ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα τρόφιμα

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενδιαφέροντα και όχι μόνον ήταν τα στοιχεία που ανακοίνωσε προχτές ο καθηγητής Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και πρόεδρος της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας, κ. Ανδρέας Κωνσταντόπουλος, σχετικά με το πλήθος των χημικών ουσιών (συντηρητικά, προσθετικά χρώματος, γεύσης, αρώματος, κλπ.), που περιέχονται σε πολλά τρόφιμα ή τη χρήση των φυτοφαρμάκων, των ορμονών κλπ. Και μόνον το στοιχείο πως ο μέσος Ελληνας καταναλώνει με την τροφή του σε ετήσια βάση 5 κιλά των προαναφερομένων χημικών ουσιών, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις έχουν ενοχοποιηθεί ακόμη και για την ανάπτυξη καρκίνου, είναι άκρως ανησυχητικό.

Και δε λέμε, η δημοσιοποίηση των στοιχείων αυτών, η όσο γίνεται πλατύτερη ενημέρωση των πολιτών έχουν θετικό χαρακτήρα, αλλά η ριζική και αποφασιστική αντιμετώπιση και του προβλήματος αυτού συνδέεται άμεσα με τη γενικότερη πορεία της χώρας. Μήπως, αμφιβάλλει κανείς ότι όσο κυριαρχούν η λογική και πολιτική του ευρωμονόδρομου, των νόμων της αγοράς και των «απελευθερώσεων», της επιχειρηματικής ανταγωνιστικότητας και των κεφαλαιοκρατικών κερδών κλπ., κλπ., θα είναι γεμάτα και τα τρόφιμα με κάθε λογής χημικές ουσίες, ενώ οι όποιοι έλεγχοι θα είναι τουλάχιστον αναποτελεσματικοί, αν όχι στάχτη στα μάτια των εργαζομένων;

Υποκρισία

Δεκάδες βρέφη παραμένουν για μήνες ολόκληρους εγκαταλειμμένα στα μαιευτήρια, την ώρα που περίπτερα του Κέντρου Βρεφών «Η Μητέρα» παραμένουν κλειστά, κυρίως εξαιτίας των ελλείψεων προσωπικού, που έχουν πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η ακύρωση του ρόλου του μοναδικού δημόσιου φορέα για την προστασία των βρεφών, την υιοθεσία και την αναδοχή.

Ομως χτες, με αφορμή τη συμπλήρωση των 50 χρόνων λειτουργίας του «Μητέρα», το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης έστησε φιέστα, παρουσία της ΑΜ (Αυτής Μεγαλειότητος) Βασίλισσας Σοφίας της Ισπανίας! Το κλίμα βέβαια ήταν εορταστικό και τα σοβαρά προβλήματα κρύφτηκαν «κάτω από το χαλί». Εδιναν και έπαιρναν οι φιλοφρονήσεις προς την «ευαίσθητη Μεγαλειοτάτη», αλλά και η αυτοϊκανοποίηση της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας για το «Μητέρα», που, όπως είπε ο υφυπουργός Υγείας Γιώργος Κωνσταντόπουλος, «το διατηρούμε σαν κόρη οφθαλμού»! Και μετά απ' όλα αυτά ο υφυπουργός είχε το θράσος να κάνει έκκληση στην κοινωνία να δείξει αλληλεγγύη και ανθρωπιά σ' αυτά τα παιδιά! Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο!

Ψήφισαν δυο φορές

Η στήλη έχει ασχοληθεί ξανά με τις καλπονοθευτικές επιδόσεις των καρεκλοκένταυρων της ΓΣΕΒΕΕ. Τα ...κατορθώματά τους, όμως, δεν έχουν τέλος και γι' αυτό συνεχίζουμε. Ο κ. Σωτήρης Τσακίρογλου, λοιπόν, είναι πρόεδρος της Ομοσπονδίας ΕΒΕ Ξάνθης και παρουσιάζεται ως στέλεχος του ΣΥΝ. Στο προηγούμενο, νόθο, συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ είχε εκλεγεί μέλος του ΔΣ της Συνομοσπονδίας, με την παράταξη, που στηρίζει ο ΣΥΝ (ΑΣΚΕΒΕ). Οπως τελεσίδικα πια έκριναν και τα δικαστήρια, ο κ. Τσακίρογλου και ένας ακόμη αντιπρόσωπος της Ομοσπονδίας ΕΒΕ Ξάνθης, ήταν αντιπρόσωποι - μαϊμού. Το γεγονός αυτό ήταν ένας εκ των βασικών λόγων, που το συνέδριο εκείνο κρίθηκε νόθο και άκυρο.

