ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 9 Σεπτέμβρη 2005
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ»
Γιατί πρέπει να ξηλωθούν οι κάμερες

Την Τετάρτη 14 Σεπτέμβρη, στις 9 π.μ., στο κτίριο 5 της πρ. Σχολής Ευελπίδων, εκδικάζεται η Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά του ελληνικού δημοσίου

Η ανάγκη να πάρει ο λαός την υπόθεση στα χέρια του, να διεκδικήσει μαζικά - αγωνιστικά την αποκαθήλωση όλων των μηχανισμών παρακολούθησης, των καμερών που στήνονται στους δημόσιους χώρους με διάφορα προσχήματα, αναδείχτηκε για άλλη μια φορά σε εκδήλωση της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις λαϊκές ελευθερίες και την αλληλεγγύη». Παράλληλα προβλήθηκαν οι παραβιάσεις ακόμα και της κείμενης νομοθεσίας, οι παραβιάσεις πολιτικών, κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων, με βάση τις οποίες η Κίνηση στρέφεται κατά του ελληνικού δημοσίου και ζητά από τη δικαιοσύνη να διαταχτεί η άμεση παύση λειτουργίας και το ξήλωμα των καμερών.

Συγκεκριμένα, την Τετάρτη 14 Σεπτέμβρη 2005, στις 9 π.μ., στο κτίριο 5 της πρ. Σχολής Ευελπίδων, στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθήνας, εκδικάζεται η Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης» και προσωπικοτήτων της κοινωνικο-πολιτικής ζωής της χώρας εναντίον των καμερών παρακολούθησης, οι οποίες εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα με την ευκαιρία της τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων.

Σε αυτό το πλαίσιο, χτες, η Συντονιστική Επιτροπή της Κίνησης παραχώρησε συνέντευξη Τύπου, όπου ο δρ. νομικής Δ. Καλτσώνης - εκ της Συντονιστικής Επιτροπής της Κίνησης - ανέπτυξε το ιστορικό της τοποθέτησης των καμερών, με απόφαση πρώτα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες, και πώς παρέμειναν στη συνέχεια, με αποφάσεις τόσο της προηγούμενης κυβέρνησης όσο και αυτής της ΝΔ, με νέο πρόσχημα την οδική ασφάλεια. Υπογράμμισε ότι σε αυτό το διάστημα είχαμε πάμπολλες καταγγελίες, επιβεβαιωμένες μάλιστα, ότι οι κάμερες παρακολουθούσαν διαδηλωτές και απεργούς. Π.χ. στις 4/8/2004 κατέγραφαν κινητοποίηση των ξενοδοχοϋπαλλήλων Αθήνας, τον Αύγουστο 2004 ο υπάλληλος του ΥΠΕΧΩΔΕ Θ. Κιάμος, χειριστής τέτοιων μηχανημάτων, κατήγγειλε ότι πήραν εντολή να καταγράφουν διαδηλωτές, ενώ αντίστοιχη καταγγελία είχαμε και στις 10/6/2005 σε κινητοποίηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών. Εξάλλου εφημερίδες όπως τα ΝΕΑ παρουσίασαν φωτογραφίες στις 3/6/2005, με κάμερες να παρακολουθούν διαδηλώσεις φοιτητικών - νεολαιίστικων οργανώσεων. Τόνισε δε το γεγονός ότι οι κάμερες λειτουργούσαν ακόμα και στα διαστήματα όπου δεν υπήρχε - ως κι αυτή η τυπική - άδεια από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.

Ο δημοσιογράφος Γ. Ε. Διακογιάννης σημείωσε ότι «το θέμα με τις κάμερες και τις παρακολουθήσεις που αυτές μπορούν να κάνουν - όχι μόνο σε δρόμους και πλατείες αλλά και στον τόπο εργασίας και διασκέδασης των πολιτών - αποτελεί έναν κρίκο σε μια αλυσίδα ενεργειών περιορισμού της δημοκρατίας, που γίνεται για εσωτερικούς και εξωτερικούς λόγους». Συμπλήρωσε ότι «γι' αυτό κάθε αγώνας εναντίον τους δεν μπορεί να αφορά αποκλειστικά τις κάμερες. Δίνει τη δυνατότητα στον κόσμο να συνειδητοποιήσει τι γίνεται και να ξεσηκωθεί. Και εάν είναι αποτελεσματικός αυτός ο αγώνας στέλνει ένα μήνυμα σε όσους προτιμούν να συνεργάζονται με τον ξένο παράγοντα σε ένα κυνήγι μαγισσών. Να ξέρετε ότι δε θα κάνετε του κεφαλιού σας. Υπάρχει ένας λαός που αντιστέκεται. Και που δεν είναι μόνος»!

