Η σκηνοθέτης Ρεμπέκα Μίλερ, κόρη του Αρθουρ Μίλερ, δείχνει να πονάει για τον κόσμο. Δείχνει, επίσης, να έχει καταλάβει, πού πάσχει η υπόθεση. Εκεί που, κατά τη γνώμη μας, δυσκολεύεται να εκφράσει άποψη, είναι, ακριβώς, στο ζητούμενο: πώς αλλάζει (ριζικά και αμετάκλητα) ο κόσμος! Ο ήρωάς της, ο Τζακ, τον οποίον η σκηνοθέτης δείχνει να εκτιμά (του «έγραψε», άλλωστε, και μπαλάντα), είναι ένας παλιός χίπης. Ενας χίπης, που όσο κρατούσαν τα κότσια του, δεν το «έβαζε κάτω». «Εναντιωνόταν» στο σύστημα, «πλακωνόταν» μαζί του. Μόλις, όμως, έφτασε να «παραδώσει το πνεύμα», λύγισε! Θέλοντας, σώνει και καλά, να «εξασφαλίσει» την κόρη του (ποιος πατέρας δε θέλει;), σήκωσε τα χέρια του στον καπιταλισμό!...