Λυματολάσπη και σκουπίδια πνίγουν την περιοχή, υποθηκεύοντας καθημερινά την υγεία εργαζομένων και κατοίκων
Μπήκαμε στον πειρασμό αυτού του οδοιπορικού, με αφορμή το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι στη χωματερή προχώρησαν στην κινητοποίηση, καθώς η κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από αφόρητη, με τη δυσοσμία από τα σκουπίδια, αλλά και από την εδαφοποίηση της λυματολάσπης, να τους πνίγει κάθε ανάσα. Μπήκαμε και διαπιστώσαμε με τα μάτια μας και την όσφρησή μας το πόσο δίκιο έχουν. Το πόσο δικαιολογημένος είναι ο αγώνας τους. Ενας αγώνας κοινός με τους κατοίκους ολόκληρης της Δυτικής Αθήνας.
Τα φορτηγά που πέρναγαν εκείνη την ώρα έκαναν τη γη κυριολεκτικά να τραντάζεται. «Είναι επειδή από κάτω είναι θαμμένα σκουπίδια. Δεν έχει μείνει ούτε ένα μέτρο γης που να μην έχει χρησιμοποιηθεί», μας απαντούν για να μας καθησυχάσουν! Και επειδή αυτό το μέρος βολεύει και εξυπηρετεί πολλούς, φρόντισαν, αφού δεν μπορούν να ρίξουν άλλα σκουπίδια, να τον επεκτείνουν. Ο νέος ΧΥΤΑ που χωροθετήθηκε δεν είναι τίποτα άλλο παρά επέκταση του σημερινού. Οταν ρωτήσαμε πού θα είναι ο νέος ΧΥΤΑ που χωροθετούν, απλά σήκωσαν το χέρι και μας είπαν ότι είναι ακριβώς πίσω από το τελευταίο αυτό κύτταρο. Η μόνη διαφορά, μας λένε, είναι ότι διοικητικά δεν ανήκει στα Ανω Λιόσια, αλλά στο... Δήμο της Φυλής!
Σήμερα - ή τουλάχιστον μέχρι τις αρχές Σεπτέμβρη, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της ΕΥΔΑΠ - τη ρίχνουν κυριολεκτικά χύμα σε μια τεράστια χαβούζα, η οποία είναι ήδη ξεχειλισμένη, παρά το αρχικό της μεγάλο βάθος. Την ημέρα που την επισκεφτήκαμε δεν είχαν φέρει άλλες ποσότητες και είχε ξεραθεί η πάνω - πάνω στρώση, ενώ είχαν ρίξει ασβέστη για προφανείς λόγους. Με το που πλησιάζουμε τη χαβούζα δεχόμαστε επίθεση από εκατοντάδες μυγάκια, που παραμένουν κολλημένα πάνω μας ακόμα και όταν φτάνουμε στα γραφεία του ΕΣΔΚΝΑ, δηλαδή στην είσοδο.
Εκεί όμως που η κατάσταση είναι κυριολεκτικά ανυπόφορη είναι στα περίπου 200 στρέμματα (αντί για 60 που έλεγαν στην αρχή) που γίνεται η επεξεργασία της με την περιβόητη μέθοδο της εδαφοποίησης. Ιδιαίτερα στο χώρο που γίνεται το ανακάτεμά της με κλαδιά και χώμα. Το ειδικό μηχάνημα έχει ένα κενό στη μέση περνάει πάνω από τις στρώσεις λάσπης, χώματος, κλαδιών, αλλά και σκουπιδιών και τα ανακατεύει. Το σύννεφο σκόνης που αφήνει πίσω του αναδίνει μια απίστευτη δυσοσμία. Ιδιαίτερα τις μέρες του καύσωνα, όπως έλεγαν οι εργαζόμενοι, η κατάσταση ήταν απερίγραπτη. Η ίδια δυσοσμία και λίγο πιο δίπλα, στις στρώσεις του μείγματος που παραμένει και «χωνεύεται» για 40 ημέρες, με ανθρώπους με άσπρες στολές και μάσκες (τους... «καλλιεργητές» της εδαφοποίησης, θα λέγαμε) να περνάνε και να κάνουν μετρήσεις. Αυτή η απερίγραπτη δυσοσμία έχει απλωθεί σε όλη την περιοχή και ανάλογα με τη φορά του αέρα πνίγει, άλλοτε λιγότερο άλλοτε περισσότερο, τα Ανω Λιόσια, το Μενίδι, το Ζεφύρι, την Πετρούπολη και άλλους δήμους.
