Το ροκ ήταν, είναι έστω, ένα μουσικό κίνημα, που εκφράζει μια δυσαρέσκεια. Απλώς, μια δυσαρέσκεια! Δε φέρνει κάποια επανάσταση, ακόμα και στην ίδια τη μουσική και όχι στην κοινωνία, που απευθύνεται. Εστω και έτσι, όμως, είναι - οπωσδήποτε -, μια απειλή, για το σύστημα. Το οποίο σύστημα, όπως όλοι γνωρίζουμε, δεν είναι διατεθειμένο να αφήνει «περιφερειακές» απειλές να το απειλούν, την ώρα, μάλιστα, που αυτό δίνει την καθημερινή μάχη του με τον πραγματικό εχθρό του, τον κομμουνισμό. Πέφτει, λοιπόν, πάνω του και το σακατεύει!

Δυστυχώς, είναι γνωστή η ιστορία δεκάδων, για να μην πω εκατοντάδων και χιλιάδων ροκάδων. Ανθρώπων πλημμυρισμένων από συναισθηματισμό, για έναν «καλύτερο κόσμο», οι οποίοι κατέληξαν στις κατακόμβες των ναρκωτικών και του αλκοόλ. Κατέληξαν στη μουσική και πολιτική αποστράτευση!

Μια τέτοια περίπτωση εξετάζει η ταινία του Γκας Βαν Σαντ. Την πορεία και, κυρίως, το τέλος ενός ροκ ινδάλματος. Ενός ινδάλματος που, λόγω έλλειψης σωστού και ιστορικά δικαιωμένου πολιτικού προσανατολισμού, δεν μπόρεσε να μετασχηματίσει τη συναισθηματική του οργή σε αληθινό πολιτικό αγώνα. Ενός ινδάλματος που, ορφανός από ιδεολογία και πολιτική συνείδηση, πέφτει ανήμπορος στα χέρια ή μάλλον στα δόντια του καπιταλισμού και γίνεται κομμάτια.

Ναι, πονάει η ψυχή σου, βλέποντας έναν άξιο καλλιτέχνη και ευαίσθητο άνθρωπο, να μετατρέπεται σε κόλαση! Να προσπαθεί να αποκαταστήσει την αξιοπρέπειά του και την «υγεία» του, αλλά να μη διαθέτει, πια, ούτε ένα στοιχείο του οργανισμού του και της «ψυχής» του ζωντανό, ικανό να δώσει τη μάχη και να την κερδίσει. Και στη χώρα μας έχουμε ανάλογες περιπτώσεις...

Οι «Τελευταίες Μέρες» είναι ένα κομμάτι από την κόλαση του Δάντη. Και είναι γυρισμένες με άψογο κινηματογραφικά τρόπο (έστω και αν ο σκηνοθέτης υποκύπτει στο φορμαλισμό). Είναι στιγμές, που νιώθεις ευτυχισμένος, για τις δυνατότητες που έχει η κινηματογραφική τέχνη. Γιατί μπορεί και σε μεταφέρει σε έναν κόσμο, που μόνο η φαντασία σου έχει την ικανότητα να πλάσει.

Παίζουν: Μάικλ Πίτι, Εζια Αρτζέντο, Λούκας Χάας, Κιμ Γκόρντον, Σκοτ Γκριν, Νικόλ Βίσιους.