Το στέλεχος του ΣΥΝ, όμως, έγραψε στα παλιά του παπούτσια τη δικαστική απόφαση - παρά τον ...έρωτα του κόμματός του για τους θεσμούς - και εκλέχτηκε και πάλι με διαβλητές διαδικασίες αντιπρόσωπος για τη ΓΣΕΒΕΕ, με την παράταξη της ΑΣΚΕΒΕ. Συγκεκριμένα, οι τρεις αντιπρόσωποι του σωματείου υδραυλικών Ξάνθης πήραν μέρος και ψήφισαν για αντιπροσώπους στο συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ, τόσο μέσω της τοπικής Ομοσπονδίας ΕΒΕ, όσο και μέσω της κλαδικής ομοσπονδίας των υδραυλικών (ΟΒΥΕ). Με άλλα λόγια, ο κ. Τσακίρογλου «διπλοχρησιμοποίησε» το τοπικό σωματείο υδραυλικών.

Καμαρώνουν...

Βέβαια, οι σχετικές επιδόσεις του κ. Τσακίρογλου δε σταματούν σε όσα αναφέρθηκαν στο προηγούμενο σχόλιο. Με τη συμπαράσταση του γραμματέα της ΓΣΕΒΕΕ, Ν. Σκορίνη και του προέδρου της ομοσπονδίας υδραυλικών κ. Παπακονδύλη, στελεχών του ΣΥΝ και με την αμέριστη βοήθεια των ΠΑΣΚΕΒΕ (ΠΑΣΟΚ) και ΔΑΚΜΜΕ (ΝΔ), αφαίρεσαν έναν αντιπρόσωπο από την ΟΒΥΕ, που κατά «σύμπτωση», όμως, ανήκε στη ΔΗΚΕΒΕ, αντί να μην επιτρέψουν στο στέλεχος του ΣΥΝ και τους φίλους του να πάρουν μέρος στο πρόσφατο συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ.

Σίγουρα, η ηγεσία του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ θα καμαρώνουν για όλα τα προηγούμενα. Αλλωστε, τις προάλλες, η «Αυγή» εξέφραζε την ικανοποίησή της για τα αποτελέσματα του πρόσφατου συνεδρίου της ΓΣΕΒΕΕ. Ισως επειδή η ηγεσία της Συνομοσπονδίας θα συνεχίσει την απλόχερη συμβολή της στον αποπροσανατολισμό και την υποταγή του κινήματος.

Τα ... απελευθερωμένα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΑ χρόνια, οι τότε κυβερνώντες, αλλά και οι υπόλοιποι οπαδοί της αγοράς και των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων έλεγαν και υπόσχονταν ότι η «απελευθέρωση» των τιμών και του εμπορίου θα οδηγήσει στην ενίσχυση του ανταγωνισμού και αυτός με τη σειρά του θα φέρει μείωση των τιμών και εξαφάνιση της ακρίβειας.

Σήμερα, ο κάθε εργαζόμενος μπορεί και πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματά του. Κι όχι μόνο για τη συγκεκριμένη «απελευθέρωση». Το ίδιο μπορεί και πρέπει να κάνει, για την προωθούμενη «απελευθέρωση» σε κάθε τομέα της αγοράς. Απ' αυτόν της εργασίας (όπως τον λένε), μέχρι της ακτοπλοΐας, των εισαγωγών, των τηλεπικοινωνιών, κλπ.

Μόνον αρνητικές συνέπειες έχουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, από την προώθηση και εφαρμογή της πολιτικής αυτής. Λογικό και αναπόφευκτο, βέβαια, αφού ο πραγματικός της στόχος βρίσκεται στην απελευθέρωση της ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου, στην πολύμορφη ενίσχυση και διευκόλυνσή του, ώστε να αυξήσει ακόμη περισσότερο τα τεράστια ήδη κέρδη του και να κάνει πολύ πιο βαριά και καταθλιπτική τη σκιά του πάνω στην οικονομία και την κοινωνία γενικότερα.

ΣΗΜΕΡΑ, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει, από το σημείο που άφησε τα πράγματα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προωθώντας και βαθαίνοντας ακόμη παραπέρα τη γενικότερη πολιτική των αντιλαϊκών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και, βέβαια, τις «απελευθερώσεις».

Κι ενώ επίκειται η κατάθεση στη Βουλή του κυβερνητικού νομοσχεδίου, που θα ολοκληρώσει νομοθετικά την «απελευθέρωση» στον κρίσιμο και νευραλγικό τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ υπερασπίζεται τη λογική της «απελευθέρωσης», δηλώνοντας την αντίθεσή της στη «γαλάζια» εκδοχή της και προαναγγέλλοντας ...αγώνες. Λες και υπάρχει «απελευθέρωση», που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού.