Ο τ. ευρωβουλευτής Στρατής Κόρακας επεσήμανε ότι με τις κάμερες αυτές παρακολουθείται κάθε πτυχή της πολιτικής, κοινωνικής και προσωπικής δραστηριότητας, είναι δε μια παρακολούθηση που διευρύνεται ώσπου να εξαπλωθεί σε όλη την Ελλάδα. Οτι με τη συμπαιγνία ΜΜΕ καλλιεργείται μαζική τρομοψύχωση για να αποδεχτεί ο λαός το αλυσόδεμά του. Εκανε σαφές ότι το πρόβλημα είναι πολιτικό καθώς στο στόχαστρο των μηχανισμών παρακολούθησης και καταστολής, και με αυτό τους το «όπλο», μπαίνει το μαζικό λαϊκό κίνημα όπως ανδρώνεται και αντιδρά στις ασκούμενες αντεργατικές πολιτικές. Κατήγγειλε τη στάση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα καθώς ενώ γνώριζε - και το αναφέρει και η ίδια στις αποφάσεις της - ότι οι μηχανισμοί ελέγχου των καμερών δε συμμορφώνονται ούτε με τις πιο ανώδυνες υποδείξεις της, μήπως και προστατευτεί κάποιο ατομικό δικαίωμα, τους ανανέωσε την άδεια να τις λειτουργούν.

Τέλος, ο τ. υπουργός - καθηγητής Γ. Α. Μαγκάκης, προειδοποίησε ότι η «καραμέλα» των καιρών, η «τρομοκρατία», είναι τόσο ευρεία έννοια ώστε μπορούν να «βαφτιστούν» έτσι πολλών ειδών δραστηριότητες, και με εργαλείο τις κάμερες να ανοίξει ο δρόμος ώστε να παρακολουθούμαστε όλοι σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Μίλησε για σατανική μεθοδολογία παρακολούθησης της ατομικής δραστηριότητας που πρέπει να απορριφθεί ακόμα και για τον έλεγχο του κυκλοφοριακού. Χαρακτήρισε αναγκαίο να κινητοποιηθεί ο λαός, «πατώντας» και στο ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος, το 120, που προβλέπει την έννοια της αντίστασης ενάντια σε κάθε αντιδημοκρατική μεθόδευση.


Στήνουν εξελιγμένο σύστημα ηλεκτρονικού φακελώματος

Αρχισαν προχτές στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης οι διαδικασίες υλοποίησης του έργου δημιουργίας δεύτερης γενιάς του πληροφοριακού συστήματος Σένγκεν, δηλαδή για το φακέλωμα των πολιτών της ΕΕ. Αφορά την προμήθεια εξοπλισμού και την κατασκευή υποδομών για τη μετεξέλιξη ενός συστήματος το οποίο από το 1990 έχει φακελώσει χιλιάδες ανθρώπους. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η ανάπτυξη του συστήματος πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως το Μάρτη του 2007. Ολα αυτά, με πρόσχημα την ένταξη σε αυτό των νέων χωρών - μελών της ΕΕ, τον εκσυγχρονισμό του και την επέκτασή του στους τομείς των μετακινήσεων, αλλά και του εμπορίου, αφού θα καταχωρεί βιομηχανικά εξαρτήματα και εμπορευματοκιβώτια.

