ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 28 Ιούλη 2005
Σελ. /28
«Φύλλο συκής»

Γρηγοριάδης Κώστας

Για την «υποτονική συμμετοχή» των εργαζομένων στην προχτεσινή απεργιακή συγκέντρωση της ΓΣΕΕ (λίγες εκατοντάδες συγκεντρώθηκαν μπροστά στη Βουλή) παραπονείται το κύριο άρθρο της χτεσινής «Αυγής». Κι αφού ρίξει τις ευθύνες για το γεγονός αυτό στην «κρίση εκπροσώπησης», αφού «η σημερινή ηγεσία της ΓΣΕΕ δεν πείθει» και στη «διχαστική τακτική του ΠΑΜΕ», κάνει λόγο για την ανάγκη «βαθιάς ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος», για «γνήσιο, αυτόνομο και δημοκρατικό συνδικαλισμό της βάσης».

Για την επιτακτική ανάγκη της ενίσχυσης του ταξικού προσανατολισμού του κινήματος, του απεγκλωβισμού του από τη στρούγκα του κοινωνικού εταιρισμού και της κοινωνικής συναίνεσης, της αποφασιστικής και μαζικής καταδίκης του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, της ανάδειξης και διεκδίκησης αιτημάτων, που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, δε λέει τίποτε το κύριο άρθρο της «Αυγής». Προφανώς, τόσο η «βαθιά ανασυγκρότηση», όσο και ο «γνήσιος, αυτόνομος και δημοκρατικός συνδικαλισμός της βάσης», για τα οποία μιλά η «Αυγή», δεν έχουν τέτοιο προσανατολισμό και περιεχόμενο. Είναι δική τους ευθύνη, βέβαια, να ξεκαθαρίσουν τι εννοούν. Για την ώρα, πάντως, τόσο εμείς, όσο και οι εργαζόμενοι, μένουμε στην πρακτική τους. Να παριστάνουν το «φύλλο συκής» της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ.

Ζαχαρώνουν το χάπι...

Το παραμύθι της βελτίωσης των ολέθριων προτάσεων της ΕΕ για τη ζάχαρη, αρχίζουν να δουλεύουν τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη, προκειμένου να σπείρουν νέες αυταπάτες στους τευτλοπαραγωγούς και στους εργαζόμενους στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ).

Ενα πρώτο δείγμα έδωσε ο πρόεδρος της ΕΒΖ Χρ. Κοσκινάς, ο οποίος αντί να δηλώσει την κατηγορηματική αντίθεσή του στις αρνητικότατες προτάσεις της Κομισιόν για την αναθεώρηση της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς Ζάχαρης, άρχισε τις προσφορές... Ο πρόεδρος της ΕΒΖ αντιπρότεινε η μείωση της τιμής παρέμβασης στη ζάχαρης να είναι 20% και όχι 39% που πρότεινε η Κομισιόν. Δηλαδή, αν μετά από τα σχετικά παζάρια η μείωση της τιμής γίνει 25% ή 30%, ο κύριος Κοσκινάς και οι κυβερνώντες της ΝΔ θα πανηγυρίζουν για άλλη μια εθνική επιτυχία... Πρόκειται σαφώς για μια διαχειριστική πρακτική της συμφοράς, όπου μπρος στην εξυπηρέτηση των τεράστιων συμφερόντων του μεγάλων κεφαλαίου και των πολυεθνικών, οι αγρότες και οι εργαζόμενοι μόνο θα χάνουν και οι εκάστοτε κυβερνώντες θα διαπραγματεύονται το πόσο! Ειδικά στον τομέα της ζάχαρης είναι καιρός παραγωγοί και εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, γιατί αλλιώς τους περιμένει φτώχεια, ξεκλήρισμα και ανεργία!

Χιούμορ...

Η στήλη ποτέ δε συμφώνησε με όσους υποστήριζαν παλιότερα ότι ο Ακης Τσοχατζόπουλος δεν έχει χιούμορ. Και η χτεσινή του τοποθέτηση στη Βουλή, σχετικά με το εργασιακό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, μας δικαίωσε. Ορίστε, ένα μικρό δείγμα: «Αυτή λοιπόν, την ταξικού χαρακτήρα επίθεση, εμείς έχουμε την υποχρέωση να την αντιμετωπίσουμε με πολιτικό τρόπο στηρίζοντας τους εργαζόμενους. Πρέπει και οι άλλες πτέρυγες της αριστεράς, τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης στο Κοινοβούλιο, να συνειδητοποιήσουν ότι σε αυτόν τον αγώνα, στο πλευρό των εργαζομένων, δεν μπορεί να είναι μόνο το ΠΑΣΟΚ».