Γρηγοριάδης Κώστας

Προφανώς, η περίπτωσή τους είναι - το λιγότερο - ένα ακόμη θλιβερό παράδειγμα εγκλωβισμού στη δικομματική λογική του ευρωμονόδρομου. Κι έρχεται να προσθέσει μιαν ακόμη χεροπιαστή απόδειξη, για την επιτακτική ανάγκη της ριζικής αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Το Ισραήλ συνεχίζει τον πόλεμο

Σαν να μην πέρασε μια μέρα... Από την ιστορική, όπως προβλήθηκε από τα διεθνή ΜΜΕ, στιγμή, που ο τελευταίος Ισραηλινός στρατιώτης εγκατέλειπε τη Γάζα, μετά από 38ετή κατοχή. Για πρώτη φορά, η πλειοψηφία του 1,5 εκατομμυρίου κατοίκων της, που είναι μικρότερη των 30 ετών, ζει χωρίς κατοχική παρουσία. Δώδεκα μέρες μετά, η ισραηλινή αεροπορία εξαπολύει αλλεπάλληλες επιδρομές στη Λωρίδα της Γάζας και τις γνωστές «δολοφονίες ακριβείας» παρά την κοινή ανακοίνωση των ενόπλων παλαιστινιακών οργανώσεων για «κατάπαυση του πυρός». Η κλιμάκωση δεν είναι τόσο «ξαφνική». Η, επί μήνες, συζητούμενη ισραηλινή αποχώρηση από τη Γάζα καθώς και η εκτενής δακρύβρεχτη δημοσιογραφική κάλυψή της, ήταν, εξαρχής, σαφές ότι, υπό τους όρους που πραγματοποιήθηκε, δε θα έφερνε καμία θετική εξέλιξη στην περιοχή.

Η ισραηλινή ηγεσία, απλώς, προχώρησε σε έναν από τους σημαντικότερους πολιτικούς, διπλωματικούς και στρατηγικούς ελιγμούς της, στην πολυετή αντιπαράθεσή της με τους Παλαιστινίους. Εξαλείφοντας το πολιτικό, οικονομικό και ανθρώπινο κόστος της κατοχής μίας λωρίδας γης, εδραίωσε την ισραηλινή κυριαρχία στις εύφορες «προσαρτημένες» περιοχές της Δυτικής Οχθης, όπου φιλοξενούνται περισσότεροι από 400.000 έποικοι. «Πουλώντας» το προσωπείο «της θυσίας για την ειρήνη», η ισραηλινή ηγεσία σκλήρυνε τους όρους που, ως συνήθως, θέτει στην παλαιστινιακή πλευρά. Πολλοί πανηγύρισαν την αποχώρηση, όπως άλλωστε έπραξαν και με τον «οδικό χάρτη». Μίλησαν για «ευκαιρία στην ειρήνη» και για «βήμα προόδου». Δεν είπαν ή δε θέλησαν να πουν την αλήθεια.

Καμία μόνιμη ειρήνη, κανένα βιώσιμο ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος δε βρίσκεται στα σχέδια του Αριέλ Σαρόν και των ισχυρών υποστηρικτών του. Γιατί αυτό το βιώσιμο κράτος που ποθεί ο παλαιστινιακός λαός, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς, άνευ όρων, ολικό τερματισμό της κατοχής (και σε Δυτική Οχθη και ανατολική Ιερουσαλήμ), χωρίς συνολική διάλυση των εποικισμών, χωρίς δικαίωμα επιστροφής των χιλιάδων προσφύγων, χωρίς κατεδάφιση του διαχωριστικού τείχους. Χωρίς, δηλαδή, εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ, τις οποίες, εδώ και δεκαετίες, οι ισραηλινές ηγεσίες περιφρονούν προκλητικά και η λεγόμενη «διεθνής κοινότητα» και το Κουαρτέτο (ΗΠΑ, ΕΕ, ΟΗΕ, Ρωσία), αποδέχονται να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση, και σπρώχνουν προς αυτή την κατεύθυνση μια ενδεχόμενη λύση σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.

Το Παλαιστινιακό αξιοποιείται ως «μαστίγιο» ή ως «καρότο» για τη δρομολόγηση εξελίξεων που θα εξυπηρετούν ιμπεριαλιστικά συμφέροντα (σύμμαχα ή αντικρουόμενα) στη σημαντική γεωστρατηγικώς περιοχή του αραβικού μουσουλμανικού κόσμου. Το Ισραήλ λειτουργεί ως «το μακρύ χέρι» των ιμπεριαλιστών, σε συνδυασμό με την εξυπηρέτηση και των συμφερόντων της άρχουσας τάξης του, και ζητά ανταλλάγματα, αφού βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του πυρός. Τίποτε δεν είναι ξαφνικό σ' αυτό το παιχνίδι. Ούτε είναι απαραιτήτως αθώα η δήθεν αφέλεια όσων καλωσορίζουν κατά διαστήματα, «ενδιάμεσες συμφωνίες», «κινήσεις ρεαλισμού» και «χάρτες», που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο επόμενο αιματοκύλισμα...

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