νομοθετικά την «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Τι κι αν η κυβέρνηση ολοκλήρωσε τους Κώδικες Ηλεκτρικής Ενέργειας με τους οποίους συστήνονται οι επιμέρους αγορές ηλεκτρισμού και οι κανόνες τους. Τι που δίνει αφειδώς χρήμα στους επιχειρηματίες που κυριαρχούν στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Τι που έχει μαζέψει τις κυβερνήσεις των χωρών της ΝΑ Ευρώπης για να φτιαχτεί η ενιαία αγορά ενέργειας στην περιοχή, με τις ευλογίες της ΕΕ. Τι που προωθεί την ολοκλήρωση της «απελευθέρωσης» στην αγορά φυσικού αερίου, για την οποία έχει προθεσμία μέχρι το 2006...
Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, και η σημερινή κυβέρνηση πασχίζει, όπως ακριβώς έκανε και η προηγούμενη, να φτιάξει γρήγορα έναν αξιόπιστο «παράδεισο» για το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, που θέλει να κονομήσει με την ενέργεια. Συνακόλουθα, οι προειδοποιήσεις της ΕΕ μόνο ως... ευρωαχαριστία μπορούν να εκληφθούν.
Πληροφορηθήκαμε ότι στην ιστοσελίδα του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ καταχωρήθηκε χτες το απόγευμα η εξής καταπληκτική «είδηση»: «Οι εργαζόμενοι του Ριζοσπάστη είναι απλήρωτοι δυο μήνες. Τους οφείλονται οι μισθοί Μαΐου και Ιουνίου. Δεν υπήρξε καμιά αντίδραση από τον εκπρόσωπο των εργαζομένων ή το "κόμμα" προς τον φανερό εργοδότη (το κόμμα) ή τους αόρατους εργοδότες, τους επιχειρηματίες δηλαδή του αστικού κράτους που σκάνε τα φράγκα στο κόμμα». Και φυσικά συνεχίζει με ένα σχόλιο - οχετό ενάντια στο ΚΚΕ αλλά και στο ΠΑΜΕ.
Θα μας πείτε αγαπητοί αναγνώστες, τι θέλουμε κι ασχολούμαστε με τα εν λόγω «έγκυρα φόρουμ». Σωστά. Από το δεκανίκι του «καλού ιμπεριαλισμού», από τη συμμαχία ΣΥΝ - εργατοπατέρων ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - ΠΑΣΚΕ και άλλων «επαναστατικών δυνάμεων», που το μόνο που επιδιώκει είναι να εγκλωβίσει υπό τη σκέπη της σοσιαλδημοκρατίας την εργατική τάξη και τη νεολαία και το λαϊκό κίνημα να παραμείνει αφοπλισμένο, μέσα στα όρια του λεγόμενου ευρωπαϊσμού, δεν μπορεί παρά να θεωρεί απόλυτα φυσιολογικές τέτοιες επιθέσεις ενάντια στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ. Αλλωστε εμάς, ειδικά εδώ στο «Ρ», αυτό μας δυναμώνει ακόμα περισσότερο.
Δεν τους φτάνει όμως που εκτίθενται πολιτικά. Εκτίθενται και ως... δημοσιογράφοι που στήνουν «ειδήσεις» για να τις χρησιμοποιήσουν ανάλογα. Ο καθείς εφ' ω ετάχθη...
ΥΓ. Α, ξέχασαν οι συντάκτες του κειμένου να γράψουν και για τις απλήρωτες άδειες του καλοκαιριού. Εκτός κι αν... πληροφορήθηκαν την «κόκκινη απόφαση» να μην πάρουμε φέτος ούτε μέρα άδεια... Περαστικά σας!
Η ανακοίνωση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ), έχει ενδιαφέρον. Λέει ότι αλλάζουν οι συσκευασίες με τις οποίες προμηθεύει κάποιες μεγάλες αλυσίδες όπως τα «ΚΑΡΦΟΥΡ», τα «ΤΣΑΜΠΙΟΝ» και τον «ΜΑΣΟΥΤΗ», που διαθέτουν τη ζάχαρη με δικό τους σήμα. Αυτό που δε λέει η ανακοίνωση είναι ότι όταν η ζάχαρη πωλείται με το σήμα των σούπερ μάρκετ είναι πάντα φθηνότερη από τις περιπτώσεις που το σήμα είναι απευθείας της ΕΒΖ. Γιατί; Απλά και μόνο επειδή οι εκπρόσωποι των μεγάλων κύρια αλυσίδων κάνουν «παιχνίδι» με τις κάποιες τιμές, προκειμένου να λειτουργούν ως κράχτες για περισσότερη πελατεία, αφού προφανώς κανείς δεν μπαίνει στο κατάστημα μόνο για ένα κιλό ζάχαρη...
Το όργιο που υπάρχει στην αγορά με τις τιμές, σε ό,τι αφορά τις διαφορές τους από ράφι σε ράφι και από μαγαζί σε μαγαζί, το ξέρουμε όλοι μας, αφού το... γευόμαστε καθημερινά. Είναι ένα όργιο που στηρίζεται στα μεγάλα περιθώρια κέρδους που εξακολουθούν να υπάρχουν, για όλους τους κρίκους της βιομηχανικής επεξεργασίας, διακίνησης και εμπορίας του συνόλου των προϊόντων. Αυτού του είδους τα παιχνίδια όμως, αποδεικνύουν πως υπάρχουν και πολύ μεγάλα περιθώρια για συγκράτηση των τιμών. Μόνο που αυτό δε γίνεται, με παρακάλια και ευχές, αλλά με ένα σύστημα σχέσεων - σε ένα άλλο κοινωνικοοικονομικό σύστημα - στα πλαίσια του οποίου οι τιμές θα ορίζονται κεντρικά και θα ισχύουν για όλους...
Η απελευθέρωση του ωραρίου εντάσσεται στα μέτρα της κυβέρνησης για την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και στο χώρο του εμπορίου. Χαμένοι θα βγουν μόνο οι εργαζόμενοι και οι μικρέμποροι. Το εμπορικό κεφάλαιο θα βγει διπλά κερδισμένο. Από τη μια, εξασφαλίζει την πιο γρήγορη μονοπωλιακή συγκέντρωση του πλούτου, με τα χιλιάδες λουκέτα που θα επιφέρει η αδυναμία των αυτοαπασχολούμενων να επιβιώσουν στον καπιταλιστικό ανταγωνισμό με απελευθερωμένο ωράριο.
Μικρότεροι μισθοί σημαίνει και επιδείνωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζόμενων. Αυτό απέδειξε και η λειτουργία της αγοράς με το ήδη διευρυμένο ωράριο που συνυπέγραψαν κυβέρνηση, εργοδότες και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στη ΓΣΕΕ και την ΟΙΥΕ. Η «κρίση» στην αγορά, αφορά μόνο τους μικρούς. Και δεν πρόκειται να ξεπεραστεί όσο ο εργαζόμενος - καταναλωτής δεν έχει μισθό στο ύψος των πραγματικών του αναγκών, σταθερή δουλιά, σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας.
Είναι προς το συμφέρον των εργαζόμενων και των αυτοαπασχολούμενων η κοινή δράση να παίρνει ολοένα και βαθύτερα ταξικά χαρακτηριστικά. Η πολιτικοποίηση της πάλης, η οικοδόμηση του Μετώπου που θα διεκδικήσει μια άλλη εξουσία, όπου το λιανικό εμπόριο θα τεθεί υπό κοινωνικό έλεγχο, είναι η μόνη ρεαλιστική διέξοδος για το σύνολο των εργαζομένων και των μικρών εμπόρων.