Εισβολή των ΗΠΑ στην Αφρική

Πολλαπλά χρήσιμο και επωφελές για τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό είναι το κυνήγι του πάντα «αόρατου εχθρού», της «Αλ Κάιντα». Στα νέα σχέδια του αμερικανικού Πενταγώνου είναι η επέμβαση στην Αφρική, στο όνομα της αντιμετώπισης των «πυρήνων» της «Αλ Κάιντα». Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η έγκυρη σε αυτά «Γουόλ Στριτ Τζουρνάλ» ο αμερικανικός στρατός «ξεκινά ένα μακροπρόθεσμο εγχείρημα» εισβολής και εδραίωσης της κυριαρχίας των ΗΠΑ στην Αφρική, το οποίο δεν παραλείπει να χαρακτηρίσει ως «μία νέα φάση του πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία». Προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιούν εναλλακτικά άλλοτε επεμβάσεις με αμερικανικά στρατεύματα και άλλοτε θα κινητοποιούν Αφρικανούς στρατιώτες. Για το σκοπό αυτό, το Πεντάγωνο σχεδιάζει να εκπαιδεύσει χιλιάδες Αφρικανούς στρατιώτες με εξοπλισμό για εκτεταμένες επιχειρήσεις στην έρημο και σε μεθοριακές περιοχές και να συνδέσει στρατεύματα διαφόρων χωρών με «δικές του» δορυφορικές επικοινωνίες. Η αμερικανική πρωτοβουλία, με προτεινόμενη χρηματοδότηση 500 εκατομμυρίων δολαρίων για περίοδο επτά ετών καλύπτει την Αλγερία, το Τσαντ, το Μάλι, τη Μαυριτανία, το Νίγηρα, τη Σενεγάλη, τη Νιγηρία, το Μαρόκο και την Τυνησία, ενώ ο στρατός των ΗΠΑ προτίθεται να συμπεριλάβει και τη Λιβύη εάν βελτιωθούν οι σχέσεις των δύο χωρών.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οι φόβοι τους

Η αποχώρηση του ΚΚΕ από τη Βουλή, κατά τη χτεσινή συζήτηση του βαθιά αντεργατικού νομοσχεδίου που χτυπά τον ημερήσιο χρόνο εργασίας, ενεργοποίησε τα ταξικά υπέρ του κεφαλαίου αντανακλαστικά του υπουργού Απασχόλησης, Π. Παναγιωτόπουλου, ο οποίος έσπευσε να σχολιάσει τη στάση του Κόμματος, διατυπώνοντας αντιεπιστημονικές δοξασίες, κάνοντας το άσπρο - μαύρο.

Ο υπουργός ισχυρίστηκε ότι «δεν είναι δυνατό με θεωρίες και αναλυσιακά (sic) "εργαλεία" των μέσων του 19ου αιώνα να εξηγήσουμε και να αντιμετωπίσουμε την πολυσύνθετη και περίπλοκη πραγματικότητα που έχουμε μπροστά μας» και λίγο πιο κάτω, αυθαιρετώντας, έφτασε στο σημείο να πει «τον πλούτο τον δημιουργεί κυρίως η ιδιωτική οικονομία».

Αφήνοντας κατά μέρος τη συζήτηση για το αν έχει πρακτική αξία ο χρόνος ανακάλυψης και επεξεργασίας μιας θεωρίας και κρίνεται η ορθότητά της αποκλειστικά απ' αυτό, η συγκεκριμένη θεωρία που ο υπουργός, στρουθοκαμηλίζοντας, τη θεωρεί ξεπερασμένη είναι η μαρξιστική πολιτική οικονομία του καπιταλισμού. Το αξεπέραστο, και στους αιώνες που έρχονται, επιστημονικό έργο του Μαρξ, «Το Κεφάλαιο». Αλλά τα θεωρητικά εργαλεία ανάλυσης και ερμηνείας της πραγματικότητας που χρησιμοποιεί ο ίδιος ο υπουργός - και η αστική τάξη που εκπροσωπεί - είναι πολύ παλαιότερα. Εχουν τουλάχιστον πάνω από 4 αιώνες ζωής. Και το περιεχόμενο των αστικών αυτών θεωριών είναι ότι τα πράγματα είναι αιώνια και ακίνητα. Αυτό ακριβώς θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε σήμερα το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι. Οτι ο καπιταλισμός είναι αιώνιος και αμετάβλητος. Οτι δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από αυτόν.

Από την άλλη, με τα δύο αυτά τσιτάτα ο υπουργός εξέφρασε τους πραγματικούς φόβους του κεφαλαίου: Οτι το κεφάλαιο νιώθει πως απειλείται όταν απειλούνται τα κέρδη του και απειλούνται από τις ίδιες τις αντιφάσεις του. Αλλά ο φόβος μεγαλώνει, όταν η εργατική τάξη αμφισβητεί τις κυρίαρχες επιλογές του, που στόχο έχουν τη διαρκή συρρίκνωση της τιμής της εργατικής δύναμης, προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη του. Που προσπαθεί να ακυρώσει στην πράξη τα αντεργατικά μέτρα για το σμπαράλιασμα του χρόνου εργασίας και της ζωής των εργαζομένων.

Ακόμα περισσότερο το κεφάλαιο φοβάται όταν έχει απέναντί του το κόμμα της εργατικής τάξης και την επιστημονική θεωρία του. Το μαρξισμό - λενινισμό που αναμφισβήτητα αποδεικνύει επιστημονικά ότι οι μοναδικοί παραγωγοί του πλούτου είναι η εργατική τάξη και όχι η ιδιωτική οικονομία - οι επιχειρηματίες το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά είναι να κλέβουν τον κόπο και τις ζωές των εργαζομένων. Οτι η παραγωγή χωρίς εργάτες δεν μπορεί να υπάρξει, ενώ χωρίς αφεντικά μπορεί να αναπτύσσεται.

Και αποδεικνύει, επίσης, ότι ο καπιταλισμός δεν είναι ούτε αιώνιος, ούτε ανίκητος. Η οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, ο ταξικός προσανατολισμός του αγώνα τους μπορούν να έχουν ως αποτέλεσμα όχι μόνο την αντίσταση, αλλά και την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής και των φορέων της. Με στόχο την κατάκτηση της εξουσίας, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας που θα έχει στο επίκεντρό της τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