Αν υπήρχε πρωτάθλημα ψέματος και υποκρισίας εκεί, μάλιστα, θα μπορούσαν να συναγωνιστούν το ΠΑΣΟΚ και να διεκδικήσουν το έπαθλο και την πρωτιά. Οσο για το «καλό των πολλών», ας το αφήσουν στην άκρη. Η πολιτική τους δεν ήταν τίποτα νέο και πρωτότυπο. Βγαίνει κατευθείαν από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, τα κέντρα που επεξεργάζονται τις απαιτήσεις - ανάγκες του κεφαλαίου και τα μετατρέπουν σε μέτρα και πολιτικές. Μέτρα και πολιτικές που υλοποιούν στη συνέχεια οι κυβερνήσεις - υπηρέτες του κεφαλαίου σε όλο τον κόσμο. Εμπόδιο - όπου και όσο υπάρχει - η λαϊκή αντίσταση, η ταξική πάλη.

Για το χαΐρι και την προκοπή από τις πολιτικές αυτές, υπάρχει πλούσια πείρα. Στις πρώτες διδάξασες, ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία, η φτώχεια και η ανεργία δάγκωσαν άγρια την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Οι υπηρεσίες - στους τομείς που ιδιωτικοποιήθηκαν - χειροτέρεψαν και τα τιμολόγια χτύπησαν κόκκινο. Παράλληλα σημειώνονται, αύξηση των ατυχημάτων - π.χ. σιδηρόδρομοι στη Μεγάλη Βρετανία - και μπλακ άουτ τεράστιας κλίμακας στον πλήρως ιδιωτικοποιημένο ενεργειακό τομέα των «πρωτοπόρων» ΗΠΑ. Στις αερομεταφορές σε όλο τον κόσμο, πολλά τα θύματα που θυσιάστηκαν στο βωμό των «ελεύθερων ουρανών». Τέλος, η πρόσφατη τραγωδία στις ΗΠΑ και τα αμέτρητα - μέχρι τώρα - αθώα θύματα του τυφώνα «Κατρίνα» αποκάλυψε σε όλο τον πλανήτη, τι σημαίνουν, ιδιωτικοποίηση των πάντων, πολεμικές δαπάνες και περικοπές ζωτικά αναγκαίων κοινωνικών δαπανών, τι σημαίνει, σε τελευταία ανάλυση, καπιταλισμός.

Πρώτο, ότι το έδαφος για να εμφανίζονται τέτοια αποτελέσματα - όσο και όπου υπάρχουν - καλλιέργησε η αισχρή ΠΑΣΟΚική προπαγάνδα για τα «ρετιρέ» και τους προνομιούχους των ΔΕΚΟ.

Δεύτερο, την υποκρισία του ΠΑΣΟΚ και των στελεχών του, που «μετοχοποίησαν» ΔΕΚΟ και τώρα καμώνονται τις αθώες περιστερές.

Μικρή η Ελλάδα, μικρός κι ο κόσμος. Η πολιτική των αποκρατικοποιήσεων και των κρατικοποιήσεων, σε όποια φάση του καπιταλισμού έγιναν, ένα στόχο είχαν, την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Οι κραυγές για «περισσότερο» ή «λιγότερο κράτος» ήταν προκάλυψη για την ουσία του κράτους. Ενός κράτους - εργαλείου και οργάνου του κεφαλαίου, που στις συνθήκες του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού παρεμβαίνει στην οικονομία με διάφορες μορφές για την κερδοφορία του κεφαλαίου και τη διατήρηση του καπιταλιστικού συστήματος.

Ετοιμάζει το έδαφος για την καπιταλιστική αξιοποίηση των χρυσοφόρων τομέων: Μεταφορές, Τηλεπικοινωνίες κλπ. που χτίστηκαν με χρήματα του ελληνικού λαού και τη δουλιά εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων. Οσο για εκείνους που επικαλούνται τον «ανταγωνισμό» και τις καλές τιμές στις τηλεπικοινωνίες, θέλουν να κρύψουν ότι το κεφάλαιο - εταιρίες κινητής τηλεφωνίας κλπ. - αποκομίζει τεράστια κέρδη «ακουμπώντας» στην υποδομή του πρώην δημόσιου ΟΤΕ.

Λύση και διέξοδος για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα υπάρχει. Δεν είναι όμως στα πλαίσια καμίας από τις εκδοχές της ίδιας ουσιαστικά πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, και της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων στις πρώην ΔΕΚΟ. Η λύση και η διέξοδος είναι στον άλλο δρόμο ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ, με επίκεντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του, με στόχο τη λαϊκή ευημερία. Φυσικά για να αποτελούν τα βασικά συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής λαϊκή περιουσία, με εργατικό κοινωνικό έλεγχο, απαιτείται λαϊκή εξουσία. Αυτή δεν πρόκειται να έρθει από τον ουρανό. Απαιτείται αλλαγή στους συσχετισμούς, μαζικός απεγκλωβισμός λαϊκών δυνάμεων από τα κόμματα του δικομματισμού. Οχι για να ενισχυθούν, γενικά «τα μικρά κόμματα». Αλλά για να ενισχυθεί το ΚΚΕ, να προχωρήσει η υπόθεση του Μετώπου. Το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο Πάλης θα κοντράρει το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - Ευρωπαϊκής Ενωσης - κεφαλαίου και θα ανοίξει το δρόμο για τη λαϊκή ευημερία. Η Ελλάδα δεν είναι «ο φτωχός της Ευρώπης» που «σώνεται» από τα «ευρωπαϊκά κονδύλια». Πόροι και μέσα υπάρχουν, ανθρώπινο δυναμικό υπάρχει. Χρειάζεται όμως να μπουν στην άκρη μοιρολατρία, ηττοπάθεια και ευρωυποταγή, μαζί με τα κόμματα που τις καλλιεργούν!