Εκτός από την ΕΛ.ΑΣ. και την ΕΥΠ θα «εξυπηρετούνται» τα υπουργεία Δικαιοσύνης, Εξωτερικών, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Εμπορικής Ναυτιλίας, Μεταφορών και Επικοινωνιών. Ολα για την ...επιβολή της τάξης και την αντιμετώπιση της λεγόμενης τρομοκρατίας. Ως τέτοια η ΕΕ θεωρεί, ακόμα, τις πράξεις που θέλουν να «εξαναγκάσουν αδικαιολόγητα τις δημόσιες αρχές ή ένα διεθνή οργανισμό να εκτελέσουν οποιαδήποτε πράξη ή να απόσχουν από την εκτέλεσή της ή να αποσταθεροποιήσουν σοβαρά ή να καταστρέψουν τις θεμελιώδεις πολιτικές, συνταγματικές, οικονομικές ή κοινωνικές δομές μιας χώρας ή ενός διεθνούς οργανισμού». Ορισμός - λάστιχο που μπορεί να ποινικοποιήσει συνδικαλιστικές, πολιτικές και κοινωνικές δραστηριότητες που δεν ανέχεται η κατεστημένη τάξη.

Το ελληνικό σύστημα της Σένγκεν συνδέεται με το αντίστοιχο κεντρικό σύστημα της Γιουροπόλ, με το οποίο ανταλλάσσει τα δεδομένα που καταχωρούνται. Παρά τον εκσυγχρονισμό του πριν έξι χρόνια, κρίθηκε ότι χρειάζεται να προστεθούν κι άλλες κατηγορίες πληροφοριών. Το παλιό σύστημα έδινε πληροφορίες για αναζητούμενα πρόσωπα για σύλληψη και έκδοση, για πρόσωπα που αγνοούνται, για αναζητούμενα οχήματα, όπλα και έγγραφα, για ανεπιθύμητους αλλοδαπούς, για πρόσωπα που χρήζουν «ειδικής παρακολούθησης και ειδικού ελέγχου», για πρόσωπα που αναζητούνται στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας, για πλαστά χαρτονομίσματα και πλαστά διαβατήρια.

Με τον εκσυγχρονισμό θα πραγματοποιούνται επιπλέον καταχωρήσεις για μηχανές σκαφών, εμπορευματοκιβώτια (κοντέινερ), βιομηχανικά εξαρτήματα, άδειες κυκλοφορίας οχημάτων, αριθμοί κυκλοφορίας οχημάτων, αεροπλάνα, πλεούμενα σκάφη και το σπουδαιότερο θα «υποστηρίζει την εισαγωγή, αποθήκευση, ανάκτηση φωτογραφιών, δακτυλικών αποτυπωμάτων και ψηφιοποιημένων εγγράφων». Παράλληλα, ο έλεγχος θα περιλαμβάνει πρόσβαση και σε βιομετρικά στοιχεία της βάσης δεδομένων. Δηλαδή, θα φακελώνεται κάθε έμψυχο και άψυχο που ζει και κινείται στην ΕΕ. Στο άμεσο μέλλον αναμένονται τα διαβατήρια με τα βιομετρικά δεδομένα...

Το σύστημα πληροφοριών της συνθήκης Σένγκεν έχει ως αντικείμενο την προστασία της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, περιλαμβανομένης και της κρατικής ασφάλειας και την εφαρμογή διατάξεων για την κυκλοφορία στην επικράτεια των συμβαλλόμενων χωρών, χρησιμοποιώντας πληροφορίες που διαβιβάζονται μέσω αυτού. Προϋπόθεση για να υποστούν οι πολίτες τόσο το ηλεκτρονικό της φακέλωμα, όσο και άλλες συνέπειες, είναι εκτός από τη βεβαιωμένη διάπραξη αξιόποινων πράξεων, να θεωρηθούν ύποπτοι διάπραξης στο... μέλλον τέτοιων πράξεων, καθώς και επικίνδυνοι για τη δημόσια τάξη και την κρατική ασφάλεια.

Το 1992 η Ελλάδα προσχώρησε στη συνθήκη, 1994 έγινε η προμήθεια, η εγκατάσταση τεχνολογικού εξοπλισμού, ενώ το 1997 η συνθήκη Σένγκεν έγινε νόμος (2514) του ελληνικού κράτους. Οι εφάπαξ δαπάνες της σύμβασης ξεπερνούσαν τα 30 δισ. δραχμές. Ετσι, το εκσυγχρονισμένο σύστημα της Σένγκεν θα εξακολουθήσει να βάζει στο ηλεκτρονικό του μικροσκόπιο τη ζωή των «επιβλαβών», και όχι μόνο, πολιτών.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