Τις σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των εργαζομένων στο ΧΥΤΑ των Ανω Λιοσίων από τα σκουπίδια, αλλά και από τη λυματολάσπη, επιβεβαίωσε μιλώντας στο «Ρ» ο Γιατρός Εργασίας Σπύρος Δρίβας. Οσον αφορά τα σκουπίδια, τόνισε, έχουν διαπιστωθεί πολλά κρούσματα Ηπατίτιδας Α και δερματοπάθειες, ενώ η εισπνοή βιοαερίου που παράγεται από την ταφή των απορριμμάτων αν και είναι σε μικρές ποσότητες μπορεί να δημιουργήσει μελλοντικά αναπνευστικά προβλήματα. Ειδικότερα για τη λυματολάσπη, επισήμανε ότι δημιουργεί γενικά διάφορες μολυσματικές ασθένειες, ενώ σημείωσε ότι οι χημικές και τοξικές ουσίες που περιέχει προκαλούν ερεθισμούς στα μάτια (τσούξιμο) και στο δέρμα (φαγούρα). Ακόμα πιο σοβαρές είναι οι επιπτώσεις από τα βαριά μέταλλα που έχει διαπιστωθεί ότι περιέχει η λάσπη, όπως Μόλυβδο, Κάδμιο, Χρώμιο κ.ά. καθώς δημιουργούν, όπως σημείωσε, τοξικές ασθένειες, οι οποίες εμφανίζονται όμως αρκετά χρόνια μετά και ανάλογα με την ποσότητα που τελικά έχει πάρει κάποιος.
Το ΚΚΕ από το 1996 έθεσε με πολλούς τρόπους το ζήτημα και στη Βουλή και με σχετική αρθρογραφία, αλλά και με τις παρεμβάσεις των εκπροσώπων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Το Νοέμβρη μάλιστα του 2004, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα παρουσίασε τις προτάσεις του με το χαρακτηριστικό τίτλο: «Απορρίμματα ώρα μηδέν». Εκεί, μεταξύ των άλλων, πρότεινε:
Τεράστιες είναι οι ευθύνες όλων των κυβερνήσεων από το 1992 και μετά, αλλά και των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο έχει καταλήξει πλέον το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Αττική.
Ειδικότερα για το αδιέξοδο ευθύνονται:
Και βέβαια πίσω από αυτές τις επιλογές, τις καθυστερήσεις και υπαναχωρήσεις, προφανώς κρύβονται και τεράστια συμφέροντα που ήθελαν και θέλουν να προκριθούν άλλες μέθοδοι διαχείρισης, όπως η καρκινογόνα καύση κλπ.
Ολοι αυτοί το τελευταίο διάστημα είτε σιωπούν, είτε προσπαθούν να ρίξουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλο. Η ίδια η κυβέρνηση, προσπαθώντας να κρατήσει αποστάσεις, έβαλε «μπροστά» τον πρόεδρο της ΕΥΔΑΠ Κ. Κωστούλα, ο οποίος με χτεσινές του δηλώσεις:
Ο πρόεδρος της ΕΥΔΑΠ ισχυρίστηκε ότι η εδαφοποίηση δεν αναδύει καμία οσμή, ότι αυτή οφείλεται αποκλειστικά στα σκουπίδια, και ότι η εδαφοποίηση στα Α. Λιόσια αποτελεί μονόδρομο ως το Δεκέμβρη. Μέχρι τότε, δήλωσε, ότι θα έχουν βρεθεί άλλες εναλλακτικές μέθοδοι για την επεξεργασία της λυματολάσπης, χωρίς να κατονομάσει ποιες θα είναι αυτές.