«Με 3.000.000 δρχ. φτιάχνεις Ιδρυμα και παίρνεις φορολογικές απαλλαγές (!) με τη βούλα μάλιστα της Βουλής» έγραψε το «Παρόν» (25/9/2005) για τη ρύθμιση που έγινε για το Κοινωφελές Ιδρυμα «Θώραξ - Κέντρο Ερευνών Εντατικών Επείγουσας Ιατρικής Θώρακος» (άρθρο 27 του νόμου για την Αιμοδοσία).

Μεταξύ των άλλων το «Παρόν» αναφέρει: «Ξεπερνάει όμως κάθε όριο η προκλητικότητα των διατάξεων που ψηφίστηκαν χωρίς καμία αντίδραση, ούτε του ΚΚΕ ούτε του ΣΥΝ, όπως ότι το Ιδρυμα προβλέπεται ότι θα διοικείται από τον ιδρυτή του "κ. Χαράλαμπο Ρούσσο ΙΣΟΒΙΩΣ ως μόνο διοικητή αυτού"»...

Φαίνεται ότι το «Παρόν» δεν μπήκε στον κόπο να κοιτάξει ούτε τα πρακτικά της Βουλής γιατί αλλιώς θα έβρισκε ότι ο βουλευτής του ΚΚΕ Παναγιώτης Κοσιώνης - εκτός απ' τη συνολική καταψήφιση του νομοσχεδίου - έχει αιτιολογήσει ειδικά την καταψήφιση του άρθρου 27 για τον «Θώρακα».

Να ελπίζουμε ότι θα διορθωθεί η προφανής διαστρέβλωση της πραγματικότητας;

Ενα από τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν και ταλανίζουν τους κατοίκους της Λάρισας είναι αυτό των σιδηροδρομικών γραμμών, που διέρχονται από το κέντρο της πόλης, κόβοντάς τη στη μέση. Το «σιδηροδρομικό τείχος» εντείνει το κυκλοφοριακό πρόβλημα, εμποδίζει τη διακίνηση των κατοίκων των συνοικιών προς το κέντρο και τις άλλες συνοικίες, προκαλεί σιδηροδρομικά δυστυχήματα, με πολλά θύματα. Κι ενώ οι διαμαρτυρίες των Λαρισαίων πληθαίνουν και εντείνονται, η κυβέρνηση αδιαφορεί προκλητικά. Αρνείται να δώσει οριστική λύση με την απομάκρυνση των γραμμών κι επιχειρεί με «μπαλώματα» - όπως κάποιες ανισόπεδες διαβάσεις που αναμένεται να εξαγγείλει ο Μ. Λιάπης, μονιμοποιώντας το «διχασμό» της Λάρισας - να ξεγελάσει τους κατοίκους και να εξασθενίσει τις αντιδράσεις τους.

Αλλά δεν αδιαφορεί μόνο η κυβέρνηση. Την ίδια προκλητική αδιαφορία δείχνει και ο δήμαρχος Λαρισαίων, Κ. Τζανακούλης, ο οποίος, αντί να προωθήσει τα αιτήματα των δημοτών του, επιχειρεί να τους «σύρει» στις «λύσεις» της κυβέρνησης. Δε μας ξενίζει η συμπεριφορά του «τοπικού άρχοντος», καθώς, ως τοπικός διαχειριστής της κυβερνητικής πολιτικής, είναι φυσικό να τάσσεται με το «δοβλέτι» κι όχι με το λαό. Ομως, αυτό ας το σκεφτούν οι Λαρισαίοι, όταν θα επιλέγουν τα κριτήρια της ψήφου τους στις ερχόμενες τοπικές εκλογές.

Βαθιά ταξική και αντιλαϊκή είναι η λογική των φορολογικών σχεδίων της κυβέρνησης, για τα εισοδήματα του 2007, παρά τα όσα αντίθετα γράφονται και λέγονται, για να συσκοτίσουν τα πράγματα και να ξεγελάσουν τους εργαζόμενους. Η μείωση του ανωτάτου φορολογικού συντελεστή, η ενδεχόμενη μικρή αύξηση του αφορολόγητου ορίου, η κατάργηση των εναπομεινάντων φοροεκπτώσεων, που ελάφρυναν κάπως τα λαϊκά νοικοκυριά και η σύμπτυξη των φορολογικών κλιμακίων, γύρω στο 25%, δεν επιδέχονται πολλές ερμηνείες. Οι μεγάλοι ευνοημένοι, όπως και επί των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, θα είναι και πάλι οι «έχοντες και κατέχοντες». Η μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων θα πληρώσει ακόμη περισσότερους φόρους.

Αλλωστε, είναι αποκαλυπτική η γεύση της φορολογικής πολιτικής για το επόμενο έτος (2006). Το αφορολόγητο όριο θα παραμείνει αμετάβλητο στα φετινά επίπεδα. Η «μη τιμαριθμοποίηση» της φορολογικής κλίμακας θα ακυρώσει τις πενιχρές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, οι οποίες προαναγγέλλονται χαμηλότερες ακόμη και από τον επίσημο τιμάριθμο. Για το μεγάλο κεφάλαιο, όμως, ο φορολογικός συντελεστής θα μειωθεί κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες και έπεται συνέχεια. Το 2007, σύμφωνα με το φορολογικό νόμο της ΝΔ, θα πέσει ακόμη 4 μονάδες για να φτάσει στο 25%.